|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 279/2001.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Χριστάκη Φωτιάδη,
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,
2. Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού μέσω
του Υπουργού Παιδείας,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_________________
31 Ιανουαρίου, 2002
.Για τον αιτητή: Κ. Αιμιλιανίδης.
Για τους καθ' ων η αίτηση: Ρ. Παπαέτη (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας
εκ μέρους του Γ-Ε.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής ήταν Εκπαιδευτής Μηχανικής Αυτοκινήτων στην Α' Τεχνική Σχολή Λευκωσίας. Υπαγόταν ως Εκπαιδευτικός στην Διεύθυνση Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας παραπέμφθηκε στο Ιατροσυμβούλιο μετά από παράκληση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού προς τον Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (βλ. επιστολή ημερ. 1.11.99, σελ. 219 στο φάκελο Τεκ. 1). Το Ιατροσυμβούλιο εξέτασε τον αιτητή στις 17.12.99. Το πόρισμα του έχει ως εξής:
«Το Ιατροσυμβούλιο συνήλθε σήμερα και εξέτασε το θέμα του πιο πάνω.
Κατά την σημερινή εξέταση διεπιστώθη ότι ο πιο πάνω παρουσιάζει αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή και καρδιολογική νόσο.
Το Ιατροσυμβούλιο φρονεί ότι δεν δύναται να εκτελεί πλήρη καθήκοντα του εκπαιδευτή σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας του. Το Ιατροσυμβούλιο συνιστά καθήκοντα εκτός τάξεως όπως απόσπαση επιθεωρήσεως μαθητών στην βιομηχανία και συντονισμό εργαστηρίου.»
Με βάση την πιο πάνω γνωμάτευση του Ιατροσυμβουλίου ο Διευθυντής Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης πληροφόρησε τον αιτητή ότι δεν μπορούσε να εκτελεί πλήρη καθήκοντα και κυρίως διδακτικό έργο. Για το λόγο αυτό του ανέθεσε τα πιο κάτω καθήκοντα:
Φαίνεται ότι τα προβλήματα υγείας του αιτητή συνέχιζαν. Με επιστολή του ημερ. 3.10.2000 προς το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (σελ. 249 στο φάκελο Τεκ. 1) ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού αναφέρθηκε στην πιο πάνω γνωμάτευση του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 17.12.99 και τον παρακάλεσε να «γνωματεύσει σαφώς» κατά πόσο ο αιτητής μπορεί να εκτελεί τα καθήκοντα που απορρέουν από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του.
Το Ιατροσυμβούλιο εξέτασε τον αιτητή την 3.11.2000 και εξέδωσε την πιο κάτω γνωμάτευση ημερ. 3.11.2000:
«Το Ιατροσυμβούλιο συνήλθε σήμερα και εξέτασε το θέμα του πιο πάνω.
Κατά τη σημερινή εξέταση διεπιστώθη ότι το καρδιολογικό του πρόβλημα, του δημιουργεί έντονο άγχος και ανασφάλεια. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα διδακτικά του καθήκοντα εντός της Τάξης.
Το Ιατροσυμβούλιο συνιστά καθήκοντα εκτός τάξεως που δεν έχουν σχέδη με την διδασκαλία.»
Τη λήψη της γνωμάτευσης ημερ. 3.11.2000 ακολούθησε υπηρεσιακό σημείωμα προς το Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού ημερ. 28.12.2000 το οποίο ετοιμάσθηκε από Διοικητικό Λειτουργό του Υπουργείου. Το σημείωμα περιλάμβανε το περιεχόμενο των πιο πάνω δυο γνωματεύσεων ημερ. 17.12.99 και 3.11.2000. Κατέληγε ως εξής:
«3. 'Οπως προκύπτει από τους περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Χορήγηση Αδειών) Κανονισμούς του 1993 (ΚΔΠ 307/93) το Ιατροσυμβούλιο έχει αρμοδιότητα να γνωματεύσει κατά πόσο ο ασθενής μπορεί να εκτελεί τα καθήκοντα που απορρέουν από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του, αλλά όχι να υποδεικνύει τί άλλα καθήκοντα μπορεί να εκτελεί.
4. Εισηγούμαι το θέμα να υποβληθεί στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και να προχωρήσει η διαδικασία αφυπηρέτησης του για λόγους υγείας.
Υποβάλλεται για οδηγίες/την απόφαση σας παρακαλώ.»
Ο Υπουργός ενέκρινε την εισήγηση της πιο πάνω παραγ. 4 του σημειώματος. Ακολούθως το θέμα παραπέμφθηκε στον Πρόεδρο της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με σημείωμα (με αρ. 40) του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ημερ. 22.1.2001. Το παραθέτω:
«
ΕΠΕΙΓΟΝΠρόεδρο Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας
Σελ. 255, 256-257, 258, 259
Σύμφωνα με το άρθρο 11 των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Χορήγηση Αδειών) Κανονισμούς του 1993 (Κ.Δ.Π. 307/93):
'11.-(1) Σε Εκπαιδευτικό Λειτουργό του οποίου αποφασίζεται η αφυπηρέτηση για λόγους υγείας -
(α) Ενώ βρίσκεται με άδεια ασθενείας με πλήρεις απολαβές, ή
(β) Ενώ βρίσκεται σε καθήκον,
χορηγείται ειδική άδεια με πλήρεις απολαβές για περίοδο 2 μηνών, από την ημερομηνία από την οποία το Ιατροσυμβούλιο αποφαίνεται ότι ο εκπαιδευτικός λειτουργός είναι ανίκανος να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του, ώστε να αφυπηρετήσει την τελευταία ημέρα του μηνός μετά την εκπνοή της ειδικής αυτής άδειας.
(2) Σε περίπτωση που αποφασίζεται η αφυπηρέτηση εκπαιδευτικού λειτουργού για λόγους υγείας και ο εκπαιδευτικός λειτουργός βρίσκεται ήδη με παράταση άδειας ασθενείας, με πλήρεις ή μισές απολαβές, η αφυπηρέτηση θα αρχίσει από την ημερομηνία από την οποία το Ιατροσυμβούλιο αποφαίνεται ότι ο εκπαιδευτικός λειτουργός είναι ανίκανος να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του.'
2. Με βάση τις πιο πάνω πρόνοιες του Νόμου, επειδή η έκθεση του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού (σελ. 257-256) δεν λήφθηκε έγκαιρα και εντομεταξύ ο κ. Φωτιάδης παρουσιάστηκε μεν την 1.12.2000 στο σχολείο μετά τη λήψη της άδειας ασθενείας του (σελ. 255) αλλά αρνείτο να αναλάβει τα διδακτικά του καθήκοντα (σελ. 258), εισηγούμαι την αφυπηρέτηση του για λόγους υγείας την 31.1.2001.
3. Υποβάλλεται για τις δικές σας ενέργειες, παρακαλώ.»
Στις 25.1.2001 η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας αποφάσισε την πρόωρη αφυπηρέτηση του αιτητή «για λόγους υγείας, από 31ης Ιανουαρίου 2001». Το σχετικό πρακτικό έχει ως εξής:
«
Φωτιάδης Χριστάκης (ΠΜΠ. 6457) Εκπ. Μηχανικής Αυτοκινήτων
Η Επιτροπή, έχοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 42(1) (γ) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 2000, σχετική εισήγηση της Αρμόδιας Αρχής (βλ. σημείωμα (40) στο φάκελο ΠΜΠ.6457), καθώς και σχετική γνωμοδότηση του Ιατροσυμβουλίου, αποφασίζει την πρόωρη αφυπηρέτηση του πιο πάνω εκπαιδευτή για λόγους υγείας, από 31ης Ιανουαρίου, 2001.»
Σημειώνεται ότι στο φάκελο της Διοίκησης (βλ. σελ. 270 στο φάκελο Τεκ. 1) υπάρχει ακόμη μια ιατρική έκθεση. Φέρει ημερ. 30.11.2000 και υπογράφεται από δύο Ιατρούς. 'Εχει ως εξής:
«
ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗΕΚΘΕΣΗ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Ονοματεπώνυμο: Χριστάκης Φωτιάδης
Θέση: Εκπαιδευτικός Λειτουργός
Τμήμα: Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
Παρούσα Διεύθυνση: Α' Τεχνική Σχολή Λευκωσίας
1. Εξετάσαμε τον πιο πάνω στις 30 Νοεμβρίου 2000 και
βρήκαμε ότι υποφέρει από:
Χρονίσασα μεικτή αγχώδη κατάθλιψη.
Δρ. Η. Ρωσσίδου, Α.Ι.Λ.
Για Π.Ι.Λ.
Δρ. Γ. Καραβίας
Αν. Ειδ. Ψυχίατρος
Ημερομηνία: 30 Νοεμβρίου, 2000.»
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης για πρόωρη αφυπηρέτηση του.
Οι λόγοι ακύρωσης
.Ο κ. Αιμιλιανίδης, εκ μέρους του αιτητή, επικέντρωσε την επιχειρηματολογία του στην πιο πάνω Ιατρική 'Εκθεση ημερ. 30.11.2000 (παρατίθεται στη σελ. 5, πιο πάνω). Υπέβαλε ότι η έκθεση ημερ. 30.11.2000 «που φαίνεται ότι δεν λήφθηκε υπόψη από τους καθ' ων η αίτηση, αφού δεν είναι αυτή η Ιατρική 'Εκθεση που συνοδεύει το σημείωμα 40 που αποτελεί τη σύσταση της Αρμόδιας Αρχής, αναφέρει ότι κατά την γνώμη του Ιατροσυμβουλίου, ο αιτητής είναι ανίκανος στο
στάδιο αυτό να εκτελεί τα καθήκοντα του αλλά υπάρχει δικαιολογημένη πιθανότητα ανάρρωσης» (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Υπέβαλε, επίσης, ότι δεν φαίνεται να έχει γίνει οποιαδήποτε έρευνα αναφορικά με την γνώμη που εκφράζεται στην έκθεση του Ιατροσυμβουλίου ότι υπάρχει δικαιολογημένη πιθανότητα ανάρρωσης. Ούτε ρωτήθηκε το Ιατροσυμβούλιο πότε αναμένεται η ανάρρωση του αιτητή. Σε μια τέτοια απόφαση - συνέχισε ο κ. Αιμιλιανίδης - «οι καθ' ων η αίτηση έπρεπε να έχουν ενώπιον τους όλα τα στοιχεία και να προβούν σε όλη την δέουσα έρευνα για να μπορούν να εξασκήσουν την διακριτική τους ευχέρεια για πρόωρη αφυπηρέτηση του αιτητή βασίζοντας την απόφαση τους σε όλα τα σχετικά δεδομένα».Η κα. Παπαέτη, εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, υπέβαλε ότι η μεταγενέστερη έκθεση του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 30.11.2000 δεν επηρεάζει την εγκυρότητα των δύο προηγούμενων εκθέσεων του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 17.12.99 και 3.11.2000 «αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του αιτητή, εφόσον από τις προηγούμενες εκθέσεις προκύπτει σαφώς ότι το Ιατροσυμβούλιο φρονεί ότι ο αιτητής δεν δύναται να εκτελεί πλήρη καθήκοντα του εκπαιδευτή σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης». Η κα. Παπαέτη κατέληξε ως εξής:
«Από περαιτέρω διερεύνηση του θέματος μου διευκρινίστηκε από την Πρώτη Ιατρική Λειτουργό Δρα. Ρωσσίδου, ότι η έκθεση του ιατροσυμβουλίου ημερ. 30.11.00 σκοπούσε στην αναδρομική κάλυψη αναρρωτικής άδειας που ήδη παρασχέθηκε στον αιτητή από τον θεράποντα ιατρό του για την περίοδο 30.10.00-30.11.00.
Απόδειξη τούτου αποτελεί το γεγονός ότι η έκθεση ημερ. 30.11.00 υπογράφεται μόνο από δύο ειδικούς ιατρούς και όχι από τρεις όπως συμβαίνει στην περίπτωση γνωμοδοτήσεων.
Ο θεράπων ιατρός του αιτητή Δρ. Καραβίας, έδωσε άδεια ασθενείας στον αιτητή για την περίοδο 23.10.00 έως 30.11.00 (βλέπετε Κ. 253), αλλά επειδή η άδεια ασθενείας του αιτητή για το εν λόγω σχολικό έτος είχε υπερβεί τις 42 μέρες χρειάζετο ειδική κάλυψη από το ιατροσυμβούλιο η οποία δόθηκε με την έκθεση ημερ. 30.11.00.
Η αναφορά που γίνεται στην έκθεση του ιατροσυμβουλίου ημερ. 30.11.00 ότι 'υπάρχει δικαιολογημένη πιθανότητα ανάρρωσης', σύμφωνα με την Δρα. Ρωσσίδου, οφείλεται σε λάθος και εξηγώ: 'Οπως φαίνεται στο Κ. 270 η έκθεση ημερ. 30.11.00, είναι γραμμένη σε στερεότυπο πρότυπο επιστολής. Εξ' ου και η διαγραφή των γραμμών 4-5
Σε περίπτωση που η πιο πάνω επεξήγηση δεν γίνει αποδεκτή από το δικηγόρο του αιτητή, η καθ' ης η αίτηση προτίθεται να προσκομίσει μαρτυρία προς απόδειξη αυτής.»
Οι διευκρινίσεις και εξηγήσεις που έχουν δοθεί από την κα. Παπαέτη σε σχέση με το σκοπό της χορήγησης του Ιατρικού Πιστοποιητικού ημερ. 30.11.2000 δεν έγιναν δεκτές από τον κ. Αιμιλιανίδη. Θεωρώ, επομένως, ότι αποτελούν απλώς ισχυρισμούς και επιχειρήματα που προβάλλονται από τη δικηγόρο του διοικητικού οργάνου. Δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη στη διαδικασία εξέτασης της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης (J M C Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 301, Droussiotis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 15, Metalock (Near East) Limited v. Republic (1969) 3 C.L.R. 351, 359, Morris v. Registrar of Trade Marks (1985) 3 C.L.R. 732, 737, Georghiou and Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2354, Liberty P.L.C. v. Registrar of Trade Marks (1986) 3 C.L.R. 2564 και Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27
.3.98).Εν όψει της πιο πάνω θέσης της νομολογίας η ιατρική γνωμάτευση ημερ. 30.11.2000 θα εξεταστεί με βάση το περιεχόμενο της.
Με βάση λοιπόν το περιεχόμενο της έκθεσης ημερ. 30.11.2000 «υπάρχει δικαιολογημένη πιθανότητα ανάρρωσης» του αιτητή. Καθώς φαίνεται από το σχετικό πρακτικό της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (παρατίθεται στη σελ. 5, πιο πάνω) κύριο έρεισμα της απόφασης της ήταν το πιο πάνω σημείωμα 40 του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (παρατίθεται στη σελ. 4, πιο πάνω). Το σημείωμα εκείνο παραπέμπει στις σελ. 255, 256, 257, 258 και 259 του φακέλου Τεκ. 1. Δεν παραπέμπει στην επίμαχη ιατρική έκθεση ημερ. 30.11.2000 η οποία βρίσκεται στη σελ. 270 του φακέλου Τεκ. 1. Διαπιστώνω, επομένως, ότι η ιατρική έκθεση ημερ. 30.11.2000 δεν έχει ληφθεί υπόψη κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Θεωρώ ότι το περιεχόμενο της ιατρικής έκθεσης ημερ. 30.11.2000 ήταν τέτοιο το οποίο δίδει μια εικόνα διαφορετική από εκείνη που δίδει η ιατρική γνωμάτευση ημερ. 3.11.2000 η οποία βρισκόταν ενώπιον της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Αποτελούσε παράγοντα ο οποίος μπορούσε να επηρεάσει ουσιαστικά την κρίση της Επιτροπής και κατ' επέκταση το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης. Αποτελούσε, επομένως, ένα ουσιώδη και σχετικό παράγοντα. Ωστόσο η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ενήργησε χωρίς να έχει υπόψη της τον πιο πάνω ουσιώδη παράγοντα και χωρίς να τον είχε αξιολογήσει και διερευνήσει δεόντως. Επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί χωρίς επαρκή γνώση και έρευνα όλων των σχετικών και ουσιωδών παραγόντων. Σε τέτοια περίπτωση η προσβαλλόμενη απόφαση καθίσταται το προϊόν πλημμελούς άσκησης της σχετικής διακριτικής ευχέρειας και ακυρώνεται επειδή ισοδυναμεί με απόφαση αντίθετη προς το νόμο και απόφαση που λήφθηκε καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, εντός της έννοιας του άρ. 146.1 του Συντάγματος (
Kyprianides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 519, Tseriotis v. Municipality of Nicosia (1968) 3 C.L.R. 215, Tryfon v. Republic (1968) 3 C.L.R. 28, Carayiannis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 341, Christides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 732, Andreou v. Republic (1973) 3 C.L.R. 101, Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 711/96/27.5.97 και Αντωνιάδου ν. Δήμου Λευκωσίας, Υποθ. 695/2000 και 934/2000/22.1.2002).Ο κ. Αιμιλιανίδης υποστήριξε, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αναιτιολόγητη. Υπέβαλε ότι σύμφωνα με το άρθρο 42(1) του Νόμου 10/69 οι καθ' ων η αίτηση έχουν την αρμοδιότητα να λαμβάνουν απόφαση πλήρως τεκμηριωμένη για την αφυπηρέτηση μόνιμου συντάξιμου εκπαιδευτικού λειτουργού.
Στην παρούσα περίπτωση το σχετικό πρακτικό είναι σχεδόν μονολεκτικό. Αναφέρεται απλώς η σύσταση της Αρμόδιας Αρχής, δεν γίνεται οποιοσδήποτε σχολιασμός στην σύσταση του Ιατροσυμβουλίου για ανάθεση καθηκόντων εκτός τάξεως από τον αιτητή, εν όψει μάλιστα του γεγονότος ότι στο παρελθόν είχαν ανατεθεί στον αιτητή σωρεία καθηκόντων που δεν είχαν σχέση με τη διδασκαλία στην τάξη, τα οποία ο αιτητής φαίνεται να εκπλήρωσε επιτυχώς. Δεν υπάρχει - κατέληξε ο κ. Αιμιλιανίδης - οποιαδήποτε αιτιολογία ή τεκμηρίωση της προσβαλλόμενης απόφασης, με αναφορά στα Σχέδια Υπηρεσίας του αιτητή, διά να καταδειχθή ότι ο αιτητής ήταν ανίκανος να εκτελέσει τα καθήκοντα της θέσης του σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης του.Πράγματι στο παρελθόν είχαν ανατεθεί στον αιτητή καθήκοντα «εκτός τάξεως» μετά από εισήγηση του Ιατροσυμβουλίου η οποία περιλαμβάνεται στην γνωμάτευση του ημερ. 17.12.99 (βλ. σελ. 2, πιο πάνω). Παρόμοια εισήγηση έγινε και στην γνωμάτευση ημερ. 3.11.2000 (βλ. σελ. 3, πιο πάνω). Η εισήγηση εκείνη έτυχε σχολιασμού από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού στο πιο πάνω σημείωμα του ημερ. 28.12.2000 (βλ. σελ. 3, πιο πάνω). Υποδείχθηκε ότι το Ιατροσυμβούλιο «έχει αρμοδιότητα να γνωματεύει κατά πόσο ο ασθενής μπορεί να εκτελεί τα καθήκοντα που απορρέουν από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του, αλλά όχι να υποδεικνύει τί άλλα καθήκοντα μπορεί να εκτελεί». Ωστόσο το ζητούμενο στην παρούσα υπόθεση δεν είναι οι αρμοδιότητες του Ιατροσυμβουλίου. Το τελευταίο αφού προσέγγισε το θέμα από ιατρικής απόψεως συνέστησε καθήκοντα «εκτός τάξεως που δεν έχουν σχέση με τη διδασκαλία». Επομένως το ζητούμενο είναι κατά πόσο στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και των σχετικών σχεδίων υπηρεσίας ήταν εφικτή η ανάθεση στον αιτητή «καθηκόντων εκτός τάξεως που δεν έχουν σχέση με τη διδασκαλία». Επαναλαμβάνεται ότι στο παρελθόν είχαν ανατεθεί τέτοια καθήκοντα στον αιτητή (βλ. σελ. 2, πιο πάνω). Αυτή η πτυχή της υπόθεσης δεν έχει απασχολήσει την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας.
Το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που την περιβάλλουν (Pissas v. Republic (1974) 3 C.L.R. 476 και Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27.3.98). Η αιτιολογία πρέπει να παρέχει στο Δικαστή τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για την διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης (Φράγκου, πιο πάνω) και με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Sofocleous v. Republic (1972) 3 C.L.R. 56, 60, Mavromatis v. Educational Service Committee (1974) 3 C.L.R. 226).
Λαμβάνω υπόψη τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση. Θεωρώ, υπό τις περιστάσεις, ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης έπρεπε να περιέχει με τη δέουσα και αναγκαία επάρκεια, σαφήνεια και πληρότητα τη θέση της διοίκησης
επί του κατά πόσο ήταν εφικτή ή όχι, δυνάμει του σχεδίου υπηρεσίας, η ανάθεση καθηκόντων «εκτός τάξεως» στον αιτητή. Η απουσία αναφοράς σ' αυτή την πτυχή της υπόθεσης, εν όψει και της εισήγησης του Ιατροσυμβουλίου καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση αναιτιολόγητη και οδηγεί στην ακύρωση της.Πρέπει τέλος να τονιστεί ότι αν η ανάθεση καθηκόντων «εκτός τάξεως» προσφερόταν ως μιά δυνατή ή εφικτή επιλογή έπρεπε να είχε προκριθεί γιατί συνιστά την πιο επιεική λύση (Βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στην
Vassos Estates Ltd v. Republic (1979) 3 C.L.R. 259, 269. Βλ. και Οικονόμου «Ο Δικαστικός 'Ελεγχος της Διακριτικής Εξουσίας», σελ. 181): «Επί διοικητικών πράξεων επιλογής πλειόνων εξ ίσου νομίμων λύσεων εκρίθη ότι συντρέχει υπέρβασις των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας, οσάκις η Διοίκησις προέκρινε την επαχθεστέραν λύσιν, αντί της επιεικεστέρας. Εν προκειμένω η επιείκια, υπό την έννοιαν της φιλαγάθου επιμετρήσεως 'των αντιτιθεμένων συμφερόντων επί τω σκοπώ όπως η διοικητική πράξις παράσχη την μεγίστην δυνατήν προστασίαν εις τον βαρύτερον υπό του Νόμου πληττόμενον' αποτελεί έννοιαν στενωτέραν της ορθής χρήσεως της διακριτικής ευχερίας, δια τούτο δε και υπακτέαν, ως είδος εις γένος, εν τη κατηγορία των άκρων ορίων .......... Εις απάσας τας ανωτέρω περιπτώσεις η ελεγχομένη ορθότης κρίσεως των διοικητικών οργάνων αναφέρεται εις τον δικαιότερον ή επιεικέστερον τρόπον καθ΄ ον έδει να ενεργήση η Διοίκησις, κατά τας εχούσας ισχύν νόμου αρχάς της καλής Διοικήσεως και δη τας τοιαύτας των άκρων ορίων.»)Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.