ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 486/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 28 και 145 του Συντάγματος
Μεταξύ -
Λεύκου Γεωργιάδη από τη Λευκωσία
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Υπουργού Οικονομικών
Καθού η αίτηση
-------------------
Ημερομηνία:
11 Φεβρουαρίου, 2002Για τον αιτητή: Σπ. Σπυριδάκις
Για τον καθού η αίτηση: Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής συμπληρώνει το 82ο έτος της ηλικίας του στις 26 τρέχοντος μήνα. Στις 26/4/01 υπέβαλε, μέσω του δικηγόρου του, συμπληρωμένο έντυπο στο Υπουργείο Οικονομικών για την παροχή οικονομικής βοήθειας για απόκτηση αυτοκινήτου. Ας σημειωθεί ότι τέτοιο βοήθημα χορηγείται με βάση τους όρους σχεδίου που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 3/1/91 και 11/10/91 (βλ. αποφάσεις του με αρ. 34.809 και 36.254, αντίστοιχα). Δικαιούχοι είναι ανάπηρα πρόσωπα (όπως ο όρος ερμηνεύθηκε στο σχέδιο) ηλικίας μεταξύ 18 και 65 χρόνων. Στις 22/5/01 ο δικηγόρος του ειδοποιήθηκε ότι η αίτηση δεν μπορούσε να εξεταστεί γιατί ο αιτητής ήταν πέραν των 65. Αυτή είναι η απόφαση που αποτελεί αντικείμενο της κρινόμενης προσφυγής.
Ο αιτητής βάλλει κατά της απόφασης με κύριο λόγο ότι αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας. Συνοπτικά υπέβαλε ότι η θέση του ορίου ηλικίας, στο 65ο έτος, είναι αυθαίρετη. Ενόψει του ότι η παράγραφος 9 του ιδίου σχεδίου προβλέπει ότι το αυτοκίνητο θα μπορούν να οδηγήσουν μέλη της οικογένειας "του δικαιούχου ανάπηρου που θα ορίσει ο ίδιος" και, περαιτέρω, ότι οι ανάγκες είναι εντονότερες σε πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας.
Προέχει όμως η εξέταση προδικαστικής ένστασης, ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι βεβαιωτική προγενέστερης απόφασης που, όπως το θέτει ο κ. Χριστοφόρου, "εκδόθηκαν χωρίς νέα έρευνα και με πραγματικό και νομικό υπόβαθρο που δεν έχει διαφοροποιηθεί". Αντιτάχθηκε ότι η ένσταση δεν μπορούσε να εγερθεί στην αγόρευση των καθών και να εξεταστεί, γιατί δεν αναφέρεται στο δικόγραφο της ένστασης. Αυτό είναι σωστό. Ωστόσο η παράγραφος 4 της ένστασης παρέχει όλα τα στοιχεία των προγενέστερων αποφάσεων και επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα.
Σπεύδω να παρατηρήσω ότι η φύση της προσβαλλόμενης πράξης είναι θέμα δημόσιας τάξης και μπορεί το δικαστήριο να την εξετάσει αυτεπάγγελτα: Κυπριακή Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 A.A.Δ. 26 και προσφ. αρ. 952/94 Α. Μαρκίδης ν. Συμβουλίου Εγγραφής Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών ημερ. 16/7/96. Πόσο μάλλον εδώ που δόθηκε με πληρότητα η ιστορική υποδομή της ένστασης και ο δικηγόρος είχε την ευκαιρία να εκφράσει την άποψη του στην απαντητική αγόρευση.
Τα σχετικά γεγονότα, που δεν αμφισβητούνται (υπάρχουν άλλωστε τα σχετικά έγγραφα), έχουν ως εξής: ο αιτητής αποτάθηκε για τη χορήγηση του βοηθήματος στις 8/10/98. Στις 15/10/98 ειδοποιήθηκε ότι ενόψει του ορίου ηλικίας που θέτει το σχέδιο δεν ήταν δυνατή η εξέταση του αιτήματος. Περαιτέρω, στις 7/6/99 το Υπουργείο Οικονομικών επανέλαβε την απόφαση του και ενημέρωσε τον αιτητή, αφού την κοινοποίησε και στο γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου που είχε διαβιβάσει νέα επιστολή του αιτητή στο Υπουργείο Οικονομικών ημερ. 12/5/99. Από ένα βλέμμα φαίνεται ότι οι αιτήσεις και οι απαντήσεις σ' αυτές είναι πανομοιότυπες μεταξύ τους και με τα επίδικα έγγραφα.
Είναι φανερό ότι με την κρινόμενη αίτηση δε δόθηκαν νέα πραγματικά στοιχεία ικανά να προσδώσουν εκτελεστό χαρακτήρα στη νεώτερη απόφαση. Πράξεις οι οποίες επαναλαμβάνουν, χωρίς έρευνα, το περιεχόμενο προηγούμενων πράξεων είναι βεβαιωτικές και, επομένως, στερούνται εκτελεστότητας: βλ., μεταξύ άλλων, προσφ. αρ. 1345/99 Rossitza Ivanova Gueorguieva v. Kυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 29/3/01 και προσφ. αρ.23/98 Apollo 11 Bus Co. Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 31/10/01. Απαράδεκτα προσβάλλονται με προσφυγή. Για να αντικρούσει την ένσταση ο δικηγόρος του αιτητή ανέφερε ότι η επίδικη απόφαση δεν αναφέρει ότι επιβεβαιώνεται η προηγούμενη απόφαση επί των προηγούμενων αιτήσεων.
Φρονώ ότι δεν έχει σημασία η τυπική αυτή αναφορά. Σημασία έχει η ουσία. Και αυτή εδώ είναι ότι πανομοιότυπο αίτημα απορρίφθηκε στις 15/10/98 και στις 7/6/99. Η επίδικη απόφαση σαφώς αποτελεί απλή επιβεβαίωση των παλαιότερων απορριπτικών του ιδίου αιτήματος πράξεων και ουδέποτε προσβληθεισών.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Σ. Νικήτας, Δ.
/Κασ