ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Γεώργιου Παπαδημήτρη,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού,

__________________

Για τον αιτητή: Π. Κυπριανού για Α. Παπαχαραλάμπους.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Λ. Χριστοδουλίδου (κα.), Δικηγόρος της

__________________

Ο αιτητής κατέχει πτυχίο της «Εν Αθήναις Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών - Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων - Ειδίκευση στη Λογιστική». Κατέχει, επίσης, «Diploma in Business Studies» από το The London School of Foreign Trade Ltd.

Με επιστολή του ημερ. 17.4.2001 προς τον Υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (ο Υπουργός) υπέβαλε αίτημα για παραχώρηση

άδειας ελέγχου Δημοσίων Εταιρείων με βάση το άρθρο 155(1) (β) του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113. Παρέθεσε τα ακαδημαϊκά του προσόντα και τα πιο κάτω στοιχεία που σχετίζονται με τις πρακτικές του γνώσεις:

Η Συμβουλευτική Επιτροπή εξέτασε το αίτημα του αιτητή μαζί με 29 άλλα παρόμοια αιτήματα στη συνεδρία της ημερ. 30.7.2001. Καθώς φαίνεται από το σχετικό πρακτικό «αποφάσισε όπως μελετήσει όλες τις αιτήσεις που είχε ενώπιον της έτσι ώστε ο Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού να έχει ενώπιον του τις εισηγήσεις της Επιτροπής και ως αρμόδιο διοικητικό όργανο ανάλογα με τα περιστατικά κάθε υπόθεσης να χειριστεί περαιτέρω το θέμα».

Οι εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής παρουσιάζονται σε ξεχωριστό πρακτικό, το Συνημμένο 1. Το τελευταίο περιέχει το όνομα του συγκεκριμένου αιτητή, τα σχόλια της Συμβουλευτικής Επιτροπής και την εισήγηση της. Μεταφέρω το σχετικό με τον αιτητή μέρος του Συνημμένου 1:

Γιώργος Παπαδημήτρη Πτυχιούχος Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Απόρριψη

στον Συνεταιρισμό 'Λοϊζου &

Οι λόγοι ακύρωσης.

Η πείρα είναι η πρακτική γνώση που αποκτά κάποιος με το να επιδίδεται σε συγκεκριμένο είδος εργασίας. Η διάρκεια της υπηρεσίας δεν αποτελεί το μόνο οδηγό της πείρας. Η ένταση με την οποία ένας επιδίδεται σε ένα δεδομένο τομέα και τα αποτελέσματα της εργασίας του είναι ίσοι, αν όχι πιο σημαντικοί, δείκτες της πείρας (Βλ. HadjiSavva v. Republic (1972) 3 C.L.R. 76, 79 - απόφαση Πική, Δ., όπως ήταν τότε, Ιωάννου ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2063/15.9.98 και Γεωργίου ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2405/30.9.99).

'Εχει, περαιτέρω, νομολογηθεί ότι για να είναι αποφασιστικής σημασίας η πείρα πρέπει να είναι πείρα που έχει αποκτηθεί κατά την εκτέλεση καθηκόντων σε θέση που προηγείται αμέσως της επίδικης. Πείρα λόγω υπηρεσίας σε κατώτερες θέσεις δεν μπορεί να έχει αποφασιστική βαρύτητα (Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1861/16.2.98 και Ακκελίδου ν. Μιχαήλ κ.α., Α.Ε. 2458-59/16.5.2000).

Στην παρούσα υπόθεση με την πιο πάνω απόφαση της ημερ. 19.10.99 η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει καθορίσει «δεκαετή τουλάχιστον πείρα ως εργοδοτούμενος μέλους Σώματος Εγκεκριμένων Λογιστών». Προκύπτει επομένως ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει ασχοληθεί μόνο με τη χρονική διάρκεια της εργοδότησης και όχι με την φύση και την ένταση της. Δεν έχει, όμως, αιτιολογήσει γιατί καθόρισε το χρονικό διάστημα των 10 ετών. Με την απόφαση της η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει θέσει στην ίδια μοίρα την έκταση της πείρας που αποκτά ένας ως εργοδοτούμενος ενός μεγάλου Ελεγκτικού Οίκου με ευρύτατο κύκλο εργασιών και ποικιλόμορφες δραστηριότητες, ο οποίος προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και την πείρα που αποκτά κάποιος ως εργοδοτούμενος ενός Ελεγκτικού Οίκου με πολύ περιορισμένο κύκλο εργασιών ο οποίος ασχολείται με μόνο ένα τομέα δραστηριοτήτων και προσφέρει υπηρεσίες χαμηλού επιπέδου. Οι εμπειρίες που αποκτά ένας εργοδοτούμενος σε μεγάλο Οίκο σε διάστημα, ας πούμε, 5 ετών δεν αποκλείεται να είναι μεγαλύτερες από εκείνες που αποκτά ένας εργοδοτούμενος σε μικρό Οίκο σε διάστημα 10 ετών. 'Ενας άλλος παράγων είναι η φύση και το είδος των καθηκόντων που εκτελεί ο εργοδοτούμενος στον Ελεγκτικό Οίκο που εργοδοτείται ανεξάρτητα από το μέγεθος του Οίκου. Στην μια περίπτωση δυνατόν να εκτελεί καθήκοντα τα οποία απαιτούν εξειδικευμένες ελεγκτικές γνώσεις, δεξιότητες και ειδικά προσόντα. Στην άλλη περίπτωση δυνατόν να εκτελεί συνήθη ελεγκτικά καθήκοντα τα οποία δεν απαιτούν τέτοιες ιδιότητες. Με τον τρόπο που έχει ενεργήσει η Διοίκηση έχει αγνοήσει τον παράγοντα της έντασης και της φύσης της εμπειρίας, ο οποίος, σύμφωνα με την πιο πάνω νομολογία, αποτελεί ένα πολύ σχετικό παράγοντα στη διαδικασία προσδιορισμού της πείρας.

Για τους λόγους που έχουν τεθεί στην προηγούμενη παράγραφο θεωρώ ότι το θέμα της ικανοποίησης του κριτηρίου της πείρας, το οποίο απαιτείται από το άρθρο 155(1) (β) του Κεφ. 113, αποτελεί θέμα το οποίο πρέπει να εξετάζεται με βάση τα γεγονότα και περιστατικά της κάθε περίπτωσης. Δεν μπορεί να εξετάζεται με βάση ένα γενικό χρονικό κριτήριο. Το θέμα δεν λύεται με την ένταξη όλων των περιπτώσεων στο γενικό κριτήριο της δεκαετούς πείρας. Η απόφαση περί την κατοχή του προσόντος της πείρας, η οποία απαιτείται από το πιο πάνω άρθρο 155(1) (β), πρέπει να λαμβάνεται μετά από δέουσα διερεύνηση των γεγονότων και στοιχείων που συνθέτουν την περίπτωση του κάθε ενός από τους αιτητές ξεχωριστά. Δεν μπορεί να λαμβάνεται με μοναδικό κριτήριο τη χρονική διάρκεια της εργοδότησης το οποίο έχει καταστεί κριτήριο γενικής εφαρμογής ανεξάρτητα από τη φύση και ένταση της εργοδότησης.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της.