Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

K & K Vasilikon Winery (Kathikas) Ltd., από την Πάφο

Αι τητών

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη

Καθ'ου η αίτηση

- - - - - -

Για τους αιτητές: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τον καθ΄ου η αίτηση: Λ. Χριστοδουλίδου (κα).

- - - - - -

Οι αιτητές ζητούν με την παρούσα προσφυγή τις πιο κάτω θεραπείες:-

Στις 30.3.93 υποβλήθηκε στο γραφείο του καθ΄ου η αίτηση, αίτηση από το γραφείο του κ. Ανδρέα Δημητριάδη για την έγκριση του ονόματος K & K Kathikas Winery Ltd. Μετά τη σχετική εξέταση έγινε αποδεκτό στις 7.4.93 σαν K & K Winery (Kathikas) Ltd.. Η K & Κ Winery (Kathikas) Ltd. γράφτηκε στις 14.6.93 με αριθμό εγγραφής 55881.

Στις 18.6.98 υποβλήθηκε άλλη αίτηση στο γραφείο των καθ΄ων η αίτηση από τον κ. Χρίστο Χριστοφόρου για την έγκριση του ονόματος "Βασιλικόν" Οινοποιείον Κυπερούντας Λτδ. Το πιο πάνω όνομα εγκρίθηκε και η εταιρεία γράφτηκε στις 3.8.98 με αριθμό εγγραφής 96479.

Στις 15.10.98 υποβλήθηκε στο γραφείο των καθ΄ων η αίτηση, αίτηση για αλλαγή του ονόματος της εταιρείας 55881 από K & K Winery (Kathikas) Ltd. σε Κ & Κ Vasilikon Winery (Kathikas) Ltd. Το πιο πάνω όνομα απορρίφθηκε αρχικά λόγω ομοιότητας με ήδη εγγεγραμμένη εμπορική επωνυμία την K & K Vasilikon Kathikas Wine Ar. E/E 14106. Στη συνέχεια το πιο πάνω όνομα K & K Vasilikon Winery (Kathikas) Ltd. έγινε αποδεκτό αφού ανέφεραν ότι η Ε/Ε είναι δική τους και ότι δίνει τη συγκατάθεση της για την εγγραφή της εταιρείας με το όνομα Κ & Κ Vasilikon Winery (Kathikas) Ltd.

Στις 30.8.99 υποβλήθηκε επιστολή από το γραφείο του κ. Ανδρέα Αγγελίδη, δικηγόρου, στην οποία ανέφερε ότι οι πελάτες του K & K Vasilikon Winery (Kathikas) Ltd. Αρ. Εγγραφής 55881 και ιδιοκτήτες της Εμπορικής Επωνυμίας K & K Vasilikon Kathikas Wine E/E 14106 φέρουν ένσταση για την εγγραφή της εταιρείας Βασιλικόν Οινοποιείο Κυπερούντας Λτδ. Αρ. Εγγραφής 96479 καθότι είναι πιθανό να προκαλέσει σύγχιση με τα ήδη εγγεγραμμένα (Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και Ε/Ε).

Στις 21.9.99 οι καθ΄ων η αίτηση απάντησαν με επιστολή τους προς τον δικηγόρο των αιτητών στην οποία ανάφεραν ότι η ένσταση των αιτητών δεν μπορεί να εξεταστεί γιατί η εταιρεία Βασιλικόν Οινοποιείο Κυπερούντας Λτδ. συστάθηκε στις 3.8.98 και σύμφωνα με το άρθρο 19(2) του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 13, θεωρείται εκπρόθεσμη.

Οι αιτητές προβάλλουν ως λόγους ακύρωσης την έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση και πλάνη περί τα πράγματα με συνέπεια την έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας της επίδικης απόφασης.

Οι καθ΄ων η αίτηση προβάλλουν τρεις ουσιαστικά προδικαστικές ενστάσεις πρώτον ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, δεύτερο ότι με την προσφυγή προσβάλλονται δύο διοικητικές αποφάσεις μη συναφείς μεταξύ τους και τρίτο ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος.

Όσον αφορά τη δεύτερη προδικαστική ένσταση έχω καταλήξει ότι αυτή ευσταθεί. Με την προσφυγή προσβάλλονται δύο διοικητικές αποφάσεις οι οποίες δεν είναι συναφείς μεταξύ τους. Η πρώτη αφορά την εγγραφή της επωνυμίας του ενδιαφερομένου μέρους την 30.8.98, η δε δεύτερη την άρνηση των καθ΄ων η αίτηση να εξετάσουν ένσταση των αιτητών γιατί αυτή προβλήθηκε καθυστερημένα και ήταν εκπρόθεσμη. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία ακολουθεί την επί του θέματος νομολογία του Ελληνικού Συμβουλίου Επικρατείας δεν επιτρέπεται η διά του αυτού δικογράφου προσβολή πέραν της μιας μη συναφών διοικητικών πράξεων. Όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της συνάφειας η αίτηση ακυρώσεως θεωρείται ως παραδεκτώς ασκουμένη μόνο ως προς την πρώτη των προσβαλλομένων πράξεων. (Βλέπε: Βάσου Χριστοφίδη κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2401, ημερ. 29.11.2000, και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας 1929-1959, σελ. 274).

Κατά συνέπεια θα εξετάσω την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη η δε δεύτερη ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθεί.

Με την πρώτη προδικαστική ένσταση των καθ΄ων η αίτηση γίνεται η εισήγηση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Ισχυρίζονται οι καθ΄ων η αίτηση ότι η εγγραφή της ενδιαφερόμενης εταιρείας έγινε στις 30.8.98 και η προσφυγή καταχωρήθηκε 15 σχεδόν μήνες αργότερα. Περαιτέρω η απόφαση για την εγγραφή της ενδιαφερόμενης εταιρείας δημοσιεύθηκε, σύμφωνα με το νόμο, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 23.4.99. Πέραν όμως τούτου, ισχυρίζονται οι καθ΄ων η αίτηση, και εάν ληφθεί υπόψη η ημερομηνία που φέρει το αίτημα της προσφυγής, δηλαδή η 30.8.99 ως ημερομηνία που έλαβαν γνώση οι αιτητές και πάλιν η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Πράγματι, μεταξύ 30.8.99 και 15.11.99 (ημέρα καταχώρησης της προσφυγής) παρήλθαν 78 μέρες. Η προθεσμία που προνοεί το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος είναι 75 ημερών. Έχει δε νομολογηθεί ότι η προθεσμία είναι ανατρεπτική ή επιτακτική και τέθηκε για σκοπούς δημόσιας τάξης. Η προθεσμία αυτή δεν μπορεί να παραταθεί.

Στην παρούσα υπόθεση με βάση τα περιστατικά τα οποία αντικατοπτρίζουν τη συγκεκριμένη περίπτωση, η προσβαλλόμενη πράξη συγκαταλέγεται σε αυτές που δημοσιεύονται και κατά συνέπεια η τέτοια δημοσίευση αποτελεί πλήρη γνώση της πράξεως και η ημερομηνία της δημοσίευσης αποτελεί το κρίσιμο χρονικό σημείο έναρξης της προθεσμίας των 75 ημερών.

Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε 6 μήνες μετά τη δημοσίευση.

Πέραν των πιο πάνω, όπως ανέφερα προηγουμένως, από το λεκτικό του αιτήματος της προσφυγής προκύπτει, ότι οι αιτητές πληροφορήθηκαν για την προσβαλλόμενη πράξη στις 30.8.99. Κατεχώρησαν δε την προσφυγή τους στις 15.11.1999, δηλαδή 78 μέρες αργότερα, εκτός της προθεσμίας των 75 ημερών. Κατά συνέπεια η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και η σχετική προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή.

Ενόψει της κατάληξης μου στις δύο πρώτες προδικαστικές ενστάσεις δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ περαιτέρω με την τρίτη προδικαστική ένσταση ή την ουσία της προσφυγής.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.