|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 4 ΑΑΔ 944
4 Οκτωβρίου, 2001
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΟΥΛΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ'ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 79/2000)
Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ― Προαγωγές ― Σύσταση του Γενικού Διευθυντή ― Η απαίτηση ειδικής αιτιολογίας για παραγνώρισή της ― Δεν δόθηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ― Προαγωγές ― Λήψη υπόψη του είδους των εκτελεσθέντων από υποψήφιο καθηκόντων ― Συνιστούσε καταστρατήγηση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της ίσης μεταχείρισης.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού. Η αιτήτρια είχε τύχει της σύστασης της Γενικού Διευθυντή των καθ'ων η αίτηση κατά τη διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Από την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση προκύπτουν τρία στοιχεία, τα οποία, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορό τους, αποτελούν ειδική αιτιολογία για την απόρριψη της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, (α) ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εκτελούσε τα καθήκοντα της επίδικης θέσης στο παρελθόν κατά διαστήματα, πράγμα που του προσέδιδε πείρα έναντι της αιτήτριας, (β) ότι είναι εξαίρετος υπάλληλος και (γ) ότι η αιτήτρια αυτοαναίρεσε τη σύσταση με το περιεχόμενο επιστολών της προς τη διεύθυνση των καθ΄ων που εστάλησαν το 1997 και 1998, χρόνια προγενέστερα του χρόνου λήψης της επίδικης απόφασης.
Τα πιο πάνω όχι μόνο δεν αποτελούν σαφή αιτιολογία για παραγνώριση της σύστασης της Γενικού Διευθυντού αλλά και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
2. Είναι πάγια θέση της νομολογίας ότι ο κάθε υποψήφιος αξιολογείται με βάση τα καθήκοντα που του ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας. Η άποψη των καθ΄ων η αίτηση, που έδωσε προβάδισμα στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, γιατί κατά διαστήματα στο παρελθόν ασκούσε τα καθήκοντα της θέσης έχει σαν αποτέλεσμα την καταστρατήγηση των αρχών της χρηστής διοίκησης μέσα από την οποία επιβάλλεται η ανάγκη για ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή.
3. Από την έρευνα των φακέλων φαίνεται ότι τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχουν βαθμολογηθεί σε όλα τα επί μέρους στοιχεία στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων ως εξαίρετοι. Κατά συνέπεια η απόδοση από τους καθ΄ων η αίτηση μόνο στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο των ιδιοτήτων της ευσυνειδησίας, υπευθυνότητας και συνέπειας δεν αντανακλά απόλυτα στην πραγματικότητα. Και η αιτήτρια δεν υπολείπετο ούτε κατ΄ ελάχιστο σε αξία από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Εξάλλου αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντού.
4. Ως προς το μέρος της αιτιολογίας της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ότι δηλαδή "με τις παραδοχές της στις επιστολές η αιτήτρια αναίρεσε τη σύσταση" αυτό είναι παντελώς όχι μόνο αβάσιμο αλλά και αυθαίρετο.
5. Είναι καθιερωμένη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου αποτελούν ουσιώδες, ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως το οποίο άπτεται της αξίας των υποψηφίων και η Επιτροπή οφείλει να παράσχει σαφή αιτιολογία για τυχόν παραγνώρισή της.
Η απόκλιση από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντή εν προκειμένω ήταν παντελώς αναιτιολόγητη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργιάδης v. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249,
Κουρσάρου v. Α.Η.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 345,
Δημοκρατία v. Παπαμιχαήλ (1989) 3 Α.Α.Δ. 823,
Δημοκρατία v. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226.
Cur. adv. vult.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία η αιτήτρια ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 14/10/1999 η οποία κοινοποιήθηκε σ' αυτήν με επιστολή των καθ' ων ημερομηνίας 18 Νοεμβρίου 1999, και με την οποία προήγαγαν τον κο Κυριάκο Γιαπανά στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού από 1/11/1999 αντί της ιδίας είναι εξ' υπαρχής άκυρος.
Α. Δικηγορόπουλος, για την Αιτήτρια.
Μ. Τριανταφυλλίδης, για τον Καθ΄ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή Απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 14/10/1999 η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή των Καθ' ων ημερομηνίας 18 Νοεμβρίου 1999, και με την οποία προήγαγαν τον κο Κυριάκο Γιαπανά στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού από 1/11/1999 αντί της Αιτήτριας είναι εξ' υπαρχής άκυρος και άνευ οποιουδήποτε αποτελέσματος γιατί ελήφθη αντίθετα με τις πρόνοιες του Συντάγματος, του Νόμου, των Κανονισμών και της Νομολογίας και της χρηστής Διοίκησης καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση των εξουσιών των Καθ' ων η Αίτηση.".
Η αφυπηρέτηση του Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού των καθ' ων η αίτηση (Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού) από 1.9.99 είχε σαν αποτέλεσμα την ανάγκη πλήρωσης της θέσης, η οποία, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, ήταν θέση προαγωγής. Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας απαραίτητο προσόν είναι η πεντάχρονη τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού. Υποψήφιοι για τη θέση που πληρούσαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας ήταν τρεις μεταξύ των οποίων η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Το θέμα της πλήρωσης της θέσης τέθηκε ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού του Οργανισμού με σχετικό σημείωμα της Υπηρεσίας ημερ. 9.8.99. Η Επιτροπή αφού προηγουμένως κάλεσε ενώπιον της τους υποψηφίους σε κοινή συνέντευξη γνωριμίας, άκουσε τη σύσταση της Γενικού Διευθυντού του Οργανισμού και αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους από 1.11.99.
Εναντίον της απόφασης αυτής των καθ΄ων η αίτηση καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή προβάλλοντας διάφορους νομικούς λόγους που οδηγούν, κατά την εισήγηση του δικηγόρου της, σε ακύρωση την επίδικη απόφαση. Βασικός λόγος, ο οποίος και αναπτύσσεται σε έκταση στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της αιτήτριας, είναι, η χωρίς τη δέουσα αιτιολογία, παραγνώριση της σύστασης της Γενικού Διευθυντού από τους καθ΄ων η αίτηση κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Σημειώνω ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε διά πλειοψηφίας.
Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ολόκληρη τη σύσταση και το σχετικό απόσπασμα της επίδικης απόφασης.
Η σύσταση έχει ως εξής:-
"Έχω μελετήσει προσεκτικά όλους τους φακέλους των υποψηφίων (προσωπικούς και εμπιστευτικούς) τα προσόντα τους, τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις και έλαβα υπόψη τη διάρκεια της υπηρεσίας των υποψηφίων στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού. Έλαβα επίσης υπόψη τα καθήκοντα της κενής θέσης για την οποία υποψήφιοι είναι οι πιο πάνω Γραμματειακοί Λειτουργοί του Οργανισμού σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας και κατέληξα στα ακόλουθα:
Γνωρίζω και τους τρεις υποψηφίους και παρακολουθώ την εργασία τους και τον τρόπο που ενεργούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Μίλησα επίσης με τον αφυπηρετήσαντα κάτοχο της θέσης και Προϊστάμενο των τριών υποψηφίων καθώς και με το σημερινό διοικητικά προϊστάμενο τους και αφού έλαβα υπόψη μου τις υπηρεσιακές εκθέσεις για τα τελευταία πέντε χρόνια, όπως επίσης και την όλη υπηρεσία τους στον Οργανισμό, κατέληξα ότι η κα Μαρούλα Αλεξανδρίδου ξεχωρίζει από τους υποψήφιους. Η κα. Αλεξανδρίδου επέδειξε καθ΄ όλη την πολύχρονη υπηρεσία της στον Οργανισμό τη μεγαλύτερη αφοσίωση στη δουλειά της και την περισσότερη εργατικότητα. Έχει τις περισσότερες γνώσεις σ' ότι αφορά την εργασία του Αρχείου και διακρίνεται για το ζωηρό ενδιαφέρον που δείχνει για την εργασία της, το ζήλο της για τη συνεχή ανάπτυξη και βελτίωση τόσο της δικής της εργασίας αλλά και γενικότερα για την οργάνωση και καλύτερη διεκπεραίωση όπως και βελτίωση της ποιότητας της εργασίας του Αρχείου.
Η κα. Αλεξανδρίδου διακρίνεται για την εχεμύθεια και τη διακριτικότητα της και το ψηλό αίσθημα ευθύνης. Ιδιότητες απαραίτητες για τη θέση Υπεύθυνου του Αρχείου. Είναι πολύ προσεκτική στην εργασία της και διακρίνεται ιδιαίτερα σ' ότι αφορά την αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων που προκύπτουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της. Διακρίνεται ακόμα για την άψογη συμπεριφορά της απέναντι στους συναδέλφους της όπως και στο κοινό το οποίο επισκέπτεται τον Οργανισμό. Λόγω των πιο πάνω ικανοτήτων και προτερημάτων της η κα. Αλεξανδρίδου τοποθετήθηκε στο Τμήμα Διοίκησης το Αρχείο το οποίο έχει οργανώσει εξ' υπαρχής και χειρίζεται τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους του προσωπικού του Οργανισμού.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους τους οποίους διαπίστωσα και έχω σχηματίσει προσωπική αντίληψη και λαμβάνοντας υπόψη μου και τα υπόλοιπα κριτήρια δηλαδή τα προσόντα βάσει του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης σε σχέση και με τις ανάγκες της Υπηρεσίας, την αρχαιότητα των υποψηφίων αλλά και την ωριμότητα, υπευθυνότητα, την εχεμύθεια, το ζήλο και την εργατικότητα των υποψηφίων κρίνω ότι η κα. Αλεξανδρίδου υπερέχει των άλλων υποψηφίων και ως εκ τούτου τη συστήνω ανεπιφύλακτα για τη θέση του Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού.":
Το δε απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής που έχει σχέση με την απόρριψη της σύστασης έχει ως εξής:-
"Ακολούθως η Επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια και ουσιώδη στοιχεία (αξία, προσόντα και αρχαιότητα) έκρινε ότι ο υποψήφιος κος Γιαπανάς, εκτελούσε επιτυχώς τα καθήκοντα της κενής θέσης για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρελθόν και επομένως έχει καταφανώς πολύ μεγαλύτερη από την κα. Αλεξανδρίδου ποσοτικά και ποιοτικά πείρα και γνώση σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Περαιτέρω ο κ. Γιαπανάς είναι εξαίρετος υπάλληλος με μεγάλη ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και συνέπεια και προσέφερε πολλά κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στον ΚΟΤ αλλά και στη Δημόσια Υπηρεσία. Η κα. Αλεξανδρίδου στην ουσία έχει αυτοαναιρέσει τη σύσταση της Γενικού Διευθυντή με τις παραδοχές που η ίδια κάμνει με τα γραφόμενα στις επιστολές της. Γι' αυτό και η Επιτροπή αποφάσισε όπως προσφερθεί προαγωγή στον κ. Κυριάκο Γιαπανά στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού από την 1.11.1999.".
Από την πιο πάνω απόφαση των καθ΄ων η αίτηση προκύπτουν τρία στοιχεία, τα οποία, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορό τους, αποτελούν ειδική αιτιολογία για την απόρριψη της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας, (α) ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εκτελούσε τα καθήκοντα της επίδικης θέσης στο παρελθόν κατά διαστήματα, πράγμα που του προσέδιδε πείρα έναντι της αιτήτριας, (β) ότι είναι εξαίρετος υπάλληλος και (γ) ότι η αιτήτρια αυτοαναίρεσε τη σύσταση με το περιεχόμενο επιστολών της προς τη διεύθυνση των καθ΄ων που εστάλησαν το 1997 και 1998, χρόνια προγενέστερα του χρόνου λήψης της επίδικης απόφασης.
Έχω μελετήσει τα πιο πάνω ανατρέχοντας και στο περιεχόμενο των φακέλων που κατατέθησαν ως τεκμήρια ενώπιόν μου. Μπορώ να δηλώσω από τώρα ότι τα πιο πάνω όχι μόνο δεν αποτελούν σαφή αιτιολογία για παραγνώριση της σύστασης της Γενικού Διευθυντού αλλά και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Είναι πάγια θέση της νομολογίας ότι ο κάθε υποψήφιος αξιολογείται με βάση τα καθήκοντα που του ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας. Η άποψη των καθ΄ων η αίτηση, που έδωσε προβάδισμα στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, γιατί κατά διαστήματα στο παρελθόν ασκούσε τα καθήκοντα της θέσης έχει σαν αποτέλεσμα την καταστρατήγηση των αρχών της χρηστής διοίκησης μέσα από την οποία επιβάλλεται η ανάγκη για ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή.
Έχει λεχθεί από τον Πική, Π. στην απόφαση της Ολομέλειας Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249, στη σελίδα 255:-
"Οι αρχές της χρηστής διοίκησης επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή, αρχή η οποία απαιτεί την αξιολόγηση του κάθε υποψηφίου σύμφωνα με τα καθήκοντα τα οποία του ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας. Διαφορετικά, θα αφήνετο στη Διοίκηση να επαυξάνει τις πιθανότητες για προαγωγή υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια θέση, ανάλογα με τα καθήκοντα τα οποία τους ανατίθενται - (βλ. Ιoannides v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1089, 1095. Δρουσιώτη ν. Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου (1990) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2907, Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1990) 3(Δ) Α.Α.Δ. 3004))".
(Βλέπε επίσης: Κουρσάρου ν. Α.Η.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 345 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 357).
Από την έρευνα των φακέλων φαίνεται ότι τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχουν βαθμολογηθεί σε όλα τα επί μέρους στοιχεία στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων ως εξαίρετοι. Κατά συνέπεια η απόδοση από τους καθ΄ων η αίτηση μόνο στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο των ιδιοτήτων της ευσυνειδησίας, υπευθυνότητας και συνέπειας δεν αντανακλά απόλυτα στην πραγματικότητα. Και η αιτήτρια δεν υπολείπετο ούτε κατ΄ ελάχιστο σε αξία από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Εξάλλου αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντού.
Φαίνεται ότι στην προσπάθεια τους οι καθ΄ων η αίτηση να αναζητήσουν αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση είχαν διεξέλθει τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων. Από την έρευνα τους διαπίστωσαν ότι η αιτήτρια απετάθη στη Γενικό Διευθυντή με 4 επιστολές της, πολύ προ του επίδικου χρόνου, με ημερομηνίες 28.2.1995, 30.5.1997, 13.6.1997 και 26.11.1998. Με την πρώτη ζήτησε την τοποθέτησή της στο Κεντρικό Αρχείο, με τη δεύτερη επανέλαβε το ίδιο αίτημα, με την τρίτη επανήλθε επίσης στο ίδιο αίτημα παραπονούμενη για τη μεταχείριση που της γίνεται και με την τέταρτη ζήτησε τον καθορισμό συγκεκριμένων καθηκόντων "για να γνωρίζει ο κάθε υπάλληλος τα θέματα για τα οποία είναι υπεύθυνος ούτως ώστε να επικεντρώνει τις προσπάθειες του για εμπλουτισμό των γνώσεων και ενημέρωσης του στα θέματα που άπτονται των εν λόγω καθηκόντων για καλύτερη απόδοσή του.".
Έχω μελετήσει τις πιο πάνω επιστολές της αιτήτριας που εγράφησαν πολύ πριν από τον επίδικο χρόνο της προαγωγής. Σε καμία από αυτές δεν αναφέρονται ή υπονοούνται οποιεσδήποτε παραδοχές που αναιρούν τη σύσταση. Ούτε φυσικά μπορεί να υποτεθεί ότι η αιτήτρια ζήτησε την τοποθέτησή της στο Γενικό Αρχείο για να εμπλουτίσει τις γνώσεις της και να αποκτήσει πείρα για να διεκδικήσει την επίδικη θέση, όπως παρατήρησαν δύο από τα μέλη της Επιτροπής Προσωπικού, απευθύνοντας σχετική ερώτηση στη Γενικό Διευθυντή.
Καταλήγω κατά συνέπεια ότι το μέρος αυτό της αιτιολογίας της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ότι δηλαδή "με τις παραδοχές της στις επιστολές η αιτήτρια αναίρεσε τη σύσταση" είναι παντελώς όχι μόνο αβάσιμο αλλά και αυθαίρετο.
Είναι καθιερωμένη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου αποτελούν ουσιώδες, ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως το οποίο άπτεται της αξίας των υποψηφίων και η Επιτροπή οφείλει να παράσχει σαφή αιτιολογία για τυχόν παραγνώρισή της. (Βλέπε: Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (1989) 3 Α.Α.Δ. 823 και Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226).
Καταλήγω ότι η απόκλιση από τη σύσταση της Γενικού Διευθυντή ήταν παντελώς αναιτιολόγητη και έπεται ότι ο σχετικός λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η�προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.