ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Σεργίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 1 ΑΑΔ 119
REPUBLIC (MINISTRY OF FINANCE) ν. NISHAN ARAKIAN AND OTHERS (1972) 3 CLR 294
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 916/2001.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
ANDYS MICHAELIDES TRADING HOUSE LTD,
Αιτητώ ν
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________________
28 Μαϊου, 2002
.Για τους αιτητές: Α. Παπαχαραλάμπους.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Μ. Μαλαχτού-Παμπαλλή (κα.), Ανώτερη
Δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γ-Ε.
__________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Απόφαση και/ή απόφαση του σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση που περιέχεται στην επιστολή τους με Αρ. Φακ. 43/91/Α/493 με ημερομηνία 2.8.2001 που λήφθηκε από την αιτήτρια στις 28.8.2001 και με την οποία η αίτηση της αιτήτριας ημερ. 22.6.2000 για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών του τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, απορρίπτεται (Αντίγραφο επισυνάπτεται ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α στην παρούσα) είναι άκυρη και/ή παράνομη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα.»
Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή.
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες του Τεμαχίου με αρ. 2034 (το επίδικο τεμάχιο). Το επίδικο τεμάχιο βρίσκεται στην Πολεοδομική Ζώνη Κα6 (οικιστική). Στις 22.6.2000 οι αιτητές υπέβαλαν στην Πολεοδομική Αρχή αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανάπτυξη του επίδικου τεμαχίου με την ανέγερση οικοδομής αποτελουμένης από δύο καταστήματα και ένα διαμέρισμα. Επειδή η προτεινόμενη ανάπτυξη χωροθετείτο σε περιοχή, όπου η επιτρεπόμενη ανάπτυξη είναι η οικιστική, υποβλήθηκε παράλληλα και αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση. Η τελευταία εξετάστηκε από την Πολεοδομική Αρχή. Με έκθεση της ημερ. 18.12.2000 (Παράρτημα Γ στην ένσταση) η Πολεοδομική Αρχή εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης. Παραθέτω το καταληκτικό μέρος της εισήγησης:
«11. Η Πολεοδομική Αρχή αφού μελέτησε προσεκτικά την αίτηση και τα σχέδια και διαπίστωσε ότι:
(α) Το υπό αναφορά τεμάχιο βρίσκεται σε ζώνη καθαρά οικιστική (Κα6) (παρ. 4) και έξω από τις καθορισμένες περιοχές για εμπορικές αναπτύξεις που καθορίζονται από τις πρόνοιες του Κεφαλαίου 8 του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας που αφορούν τη χωροθέτηση εμπορικής ανάπτυξης.
(β) Δεν υπάρχουν άλλες εμπορικές αναπτύξεις στην περιοχή οι οποίες να καλύπτονται με πολεοδομική άδεια. Βόρεια του υπό αναφορά τεμαχίου και συγκεκριμένα στα τεμάχια με αρ. 2026, 2029 και 2030, Παραρτ. 5, υφίστανται εμπορικές χρήσεις με άδεια οικοδομής που
(γ) Το τεμάχιο εφάπτεται υπηρεσιακού δρόμου και η προσπέλαση προς αυτό είναι διαμέσου της οικιστικής περιοχής. Συνεπώς τυχόν περαιτέρω εμπορική ανάπτυξη αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά τις ανέσεις των κατοίκων της περιοχής και την άνετη και ασφαλή διακίνηση της τροχαίας κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 12.1.8 του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας.
(δ) Η οικοδομή έχει αναγερθεί με διαφορές από τα υποβληθέντα με την παρούσα αίτηση σχέδια.
12. 'Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω η Πολεοδομική Αρχή εισηγείται την απόρριψη της παρούσας αίτησης για παρέκκλιση, κρίνοντας ότι η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στα κριτήρια/αρχές που καθορίζει ο Κανονισμός 19(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999.»
Με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής συμφώνησε και ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Επεσήμανε, επίσης, ότι «η αίτηση για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση δεν πληροί κανένα από τα κριτήρια και τις αρχές που καθορίζονται στον Κανονισμό 19(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99).
Υπέρ της απόρριψης της αίτησης τάχθηκε και ο Δήμος 'Εγκωμης. Ανάφερε όμως ότι υπέβαλε πρόταση για να αλλάξει η πολεοδομική ζώνη σε μέρος του μετώπου της οδού Αγίας Παρασκευής συμπεριλαμβανομένου του επίδικου τεμαχίου από οικιστική Κα6 σε εμπορική Εβ6. Για σκοπούς όμως αποφυγής προβλημάτων στην υπόλοιπη οικιστική περιοχή, η εισήγηση του Δήμου περιορίζει τη χρήση του ισογείου σε καταστήματα τοπικής σημασίας/εκθεσιακούς χώρους και κατοικίες στους ορόφους. Η θέση του δήμου στηρίζεται στο γεγονός ότι η επικρατούσα χρήση στο συγκεκριμένο τμήμα της οδού Αγίας Παρασκευής είναι η εμπορική και ήδη το οικιστικό περιβάλλον επηρεάζεται από την Κρατική 'Εκθεση Κύπρου και το Μακάρειο Αθλητικό Κέντρο καθιστώντας την περιοχή ακατάλληλη για οικιστική ανάπτυξη.
Αρνητική ήταν και η θέση του Υπουργείου Εσωτερικών. Με σχετικό σημείωμα του που υπέβαλε προς το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων με ημερ. 5.6.2001 (Παράρτημα Στ στην ένσταση) εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης. Αφού παρέθεσε το ιστορικό της υπόθεσης, τις πιο πάνω θέσεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Δήμου 'Εγκωμης κατέληξε ως εξής:
«Το Υπουργείο Εσωτερικών προτείνει όπως το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο όπως με βάση τις εξουσίες που αυτό διαθέτει από το άρθρο 26 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων απορρίψει χορήγηση της αιτηθείσας άδειας με παρέκκλιση από τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, γιατί η αίτηση δεν πληροί τις πρόνοιες των Κανονισμών 19(1) (α)-(ιβ), θεωρώντας ότι η περίπτωση δεν είναι έκτακτη και δικαιολογημένη προς το δημόσιο συμφέρον ούτε είναι ειδική περίπτωση ('Αρθρο 26(2)).»
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων εξέτασε το θέμα στη συνεδρία του ημερ. 18.6.2001. Αποφάσισε «ομόφωνα να εισηγηθεί όπως το Υπουργικό Συμβούλιο, με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, απορρίψει την αίτηση, δεδομένου ότι αυτή δεν πληροί τις πρόνοιες των Κανονισμών 19(1) (α)-(ιβ) και 27(α) - (ε), δεν θεωρείται έκτακτη και δικαιολογημένη προς το δημόσιον συμφέρον και δεν είναι ειδική περίπτωση».
Ο Υπουργός Εσωτερικών συμφώνησε με την πιο πάνω εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων. Εισηγήθηκε όπως το Υπουργικό Συμβούλιο «με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου και των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας
(Παρεκκλίσεις) Κανονισμοί» απορρίψει την αίτηση.Στη συνεδρία του ημερ. 18.7.2001 το Υπουργικό Συμβούλιο «με βάση τις εξουσίες που του παρέχονται από το άρθρο 26 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων του 1972 έως 1999 και τους περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμούς του 1999 αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση».
Οι λόγοι ακύρωσης
.Πρώτος λόγος ακύρωσης: Η προσβαλλόμενη πράξη «καθώς και οποιαδήποτε ενέργεια ενδιάμεση και/ή προπαρασκευαστική αυτής, πάσχει και/ή είναι άκυρη γιατί στηρίχθηκε σε ελλειπή στοιχεία και ως εκ τούτου δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη»
.Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε ότι οι ερευνώντες λειτουργοί πουθενά δεν ανέφεραν ότι η περιοχή μετατρέπεται από οικιστική σε εμπορική, και ότι ο Δήμος 'Εγκωμης υπέβαλε πρόταση για να αλλάξει η πολεοδομική ζώνη σε μέρος του μετώπου της Αγίας Παρασκευής συμπεριλαμβανομένου και του τεμ. 2034, από οικιστική Κα6 σε εμπορική Εβ6. Επιπρόσθετα - συνέχισε - πουθενά δεν αναφέρεται ότι σε σύνολο 11 οικοπέδων στην οδό Αγίας Παρασκευής μόνο ένα αναπτύχθηκε με οικιστική χρήση ήτοι 9.1%. Η εμπορική ανάπτυξη (5 οικόπεδα) καταλαμβάνει το 45.4% και τα κενά οικόπεδα το 36.4%. Το υπό συζήτηση οικόπεδο (9.1%) βρίσκεται υπό ανάπτυξη. Η Διεθνής 'Εκθεση που βρίσκεται στα δυτικά του οικοπέδου δίδει εμπορική μορφή στην περιοχή και δικαιολογεί την παραχώρηση άδειας κατά παρέκκλιση. Πολύ πλησίον είναι το Λευκόθεο.
Η εισήγηση δεν βρίσκει έρεισμα στο ενώπιον μου υλικό. Το περιεχόμενο της σχετικής πρότασης του Δήμου 'Εγκωμης για μετατροπή της ζώνης τέθηκε ενώπιον του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων με το πιο πάνω σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών ημερ. 5.6.2001. Στο ίδιο σημείωμα γίνεται αναφορά στη θέση του Δήμου Έγκωμης σύμφωνα με την οποία: «... η επικρατούσα χρήση στο συγκεκριμένο τμήμα της οδού Αγίας Παρασκευής είναι η εμπορική και ήδη το οικιστικό περιβάλλον επηρεάζεται από την Κρατική 'Εκθεση Κύπρου και το Μακάρειο Αθλητικό Κέντρο καθιστώντας την περιοχή ακατάλληλη για οικιστική ανάπτυξη
».Επίσης στην έκθεση της Πολεοδομικής Αρχής (βλ. σελ. 2, πιο πάνω) αναφέρεται ότι σε 3 τεμάχια υφίστανται εμπορικές χρήσεις με άδεια οικοδομής που εκδόθηκαν πριν την εφαρμογή του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, ενώ νότια το επίδικο τεμάχιο εφάπτεται με κατοικία.
Από τα πιο πάνω καθίσταται πρόδηλο ότι όλα τα στοιχεία, τα οποία αναφέρονται στην εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου των αιτητών, είχαν τεθεί ενώπιον του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων και του Υπουργικού Συμβουλίου. 'Επεται πως η εισήγηση για έλλειψη αιτιολογίας λόγω απουσίας των στοιχείων εκείνων δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Δεύτερος λόγος ακύρωσης: Η προσβαλλόμενη πράξη συγκρούεται με τις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99) και/ή της σχετικής νομολογίας και/ή καταστρατηγεί τις αρχές της καλής πίστης και ως εκ τούτου λήφθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας
.Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών δεν έχει υποδείξει τις συγκεκριμένες νομοθετικές πρόνοιες και κανονιστικές διατάξεις με τις οποίες συγκρούεται η προσβαλλόμενη πράξη. Για το λόγο αυτό η σχετική εισήγηση του δεν μπορεί να τύχει δικαστικής εξέτασης. Η εισήγηση του για υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας έχει σαν βάση της τον ισχυρισμό ότι δεν «λήφθηκαν υπόψη όλα τα πραγματικά
γεγονότα». Η αιτήτρια - συνέχισε - υπέβαλε αίτημα για δημιουργία δύο καταστημάτων (χονδρικής πώλησης) διότι η περιοχή αναπτύσσεται ραγδαία και μετατρέπεται από οικιστική σε βιομηχανική και γιατί είχε πληροφορηθεί ότι ο Δήμος 'Εγκωμης είχε υποβάλει πρόταση για μετατροπή της πιο πάνω οδού από οικιστική σε βιομηχανική.Τα πιο πάνω - κατέληξε ο ευπαίδευτος συνήγορος - συνιστούν αντιφατική ενέργεια της διοίκησης που προσβάλλει το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη διοίκηση και οδηγεί σε ακύρωση.
Αναφορικά με την εισήγηση για μη λήψη υπόψη «όλων των πραγματικών γεγονότων» έχω ήδη αποφανθεί ότι η θέση του Δήμου Έγκωμης βρισκόταν ενώπιον του αποφασίζοντος οργάνου. Πρέπει δε στο σημείο αυτό να υπογραμμισθει ότι ο Δήμος 'Εγκωμης τάχθηκε σαφώς υπέρ της απόρριψης της αίτησης (βλ. επιστολή του ημερ. 28.3.2001). Η πρόταση που είχε υποβάλει για τροποποίηση του Τοπικού Σχεδίου δεν είχε ακόμη εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές. Το αποφασίζον όργανο οφείλει να επιληφθεί μιας αίτησης με βάση το νομοθετικό καθεστώς που υφίσταται κατά τον χρόνο της εξέτασης της αίτησης. Εν όψει του ισχύοντος κατά τον κρίσιμο χρόνο Τοπικού Σχεδίου η υποβολή της πιο πάνω πρότασης από το Δήμο 'Εγκωμης δεν μπορούσε νόμιμα να ασκήσει οποιαδήποτε επίδραση. Ούτε και μπορεί να λεχθεί ότι εν όψει της
πρότασης εκείνης το αποφασίζον όργανο έχει ενεργήσει αντιφατικά ή ότι έχει προσβάλει το αίσθημα εμπιστοσύνης των αιτητών. 'Επεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.Τρίτος λόγος ακύρωσης: Καταπάτηση της αρχής της ισότητας και της χρηστής διοίκησης ή των χρηστών διοικητικών ηθών
.Ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης έχει σαν βάθρο του τον ισχυρισμό των αιτητών ότι «η πλειοψηφία των οικοπέδων που έχουν αξιοποιηθεί (5 από τα 6) έχουν εξασφαλίσει πολεοδομική άδεια και έχουν λειτουργήσει καταστήματα», ενώ η αίτηση τους απορρίφθηκε. Αυτό το γεγονός, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο τους, αποτελεί δυσμενή διάκριση για τους αιτητές και αποδεικνύει την ασυνεπή και αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης.
Η αρχή της ισότητας διασφαλίζεται από το άρθρο 28.1 του Συντάγματος. Στην Σωτηριάδη κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2891/15.2.92 έχει γίνει επισκόπηση της σχετικής με την αρχή της ισότητας νομολογίας:
«Το άρθρο 28.1 του Συντάγματος έχει τύχει ερμηνείας σε σειρά αποφάσεων της νομολογίας μας. Ο όρος 'ίσοι ενώπιον του Νόμου' στο άρθρο 28.1 του Συντάγματος δε μεταδίδει την έννοια της ακριβούς αριθμητικής ισότητας αλλά διασφαλίζει μόνον εναντίον αυθαίρετων διακρίσεων και δεν αποκλείει εύλογες διακρίσεις, οι οποίες πρέπει να γίνουν λόγω της ιδιάζουσας φύσεως των πραγμάτων (
Στην υπόθεση
Republic v. Arakian (1972) 3 C.L.R. 294 έχουν υιοθετηθεί οι πιο κάτω αρχές της ελληνικής νομολογίας:(1) Η συνταγματική αρχή της ισότητας συνεπάγεται την ίση ή ομοιόμορφη μεταχείριση 'πάντων των υπό τας αυτάς συνθήκας τελούντων' (Υπόθεση 1273/65 του Στ.Ε.).
(2) Το άρθρο 3 του Ελληνικού Συντάγματος του 1952 - το οποίο αντιστοιχεί με το πιο πάνω άρθρο 28.1 - 'αποκλείει μόνον την υπό του νομοθέτου θέσπισιν διακρίσεων αυθαιρέτων και όλως αδικαιολόγητων' (Υποθέσεις 1247/67 και 1870/67 του Στ.Ε.).
(3) 'Ευλόγως προκύπτει παραβίασις της αρχής της ισότητος και ως εκ τούτου ακυρότης των προσβαλλομένων πράξεων, εφ' όσον πρόκειται περί ρυθμίσεων σχέσεων τελουσών υπό διαφόρους πραγματικάς συνθήκας, αίτινες δεν αποκλείουν ανομοιομορφίας εν τω διακανονισμώ αυτών' (Υπόθεση 2063/68 του Στ.Ε.).
(4) Η αρχή της ισότητας εφαρμόζεται 'επί περιπτώσεων τελουσών υπό τας αυτάς εν γένει συνθήκας' (Υπόθεση 1215/69 του Στ.Ε.).
Στην Σεργίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 1 Α.Α.Δ. 119 (Απόφαση Ολομέλειας από τον Πική, Δ., όπως ήταν τότε) υποδεικνύεται ότι το άρθρο 28 έχει ως λόγο (Βλ.
Mikrommatis, πιο πάνω) την ουσιαστική σε αντίθεση με τη φαινομενική ισότητα. Υποδεικνύεται, επίσης, ότι η δυναμική της αρχής της ισότητας επιβάλλει την ανίχνευση της φύσης, των υποκειμένων και αντικειμένων του δικαίου, ώστε να αποδίδονται τα ίσα στα όμοια και τον αποκλεισμό της ταύτισης των ανομοίων (Βλ. και απόφαση του Πική, Δ. - όπως ήταν τότε - στην Πρόεδρος της Δημοκρατίας ν. Βουλής των Αντιπροσώπων, Αναφορά 2/89, 29.8.89, σχετικά με τον τρόπο προσδιορισμού της ομοιογένειας).Αυτό που απαγορεύει η συνταγματική αρχή της ισότητας είναι η δημιουργία αυθαίρετων, τυχαίων ή συμπτωματικών διακρίσεων. Ομοίως απαγορεύεται η εξομοίωση, από τον κοινό Νομοθέτη διαφορετικών καταστάσεων, ή η ενιαία μεταχείριση προσώπων που βρίσκονται υπό διαφορετικές συνθήκες πραγματικές ή νομικές με βάση όμως τυπικά ή συμπτωματικά κριτήρια. Ως αντισυνταγματικές θεωρούνται μόνο οι προδήλως παραβιάζουσες την αρχή της ισότητας
διατάξεις. Η δε δικαστική εξουσία περιορίζεται σε έλεγχο υπερβάσεως ακραίων ορίων.»
Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με το ενώπιον μου υλικό, υπάρχουν μεν εμπορικά καταστήματα στην περιοχή αλλά με άδειες οικοδομής που εκδόθηκαν πριν από την εφαρμογή του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Βλέπουμε επομένως πως οι δύο περιπτώσεις δεν τελούν υπό τας αυτάς συνθήκας. Η θέσπιση του πιο πάνω Νόμου, η οποία έχει οδηγήσει στη δημιουργία πολεοδομικών ζωνών και στη δημοσίευση Τοπικού Σχεδίου Ανάπτυξης, έχει μεταβάλει τα δεδομένα τα οποία διέπουν την ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας στην συγκεκριμένη περιοχή.
Το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες εμπορικές επιχειρήσεις είχαν τύχει άδειας οικοδομής πριν από την εφαρμογή του πιο πάνω Νόμου θέτει τις δύο περιπτώσεις κάτω από διαφορετικές συνθήκες με συνέπεια να μην παραβιάζεται η αρχή της ισότητας. Ορθά η διοίκηση εξέτασε το επίδικο αίτημα με βάση το υφιστάμενο νομικό καθεστώς και δεν μπορεί να γίνεται λόγος για αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης, παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης ή των χρηστών διοικητικών ηθών. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Τέταρτος λόγος ακύρωσης: Πιθανή πλάνη
.Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών δεν έχει υποδείξει ποιά ήταν η πιθανή πλάνη. Για το λόγο αυτό ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να τύχει δικαστικής εξέτασης.
Πριν τελειώσω θα πρέπει να προσθέσω ότι η χορήγηση «πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης» διέπεται
από το άρθρο 26(2) του πιο πάνω Νόμου. Τα δε κριτήρια και αρχές εξέτασης αιτήσεων για χορήγηση τέτοιας άδειας προδιαγράφονται από τον Καν. 19 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99).
Το άρθρο 26(2) επιτρέπει τη χορήγηση τέτοιας άδειας σε έκτακτες και δικαιολογημένες περιπτώσεις προς το δημόσιο συμφέρον ή άλλες ειδικές περιπτώσεις.
Αναφορικά με το δημόσιο συμφέρον η διοίκηση οφείλει να συγκεκριμενοποιεί το δημόσιο συμφέρον «όχι όμως σε αντίθεση προς τον Νόμο αλλά στα πλαίσια αυτού
» (Δαγτόγλου, «Γενικό Διοικητικό Δίκαιο», Τρίτη έκδοση, παραγ. 330). Εδώ ο Νόμος - η Κ.Δ.Π. 309/99 - προδιαγράφει τα κριτήρια τα οποία επιτρέπουν την κατά παρέκκλιση χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Η διοίκηση αποφάσισε (βλ. σελ. 3, πιο πάνω) ότι η «περίπτωση δεν εμπίπτει στα κριτήρια που καθορίζει ο Καν. 19(1) της Κ.Δ.Π. 309/99». Οι αιτητές οι οποίοι φέρουν και το σχετικό βάρος απόδειξης δεν έχουν υποδείξει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η υπόθεση τους εμπίπτει εντός των κριτηρίων που προδιαγράφονται από τον Καν. 19. Επικεντρώνουν την επιχειρηματολογία τους στην πιο πάνω πρόταση του Δήμου 'Εγκωμης και την ύπαρξη άλλων εμπορικών επιχειρήσεων. Εφόσον το δημόσιο συμφέρον πρέπει να συγκεκριμενοποιείται μέσα στα πλαίσια του Νόμου - εδώ του Καν. 19 - και εφόσον η περίπτωση των αιτητών δεν ικανοποιεί τα κριτήρια του Νόμου - του Καν. 19 - η απόφαση της διοίκησης ότι «η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει στα κριτήρια/αρχές που καθορίζει ο Καν. 19» ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.