|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣ Η ΑΡ. 936/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Γιαννάκη Κωμοδρόμου, από την Πάφο,
Αιτητή ,
- και -
Δήμου Πάφου,
Καθ΄ων η αίτηση.
― ― ― ― ― ―
Αίτηση διά κλήσεως ημερ. 4.10.01.
18 Απριλίου, 2002
.Για τους καθ΄ων η αίτηση-αιτητές: κα Χρ. Ιωαννίδου.
Για τον αιτητή-καθ΄ ου η αίτηση: κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
― ― ― ― ― ―
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η προσφυγή στρέφεται εναντίον απόφασης του Δήμου Πάφου με την οποία προάχθηκε ο κ. Σάββας Πέτρου στη θέση Λοχία Τροχονομίας από 1.5.2000.
Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στις 4.4.2000 και η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 10.7.2000. Ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος Πάφου εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη ως εκπρόθεσμη. Η θέση του Δήμου είναι ότι ο αιτητής έλαβε πλήρη γνώση της απόφασης για προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου αμέσως μετά τη λήψη της απόφασης και εν πάση περιπτώσει πολύ πριν από την 1.5.2000. Αντίθετη είναι η θέση του αιτητή ο οποίος, ισχυρίζεται ότι έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης μόνο όταν πήρε την επιστολή του Δήμου Πάφου ημερ. 3.5.2000 με την οποία ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος του γνωστοποίησε την προαγωγή του Σάββα Πέτρου στην επίδικη θέση.
Ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος υπέβαλε αίτηση με αντικείμενο την απόρριψη της προσφυγής ως εκπρόθεσμης και οδηγίες για εκδίκαση του προδικαστικού θέματος. Ο αιτητής ενίσταται στο αίτημα για απόρριψη της προσφυγής ως εκπρόθεσμης.
Από πλευράς Δήμου Πάφου, υποστηρίζεται με αντίστοιχες ένορκες δηλώσεις του Δημάρχου κ. Σαρίκα και του Δημοτικού Γραμματέα κ. Θέμη Φιλιππίδη ότι ο αιτητής, έλαβε πλήρη γνώση του περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης την επομένη της λήψης της από το Δημοτικό Συμβούλιο. Ο Δημοτικός Γραμματέας, αναφέρει στην ένορκη δήλωσή του ότι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ημερ. 4.4.2000 για την προαγωγή του κ. Σάββα Πέτρου στη θέση του Λοχία Τροχονομίας διαδόθηκε την επόμενη ημέρα σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου Πάφου και ότι η εν λόγω απόφαση καθώς και άλλη που λήφθηκε κατά την ίδια συνεδρία απασχόλησαν εκτενώς τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά το διάστημα μεταξύ 5-20 Απριλίου. Υπήρξε επίσης δημοσίευμα στην εφημερίδα «Πολίτης» ημερ. 14.4.2000 (τεκμ. 1) και άλλο στην τοπική εφημερίδα «Η Φωνής της Πάφου» ημερ. 15.4.2000 (τεκμ. 2). Το θέμα προβλήθηκε εκτενώς σε ρεπορτάζ και δελτία ειδήσεων από τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς Radio Cοsmos και Ράδιο Πάφος.
Ομως, πέρα από τη μεγάλη δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα, ο αιτητής και ορισμένοι άλλοι συνυποψήφιοι για τη θέση του Λοχία Τροχονομίας αμέσως μετά τις 4.4.2000 διαμαρτυρήθηκαν έντονα προς το Δήμαρχο, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, στο Δημοτικό Μηχανικό και στο Δημοτικό Γραμματέα (ομνύοντα) αναφορικά με την υπηρεσιακή αξιολόγηση που έτυχαν.
Για το ίδιο θέμα, η συντεχνιακή οργάνωση των υπαλλήλων του Δήμου, της οποίας ο αιτητής είναι μέλος της διοικούσας Επιτροπής, πραγματοποίησε στις 13.4.2000 δημοσιογραφική διάσκεψη και αυθημερόν εξέδωσε ανακοίνωση η οποία στάληκε σε όλα τα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ο αιτητής ζήτησε και έγινε δεκτός στο γραφείο του Δημάρχου στις 6.4.00. Το θέμα της συνάντησης ήταν η δυσμενής, κατά την άποψη του αιτητή, αξιολόγηση του από τους υπηρεσιακούς λειτουργούς που έγινε στο πλαίσιο της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης (Λοχία Τροχονομίας). Ο δημοτικός γραμματέας αναφέρει επίσης στην ένορκη δήλωσή του ότι αμέσως μετά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, δέχθηκε και ο ίδιος προσωπικά διαμαρτυρία από τον αιτητή για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πάφου για την επίδικη θέση.
Ο Δήμαρχος Πάφου κ. Φειδίας Σαρίκας λέγει στην ένορκη δήλωσή του ότι στις 6.4.00 δέχθηκε στο γραφείο του στο Δημοτικό Μέγαρο Πάφου, τον αιτητή κ. Γιαννάκη Κωμοδρόμο. Κατά την επίσκεψη ο αιτητής διαμαρτυρήθηκε για τη δυσμενή κατά την άποψή του, αξιολόγηση από τους υπηρεσιακούς λειτουργούς στο πλαίσιο πλήρωσης της θέσης Λοχία Τροχονομίας με αποτέλεσμα τη μη επιλογή του στην εν λόγω θέση σύμφωνα με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ημερ. 4.4.2000.
Ο αιτητής στην ένορκη δήλωσή του ισχυρίζεται πως τα όσα ο δημοτικός γραμματέας αναφέρει στην ένορκη δήλωσή του είναι απλά πληροφορίες που δεν αποτελούν εκτελεστή πράξη. Λέγει ο αιτητής ότι οι πληροφορίες που είχε για την προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου είχαν προηγηθεί της ημερομηνίας προσφοράς του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου κατά την οποία εξωτερικεύτηκε επίσημα και κατέστη εκτελεστή η προσβαλλόμενη απόφαση. Εν προκειμένω, η προσφορά προαγωγής του ενδιαφερόμενου προσώπου έγινε στις 19.4.2000 και η αποδοχή της προσφοράς στις 24.4.2000 το δε ενδιαφερόμενο πρόσωπο ανέλαβε τα καθήκοντα της επίδικης θέσης την 1.5.2000.
Προκύπτει από την ένορκη δήλωση του αιτητή ότι δεν απορρίπτει τα γεγονότα που εκθέτουν στις ένορκες δηλώσεις τους ο Δήμαρχος κ. Φ. Σαρίκας και ο δημοτικός γραμματέας κ. Θ. Φιλιππίδης. Λέγει ωστόσο, ότι έλαβε πλήρη γνώση της ύπαρξης ολοκληρωμένης πράξης στις 3.5.2000 όταν πήρε την επιστολή του Δήμου Πάφου που του κοινοποιούσε την επίδικη απόφαση και/ή έστω την 1.5.2000 όταν πανηγυρικά ανέλαβε τα καθήκοντα της επίδικης θέσης το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Στην Ακίνητα Λούλλας Ιωνίδου Λτδ ν. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος, ΑΕ 2824, ημερ. 15.11.2001, έγινε εκτενής αναφορά στη νομολογία η οποία διέπει το θέμα της γνώσης ως της αφετηρίας για τον υπολογισμό της προθεσμίας άσκησης προσφυγής. Επί του προκειμένου αναφέρθηκαν
«'Εχει νομολογηθεί ότι για να κινήσει την προθεσμία για την άσκηση προσφυγής η κοινοποίηση πρέπει να είναι πλήρης και η πράξη να είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένη ώστε να προκύπτει σαφώς το περιεχόμενο της (Βλ. Pissas (No. 1) v. E.A.C. (1966) 3 C.L.R. 634, 638)
.Πλήρης είναι η γνώση η οποία επιτρέπει εις τον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή την ηθική ζημιά την οποία υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη (Βλ. Θ.Δ. Τσάτσου 'Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας', σελ. 74, Aspri v. Republic (1979) 3 C.L.R. 490, 497, 498)
.Στην Papaioannou v. Republic (1982) 3 Α.Α.Δ. 103, 108, 109
, ο Πικής, Δ. - όπως ήταν τότε - υποδεικνύει πως από την επισκόπηση της σχετικής ελληνικής νομολογίας πηγάζουν οι πιο κάτω προτάσεις οι οποίες πρέπει να καθοδηγούν το δικαστήριο στο θέμα της προθεσμίας:(1) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα τέτοια δημοσίευση είναι απαραίτητη για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία σε σχέση με τρίτα πρόσωπα.
(2) Η γνωστοποίηση της απόφασης οσάκις προβλέπεται από το Νόμο δεν είναι ανάγκη να γίνεται με οποιοδήποτε επίσημο τύπο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε τύπος νοουμένου ότι είναι αποτελεσματικός.
(3) Η γνωστοποίηση δεν είναι ανάγκη να επεκτείνεται στην κάθε λεπτομέρεια της απόφασης. Εφόσο ενημερώνει τον επηρεαζόμενο για το αποτέλεσμα και τη βάση της αιτιολογίας θα θεωρηθεί επαρκής παρά την απουσία ασήμαντων λεπτομερειών.
(4) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί έγγραφη γνωστοποίηση η αποστολή της γνωστοποίησης δεν αποτελεί κατ' ανάγκη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση της προθεσμίας. Η προθεσμία κινείται από την στιγμή που ο επηρεαζόμενος λαμβάνει γνώση της απόφασης. 'Ετσι αν η γνώση αποκτηθεί με άλλο τρόπο η προθεσμία αρχίζει να κινείται από τότε.
(5) Η γνώση η οποία απαιτείται για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία που προβλέπεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος πρέπει να είναι αρκετά εκτεταμένη έτσι που να πληροφορεί τον επηρεαζόμενο διάδικο επαρκώς για τις επιπτώσεις της απόφασης επί της κατάστασης και θέσης του και να τον καθιστά ικανό να λάβει τα θεραπευτικά μέτρα που προσφέρονται από το Νόμο.
Στον Τσάτσο (πιο πάνω), σελ. 76-77, υποδεικνύεται ότι 'προκειμένου περί δημοσιευόμενων ή κοινοποιούμενων πράξεων υφίσταται το εκ της δημοσιεύσεως ή κοινοποιήσεως αμάχητον τεκμήριον της γνώσεως του δημοσιευομένου ή κοινοποιουμένου περιεχομένου, ως και του χρόνου της τοιαύτης γνώσεως'. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συγγραφέα, αυτό το αμάχητο τεκμήριο δεν είναι και τεκμήριο πληρότητας της γνώσης γιατί συνήθως εγείρει τα εξής ζητήματα: 'Πρώτον, αν η δημοσίευση ή η κοινοποίηση γίνεται μόνο σε περίληψη, η δε περίληψη τυγχάνει ελλιπής, δεύτερον, αν το περιεχόμενο της προσδιορίζεται με απλή αναφορά σε ορισμένα στοιχεία μη γνωστά, μη δημοσιευόμενα και μη κοινοποιούμενα, και τρίτον, εάν η χρήσις των προδιαγεγραμμένων τύπων και η αιτιολογία της πράξεως προκύπτωσιν εκ του φακέλλου μόνον και παραμένωσι συνεπώς εις τον ενδιαφερόμενον και μετά την δημοσίευσιν ή κοινοποίησιν άγνωστα ή απλώς γνωστά, αλλ' ουχί πλήρως'.
Η ορθή λύση των πιο πάνω ζητημάτων - συνεχίζει ο ευπαίδευτος συγγραφέας - είναι η υπαγωγή τους στο γενικό κανόνα του υπολογισμού της προθεσμίας από την ημέρα που ο ενδιαφερόμενος έλαβε γνώση του εκτελεστού περιεχομένου της πράξης και της ζημιάς την οποία υφίσταται, 'ώστε επιμελούμενος του ιδίου συμφέροντος να λάβει γνώσιν και των στοιχείων των απαραιτήτων και των ειδικώς εκάστοτε δυνάμενων να χρησιμοποιηθώσιν, ίνα θεμελιώσει ούτος την κατά της ζημιούσης αυτόν πράξεως αίτησιν ακυρώσεως'. Αν η δημοσίευση ή κοινοποίηση γίνεται μόνο σε περίληψη και η περίληψη τυγχάνει ελλιπής τόσο, ώστε να μη προκύπτει σαφώς και με βεβαιότητα η ζημιά που επέρχεται με τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη, η γνώση από μια τέτοια δημοσίευση ή κοινοποίηση δεν είναι πλήρης.
Ο ευπαίδευτος συγγραφέας κάμνει διάκριση ανάμεσα στην περίπτωση όπου ορισμένα στοιχεία είναι προσιτά στον ενδιαφερόμενο αν καταβάλει την οφειλόμενη επιμέλεια ανάλογα με τις περιστάσεις και την περίπτωση όπου τα στοιχεία είναι απρόσιτα στον ενδιαφερόμενο ακόμη και αν καταβάλει την οφειλόμενη επιμέλεια. Στην πρώτη περίπτωση η γνώση είναι πλήρης 'υπό την προϋπόθεσιν όμως, εάν πρόκειται περί δημοσιεύσεως, ότι προκύπτει εκ ταύτης σαφώς το ζημιογόνον αποτέλεσμα του περιεχομένου ως προς τον ενδιαφερόμενον. Εις την δευτέραν περίπτωσιν η γνώσις εκ της δημοσιεύσεως ή κοινοποιήσεως είναι ελλιπής' (Βλ. και L΄ Union Nationale (Tourism & Sea Resorts) Ltd και 'Αλλων ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λεμεσού-Αμαθούντας, Α.Ε. 2206 κ.α./29.6.98 στην οποία έχουν υιοθετηθεί τα νομολογηθέντα στην
Papaioannou (πιο πάνω) και οι πιο πάνω θέσεις του Θ.Δ. Τσάτσου).»
Στην προκείμενη περίπτωση ο νόμος δεν απαιτεί δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα. Προκύπτει επομένως ανάγκη εξέτασης κατά πόσο η γνώση που έλαβε ο αιτητής αμέσως μετά τη λήψη της επίδικης απόφασης στις 4.4.2000 περί του εκτελεστού περιεχομένου της (απόφασης) και της ζημιάς την οποία υφίσταται ήταν τέτοια ώστε λογικά να είχε τη δυνατότητα να λάβει τα κατάλληλα μέτρα με στόχο την ακύρωσή της.
Αν λοιπόν ο αιτητής δεν είχε γνώση του εκτελεστού περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης και της ζημιάς που υφίσταται τότε ποιο ήταν το νόημα των διαμαρτυριών του προς το Δήμαρχο και το Δημοτικό Γραμματέα του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου; Θεωρώ απίθανο να είχαν συμβεί όλα εκείνα τα γεγονότα που αναφέρονται στις ένορκες δηλώσεις του Δημοτικού Γραμματέα που ο αιτητής δεν αμφισβητεί ούτε και διαψεύδει και από την άλλη ο ίδιος να ισχυρίζεται, προβάλλοντας νομικιστικά επιχειρήματα προκειμένου να καταδείξει ότι έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης μετά την 1.5.2000 και ότι συνεπώς η προσφυγή του είναι παραδεκτή ως εμπρόθεσμη.
Με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου αποφαίνομαι ότι ο αιτητής απέκτησε πλήρη γνώση του εκτελεστού περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης και της ζημιάς που θα υφίστατο κατά τις πρώτες ημέρες αμέσως μετά τη λήψη της δηλαδή τις πρώτες δύο-τρεις ημέρες μετά τις 4.4.2000.
Καταλήγω ότι η γνώση που είχε ο αιτητής κατά τις 6 ή 7.4.2000 ήταν ικανή για να αποτελέσει την αφετηρία υπολογισμού της προθεσμίας άσκησης της προσφυγής. Και εφόσον η προσφυγή ασκήθηκε στις 10.7.2000 αυτή είναι εκπρόθεσμη.
Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.