ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 706/2000

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

ΜΕΤΑΞΥ:

PANDREAM HOTEL APTS LTD, από την Πάφο

Αιτητών

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων

Καθ΄ων η αίτηση

__________

30 Ιουλίου, 2002

Για τους αιτητές: κ. Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση : κα Ευγ. Καρακάννα, Δικηγόρος της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

_____________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Στις 4.2.2000 οι αιτητές με επιστολή τους στο Επαρχιακό Γραφείο Εργασίας Πάφου, ζήτησαν να τους επιτραπεί η εργοδότηση αλλοδαπών. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 10.3.2000 γιατί οι όροι εργοδότησής τους ως προς τη μισθοδοσία, το δικαίωμα υπηρεσίας, το ταμείο προνοίας και την ιατρική περίθαλψη, ήταν υποδεέστεροι εκείνων που προβλέπονται στη συλλογική σύμβαση της ξενοδοχειακής βιομηχανίας. Εναντίον της απόφασης αυτής ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή.

Η διαδικασία παραχώρησης αδειών απασχόλησης αλλοδαπών στην Κύπρο καθορίστηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου Αρ. 33210, ημερ. 15.3.90. Αποφασίστηκε ότι ο Υπουργός Εσωτερικών υπό την ιδιότητά του ως Πρώτος Λειτουργός Μετανάστευσης, παραχωρεί άδειες απασχόλησης αλλοδαπών, μετά από σύσταση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Με βάση τα τεθέντα κριτήρια, άδειες εργασίας δεν παραχωρούνται στις περιπτώσεις που ο εργοδότης δεν τηρεί τη σχετική συλλογική σύμβαση ή δεν ακολουθεί τη σχετική κλαδική σύμβαση. Οι αιτητές, όπως είδαμε, δεν συμμορφώνονται με τις πρόνοιες της συλλογικής σύμβασης σε αριθμό κριτηρίων.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμά τους να απευθύνονται, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 29 του Συντάγματος, προς τη Διοίκηση η οποία θα πρέπει να εξετάζει το αίτημά τους ατομικά. Η βάση του επιχειρήματος, όπως φαίνεται στη γραπτή τους αγόρευση, επικεντρώνεται στο ότι το αίτημα απορρίφθηκε χωρίς εις βάθος εξέτασή του, απλώς γιατί υπάρχει μια δήθεν συμφωνία που δεν προβλέπεται από κανονιστική ρύθμιση.

Το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Η επίδικη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή και λήφθηκε στα πλαίσια της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και της εφαρμογής των κριτηρίων που τέθηκαν αναφορικά με την εργοδότηση αλλοδαπών. Η εξέταση της αίτησης με βάση κριτήρια που έχουν τεθεί προηγουμένως, δεν συνιστά παράλειψη της έρευνας εις βάθος και ατομικά.

Ο σχετικός νόμος απαγορεύει, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, την εργοδότηση αλλοδαπών. ΄Οπου επιτρέπεται η εργοδότηση τέθηκαν από τη Διοίκηση κάποιοι όροι και κριτήρια. Δεν έχει σημασία αν πριν την τελική διατύπωση των κριτηρίων που εφαρμόζονται, η Διοίκηση έλαβε υπ΄όψιν τις απόψεις συγκεκριμένων συνόλων ή φορέων.

Δεν τίθεται θέμα εφαρμογής συλλογικής σύμβασης. Απλώς ένα από τα κριτήρια που θα πρέπει ο αιτούμενος άδεια να πληροί, είναι οι όροι εργοδότησής του να συνάδουν με την εφαρμοζόμενη συλλογική σύμβαση.

Κατά την ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης να παρέχει ή όχι άδειες εργοδότησης αλλοδαπών, ασφαλώς και δικαιούται να ακολουθεί συγκεκριμένη πολιτική. ΄Οταν ενεργεί εντός της θέσμιας διακριτικής της ευχέρειας και χωρίς κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας, τότε το Δικαστήριο δεν μπορεί να ερευνήσει το ερώτημα κατά πόσο η πολιτική που ακολουθείται είναι η κατάλληλη (βλέπε Savvidou v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 118, 121-122 και Pernaros v. The Republic (1975) 3 C.L.R. 175).

Στην παρούσα υπόθεση οι αιτητές δεν πληρούσαν τα κριτήρια και ορθά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τα ΄Αρθρα 25 και 26 του Συντάγματος. Διερωτώνται οι αιτητές γιατί οι καθ΄ων η αίτηση εξαρτούν τη χορήγηση άδειας από όρους συλλογικών συμβάσεων στις οποίες προσχωρεί ή όχι κατά το δοκούν ο κάθε επιχειρηματίας. Μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων και της ελεύθερης οικονομικής δράσης, είχαν το δικαίωμα να συμβληθούν ελευθέρως, δικαίωμα το οποίο στερήθηκαν, λόγω της προσβαλλόμενης απόφασης.

Ισχυρίζονται ακόμα ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμά τους να ασκούν οιονδήποτε επάγγελμα ή να επιδίδονται εις οιανδήποτε απασχόληση, εμπόριο ή επικερδή εργασία.

Σύμφωνα με το ΄Αρθρο 25.1 του Συντάγματος έκαστος έχει το δικαίωμα να ασκεί οιονδήποτε επάγγελμα ή να επιδίδεται σε οιανδήποτε απασχόληση, εμπόριο ή επικερδή εργασία. Η άσκηση όμως του δικαιώματος τούτου μπορεί να υπαχθεί σε τιθέμενους όρους, περιορισμούς ή διατυπώσεις που είναι απαραίτητοι προς το συμφέρον της ασφάλειας της Δημοκρατίας, της δημόσιας τάξης, της δημόσιας υγείας, των δημοσίων ηθών ή της προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών που είναι εγγυημένες από το Σύνταγμα.

Στην παρούσα περίπτωση οι αιτητές δεν έχουν εμποδιστεί από το να ασκούν την απασχόληση ή εργασία της επιλογής τους. Απλώς δεν τους έχει παραχωρηθεί η άδεια να εργοδοτήσουν αλλοδαπούς και τούτο γιατί δεν ικανοποιούν συγκεκριμένα κριτήρια που έχουν τεθεί. Κριτήρια τα οποία εξ άλλου έχουν τεθεί για προστασία των εργαζομένων πολιτών της Δημοκρατίας.

Το δικαίωμα του συμβάλλεσθαι ελευθέρως κατοχυρώνεται από το ΄Αρθρο 26 του Συντάγματος. Η άρνηση των καθ΄ων η αίτηση να εκδόσουν την αιτούμενη άδεια δεν επεμβαίνει στο δικαίωμα αυτό των αιτητών. Για την εργοδότηση αλλοδαπών απαιτείται, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, άδεια και συνεπώς οποιαδήποτε σύμβαση εργοδότησης αλλοδαπού χωρίς άδεια, είναι παράνομη. ΄Ετσι η ελευθερία της σύμβασης η οποία, ούτως ή άλλως, υπόκειται σε όρους, περιορισμούς ή δεσμεύσεις που τίθενται επί τη βάσει των γενικών αρχών του δικαίου των συμβάσεων, δεν παραβιάζεται. Για να δικαιούνταν οι αιτητές σε ικανοποίηση του αιτήματός τους θα έπρεπε να ικανοποιούν τα κριτήρια που θέτει η συλλογική σύμβαση. ΄Ηταν δική τους επιλογή να μην εφαρμόζουν τη συλλογική σύμβαση.

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

/ΜΔ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο