|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΟΘ. ΑΡ. 1652/99, 29/00, 32/00
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Υπόθεση αρ. 1652/99
Μεταξύ:
Ανδρέα Σκαρπάρη
Αιτητή,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ων η αίτηση.
Υπόθεση αρ. 29/00
Μεταξύ:
Γεώργιου Βυρίδη, τώρα στην Πράγα,
Αιτητή,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ων η αίτηση.
Υπόθεση αρ. 32/00
Μεταξύ:
Σταύρου Αμβροσίου, από τη Λευκωσία,
Αιτητή,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
26 Απριλίου, 2002
.Για τους αιτητές στην 1652/99 και 29/00: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τον αιτητή στην 32/00: κ. Π. Παπαγεωργίου.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: κ. Α. Βασιλειάδης.
Για το ενδ. μέρος 4 Μ. Σταυρινό: κα Μ. Πανταζή.
Για το ενδ. μέρος 5 Ν. Αιμιλίου: κα Α. Λυκούργου για κ.
Τριανταφυλλίδη.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 25.10.99, αποφάσισε να ανακαλέσει προγενέστερη απόφασή της ημερ. 18.2.1997 με την οποία, διόρισε τον ΑΙΜΙΛΙΟΥ Νικόλαο στη μόνιμη θέση Πληρεξούσιου Υπουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός) Εξωτερικές Υπηρεσίες αναδρομικά από 17.3.1997 και προήγαγε στην ίδια θέση αναδρομικά από 15.3.1997 τους ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Ευριπίδη, ΙΩΑΝΝΙΔΗ Χαράλαμπο, ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ Λεωνίδα και ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ Μιχάλη.
Κατά το χρόνο της ανάκλησης (25.10.99) εκκρεμούσαν εναντίον της απόφασης που ανακλήθηκε οι προσφυγές 537/97, 548/97 και 552/97.
Η απόφαση για ανάκληση της προγενέστερης απόφασης της ΕΔΥ ημερ. 18.2.97, λήφθηκε με προοπτική επανεξέτασης της πλήρωσης των κενών θέσεων ώστε αυτή να συνάδει με το λόγο (ratio decidendi) της Δημοκρατία ν. Χριστάκη Ευθυμίου, ΑΕ 2743, ημερ. 20.7.99 στην οποία η Ολομέλεια, έκρινε ότι ορθά ακυρώθηκε πρωτοδίκως η προαγωγή εφόσον δεν υπήρχε έγκυρη αιτιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την ενώπιον της ΕΔΥ προφορική εξέταση η οποία να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του άρθρου 34(10) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων. (Η απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση καταγράφηκε σε στήλες, πρακτική η οποία, σύμφωνα με την απόφαση δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις του άρθρου 34(10) του νόμου).
Η ΕΔΥ, αμέσως μετά την κατά τα ανωτέρω ανάκληση της προγενέστερης απόφασής της ημερ. 18.2.97, προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος πλήρωσης των θέσεων που παρέμειναν κενές λόγω της ανάκλησης. Η ΕΔΥ επαναβεβαίωσε ότι οι υποψήφιοι ήταν τα ίδια πρόσωπα που είχαν προσέλθει στην προφορική εξέταση τόσο ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και ενώπιον της (με διαφορετική τότε σύνθεση).
Προκύπτει από τα πρακτικά της κρίσιμης συνεδρίας (25.10.99) ότι η ΕΔΥ αποφάσισε όπως στα πλαίσια της επανεξέτασης, ληφθεί υπόψη το περιεχόμενο των αιτήσεων και τα προσόντα των υποψηφίων, οι προσωπικοί φάκελοι και οι φάκελοι των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι - μόνο ο Αιμιλίου δεν ήταν δημόσιος υπάλληλος, τα επιπρόσθετα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας καθώς και το περιεχόμενο της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Η ΕΔΥ αποφάσισε επίσης όπως κληθεί ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών για να δώσει συστάσεις σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 34(9) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων (1990-1996). Δεν έγινε νέα προφορική εξέταση και όταν προσήλθε στη συνεδρία ο Γενικός Διευθυντής, σύστησε για διορισμό τον ΑΙΜΙΛΙΟΥ και για προαγωγή τους ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ και ΧΑΤΖΗΤΟΦΦΗ Παύλο.
Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, τα επιπρόσθετα προσόντα των υποψηφίων και τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, επέλεξε ως κατάλληλους για προαγωγή τους ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ και ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ και για διορισμό στην ίδια θέση τον ΑΙΜΙΛΙΟΥ.
Η απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 25.10.99, αντικείμενο των πιο πάνω συνεκδικαζόμενων προσφυγών, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 10.12.1999 (γνωστοποιήσεις αρ. 5499 και αρ. 5500).
Ο εκ των αιτητών Ανδρέας Σκαρπάρης (προσφυγή αρ. 1652/99) προσβάλλει την προαγωγή των ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, ΙΩΑΝΝΙΔΗ και ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ και το διορισμό του ΑΙΜΙΛΙΟΥ. Ο αιτητής Γεώργιος Βυρίδης (προσφυγή αρ. 29/00) προσβάλλει την απόφαση της ΕΔΥ αναφορικά με όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και ο αιτητής Σταύρος Αμβροσίου (προσφυγή αρ. 32/00) προσβάλλει την προαγωγή των ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ και ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ καθώς και το διορισμό του ΑΙΜΙΛΙΟΥ.
Προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας ημερ. 25.10.99 ότι η ΕΔΥ αποφάσισε να καλέσει το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών για να δώσει συστάσεις. Ενώπιον της Επιτροπής προσήλθε και έδωσε συστάσεις ο νέος Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών οι οποίες, μαζί με τα άλλα στοιχεία κρίσης, συνεκτιμήθηκαν από την ΕΔΥ.
Οι αιτητές εισηγούνται ότι η απόφαση της ΕΔΥ να κληθεί ο νέος Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών για να δώσει συστάσεις ήταν υπό τις περιστάσεις αυθαίρετη και πεπλανημένη. Είναι η θέση τους ότι η απόφαση για ανάκληση της προγενέστερης απόφασης η οποία οδήγησε στην επανεξέταση, λήφθηκε με το σκεπτικό ότι έπασχε μόνο η αιτιολογία που έδωσε τότε η ΕΔΥ αναφορικά με την αξιολόγηση των υποψηφίων κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση των υποψηφίων και όχι γιατί έπασχε η τότε δοθείσα σύσταση του Διευθυντή. Και εφόσον δεν διαπιστώθηκε δικαστικά ότι έπασχε οποιοδήποτε άλλο στάδιο της τότε διαδικασίας ή πιο ειδικά η σύσταση του Διευθυντή, ακολουθεί πως δεν ετίθετο θέμα αναζήτησης νέας σύστασης κατά την επανεξέταση.
Η ανάκληση είχε ως αποκλειστικό λόγο την απόφαση της Ολομέλειας στην Δημοκρατία ν. Χρ. Ευθυμίου (ανωτέρω), σύμφωνα με την οποία η ακυρότητα αναγόταν μόνο στην πλημμέλεια του τρόπου αξιολόγησης (αιτιολογία) των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις ενώπιον της ΕΔΥ. Αυτό συνάγεται και από το γεγονός ότι οι διαπιστώσεις και η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής διατηρήθηκαν άθικτες και ισχυρές μετά την ανάκληση, ορθά άλλωστε αφού δεν έπασχαν.
Από τα πιο πάνω, γίνεται φανερό ότι οι συστάσεις που έδωσε ο νέος Γενικός Διευθυντής, συνιστούν νέο στοιχείο άσχετο προς το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον τότε ουσιώδη χρόνο εφόσον, η προηγουμένως δοθείσα σύσταση ήταν εγκύρως υπαρκτή και μη ακυρωθείσα. Ακολουθεί πως η εμπλοκή του νέου Διευθυντή κατά την επανεξέταση ήταν υπό τις περιστάσεις ανεπίτρεπτη.
Παρόμοιο ζήτημα εξετάστηκε στην Μαρία Μαυράκη ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 681/00, ημερ. 11.3.2002. Συμφωνώ με την απόφαση του Γ. Νικολάου, Δ., από την οποία παραθέτω την πιο κάτω περικοπή:
«Το ζήτημα αυτό της σύστασης, ένα από τα όσα τίθενται προς εξέταση και ορθολογικά το πρώτο στη σειρά, αποβαίνει καθοριστικό στην έκβαση της υπόθεσης. Θεωρώ επί του προκείμενου ορθή την άποψη της αιτήτριας. Ο λόγος για τον οποίο η Ε.Δ.Υ. με άλλη σύνθεση δεν μπορούσε να λάμβανε υπόψη την προηγουμένως διεξαχθείσα προφορική εξέταση δεν ίσχυε στην περίπτωση της σύστασης του Διευθυντή, η οποία είχε ήδη αποκρυσταλλωθεί ως σταθερό στοιχείο κρίσης που δεν επηρεαζόταν από ο,τιδήποτε το μεταγενέστερο εφόσον δεν διεξήχθη νέα προφορική εξέταση. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται από την πρωτόδικη Σκορδή κ.α. ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 804/89 κ.α., ημερ. 17 Απριλίου 1992 (Πική, Δ., όπως ήταν τότε) η οποία εξηγήθηκε από την Ολομέλεια με απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στη Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145 (στις σελ. 165-7).»
Η άποψη των αιτητών αναφορικά με το καθοριστικό τούτο θέμα στην έκβαση της υπόθεσης, είναι ορθή και συνεπώς παρέλκει η πάρα πέρα εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακυρότητας που επικαλούνται οι αιτητές.
Οι συνεκδικαζόμενες προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.
ΣΦ.