|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 491/01
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ -
Μόδεστου Πίτσιλλου, Προέδρου Κόμματος Δικαιοσύνης
&# 9;Αιτητή
και
Λαμπρινής Λ. Ουστά, Πρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου
Κα θ΄ ων η αίτηση
26 Mαρτίου 2002
Ο αιτητής αυτοπροσώπως
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ε. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής παρουσίασε έγγραφο στην Πρωτοκολλητή για καταχώρισή του, ως προσφυγής, δυνάμει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Αντικείμενο, σύμφωνα με το έγγραφο, θα ήταν απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για αναθεώρηση πιστοποιητικού καταλόγου εξόδων στο πλαίσιο της Παραπομπής 41/89. Σημειώνω πως έφεση του αιτητή επί της ουσίας, σε σχέση με την αποζημίωση που του επιδικάστηκε για την απαλλοτρίωση κτήματός του, απορρίφθηκε. (Βλ. Μόδεστος Πίτσιλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολιτική ΄Εφεση 9269, 30.9.99). Πρωτοκολλητής στο Ανώτατο Δικαστήριο, με οδηγίες του Αρχιπρωτοκολλητή, του επέστρεψε το έγγραφο πληροφορώντας τον πως «δεν είναι δυνατή η καταχώρισή του γιατί δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της διαδικασίας που τηρείται στις περιπτώσεις αιτήσεων ακυρώσεως διοικητικής απόφασης, πράξης ή παράλειψης οποιουδήποτε οργάνου ή αρχής ή προσώπου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία (Άρθρο 146 του Συντάγματος).»
Ο αιτητής αντέδρασε με την παρούσα προσφυγή. Επιδιώκει την ακύρωση της άρνησης καταχώρισης. Επικαλείται σειρά άρθρων του Συντάγματος, το Ν. 33/64 και το "Διεθνή Νόμο". Δικαιοδοτικής φύσης είναι το Άρθρο 146 του Συντάγματος και η Δημοκρατία, με προδικαστική της ένσταση, εισηγείται πως η προσβαλλόμενη δεν είναι πράξη που θα ήταν δυνατό να αναθεωρηθεί δυνάμει του.
Είναι η βασική της θέση πως πράξη ως η προσβαλλόμενη δεν ελέγχεται στο πλαίσιο του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος επειδή είναι στενά συνδεδεμένη με την άσκηση της δικαστικής εξουσίας και επικαλέστηκε την απόφαση του ΧατζηΑναστασίου, Δ., στην Μodestos Savva Pitsillos v. Elias Aristodemou (1969) 3 CLR 226. Σημειώνω εξ αρχής πως η υπόθεση αυτή θα ήταν σχετική μόνο στο πλαίσιο της εξέτασης της ουσίας του θέματος. Εκεί ο αιτητής, με προσφυγή δυνάμει του Άρθρου 146, προσέβαλε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε Πολιτική Έφεση και, βεβαίως, αυτή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη αφού δεν είναι δυνατό δικαστική απόφαση να αποτελεί το αντικείμενο τέτοιας προσφυγής.
Ο αιτητής χειρίστηκε την υπόθεσή του προσωπικά, διεκδίκησε εξοικείωση με τη διαδικασία και εισηγήθηκε πως αφού η προσβαλλόμενη απόφαση προέρχεται από διοικητικό όργανο, αυτή ελέγχεται δυνάμει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Με την προσθήκη πως δεν ήταν θέμα του Πρωτοκολλητή αλλά του Δικαστηρίου
η απόφαση για το παραδεκτό της προσφυγής. Εισήγηση που επίσης θα αφορούσε στην ουσία, οπότε θα έρχονταν στο προσκήνιο και οι παρατηρήσεις του Εφετείου στη Δημήτρης Κοτσώνιας ν. Κατερίνας Γεωργίου Αίτηση 119/99 ημερομηνίας 30.11.99. (Βλ. επίσης Σάββας Καρατσής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 1547/00 - 15.3.01 και συναφώς την In Re Evand Promotions Ltd Αίτηση αρ. 62/98 - 15.7.98 στην οποία εξετάστηκε αίτηση για mandamus σε σχέση με την άρνηση του Πρωτοκολλητή να δεχτεί αίτηση για καταχώρηση). Στην υπόθεση εκείνη καταχωρίστηκε αίτηση προς το Ανώτατο Δικαστήριο για άδεια προς άσκηση έφεσης σε σχέση με τη διαταγή για έξοδα που εξέδωσε το Οικογενειακό Δικαστήριο. Εξηγήθηκε πως εφέσεις κατά απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου ασκούνται ενώπιον όχι του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου και η αίτηση απορρίφθηκε, με τις ακόλουθες πρόσθετες παρατηρήσεις στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξέδωσε ο Πικής, Π.:«Γεννάται το ερώτημα κατά πόσο το Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου έπρεπε να αρνηθεί την καταχώρηση της έφεσης. Στο ερώτημα δεν είναι αναγκαίο να δώσουμε απάντηση για την έκβαση της έφεσης. Θεωρούμε εν τούτοις διαφωτιστικό να παραπέμψουμε στην απόφαση του Holman J, στην
Είναι παγίως νομολογημένο πως θέματα που σχετίζονται με την απονομή της δικαιοσύνης δεν υπόκεινται σε αναθεωρητικό έλεγχο στο πλαίσιο του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Σχετικές είναι οι υποθέσεις
Phedias Kyriakides v. The Republic (Minister of Interior) 1 RSCC 66, Charilaos Xenophontos v. The Republic (Minister of Interior 2 RSCC 89, White Hills Ltd and Others and The Republic (Minister of Interior) (1970) 3 CLR 132, Antonios Kourris v. The Supreme Council of Judicature (1972) 3 CLR 390, Σάββας Καρατσής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (ανωτέρω) και συναφώς η Leader of Justice Party v. The Republic (1985) 3 CLR 1615 και Moδεστος Πίτσιλλος ν. Γενικού Εισαγγελέα, ΑΕ 2272 - 13.3.98. Επιπλέον στη Frangos v. Medical Disciplinary Βoard and Others, (1983) 1 CLR 256 (βλ. και την απόφαση της Ολομέλειας στη Θ.Κ. κ.α. (1993) 1 ΑΑΔ 186) η μή υπαγωγή πειθαρχικών θεμάτων των δικηγόρων στο ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος αιτιολογήθηκε με αναφορά στη συνάφεια της ιδιότητας και του ρόλου τους προς την απονομή δικαιοσύνης.Η προσβαλλόμενη απόφαση, και να μήν ήταν ορθό να ταξινομηθεί ως οιονεί δικαστικής φύσης ως εμπεριέχουσα κρίση αναφορικά με τη φύση του εγγράφου και το παραδεκτό της καταχώρισής του, (βλ. συναφώς In Re Γιάννης Καλαβάς κ.α. Αίτηση αρ. 3-99 ημερ. 5.2.99 και In Re Aρίστη Κορακίδου Μακρίδου, Αίτηση 62/02 - 21.8.01) σαφώς είναι στενά συνδεδεμένη προς την απονομή της δικαιοσύνης αφού ήταν ευθέως καθοριστική της έναρξης δικαστικής διαδικασίας.
Η προσφυγή είναι απαράδεκτη και απορρίπτεται, με έξοδα.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/ΜΣι
.
C:\My Documents\2002\PART4\491-01.doc