|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 324/2001
Ενώπιον
: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ιωάννη Βιλανίδη, από την Παλλουριώτισσα
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ ης η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 14.8.2002Για τον αιτητή: κ. Δ. Κακουλλής.
Για τη καθ΄ ης η αίτηση: κα Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων (1) Χαράλαμπου Γεωργιάδη, (2) Γεώργιου Γεωργαλλίδη, (3) Πέτρου Μαραθεύτη, (4) Ειρήνης Τζιοβάννη, (5) Ρένας Κατσουρομάλλη, (6) Ανδρέα Κέντα, (7) Μαρίας Τουλούπη, (8) Σταύρου Τσερκέζου και (9) Χριστίνας Λύτρα στη μόνιμη θέση Ανώτερου Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γενικό Λογιστήριο από 15.1.2001.
(α) Τα γεγονότα
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής. Τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα ήταν τα ακόλουθα:
« (1) (α) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών ή
(β) εξαετής τουλάχιστο συνολική υπηρεσία στις θέσεις Επιθεωρητή Λογαριασμών και Πρώτου Πληρωτή.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών ζήτησε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) την πλήρωση 10 θέσεων Ανώτερου Επιθεωρητή Λογαριασμών (Γενικό Λογιστήριο) οι οποίες είτε ήταν κενές, είτε επρόκειτο να κενωθούν σύντομα. Αφού η ΕΔΥ έκρινε προάξιμους βάση του καταλόγου αρχαιότητας που βρισκόταν ενώπιόν της έντεκα υποψηφίους, προσήλθε ο Γενικός Λογιστής, ο οποίος σύστησε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και έναν ακόμη υποψήφιο, τον Θεόδωρο Ευσταθίου. Ο Γενικός Λογιστής αφού έδωσε την πιο πάνω σύσταση, αναφέρθηκε στο κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο χωριστά περιγράφοντας τις ιδιότητες, αρετές και τα προτερήματα τους, τα οποία, κατά την κρίση του, καθιστούσαν τους συστηθέντες καταλληλότερους του μη συστηνομένου αιτητή, με την πιο κάτω κατάληξη:
«Υποβάλλοντας τις πιο πάνω συστάσεις μου έχω λάβει υπόψη ότι οι συστηνόμενοι υστερούν του Βιλανίδη σε αρχαιότητα, υπερτερούν όμως ουσιαστικά αυτού σε αξία.»
Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις του Γενικού Λογιστή, απο-φάσισε την προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων και του Θεόδωρου Ευσταθίου, σημειώνοντας τα ακόλουθα:
«Επιλέγοντας τους πιο πάνω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτοί σ' ό,τι αφορά την αξία, όπως αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερέχουν καταφανώς έναντι του μοναδικού υποψηφίου που δεν έχει επιλεγεί, Βιλανίδη Ιωάννη, δεν υστερούν σε προσόντα και, επιπλέον, διαθέτουν την υπέρ τους σύσταση του Γενικού Λογιστή. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ο Βιλανίδης υπερέχει, έκρινε όμως ότι η εν λόγω αρχαιότητα δεν μπορεί από μόνη της να υπερνικήσει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων, όπως αυτή παρατίθεται αναλυτικά πιο πάνω.»
(β) Οι λόγοι της προσφυγής
Η προσφυγή αρχικά καταχωρήθηκε από το δικηγόρο κ. Δώρο Κακουλλή, που ενεργούσε εκ μέρους του αιτητή. Αργότερα, ο κ. Κακουλλής αποσύρθηκε και ο αιτητής επέλεξε να χειρισθεί προσωπικά την υπόθεση, καταχωρώντας ο ίδιος τόσο τη γραπτή αγόρευση όσο και τη γραπτή απάντησή του. Μέσα στα πιο πάνω έγγραφα έχουν συμπεριληφθεί διάφορα γεγονότα και ισχυρισμοί που δεν ανταποκρίνονται καθόλου με τους λόγους ακυρότητας που έχουν προβληθεί, ούτε και με την διαδικασία λήψης της επίδικης απόφασης. Όμως, έστω και δύσκολα προκύπτει ότι ο αιτητής βασίζεται για την ακύρωση της επίδικης απόφασης στο ότι,
(i) Παραβίαση των αρχών της αμεροληψίας και φυσικής δικαιοσύνης
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπήρξε προκατάληψη εναντίον του εκ μέρους του εκάστοτε προϊσταμένου του, ότι υπήρξε «θύμα ενός κατεστημένου» για 33 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων οι προϊστάμενοι του εσκεμμένα και μεροληπτικά απέφευγαν να τον συστήσουν για προαγωγή, αποδίδοντάς του χαμηλότερη βαθμολογία από ότι έπρεπε στις εκάστοτε Υπηρεσιακές Εκθέσεις. Όπως έχει θέσει το θέμα ο ίδιος,
«Το πιο ακατανόητο και παράξενο γεγονός είναι ότι εγώ, ο Βιλανίδης, για 33 ολόκληρα έτη ήμουν το θύμα ενός κατεστημένου, το οποίοι κατεστημένο (σαν αν ήταν σκυταλοδρομία) ως διά μαγείας μεταφερόταν από τον ένα Γενικό Λογιστή στον επόμενο και η εχθρότητα όχι μόνο συνεχιζόταν, αλλά αυξανόταν.»
Ο αιτητής έθεσε επίσης κατά γενικό και αόριστο τρόπο θέμα εντιμότητας των πρώην Γενικών Λογιστών, που αποτελεί κατά τους ισχυρισμούς του, λόγο ακύρωσης όλων των αξιολογήσεων που τον αφορούσαν.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή κρίνονται ως αβάσιμοι. Μία εξέταση των εμπιστευτικών εκθέσεων δείχνει ότι τα όσα αναφέρει ο Γενικός Λογιστής στη σύστασή του σε σχέση με την αξιολόγηση του αιτητή και των ενδιαφερομένων προσώπων συνάδουν με το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων χωρίς να υπάρχουν οποιεσδήποτε ενδείξεις που θα ενίσχυαν τον ισχυρισμό του περί επηρεασμού οποιουδήποτε κατά τη διαδικασία της αξιολόγησής του.
Ο αιτητής που επικαλείται προκατάληψη πρέπει να τεκμηριώνει τους ισχυρισμούς του (Kontemeniotis v. CBC (1982) 3 C.L.R. 1027, Soteriades and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R 921, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ 317.) Έχει επίσης καθιερωθεί ότι η τεταμένη σχέση μεταξύ ενός ιεραρχικά ανώτερου και κατώτερου υπαλλήλου που βασίζεται σε αξιολόγηση ή κρίση για την απόδοση του τελευταίου που δεν είναι αρεστή, δεν θεμελιώνει προκατάληψη (Ίδε
Kontemeniotis v. CBC (πιο πάνω), Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 575/89 της 30.1.91, Δημητριάδης ν. ΑΤΗΚ, Προσφυγή 716/91 της 17.7.92, Κουνούνης και άλλος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Προσφυγή 535/91 και 667/91 της 30.9.96 και Ακάμας ν Δημοκρατίας, Προσφυγή 353/92 της 28.6.96).Είχα την ευκαιρία να εξετάσω πρόσφατα το θέμα της μεροληψίας και προκατάληψης στην προσφυγή Βραχίμης Χ"Χάννας ν. Δημοκρατίας (προσφυγή 481/2000 της 8.8.2001), από όπου επαναλαμβάνω το πιο κάτω απόσπασμα.
«Η προβολή ισχυρισμού για την ύπαρξη μεροληψίας και προκατάληψης είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα και προϋποθέτει και την ανάλογη μαρτυρία για την απόδειξη του. Ο αιτητής έχει το βάρος να αποδείξει την ύπαρξη μεροληψίας και προκατάληψης. Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής δεν έχει τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία από τους φακέλους που θα αποδείκνυαν την ύπαρξη προκατάληψης. Η επιτυχής έκβαση προσφυγών που είχε καταχωρήσει εναντίον της ΕΔΥ δεν μπορεί να τεκμηριώσει ισχυρισμό για προκατάληψη.»
Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής, που είχε το σχετικό βάρος να αποδείξει τους ισχυρισμούς του, απέτυχε να τεκμηριώσει την ύπαρξη μεροληψίας και προκατάληψης. Η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
(ii) Πλάνη περί τα πράγματα
Ο αιτητής, στις γραπτές του αγορεύσεις αναφέρεται στα δικά του προσόντα και ιδιότητες ισχυριζόμενος ότι είναι άριστος υπάλληλος και ότι είναι επίσης ο πιο πεπειραμένος από το προσωπικό του Γενικού Λογιστηρίου. Μεταφέρω προς τούτο, αποσπάσματα των σχετικών ισχυρισμών από τις γραπτές του αγορεύσεις:
«Τέλος σας ρωτώ: Θέλετε 10, 40, 450 ή 900 άτομα, τα οποία ενυπογράφως να μαρτυρήσουν οπουδήποτε ότι ο Βιλανίδης πάντα ήταν και είναι ΑΡΙΣΤΟΣ, συνεργάσιμος, εργατικότατος, υπεύθυνος, προσοντούχος, ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΟΣ όσον κανείς άλλος από όλο το προσωπικό του Γενικού Λογιστηρίου....
Κάτι άλλο: Πιο πάνω ανέφερα ότι δεν ανήκω σε Πολιτικό Κόμμα και είναι γεγονός. Όμως έχω τέτοιες ικανότητες που σε διάστημα μιας μόνο μέρας όχι μόνο να ενταχθώ σε Κόμμα της δικής μου εκλογής, αλλά να γίνω και πανίσχυρος.
Αν παρ' ελπίδα κάτι δεν πάει καλά και συντομότατα δεν προαχθώ, ακόμη και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα πάω, γιατί η υπόθεση μου είναι ολοκάθαρη σαν το κρύσταλλο. (Δεν απειλώ)....
Χωρίς να θέλω να διαφημισθώ, δηλώνω ότι είμαι εξυπνότατος, άπιαστος σε πλείστα θέματα κλπ, παρόλο ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ του Πανεπιστημίου. Εισηγούμαι να γίνει ΤΕΣΤ νοημοσύνης και ΤΕΣΤ σωματικής και διανοητικής υγείας.»
Όπως προκύπτει από το σχετικό πρακτικό, η ΕΔΥ κατά την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία που περιέχονται στους Προσωπικούς Φακέλους και στους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τελικά προαχθέντες «υπερείχαν καταφανώς» του αιτητή σε αξία. Λεπτομερής ανασκόπηση των καταχωρίσεων στους σχετικούς φακέλους τα τελευταία πέντε χρόνια υποστηρίζει το σχετικό εύρημα της ΕΔΥ. Ο αιτητής εξασφάλισε για την παραπάνω περίοδο συνολικά 26 «Εξαίρετα» και 14 «Πολύ Ικανοποιητικά» έναντι 40 «Εξαίρετα» που είχαν όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Στο θέμα των προσόντων δεν υπάρχει οτιδήποτε που θα προσέδιδε υπεροχή στον αιτητή, ενώ σε ότι αφορά την αρχαιότητα, η
οποία λήφθηκε υπόψη από την ΕΔΥ, αναγνωρίσθηκε ότι ο αιτητής είχε ένα προβάδισμα που ανάγεται βέβαια στη χρονολογία κατά την οποία πρωτοδιορίσθηκε στην υπηρεσία, αφού στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέσης του Επιθεωρητή Λογιστηρίου, ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν την ίδια ημερομηνία προαγωγής (15.11.97). Το προβάδισμα του αιτητή σε αυτή την περίπτωση είναι ένας παράγων περιορισμένης σημασίας, αφού πρόκειται για αρχαιότητα που υπήρχε στην αρχή της σταδιοδρομίας του το 1963. (Ίδε Σιαμπουρτή ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Προσφυγή 555/91 της 9.4.95). Η αρχαιότητα αυτή δεν μπορούσε, εν πάση περιπτώσει να υπερισχύσει της έκδηλης υπεροχής των ενδιαφερομένων προσώπων σε αξία, η οποία ενισχυμένη με τη σύσταση του Γενικού Λογιστή έκλιναν την πλάστιγγα υπέρ της προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων στην επίδικη θέση αντί του αιτητή. Συνακόλουθα, ο ισχυρισμός για πλάνη περί τα πράγματα δε γίνεται αποδεκτός.Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. Ηλιάδης
Δ.
/νχ