Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μαρούλας Παπαγαβριήλ-Δημητριάδου,

από τη Λευκωσία

Αι τήτριας

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας

Καθ'ης η αίτηση

- - - - - -

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 12/10/01

Για την αιτήτρια: Μ. Παπαδοπούλου (κα) για Α. Σ. Αγγελίδη.

Για την καθ΄ης η αίτηση: Λ. Ουστά (κα).

Για το Ε/Μ 1: Ι. Τυπογράφος.

Για το Ε/Μ 2: Π. Κούρτελλος με Χρ. Νεοκλέους (κα) για Α. Νεοκλέους.

- - - - - -

Στις 20.9.2001 η εν λόγω προσφυγή ήταν ορισμένη ενώπιον μου για οδηγίες. Στην παρουσία των δικηγόρων των καθ΄ων η αίτηση και των δικηγόρων των ενδιαφερομένων μερών, ο δικηγόρος της αιτήτριας ζήτησε άδεια να αποσύρει την προσφυγή. Το σχετικό πρακτικό του δικαστηρίου έχει ως εξής:-

Εικοσι-δύο μέρες αργότερα, την 12.10.2001 η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα αίτηση με το ακόλουθο αιτητικό:-

Η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση έγινε από την κα Ξ. Ευγενίου, δικηγόρο-συνεργάτιδα του δικηγορικού γραφείου του κ. Α. Σ. Αγγελίδη. Η ένορκη δήλωση, που είναι σύντομη, αναφέρει τα εξής στην παράγραφο 2:-

Εναντίον της αίτησης αυτής κατεχώρησαν γραπτές ενστάσεις που συνοδεύονται από ένορκες δηλώσεις τόσο οι καθ΄ων η αίτηση όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 2. Το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 1 υιοθέτησε τις πιο πάνω γραπτές ενστάσεις των καθ΄ων η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους αρ. 2. Στις γραπτές ενστάσεις προβάλλονται πολλοί λόγοι στους οποίους στηρίζεται η θέση τους ότι η αίτηση της αιτήτριας δεν μπορεί να επιτύχει. Κύριοι λόγοι της ένστασης είναι (α) ότι δεν συντρέχουν οι υπό του νόμου και/ή της νομολογίας νομικές και/ή πραγματικές προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος και (β) ότι η αίτηση τελεί σε αντίθεση με την αρχή της τελεσιδικίας και/ή δεν είναι σύμφωνη με την πρακτική και/ή τη νομολογία.

Τα γεγονότα της υπόθεσης δεν αμφισβητούνται στην παρούσα υπόθεση.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία έχει διακριτική εξουσία να επαναφέρει προσφυγή που απορρίφθηκε. Η εξουσία αυτή ασκείται στην κατάλληλη περίπτωση με βάση τα συγκεκριμένα γεγονότα.

Οι δικηγόροι των διαδίκων με έχουν παραπέμψει σε ευρύ φάσμα της νομολογίας επί του θέματος.

Στην Μαύρου (πρωτόδικη απόφαση) που τα γεγονότα τείνουν προς μη διαφοροποίηση από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης παρατηρώ ότι ο δικηγόρος της Δημοκρατίας (καθ΄ων η αίτηση) δεν πρόβαλε καμιά ένσταση στην αιτούμενη επαναφορά της προσφυγής. Το Δικαστήριο προχώρησε σε παρατηρήσεις του να εξετάσει το θέμα του δικαιοδοτικού πλαισίου για επαναφορά της προσφυγής προβάλλοντας τον Κ. 18 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 που προνοεί ότι οι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται κατ΄ αναλογία στη Διοικητική Διαδικασία. Αφού δε αναφέρθηκε σε διοικητικά ελληνικά συγγράμματα κατέληξε να εγκρίνει την αίτηση για επαναφορά για την οποία ο δικηγόρος της Δημοκρατίας δεν έφερε καμιά ένσταση.

Οι δικηγόροι που παρουσιάζονται για τη Δημοκρατία και τα ενδιαφερόμενα μέρη με παρέπεμψαν σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί του θέματος.

Στην υπόθεση Παναγιώτης Δράκος ν. Δήμου Λευκωσίας, Α.Ε. 3000, ημερ. 7.9.2001 απερρίφθη αίτημα για επαναφορά της έφεσης που απορρίφθηκε λόγω μη εμφάνισης του δικηγόρου κατά τη δίκη. Ως λόγος για την επαναφορά υπήρχε ισχυρισμός για λάθος ή παρεξήγηση εκ μέρους του δικηγόρου. Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού προέβη σε ευρεία ανασκόπηση της νομολογίας (Pierre-Henri Γεωργιάδη ν. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος, Α.Ε. 2806, ημερ. 30.4.2001, Τουβλοποιεία Παλαικύθρου "Γίγας" Λτδ. ν. Ουστά (αρ. 1) (1994) 1 ΑΑΔ 109) κατέληξε ότι ελλείπουν οι προϋποθέσεις για επαναφορά της έφεσης.

Στην υπόθεση Κραμβής ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 100 αποφασίσθηκε ότι προσφυγή που ρητά και εθελούσια αποσύρθηκε πρέπει να θεωρείται σαν εγκαταληφθείσα και δεν μπορεί να επαναφερθεί. Στην υπόθεση όμως εκείνη δεν υπήρχε ισχυρισμός για λάθος του δικηγόρου του αιτητή. Σύμφωνα όμως με τη νομολογία το λάθος, η αμέλεια ή η παράλειψη του δικηγόρου δεν μπορεί να αποτελέσει για το διάδικο λόγο για την αναγέννηση δικαστικών διαδικασιών. (Βλέπε: Βαρδιάνος ν. Richards, Πολιτική Έφεση αρ. 9112, ημερ. 14.4.1998, Ελεγκτική Υπηρεσία Συνεργατικών Εταιρειών ν. Αγαθοκλή Παπαγεωργίου, Α.Ε. 2388, ημερ. 27.3.2000, Ρουβανιάς Λτδ. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2525, και 2539, ημερ. 14.4.2000).

Στην Βαρδιάνος αποφασίσθηκε ότι:-

Όπως αναφέρεται στη Ρουβανιάς Λτδ. "διαφορετική αντιμετώπιση θα μπορούσε να δημιουγήσει επικίνδυνα ρήγματα στην εφαρμογή της αρχής της τελεσιδικίας".

Και στην Ελεγκτική Υπηρεσία Συνεργατικών Εταιρειών (πιο πάνω) κρίθηκε ότι η λανθασμένη εκτίμηση των δικηγόρων που οδήγησε σε απόσυρση της έφεσης δεν αποτελούσε λόγο επαναφοράς.

Έχοντας κατά νου τη νομολογία επί του θέματος, έχω καταλήξει ότι δεν δικαιολογείται η επαναφορά της προσφυγής κατά νόμο και με τα γεγονότα της παρούσας αίτησης.

Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας και υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και των ενδιαφερομένων μερών.