ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
HADJISAVVA ν. REPUBLIC (1982) 3 CLR 76
VOURKOS AND ANOTHER ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 1442
Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 ΑΑΔ 56
Παπαϊωάννου & άλλοι (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 713
Tηλεμάχου Aνδρέας και Άλλος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 179
Χατζηχάννας Βράχας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 300
Χρίστου Θεμιστοκλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 480
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 974/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Αθηνάκη Αντωνίου, εκ Λεμεσού
Αιτητή
- και -
1. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
2. Κυπριακής Δημοκρατίας διά του Γενικού
Εισαγγελέως
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
13 Δεκεμβρίου, 2001
Για τον αιτητή : κ. Π. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α΄, για Γενικό Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος : κ. Α. Κωνσταντίνου.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού για την Είσπραξη Φόρων που έγινε με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερ. 30.3.2000. Στη συνεδρία είχε προσέλθει ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, ο οποίος σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων. Η αξιολόγησή του δεν δικαιολογείται, ενώ πουθενά στο φάκελο δεν φαίνονται τα στοιχεία που κατά το Διευθυντή του ξεχωρίζουν, αλλά ούτε και η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία.
Η σύσταση του Διευθυντή όπως έχει καταγραφεί στα πρακτικά, έχει ως ακολούθως:
«Προκειμένου να προβώ σε συστάσεις, έχω μελετήσει τους Προσωπικούς και Υπηρεσιακούς Φακέλους των υποψηφίων. Επίσης, έχω διαβουλευθεί με τους άμεσα προϊσταμένους τους αναφορικά με την αξία και την προσφορά τους. Με βάση τα πιο πάνω καθώς και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, συστήνω για προαγωγή τον Γιάκουμο Ανδρέα.
Ο Γιάκουμος Ανδρέας είναι τοποθετημένος στο Επαρχιακό Γραφείο Είσπραξης Φόρων Λεμεσού και είναι υπεύθυνος για τις εισπράξεις των καθυστερημένων φόρων και την παρακολούθηση των φορολογικών καταλόγων εταιρειών. ΄Εχει ευρεία πείρα σε θέματα κανονικής και καταναγκαστικής είσπραξης των φόρων και χαρτοσήμανσης εγγράφων. Είναι πολύ θετικός υπάλληλος και αποτελεσματικός στην εργασία του. Διακρίνεται για την ευσυνειδησία, το ζήλο και τη θέληση που επιδεικνύει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Παναγιώτου Μιχαήλ κατά ένα χρόνο και τέσσερις μήνες και έναντι του Αντωνίου Αθηνάκη στη θέση στην οποία είχαν πρωτοδιοριστεί, υπερτερεί όμως έναντι αυτών, έστω και οριακά, σε αξία και στις ιδιότητες που έχω αναφέρει πιο πάνω. Σε μία συνεκτίμηση όλων των στοιχείων κρίνω ότι ο καταλληλότερος για προαγωγή είναι ο Γιάκουμος Ανδρέας.»
Το επιχείρημα του αιτητή απαντάται στην υπόθεση Χρίστου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2733, ημερ. 7.5.2001, όπου κρίθηκε ότι οι αναφορές όπως «ωριμότητα», «υψηλό αίσθημα ευθύνης» και «έφεση για ανάπτυξη» στις οποίες είχε προβεί ο Διευθυντής, δεν συνιστούν εξωγενείς παράγοντες, αλλά είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την εκπλήρωση του έργου του υπάλληλου, παρέχουν δε τη δυνατότητα πρόγνωσης των δυνατοτήτων του να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της θέσης που διεκδικεί. Στην ίδια απόφαση επισημαίνεται ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν αποτελεί τυποποιημένο στοιχείο που πρέπει να ανταποκρίνεται σε άκαμπτες παραμέτρους, αλλά πρόκειται για στοιχείο που μεταφέρει την κρίση του προϊστάμενου για τους υποψήφιους και τους λόγους για τους οποίους συστήνεται ο συγκεκριμένος υποψήφιος.
Ο αιτητής πρόβαλε το επιχείρημα ότι η σύσταση του Διευθυντή πρέπει να προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων, αλλιώς είναι αυθαίρετη και πλημμελής. Ο Διευθυντής δεν πρέπει να κάμνει μνεία μόνο των μετρήσιμων ή των απτών στοιχείων του φακέλου, γιατί τότε οι συστάσεις θα αποτελούσαν απλή αναπαραγωγή των φακέλων (Παπαϊωάννου κ.ά. (αρ.2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713). Η αναφορά του Διευθυντή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος «υπερτερεί έστω και οριακά σε αξία», ανταποκρίνεται στα στοιχεία των υπηρεσιακών εκθέσεων (βλέπε Χατζηχάννα ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2627, ημερ. 29.3.2001
).Ο αιτητής ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δέχτηκε την κρίση του Διευθυντή περί οριακής υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία, χωρίς να προβεί σε δική της έρευνα προς τεκμηρίωση της υπεροχής αυτής, παραλείποντας να εξετάσει τα στοιχεία των υποψήφιων, εξέταση που θα κατέληγε στη διαπίστωση ότι ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα, προσόντα, αξία και πείρα στο φορολογικό τομέα.
Και το επιχείρημα αυτό θα πρέπει να απορριφθεί. Από το πρακτικό της συνεδρίας ημερ. 30.3.2000, είναι φανερό ότι η Επιτροπή δεν αποδέκτηκε τυφλά τη σύσταση του Διευθυντή, αλλά αντίθετα έλαβε υπ΄ όψιν όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, όπως τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων, τα προσόντα των υποψηφίων και την αρχαιότητά τους.
Η Επιτροπή στο ίδιο πρακτικό παρατηρεί ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει οριακά σε αξία, έχει δε υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή. Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι προέβη στη δική της έρευνα και έλαβε υπ΄ όψιν όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Δεν δικαιολογείται επιχείρημα για εμφιλοχώρηση πλάνης ως προς την αξία, προσόντα και αρχαιότητα των υποψήφιων. Ακόμα και στη σύσταση του Διευθυντή γίνεται αναφορά στην αρχαιότητα του αιτητή (βλέπε σχετικά Τηλεμάχου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2394, ημερ. 12.4.2000
).Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι κατείχε προσόντα τα οποία του προσέδιδαν υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Από το σχετικό πρακτικό φαίνεται ότι στα προσόντα του αιτητή, προσδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα. Αυτά συνεκτιμήθηκαν με τα υπόλοιπα στοιχεία κατά τη διαδικασία επιλογής του καταλληλότερου. Υπενθυμίζεται ότι τα ακαδημαϊκά του προσόντα δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα. Απλώς αφού τους αποδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα συνεκτιμήθηκαν με τα υπόλοιπα στοιχεία (Θεοφίλου κ.ά. ν. Α.Η.Κ., Υποθ. Αρ. 694/96 κ.ά., ημερ. 25.10.1999
).Ο αιτητής παραπονείται ότι δεν ελήφθη υπ΄ όψιν η αρχαιότητά του. ΄Ομως, όπως αναφέρεται και στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, 62, η αρχαιότητά του ήταν απομακρυσμένη και επομένως δεν είχε σημαντική βαρύτητα.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ακόμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει προσόν του σχεδίου υπηρεσίας που αναφέρεται στην παραγρ. 2(α) των καθηκόντων της θέσης. ΄Ομως αρκεί να σημειωθεί ότι η παράγραφος αυτή δεν αναφέρεται στα απαιτούμενα προσόντα για διεκδίκηση της θέσης, αλλά στα καθήκοντα που θα ασκεί ο υποψήφιος που θα επιλεγεί. ΄Ετσι ο ισχυρισμός αυτός θα πρέπει να
απορριφθεί. Εξ άλλου είναι φανερό από το περιεχόμενο των φακέλων ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, προσόντα.Ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή. Το βάρος απόδειξης φέρει ο ίδιος (
Vourkos and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1442). Ούτε καν απλή υπεροχή δεν απέδειξε. ΄Οπως έχει νομολογηθεί, για να ευσταθήσει τέτοιου είδους ισχυρισμός, η υπεροχή πρέπει να είναι αυταπόδεικτη και προφανής από την εξέταση των φακέλων των υποψήφιων. Η υπεροχή θα πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να αναδύεται από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας των προσώπων που συναγωνίζονται για προαγωγή. Με άλλα λόγια θα πρέπει να αναδύεται ως αναντίρρητο γεγονός, τόσο πειστικό που να εντυπωσιάζει κάποιον από την πρώτη ματιά (ΗadjiSavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76, 78).Eν όψει όλων των πιο πάνω βρίσκω ότι κανένα από τα επιχειρήματα του αιτητή δεν ευσταθεί και ότι η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή, αιτιολογημένη με επάρκεια και ελήφθη ύστερα από δέουσα έρευνα και χωρίς πλάνη περί τα πράγματα.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ