Αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) ημερ. 13.4.2000 με την οποία η ΕΕΥ αποφάσισε, κατόπιν επανεξέτασης, την επαναπροαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου Ευάγγελου Προδρόμου στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης αναδρομικά από 1.9.1998.

Η επανεξέταση αφορούσε την πλήρωση επτά θέσεων Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης. Η προγενέστερη απόφαση της ΕΕΥ ημερ. 21.8.98 που εδώ ενδιαφέρει, ακυρώθηκε λόγω έλλειψης αιτιολογίας αναφορικά με την παραχώρηση πρόσθετων μονάδων στους υποψήφιους για προαγωγή από την ΕΕΥ κατά παράβαση του άρθρου 35(10)(β) του Νόμου δηλαδή χωρίς να είχε δοθεί η απαιτούμενη αιτιολογία.

Η ΕΕΥ αποφάσισε να επανεξετάσει το θέμα με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στις 21.8.98 όταν λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση.

Στις 31.3.2000 η ΕΕΥ υπό νέα σύνθεση, επανεξέτασε το θέμα, αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής που είχε διαβιβαστεί με το έγγραφο αρ. ΥΠΠ11/87/3Β ημερ. 21.7.98. Εξέτασε την ένσταση που είχε υποβληθεί για τη νομιμότητα του καταλόγου και με βάση τα δεδομένα προέβη στον καταρτισμό του τελικού καταλόγου των υποψηφίων που πληρούσαν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν τέταρτοι στη σειρά με το μεγαλύτερο συνολικό αριθμό μονάδων.

Η ΕΕΥ αποφάσισε να καλέσει τους 19 υποψήφιους του τελικού καταλόγου σε νέες προσωπικές συνεντεύξεις. Για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις, η ΕΕΥ αποφάσισε να ληφθούν υπόψη τα κριτήρια που καθόρισε στη συνεδρία της ημερ. 4.8.98 και ίσχυσαν και κατά τις συνεντεύξεις του ουσιώδους χρόνου.

Η ΕΕΥ αποφάσισε τον τρόπο κατανομής των 5 πρόσθετων μονάδων που έχει τη διακριτική ευχέρεια να παραχωρεί στους υποψηφίους με βάση το άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου σύμφωνα με το οποίο, απαιτείται αιτιολόγηση σε περίπτωση που αποφασίζεται αύξηση των μονάδων στηριζόμενη στην εντύπωση της ΕΕΥ από τις προσωπικές συνεντεύξεις, το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων.

Η ΕΕΥ αποφάσισε να αποδώσει τα 4/5 των μονάδων που εδικαιούτο στην αποτίμηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τη συνέντευξη και το 1/5 στα άλλα δύο στοιχεία που αναφέρονται στο νόμο, ήτοι, μηδέν μέχρι 0,75 μονάδες για το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και μηδέν μέχρι 0,25 μονάδες για το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων. Αναφέρεται στα πρακτικά ότι ο λόγος κατανομής των περισσότερων εκατοστών της μονάδας στο περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων είναι γιατί οι προσωπικοί φάκελοι περιέχουν περισσότερα στοιχεία τα οποία δεν έχουν αποτιμηθεί αριθμητικά από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Σημειώνεται επίσης στα πρακτικά η αριθμητική αποτίμηση των διαφόρων στοιχείων των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων που καθόρισε η Επιτροπή.

Στη συνέχεια, η ΕΕΥ προέβη σε εξέταση των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αποφάσισε την παραχώρηση μονάδων στον κάθε υποψήφιο ανάλογα.

Στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Προδρόμου Ευάγγελο παραχωρήθηκαν:

Οι υποψήφιοι που είχαν περιληφθεί στον τελικό κατάλογο, κλήθηκαν σε προσωπικές συνεντεύξεις από την ΕΕΥ και ακολούθως ο κ. Ζαχαριάδης, παρέθεσε την κρίση του για την απόδοση των υποψηφίων κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 35Β(9) του νόμου. Χαρακτήρισε την απόδοση του ενδιαφερόμενου προσώπου πάρα πολύ καλά και την απόδοση του αιτητή καλά. Στις 13.4.2000, η ΕΕΥ προέβη στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις με βάση τα προκαθορισμένα κριτήρια. Η γενική αξιολόγηση για τον αιτητή ήταν καλή+ και του χορηγήθηκε επιπρόσθετα 1 μονάδα. H αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου προσώπου ήταν πάρα πολύ καλή+ και του χορηγήθηκαν επιπρόσθετες 3.50 μονάδες.

Στη συνέχεια η ΕΕΥ αποφάσισε να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εντύπωσης που αποκόμισε για την απόδοσή τους στις προσωπικές συνεντεύξεις.

Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και ο αιτητής είχαν συγκεντρώσει ο καθένας πριν από τη συνέντευξη από 202.92 μονάδες. Με την προσθήκη των μονάδων που πήραν για τις συνεντεύξεις, το σύνολο των μονάδων τους διαφοροποιήθηκε όπως και η σειρά τους στον κατάλογο. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ξεπέρασε τον αιτητή συγκεντρώνοντας 206,42 μονάδες έναντι 203,92 του αιτητή.

Στη συνέχεια η ΕΕΥ πρόσθεσε στο σύνολο των μονάδων του κάθε υποψηφίου τις μονάδες που παραχώρησε μετά την αξιολόγηση του περιεχομένου του προσωπικού φακέλου και του φακέλου των υπηρεσιακών εκθέσεων. Το σύνολο των μονάδων του αιτητή αυξήθηκε στις 204.10 μονάδες και στις 206.69 μονάδες του ενδιαφερόμενου προσώπου.

Κατόπιν των ανωτέρω, η ΕΕΥ αποφάσισε να προσφέρει αναδρομικές προαγωγές στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης στους επτά υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες μονάδες με βάση την τελική σειρά του καταλόγου. Μεταξύ των επτά υποψηφίων ήταν και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο όχι όμως ο αιτητής.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση για διεξαγωγή νέων συνεντεύξεων είναι εσφαλμένη. Λέγει επίσης ότι παράνομα και αναιτιολόγητα η ΕΕΥ αύξησε σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 35Β(10) τις μονάδες των υποψηφίων για τις εντυπώσεις που αποκόμισε από τις συνεντεύξεις και από το περιεχόμενο των φακέλων. Γίνεται ακόμα αναφορά στις μονάδες που έδωσε η ΕΕΥ στον αιτητή και στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο για τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων και των φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων. Εισηγείται συναφώς ο αιτητής ότι έπρεπε να είχε δοθεί σαφής και ειδική αιτιολογία ενόψει του γεγονότος ότι η διαφορά αφορούσε μόνο μερικά εκατοστά της μονάδας. Ισχυρίζεται ο αιτητής ότι τα κριτήρια επιλογής που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις συνεντεύξεις ήταν αυθαίρετα και εξωγενή και ότι η ΕΕΥ αγνόησε τελείως το προσόν που διέθετε της καλής γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Υποστηρίχθηκε από πλευράς ΕΕΥ ότι η διεξαγωγή των νέων συνεντεύξεων από την Επιτροπή συνιστούσε σύννομη ενέργεια καλυπτόμενη από το άρθρο 37Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου όπως τροποποιήθηκε με το Ν.44(1)/99 που τέθηκε σε ισχύ στις 17.5.99.

Στην προκείμενη περίπτωση, η απόφαση για την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου ακυρώθηκε όχι ένεκα έλλειψης αιτιολογίας της κρίσης της ΕΕΥ για την απόδοση των υποψηφίων κατά τη διεξαγωγή των συνεντεύξεων στον ουσιώδη χρόνο αλλά λόγω έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης της ΕΕΥ για αύξηση των μονάδων που παραχωρήθηκαν στους υποψήφιους. Η απόφαση της ΕΕΥ για αύξηση των μονάδων των υποψηφίων χωρίς αιτιολογία αντίκειτο στις πρόνοιες του άρθρου 35(10)(β) του νόμου. Βλ. Σόλωνα Χ"Σολωμού ν. ΕΕΥ, υποθ. αρ. 924/98, ημερ. 17.1.2000.

Η αξιολόγηση λοιπόν των υποψηφίων από την ΕΕΥ στα πλαίσια νέων συνεντεύξεων δεν αποτελεί μέρος του πραγματικού καθεστώτος αλλά συνιστά ένα υποκειμενικό στοιχείο κρίσης που αντανακλά μόνο υποκειμενικές εκτιμήσεις αναφορικά με την αξία και καταλληλότητα των υποψηφίων.

Ομως, ακόμα και στην περίπτωση που κατά το χρόνο λήψης της ακυρωθείσας απόφασης ίσχυε ο Ν. 44(1)/99 , η διενέργεια νέων συνεντεύξεων δεν θα ήταν επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης. Το άρθρο 37Β(3) του Νόμου προνοεί ρητά ότι κατά την επανεξέταση μιας ακυρωθείσας απόφασης, θεωρείται μέρος του πραγματικού καθεστώτος και λαμβάνεται υπόψη, η εντύπωση που αποκόμισε η Επιτροπή κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, ανεξάρτητα από το αν έχει στο μεταξύ αλλάξει η σύνθεσή της νοουμένου βέβαια, αν με βάση την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η κρίση της Επιτροπής (η αιτιολογία) για την απόδοση των υποψηφίων κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις δεν είναι νομικά ελαττωματική.

Κατόπιν των ανωτέρω, διαπιστώνω ότι οι νέες συνεντεύξεις έγιναν αντίθετα προς τις αρχές της νομολογίας (σχετικά βλ. Republic v. Safirides (1985) 3 CLR 163, Δρουσιώτης ν. Δήμου Λατσιών (1992) 3 ΑΑΔ 437, Μάριου Παπαδόπουλου ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, ΑΕ 1913, ημερ. 14.9.1998) που ισχύουν και εφαρμόζονται κατά την επανεξέταση ύστερα από ακυρωτική απόφαση. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα της κρίσης της προηγούμενης Επιτροπής για την απόδοση του αιτητή κατά την προφορική εξέταση στον ουσιώδη χρόνο καθώς και τη θέση του στον τελικό κατάλογο σε σύγκριση με την εντύπωση και τη βαθμολογία του με βάση τις νέες συνεντεύξεις, παρατηρώ ότι στην περίπτωση του αιτητή, το νέο στοιχείο, ήτοι οι νέες συνεντεύξεις δεν άσκησαν ουσιαστική επιρροή στην επιλογή του ενδιαφερόμενου προσώπου για προαγωγή στην επίδικη θέση έναντι του αιτητή. Κατά συνέπεια ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος προσβολής της επίδικης πράξης.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΣΦ.

&# 9;