ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 1157/2000

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Δημήτρη Θεοφυλάκτου, τώρα στο εξωτερικό,

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση

---------------------------

30 Απριλίου 2002

Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Βασιλειάδης,

Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

Για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα: Τ. Παπαδόπουλος, γι΄ αυτόν Α. Κουντουρή.

---------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Προσβάλλεται η απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 25 Μαίου 2000, με την οποία επιλέγηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, Μαρία Ζουπανιώτου-Γερμανού και Μαρία Φάντη, για διορισμό στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών (Αγγλική γλώσσα), Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. Επρόκειτο για θέση πρώτου διορισμού, η διαδικασία για την πλήρωση της οποίας διέπεται από το άρθρο 33 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε). Συνεπώς, οι υποβληθείσες αιτήσεις εξετάστηκαν σε πρώτο στάδιο από Συμβουλευτική Επιτροπή η σύσταση της οποίας προβλέπεται στο άρθρο 32 του Νόμου. Η Συμβουλευτική Επιτροπή περιέλαβε στον προκαταρκτικό κατάλογο των κατά την κρίση της καταλληλότερων υποψηφίων, τόσο τον αιτητή όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.

Ο αιτητής έθεσε προς εξέταση, μεταξύ άλλων, και ζήτημα παράνομης σύνθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αυτό προηγείται. Η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν εν προκειμένω παράνομη, δεδομένης της μη προβλεπόμενης από το νόμο παρουσίας, ως γραμματέως, κάποιου διοικητικού λειτουργού: βλ. ενδεικτικά την Σωτηριάδη ν. Ε.Ε.Υ., υπόθ. αρ. 89/00, ημερ. 14 Μαρτίου 2000. Αυτό δεν έχει αμφισβητηθεί. Ο συνήγορος της Δημοκρατίας δέχθηκε εν τέλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί. Αντιθέτως, η συνήγορος των ενδιαφερομένων προσώπων εξέφρασε την άποψη ότι η κακή σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής δεν θα έπρεπε εδώ να οδηγήσει σε ακύρωση δεδομένου ότι συστήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και ο αιτητής ο οποίος, κατά τη συνήγορο, δεν επηρεάστηκε δυσμενώς και επομένως δεν θα πρέπει να του αναγνωριστεί έννομο συμφέρον με αναφορά σε αυτό συγκεκριμένα το ζήτημα. Η συνήγορος το έθεσε ως εξής:

«Είναι η θέση μας ότι, το γεγονός ότι ο αιτητής συμπεριλήφθηκε στους υποψηφίους εκείνους, τους οποίους η Συμβουλευτική επέλεξε και περιέλαβε στον προκαταρκτικό κατάλογο και πρότεινε στην Επιτροπή ως τους καταλληλότερους για διορισμό (βλ. Παράρτημα 8, σελ. 8 στην ένσταση) του αφαιρεί το δικαίωμα να προβάλει τον συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης. Το γεγονός δηλαδή ότι ο αιτητής όχι μόνο δεν έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά αλλά επωφελήθηκε ουσιαστικά από το πόρισμα της Συμβουλευτικής δεν του επιτρέπει να επικαλεστεί την παρανομία του πορίσματος, ανεξάρτητα από το λόγο στον οποίο βασίζεται η ισχυριζόμενη παρανομία.»

 

Παρέπεμψε προς υποστήριξη σε δύο πρωτόδικες αποφάσεις στις οποίες φαίνεται να βρήκε απήχηση αυτή η άποψη αλλά υπάρχουν και άλλες αντίθετες.

Θεωρώ, ενόψει της καθοδήγησης που προσφέρουν αποφάσεις της Ολομέλειας, πως δεν χρειάζεται να επεκταθώ σε συζήτηση πρωτοδίκων αποφάσεων. Επισημαίνω ότι η σημασία του έργου της Συμβουλευτικής Επιτροπής δεν εξαντλείται με την κατάρτιση προκαταρκτικού καταλόγου που εκφράζει την κρίση της ως προς τα στοιχεία που προέκυψαν προηγουμένως, διαπιστωτικά για τον κάθε υποψήφιο ξεχωριστά αλλά και σε μεταξύ τους σύγκριση. Διατηρούν δε αυτά τα στοιχεία τη σημασία τους μέχρι τέλους. Έπειτα, ακόμα και με αναφορά σε μόνο τον προκαταρκτικό κατάλογο, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί δεδομένο ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα θα έπρεπε ούτως ή άλλως να συμπεριλαμβάνονταν σ΄ αυτόν. Η νόμιμη λειτουργία της Συμβουλευτικής Επιτροπής αποτελούσε απαραίτητο όρο για τα περαιτέρω: βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στην Τζιακούρη-Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 376/97, ημερ. 31 Μαρτίου 1999. Όπως επίσης υπέδειξε η Ολομέλεια στη Λεωνίδου κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Α.Ε. 1579, ημερ. 29 Μαίου 1998, με αναφορά στο έννομο συμφέρον ενός εκ των συστηθέντων να προσβάλει τη σύσταση προϊσταμένου:

«...... η απλή περίληψη του εφεσείοντα στον κατάλογο των συστηθέντων δεν τον αποστερεί του εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τη σύσταση εφόσο θεωρεί ότι αυτή πάσχει ......»

 

Τέλος, θεωρώ επί του προκειμένου σημαντική και την απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας στην Κοφτερού κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Α.Ε. 2553, ημερ. 1 Μαρτίου 2001. Απασχόλησε εκεί η μη προκήρυξη πληρωθείσας θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής, όταν στη διαδικασία υποψήφιοι ήταν και οι εφεσείοντες. Η Ολομέλεια δεν συμμερίστηκε την πρωτόδικη άποψη ότι οι εφεσείοντες στερούντο εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν «σαφή παράβαση ουσιώδους νομοθετικού τύπου».

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

 

 

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΕΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο