|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 805/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Χρήστου Ψιλογένη, τώρα στο Βερολίνο
(Πρέσβη, οδός Wallstrasse, αρ.27, 10179 Βερολίνο)
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
11 Ιανουαρίου, 2002
Για τον αιτητή : κ. Α. Κωνσταντίνου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Αντ. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος
της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 21.1.2000 ζητήθηκε με επιστολή του Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου η πλήρωση τεσσάρων μόνιμων θέσεων Γενικού Διευθυντή, Υπουργικό Συμβούλιο, δύο από τις οποίες ήταν κενές, ενώ δύο αναμένονταν να κενωθούν λόγω αφυπηρέτησης των κατόχων τους.
Επειδή η θέση του Γενικού Διευθυντή είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), αποφάσισε όπως οι θέσεις δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Μετά τη δημοσίευση υποβλήθηκαν 42 αιτήσεις και στις 25.2.2000 η Επιτροπή, αφού ασχολήθηκε με την εξέταση των αιτήσεων, έκρινε ότι μόνο 29 υποψήφιοι ικανοποιούσαν τα απαιτούμενα προσόντα. Ο αιτητής δεν ήταν μέσα σ΄ αυτούς. Ειδικότερα η Επιτροπή έκρινε ότι ο αιτητής δεν ικανοποιούσε την πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας για δεκαετή πείρα σε ανώτερη θέση.
Η Επιτροπή τελικά, αφού προηγουμένως δέκτηκε σε προφορική εξέταση τους υποψήφιους σε διάφορες ημερομηνίες, στη συνεδρία της ημερομ. 23.3.2000 προσέφερε διορισμό στον Μιχαήλ Κωνσταντινίδη, ενώ αποφάσισε να προάξει στην ίδια θέση και τους Ανδρέα Τρυφωνίδη, Κυριάκο Τριανταφυλλίδη και Πανίκο Πούρο, που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Ο αιτητής προσβάλλει μόνο το διορισμό του Μιχαήλ Κωνσταντινίδη.
Ο αιτητής από 15.8.1990 μέχρι 30.11.1994 κατείχε τη θέση Πληρεξουσίου Υπουργού (Κλίμακα Α13) και από 1.12.1994 τη θέση Πρέσβη. Με αφετηρία την 15.8.1990, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν συμπλήρωνε μέχρι της 21.2.2000 που ήταν και η τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων, δεκαετή τουλάχιστον πείρα σε ανώτερη θέση και γι΄ αυτό τον απέκλεισε ως μη προσοντούχο.
Στο πρακτικό της συνεδρίας ημερομ. 25.2.2000, αναφέρεται ότι η Επιτροπή προβληματίστηκε ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο προσόν:
"H Επιτροπή έκρινε ότι ο όρος "θέση", που αναφέρεται στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, δεν έχει τη στενή έννοια που οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1990 έως 1996 ορίζουν και ότι δεν περιορίζεται στη δημόσια υπηρεσία. Η άποψη αυτή της Επιτροπής ενισχύεται από το ότι η υπό πλήρωση θέση είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, δηλαδή μπορούν να διεκδικήσουν διορισμό και υποψήφιοι που δεν κατείχαν/κατέχουν θέση στη δημόσια υπηρεσία. Η κατοχή θέσης στη δημόσια υπηρεσία αποτελεί προτίμηση.
Η Επιτροπή εξέτασε την κατοχή από τους αιτητές του πιο πάνω προσόντος, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και το είδος των καθηκόντων της/των θέσης/εων που οι αιτητές κατείχαν/κατέχουν είτε στη δημόσια υπηρεσία, είτε στον ευρύτερο κρατικό τομέα, είτε στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, λήφθηκε υπόψη το ιεραρχικό επίπεδο της θέσης στη δομή του Τμήματος, Ανεξάρτητου Γραφείου ή Υπηρεσίας, καθώς και της δημόσιας υπηρεσίας γενικότερα, σ΄ ό,τι αφορά τους αιτητές που κατείχαν/κατέχουν θέση/εις στη δημόσια υπηρεσία, ή της υπηρεσίας/αρχής/οργανισμού σ΄ ό,τι αφορά αιτητές που κατείχαν/κατέχουν θέσεις στον ευρύτερο κρατικό ή στον ιδιωτικό τομέα. Σημειώνεται ότι στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν Σχέδια Υπηρεσίας - και υπάρχουν για όλες τις θέσεις που οι αιτητές κατείχαν/κατέχουν στη δημόσια υπηρεσία - αυτά μελετήθηκαν επισταμένα από την Επιτροπή.
Περαιτέρω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη το είδος και τον αριθμό του προσωπικού που εμπλεκόταν/εται κατά την ενάσκηση των καθηκόντων, καθώς επίσης και το σύνολο των καθηκόντων των αιτητών στις θέσεις που κατείχαν/κατέχουν, ούτως ώστε να διαφανεί κατά πόσο στη δεκαετή τουλάχιστον πείρα σε ανώτερη θέση περιλαμβάνεται πενταετής τουλάχιστον πείρα στη διεύθυνση, εποπτεία, καθοδήγηση, εκπαίδευση προσωπικού, στον προγραμματισμό, συντονισμό και έλεγχο εργασίας. Η Επιτροπή κατέγραψε για όλους τους αιτητές την από μέρους τους κατοχή ή μη του προσόντος αυτού - όπου απαιτείται τούτο αιτιολογείται - και επίσης κατέγραψε για ένα έκαστο από τους αιτητές τις υψηλότερες θέσεις που κατείχε στην ιεραρχία της υπηρεσίας του ως ενδεικτικές της κατοχής ή όχι της πείρας σε ανώτερη θέση, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το σύνολο της πείρας που ο κάθε αιτητής
απέκτησε σε όλες τις θέσεις που κατά καιρούς κατείχε στη δημόσια υπηρεσία ή στον ευρύτερο κρατικό ή στον ιδιωτικό τομέα.Σ΄ ό,τι αφορά τους αιτητές που ήταν/είναι δημόσιοι υπάλληλοι, η Επιτροπή έλαβε υπόψη και τα καθήκοντα που αυτοί εκτελούσαν/ούν, όπως αυτά βεβαιώνονται και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεών τους.
Παρόλο που οι όροι μισθοδοσίας των αιτητών δεν αποτέλεσαν κριτήριο, εν τούτοις, για τους σκοπούς του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης του Γενικού Διευθυντή, θέσεις στη δημόσια υπηρεσία με μισθοδοτική κλίμακα Α13 θεωρήθηκαν ως ανώτερες. Η Επιτροπή, όμως, παρατήρησε ότι τούτο είναι απόρροια της συνεκτίμησης των στοιχείων που καθορίστηκαν για την ερμηνεία του όρου "ανώτερη θέση", όπως αυτά καταγράφονται πιο
πάνω, και όχι των μισθοδοτικών όρων. ΄Αλλωστε, η Επιτροπή εξέτασε τις συγκεκριμένες θέσεις που οι αιτητές κατείχαν/κατέχουν στη δημόσια υπηρεσία και όχι τις θέσεις στη δημόσια υπηρεσία στο σύνολό τους και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο άλλες θέσεις στη δημόσια υπηρεσία με κλίμακα Α13, αν εξετάζοντο, να μην μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανώτερες. Είναι γι΄αυτό που, δεδομένων των κριτηρίων που η Επιτροπή έθεσε, παρουσιάζονται περιπτώσεις όπου θέσεις με χαμηλότερους μισθοδοτικούς όρους θεωρήθηκαν ως ανώτερες."Υποστηρίκτηκε ότι η Επιτροπή αυθαίρετα αγνόησε τη θέση Συμβούλου ή Γενικού Προξένου Α΄ που κατείχε ο αιτητής από 1.5.1987, ή και Συμβούλου ή Γενικού Προξένου Β΄, που κατείχε από 1.5.1985, αφού τα καθήκοντα και ευθύνες των θέσεων αυτών αποδεικνύουν ότι επρόκειτο για ανώτερες θέσεις. Συνεπώς, αν λαμβάνονταν υπ΄ όψιν οι πιο πάνω θέσεις, θα συμπλήρωνε πέραν των δέκα ετών πείρας σε ανώτερη θέση που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας.
Η θέση Συμβούλου Α΄ ήταν κλίμακας Α12+2 και η θέση Συμβούλου Β΄ κλίμακας Α12. Είναι η θέση του αιτητή ότι παρ΄ όλον ότι η Επιτροπή έκρινε ότι οι όροι μισθοδοσίας των υποψήφιων δεν αποτελούσαν κριτήριο και ότι υπήρχαν περιπτώσεις όπου θέσεις με χαμηλότερους μισθοδοτικούς όρους θεωρήθηκαν ως ανώτερες, στην περίπτωσή του δεν ενδιέτριψε στα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων Συμβούλου Α΄ και Β΄, ούτε και ερεύνησε τη φύση των καθηκόντων που εκτελούσε όταν ήταν κάτοχος των θέσεων αυτών.
Στη συνέχεια, στην αγόρευσή του ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, παραθέτει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες των θέσεων Συμβούλου Α΄ και Συμβούλου Β΄, για να αποδείξει ότι λόγω της σοβαρότητας των καθηκόντων αυτών, οι θέσεις θα έπρεπε να θεωρηθούν ως ανώτερες. Η Επιτροπή, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, παραγνώρισε τα καθήκοντά του όταν αυτός ήταν κάτοχος της θέσης Συμβούλου Α΄ και δεν έλαβε υπ΄ όψιν το περιεχόμενο του σχεδίου υπηρεσίας, με αποτέλεσμα η έρευνα να είναι ελλειπής.
Το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Η ερμηνεία και εφαρμογή του σχέδιου υπηρεσίας είναι έργο της Επιτροπής. Η διακρίβωση κατοχής των προσόντων συγκεκριμένης θέσης αποτελεί ευθύνη και ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το Δικαστήριο στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δεν μπορεί να δώσει διαφορετική ερμηνεία, αν αυτή που δόθηκε από την Επιτροπή ήταν εύλογη, έστω κι΄ αν το δικαστήριο δυνατόν να έχει διαφορετική γνώμη (βλέπε
Marathevtou and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088, Στυλιανού ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 365/87, ημερομ. 21.5.1988 και Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376, 391, Φιλίππου κ.α. ν. Δημοκρατίας, (Αρ.1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 543). Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν διαπιστώσει υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας (βλέπε μεταξύ άλλων Papapetrou v. Republic, 2 RSCC 61 και Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1835, ημερομ. 20.1.1998).Η Επιτροπή έθεσε για το συγκεκριμένο προσόν ορισμένα κριτήρια, ένα από τα οποία ήταν και η κατοχή από τους δημόσιους υπαλλήλους της μισθοδοτικής κλίμακας Α13. ΄Οσοι υποψήφιοι κατείχαν θέσεις στη Δημόσια Υπηρεσία με την κλίμακα αυτή, θεωρήθηκαν ότι κατείχαν ανώτερες θέσεις, κι΄ αυτό παρ΄ όλον ότι οι όροι μισθοδοσίας των αιτητών δεν αποτέλεσαν κριτήριο. Τονίζεται από την Επιτροπή ότι όλα τα σχέδια υπηρεσίας που οι αιτητές κατείχαν ή κατέχουν στη Δημόσια Υπηρεσία, μελετήθηκαν επιστάμενα. Εξάλλου τονίστηκε ότι η Επιτροπή εξέτασε τις θέσεις που οι υποψήφιοι κατείχαν στη Δημόσια Υπηρεσία και όχι τις θέσεις στη Δημόσια Υπηρεσία στο σύνολό τους, επισημαίνοντας ότι ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο άλλες θέσεις στην κλίμακα Α13 να μην μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανώτερες. Είναι γι΄ αυτό που δεδομένων των κριτηρίων που η Επιτροπή έθεσε, παρουσιάζονται περιπτώσεις, αναφέρει το ίδιο πρακτικό, όπου θέσεις με χαμηλότερους μισθοδοτικούς όρους θεωρήθηκαν ως ανώτερες.
΄Οπως προκύπτει από το πρακτικό, φαίνεται ότι η Επιτροπή προβληματίστηκε ιδιαίτερα κατά την ερμηνεία του συγκεκριμένου προσόντος. Τα κριτήρια που έθεσε ήταν απρόσωπα και αντικειμενικά και η απόφαση της Επιτροπής κρίνεται ως εύλογη και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας. Οι ισχυρισμοί για έλλειψη δέουσας έρευνας ή παραγνώριση ουσιωδών στοιχείων δεν ευσταθεί. Αντίθετα, φαίνεται ότι η Επιτροπή εξέτασε το θέμα επισταμένα, καταγράφεται δε αιτιολογημένα τόσο ο αποκλεισμός του αιτητή, όσο και η εξέταση των προσόντων όλων των άλλων υποψηφίων.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ