|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 199/2002
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Μαυρή, από τη Βορόκληνη
Αιτητή
- και -
Κοινοτικού Συμβουλίου Βορόκληνης
Καθ΄ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 6 Μαρτίου, 2002.ΕΞ-ΠΑΡΤΕ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 26.2.02
Για τον αιτητή: Μ. Παπαδοπούλου (κα) για Α. Σ. Αγγελίδη.
- - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 19.11.2001 το Κοινοτικό Συμβούλιο Βορόκλινης (καθ΄ου η αίτηση) προκήρυξε προσφορές για ενοικίαση περιπτέρου με τον εξοπλισμό του στην τουριστική περιοχή για την περίοδο 1.1.02 - 31.12.04.
Στην προκήρυξη ανταποκρίθηκαν τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Σε συνεδρία του ημερομηνίας 12.2.02 το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο εξέτασε τις υποβληθείσες προσφορές και αποφάσισε την κατακύρωση της προσφοράς του ενδιαφερόμενου μέρους.
Ο αιτητής από 1.11.98 είναι ο ενοικιαστής του εν λόγω περιπτέρου και είναι κάτοχος μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση πoυ συνοδεύει τη μονομερή του αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής της επίδικης απόφασης.
Παρατηρώ, στο αρχικό αυτό στάδιο, ότι τόσο στην προσφυγή όσο και στη μονομερή αίτηση δεν επισυνάπτονται οποιαδήποτε έγγραφα ούτε καν η επίδικη απόφαση.
Ο αιτητής στην ένορκη δήλωση του ισχυρίζεται ότι ενεφιλοχώρησε έκδηλη παρανομία κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Επίσης ισχυρίζεται ότι αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα θα προκύψει ανεπανόρθωτη ζημία.
Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ολόκληρο το ουσιαστικό περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης του αιτητή:-
"3. Όπως με συμβουλεύει ο Δικηγόρος μου, συντρέχουν όλοι οι σε διάφορα στάδια της διαδικασίας και κατά τη λήψη της τελικής απόφασης κατά τη Νομολογία λόγοι (έκδηλη παρανομία και ανεπανόρθωτη βλάβη) για την έκδοση του αιτουμένου διατάγματος γιατί έγινε έξω και/ή αντίθετα με το Νόμο και Κανονισμούς Περί Προσφορών και αντικανονικά αποφασίστηκε η εν λόγω κατακύρωση με Κομματικά κριτήρια που ανέτρεψαν ακόμη και την υπάρχουσα Γνωμάτευση.
4. Η απόφαση αυτή έχει αφετηρία αλλότριο σκοπό και όχι προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος αφού η προσφορά μου είχε την ίδια τιμή με την προσφορά του ενδιαφ. Προσώπου ενώ κύρια είμαι ενοικιαστής του περιπτέρου από το Νοέμβριο του 1998. Κατά τον χρόνο της σύμβασης μου τηρούσα πιστά τους όρους του Συμβολαίου και διατηρούσα άριστες σχέσεις με τον καθ΄ου η αίτηση και με το κοινό που εξυπηρετείτο πλήρως. Αυτό ήταν ένα από τα κύρια κριτήρια που έπρεπε να λάβει υπόψη του το καθ΄ου η αίτηση Συμβούλιο. Τούτο δεν έγινε με καθαρά Κομματικά κριτήρια.
5. Τα πιο πάνω επιτρέπουν κατά τη Νομολογία την χορήγηση της αιτούμενης αναστολής έστω και προσωρινά γιατί θα προστατεύσει ύψιστα Συνταγματικά δικαιώματα όπως των άρθρων 28, 25 26 και 35 και τη χρηστή λειτουργία των δημόσιων οργάνων. Θα αποκαταστήσει τη φυσική δικαιοσύνη αφού αποσκοπεί με παράνομη διαδικασία να με εκτοπίσει από την εργασία και τα δικαιώματά μου.
6. Ειλικρινά πιστεύω ότι έχω πολύ καλή υπόθεση και επί εκδήλου παρανομίας αλλά και για ανεπανόρθωτη βλάβη. Η μη έκδοση του διατάγματος θα καταστήσει μάταια και άνευ αποτελέσματος την απονομή δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο και θα επιφέρει πλήγμα ανεπανόρθωτο σ΄ εμένα."
Σύμφωνα με τη νομολογία για να χορηγηθεί προσωρινό διάταγμα αναστολής διοικητικής απόφασης πρέπει να συντρέχει μια από τις δύο προϋποθέσεις:-
(α) Έκδηλη παρανομία, και
(β) ανεπανόρθωτη ζημιά.
(Βλέπε Αντωνίου ν. Συμβουλίου Κεντρικού Σφαγείου, Α.Ε. 3090, ημερ. 1.3.2001,
Moyo and Another v. Republic (1988) 3 CLR 1203, Σοφοκλέους ν. Δημοκρατία (1971) 2 CLR 345, Kροκίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 141/89, ημερ. 29.5.90, Κοινοτικού Συμβουλίου Παλαιχωρίου Ορεινής ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 692/2001, ημερ. 7.9.2001).Στην Κροκίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω) (απόφαση Ολομέλειας) έχει γίνει ευρεία ανασκόπιση της νομολογίας που σχετίζεται με τη σημασία της έκδηλης παρανομίας. Το σχετικό απόσπασμα της έχει ως ακολούθως:-
"Είναι κατάλληλη στιγμή να αναφερθούμε στη σημασία της φράσης 'προφανής παρανομία'. Το εννοιολογικό της πλαίσιο προσδιόρισε η νομολογία. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι υποδηλώνει τις περιπτώσεις που η παραβίαση είναι οφθαλμοφανής χωρίς να χρειάζεται διερεύνηση αντιφατικών γεγονότων. Στο σημείο αυτό η απόφαση Φράγκος και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 53 στη σελ. 57 διευκρινίζει:
'For the court to act, the illegality must be palpably identifiable without having to probe into disputed facts.'
.................................................. ...............................................
'Although what amounts to flagrant illegality, is nowhere exhaustively defined, it appears to me to involve a clear violation of the procedure envisaged by the law or unquestionable disregard of the fundamental precepts of administrative law....'".
Bλέπε επίσης
Moyo (πιο πάνω) όπου έχουν λεχθεί τα εξής:-"For the illegality to qualify as flagrant, it must be glaring and as such self-evident and immediately identifiable."
Σύμφωνα με τη νομολογία η αναστολή αποτελεί πάντοτε ζήτημα διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου και όχι ζήτημα δικαιώματος. (Βλέπε: Σοφοκλέους, πιο πάνω). Είναι επίσης νομολογημένο ότι τα νομικά ζητήματα πρέπει να επιλύονται κατά τη δίκη. Επίλυση τους στο στάδιο της διαδικασίας για χορήγηση προσωρινού διατάγματος αποτελεί σοβαρή επέμβαση στην πορεία της δίκης και στα επίδικα θέματα τα οποία θα εξετασθούν από το Δικαστήριο (Βλέπε: Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας
(1982) 3 CLR 837).Έχω ήδη παραθέσει την ένορκη δήλωση του αιτητή. Ενώ υπάρχει ο ισχυρισμός για έκδηλη παρανομία αυτή δεν προσδιορίζεται καθόλου. Η απλή αναφορά στην παράγραφο 3 της ένορκης δήλωσης "γιατί έγινε έξω και/ή αντίθετα με το Νόμο και Κανονισμούς περί Προσφορών" δεν είναι αρκετή για να θεμελιώσει την έννοια της έκδηλης παρανομίας όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία. Κατά συνέπεια η πρώτη εισήγηση για έκδηλη παρανομία δεν μπορεί να ευσταθήσει.
Αλλά και η δεύτερη εισήγηση για ανεπανόρθωτη ζημιά παραμένει επίσης μετέωρη απογυμνωμένη από γεγονότα που έπρεπε να τη στοιχειοθετούν. Η απλή αναφορά ότι "θα καταστήσει μάταια και άνευ αποτελέσματος την απονομήν της δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο" δεν είναι αρκετή για να στοιχειοθετήσει την προϋπόθεση της ανεπανόρθωτης ζημιάς. Παρατηρώ ότι, σύμφωνα με τη νομολογία
, ζημία που είναι δυνατό να αποτιμηθεί σε χρήμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη. Έχει νομολογηθεί ότι μπορεί να χορηγηθεί προσωρινό διάταγμα όταν υπάρχει σαφής απόδειξη ανεπανόρθωτης ζημίας η οποία πρέπει να εξειδικεύεται στα δικόγραφα με σαφή τρόπο. (Βλέπε: Rodat v. Republic (1988) 3 CLR 937 και Βασίλειος Σκουρής "Η δικαστική αναστολή εκτελέσεως των διοικητικών πράξεων", Τρίτη Έκδοση, σελ. 62).Έχω καταλήξει ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει "ανεπανόρθωτη ζημία" ως προνοεί η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση για προσωρινό διάταγμα δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/Επσ