ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2003) 4 ΑΑΔ 112
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1159/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Κωνσταντίνου Ηλιόπουλου
Αι τητή
- και -
Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου
Καθ'ης η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 15 Φεβρουαρίου, 2002.ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14/11/2001
Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.
Για την καθ΄ης η αίτηση: Κ. Στιβαρού (κα) για Γ. Κακογιάννη.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α. Κωνσταντίνου.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (η Αρχή) με την οποία ο Χρυσόστομος Χάννας (ενδιαφερόμενο μέρος) έχει προαχθεί στη θέση Διευθυντή Σταθμού, ηλεκτροπαραγωγός σταθμός Βασιλικού.
Μετά την υποβολή των γραπτών αγορεύσεων των μερών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου, η υπόθεση ορίσθηκε για διευκρινήσεις. Εν τω μεταξύ καταχωρήθηκε η υπό εκδίκαση ενδιάμεση αίτηση με την οποία ζητείται η πιο κάτω θεραπεία:-
"Άδεια ή/και διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου όπως δοθούν οδηγίες για την προσαγωγή μαρτυρίας με Ενόρκους Δηλώσεις εκ μέρους του αιτητή, σχετικά με την αξιολόγηση που έγινε από δύο ανώτατους Λειτουργούς της Αρχής, των κ.κ. Δημήτρη Πηλείδη και Λούη Ζωδιάτη, στην διάρκεια διαδικασίας επιλογής για ότι αφορά την καταλληλότητα του αιτητή για προαγωγή οι οποίες όμως καίτοι λήφθηκαν στα πλαίσια δέουσας έρευνας από το Διοικητικό Συμβούλιο δεν φαίνονται στα πρακτικά."
Νομικό βάθρο της αίτησης είναι οι Κανονισμοί του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962, Καν. 10, 11, 12, 17, 18 και 19, οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας και η νομολογία.
Τα γεγονότα αναφέρονται στις παραγράφους 3 και 4 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση και έχουν ως εξής:-
"3. Η προσαγωγή μαρτυρίας καθίσταται αναγκαία μετά τις πρόσφατες προφορικές δηλώσεις που περιήλθαν σε γνώση μου ότι κατά τη διαδικασία επιλογής κλήθηκαν δύο ακόμα ανώτατοι διοικητικοί οι κ.κ. Δημήτρης Πηλείδης, Διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών και Αναπληρωτής Γενικού Διευθυντή της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και Λούης Ζωδιάτης, Διευθυντής Παραγωγής και διετύπωσαν απόψεις ή/και κρίση για την καταλληλότητα των υποψηφίων. Οι κρίσεις όμως αυτές αν και τμήμα της όλης διαδικασίας δεν παρουσιάστηκαν και ούτε αναφέρθηκαν στα πρακτικά.
4. Γενικά με την επιδιωκόμενη μαρτυρία αποβλέπω να παρουσιάσω στοιχεία απόλυτα σχετικά με τα επίδικα θέματα που άπτονται της νομιμότητας της κρινόμενης πράξης που αποτελεί το αντικείμενο της διαδικασίας. Η μαρτυρία αυτή θα διαφωτίσει τα γεγονότα που στοιχειοθετούν την ακυρότητα της επίδικης πράξης τα οποία για άγνωστο λόγο ενώ αναζητήθηκαν και υπήρξαν στη διαδικασία δεν αποκαλύφθηκαν ότι υπήρχαν. Θα συντελέσει δε η μαρτυρία στο ανακριτικό σύστημα της διαδικασίας του
Τόσο η καθ΄ης η αίτηση Αρχή όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος καταχώρησαν γραπτή ένσταση προβάλλοντας πολυδιάστατη αιτιολογία.
Κατ΄ αρχήν στην ένσταση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η αίτηση είναι γενική και αόριστη και δεν αποκαλύπτει τα συγκεκριμένα γεγονότα που σκοπεί να αποδείξει.
Φρονώ ότι η θέση αυτή των ενισταμένων είναι βάσιμη. Τόσο το περιεχόμενο της αίτησης όσο και το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που τη συνοδεύει δεν διευκρινίζει με επάρκεια σε τί στοχεύει η παρουσίαση μαρτυρίας και ποιό το περιεχόμενο της και ακόμα, πιο σημαντικό, ποιό λόγο ακύρωσης σκοπεύει να στοιχειοθετήσει. Ούτε αναφέρεται ενώπιον ποιού οργάνου οι δύο διοικητικοί λειτουργοί εξέθεσαν τις απόψεις τους. Αυτό μας οδηγεί και στη νομολογιακή αρχή ότι δεν επιτρέπεται η προσκόμιση μαρτυρίας με σκοπό να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλει το περιεχόμενο των πρακτικών ή με σκοπό την αλλοίωση των στοιχείων τα οποία λήφθηκαν υπόψη από το διορίζον όργανο
. (Βλέπε: Yiannakis Bros Hotels Ltd. v. Δήμου Παραλιμνίου, Υπόθ. αρ. 1082/99, ημερ. 22.5.2000, Χαρίλαου Χ"Γέρου ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 786/98, ημερ. 6.7.2000, Χαρίλαου Χ"Γέρου ν. ΑΗΚ, Υπόθ αρ. 787/98, ημερ. 6.9.2000, Seco Ltd. v. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 941/95, ημερ. 25.11.98, Αντωνία Σολωμού κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 718/96, ημερ. 30.9.99, Χριστάκη Νικολαΐδη ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 374/92, ημερ. 19.3.1993 και Νίκος Ρούσου ν. Δημοκρατία κ.ά., Α.Ε. 2064, ημερ. 21.7.99).Στην απόφαση της Ολομέλειας Νίκος Ρούσος (πιο πάνω) έχουν λεχθεί τα εξής τα οποία είναι καταλυτικά και στην υπό εξεταζόμενη υπόθεση:-
"Καθώς έχει νομολογηθεί ένας από τους καθοδηγητικούς παράγοντες που διέπει την αποδοχή μαρτυρίας είναι κατά πόσο τέτοια μαρτυρία είναι εύλογα σχετική προς οποιοδήποτε θέμα και αποδεικτική οποιουδήποτε επίδικου θέματος (Βλ.
Το ανεπιθύμητο της διαφοροποίησης, αλλοίωσης ή μεταβολής των στοιχείων που είχαν τεθεί ενώπιον της διοίκησης πηγάζει από τη φύση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου και από τις αρχές που διέπουν τον δικαστικό έλεγχο διοικητικών πράξεων. Ως προς το πρώτο ζήτημα - τη φύση της δικαιοδοσίας - ο έλεγχος που συντελείται με την άσκηση προσφυγής
, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος, είναι ακυρωτικός, δηλαδή έλεγχος ουσίας. Ως προς το δεύτερο ζήτημα - του δικαστικού ελέγχου - σύμφωνα με πάγια και καλώς θεμελιωμένη αρχή της νομολογίας το διοικητικό δικαστήριο επεμβαίνει μόνο οσάκις διαπιστώνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση τα στοιχεία τα οποία είχε ενώπιον της η διοίκηση."Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και του ενδιαφερομένου μέρους.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ