ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 1379/2000

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

ΜΕΤΑΞΥ:

Γιώργου Ζένιου

Δημήτρη Λαμπράκη

Αχιλλέα Αχιλλέως

Ζαχαρία Παπαδόπουλου

Αιτητών

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του

Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως

και/ή Αρχηγού Αστυνομίας

Καθ΄ων η αίτηση

__________

10 Ιουνίου, 2002

Για τους αιτητές : κα Α. Νικολετοπούλου για κ. Ε. Ευσταθίου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: κ. Γ. Γεωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

A΄, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

__________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Οι αιτητές υπηρετούν ως Λοχίες στην Αστυνομική Δύναμη Κύπρου. Προσλήφθηκαν από τον Αρχηγό Αστυνομίας βάσει του Κανονισμού 10 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989, Κ.Δ.Π. 51/89, για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων σε εξειδικευμένη υπηρεσία. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 11(1)(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989, Κ.Δ.Π. 52/89, πρόσωπα που διορίστηκαν στο βαθμό του Λοχία με βάση τον Κανονισμό 10, ανωτέρω, δεν θεωρούνται ως προσοντούχοι υποψήφιοι για προαγωγή σε ανώτερη βαθμίδα.

Στις 18.5.2000 αίτημα που οι αιτητές υπέβαλαν προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας για περίληψή τους στη διαδικασία προαγωγών απορρίφθηκε. Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές αξιώνουν ακύρωση της προαγωγής στο βαθμό του Υπαστυνόμου των ενδιαφερομένων μερών, που δημοσιεύτηκε στις εβδομαδιαίες διαταγές, τόμος XLI, αύξων αρ.31, σελ. 361 και 363, ημερ. 31.7.2000.

΄Ανκαι στην αίτησή τους οι αιτητές προβάλλουν σωρεία λόγων ακύρωσης, στην αγόρευσή τους περιορίζονται στον ισχυρισμό ότι ο Κανονισμός 11(1)(β) και (γ) της Κ.Δ.Π. 52/89 εκδόθηκε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας. Ισχυρίζονται επίσης ότι η απόφαση αντιβαίνει προς το ΄Αρθρο 28 του Συντάγματος, αφού παραβιάζει την αρχή της ισότητας.

Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι οι αιτητές δεν μπορούν από τη μια να αποδέχονται τη νομιμότητα της διοικητικής απόφασης από την οποία αποκόμισαν όφελος και από την άλλη να αμφισβητούν τη νομιμότητά της.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό 10 της Κ.Δ.Π. 51/89, ο Αρχηγός της Αστυνομίας, με την έγκριση του Υπουργού, μπορεί να διορίσει σε βαθμό μέχρι Ανώτερου Υπαστυνόμου, για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων, σε εξειδικευμένη υπηρεσία, πρόσωπο το οποίο έχει πτυχίο ή δίπλωμα πανεπιστημίου ή άλλο ισοδύναμο προσόν, συναφές προς τα ειδικά καθήκοντα, νοουμένου ότι στους αμέσως προηγούμενους βαθμούς δεν υπηρετεί κατάλληλα προσοντούχο μέλος της Δύναμης.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό 11 της Κ.Δ.Π. 52/89, πρόσωπο που διορίστηκε σύμφωνα με τον Κανονισμό 10 της Κ.Δ.Π. 51/89, δεν θεωρείται ως προσοντούχος υποψήφιος για προαγωγή (βλέπε επίσης Κανονισμό 19 της Κ.Δ.Π. 52/89).

Η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί. Μακρά σειρά νομολογίας προβλέπει ότι αιτητής δεν νομιμοποιείται στην άσκηση και προώθηση προσφυγής όταν υπάρχει το στοιχείο της παράλληλης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας της ίδιας απόφασης προς προσπορισμό μεγαλύτερου οφέλους (Ηλία κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 534/97 κ.α., ημερ. 23.12.1999, Κάππας ν. Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας, Α.Ε.2381, ημερ. 25.1.2000, Κυπριακό Διϋλιστήριο Πετρελαίου Λτδ ν. Δήμου Λάρνακας, Α.Ε. 2422 κ.α., ημερ. 17.5.2000, Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού ν. Σάββα, Α.Ε. 2919, ημερ. 30.11.2001, J. & A. Rossides Interior Designers κ.α., ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 180/2000, ημερ. 13.12.2001, Ραφτόπουλος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2848, ημερ. 22.4.2002).

Στην υπόθεση Σαββίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 249, 257, το θέμα τέθηκε ως εξής:

«΄Ενας περαιτέρω λόγος για απόρριψη της αίτησης είναι ότι δεν είναι επιτρεπτό, ειδικά σε αναθεωρητικές εφέσεις, διάδικος να ισχυρίζεται ταυτόχρονα δύο διαφορετικά πράγματα - να επιδοκιμάζει και να αποδοκιμάζει στην ίδια υπόθεση (approbate and reprobate). (Βλ. Platis v. Republic (1978) 3 C.L.R. 393. Nicos Dometakis v. The Republic of Cyprus, through The Public Service Commission (1988) 3 C.L.R. 1673).»

Δεν μπορεί να επιτρέπεται σε αιτητή να επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει κατά τον ίδιο χρόνο (Platis v. Republic (1978) 3 C.L.R. 393, 395). Παρόμοιο θέμα είχε εγερθεί και στην Χ"Γεωργίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2445, ημερ. 14.1.2000. Οι εφεσείοντες είχαν διοριστεί στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 2ης Τάξης, βάσει προσόντων τα οποία, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, δεν τους παρείχαν το δικαίωμα να προαχθούν στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 1ης Τάξης, εκτός αν αποκτούσαν πανεπιστημιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία. Αργότερα, στα σχέδια υπηρεσίας που δημοσιεύτηκαν, η θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 1ης Τάξης καθοριζόταν ως θέση προαγωγής, συνδυασμένη με τη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 2ης Τάξης. Μετά την παράθεση των απαιτούμενων για προαγωγή προσόντων, ακολουθούσε σημείωση σύμφωνα με την οποία οι υπάλληλοι που, κατά την ημερομηνία έγκρισης του σχέδιου υπηρεσίας, υπηρετούσαν στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 2ης Τάξης, μπορούσαν να προαχθούν με πενταετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα, από την οποία τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 2ης Τάξης.

Παρ΄ όλον ότι σε κάποιο χρόνο οι εφεσείοντες είχαν την πενταετή μεταπτυχιακή πείρα, ο προϊστάμενος του Τμήματος δεν απέστειλε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας τη βεβαίωση που προβλέπεται από το σχετικό κανονισμό που ρυθμίζει τα της προαγωγής υπαλλήλων που κατέχουν συνδυασμένες θέσεις, με αποτέλεσμα η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να μην προχωρήσει στην προαγωγή τους. ΄Εφεση την οποία άσκησαν εναντίον της απόρριψης προσφυγής που είχαν καταθέσει, επίσης απορρίφθηκε, αφού η Ολομέλεια κατέληξε πως το ότι σε κάποιο χρόνο πληρούσαν τις προϋποθέσεις της σημείωσης των σχεδίων υπηρεσίας της θέσης Λειτουργού Πολεοδομίας 1ης Τάξης, δεν τους καθιστούσε προακτέους, αφού η σημείωση εύλογα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι δεν καταργούσε την πρόνοια των αρχικών σχεδίων υπηρεσίας που καθιστούσε την απόκτηση των συγκεκριμένων προσόντων ως απαραίτητη προϋπόθεση για προαγωγή.

Στο διορισμό που οι αιτητές αποδέκτηκαν υπήρχε σαφής αναφορά στη μη δυνατότητα για περαιτέρω ανέλιξη. Τώρα, δεν επιτρέπεται να αποδοκιμάζουν ουσιαστικά την πράξη την οποία προηγουμένως, αποδεχόμενοι το διορισμό τους, επιδοκίμασαν. Η προσφυγή τους κρίνεται ως απαράδεκτη και θα πρέπει να απορριφθεί.

Θα πρέπει ακόμα να λεχθεί ότι δεν τίθεται θέμα παραβίασης της αρχής της ισότητας, αφού πρόκειται περί ανόμοιων τάξεων. Οι αιτητές βάσει της σχετικής εξουσίας που παρέχεται στον Αρχηγό από τον Κανονισμό, εισήλθαν στο Αστυνομικό Σώμα, χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία που τηρήθηκε για όλους τους άλλους.

Περαιτέρω, πολλά μπορούν να λεχθούν για το κατά πόσο ο Κανονισμός που προβλέπει το διορισμό τους, κατά παρέκκλιση της συνήθους διαδικασίας, είναι μέσα στα πλαίσια του εξουσιοδοτούντος Νόμου. Κι΄ αυτό γιατί, ενώ ο περί Αστυνομίας Νόμος, Κεφ. 285, όπως τροποποιήθηκε, παρέχει με το άρθρο 13(5) στον Υπουργό το δικαίωμα να διορίζει κατά παρέκκλιση των άλλων προνοιών του Νόμου, άτομα στο βαθμό του Ανώτερου Αξιωματικού μέχρι του βαθμού του Ανώτερου Αστυνόμου, αντίστοιχο δικαίωμα δεν δίδεται στον Αρχηγό. Το δικαίωμα του Αρχηγού προκύπτει από τον Κανονισμό 10 της Κ.Δ.Π. 51/89. Κάποια ερωτήματα μπορούν να εγερθούν με τη σκέψη ότι όπου ο νομοθέτης θέλησε την παροχή ενός τέτοιου δικαιώματος, όπως στην περίπτωση του Υπουργού, το προνοεί ρητά, σε αντίθεση με την περίπτωση των διορισμών από τον Αρχηγό, για τους οποίους ο Νόμος παραμένει σιωπηλός.

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

/ΜΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο