|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1382/2000.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με τα άρθρα 23 και 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ορθόδοξου Θεοκλείτου Τσολιά,
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Πολεοδομικής Αρχής,
2. Υπουργικού Συμβουλίου,
3. Υπουργείου Εσωτερικών,
4. Υπουργικής Επιτροπής η οποία δυνάμει
εξουσίας εκχωρηθείσης υπό του Υπουργικού
Συμβουλίου προέβη εις την λήψιν της
προσβαλλόμενης απόφασης,
Καθ' ων η αίτηση.
_________________
18 Δεκεμβρίου, 2001
.Για τον αιτητή: Ν. Καλλής για Ηρ. Δημοσθένους.
Για τους καθ' ων η αίτηση: Χρ. Ιωσηφίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας
εκ μέρους του Γεν. Εισ.
___________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του τεμαχίου με αρ. 487 στο χωριό Παραμύθα. Το τεμάχιο εμπίπτει στην Πολεοδομική Ζώνη Γ3, όπου επιτρέπεται η ανέγερση οικοδομών με ανώτατο συντελεστή δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0.10:1 αριθμό ορόφων 2 και ανώτατο ύψος 8.30 μ.. Την 4.9.95 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση (η αίτηση 1258/95) για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση εστιατορίου και κατοικίας στο πιο πάνω τεμάχιο.
Η αίτηση 1258/95 απορρίφθηκε από την Πολεοδομική Αρχή γιατί,
(α) Το τεμάχιο δεν διέθετε ικανοποιητική δημόσια προσπέλαση και συνεχή
υδατοπρομήθεια.
(β) Η ανάπτυξη δεν κρίθηκε αναγκαία για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών της περιοχής.
(γ) Υπήρξε υπέρβαση στους συντελεστές δόμησης.
(δ) Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν διαθέτει επαρκή, κατάλληλη και συνεχή
υδατοπρομήθεια.
(ε) Η αισθητική εμφάνιση της οικοδομής δεν είναι αποδεκτή.
Η ιεραρχική προσφυγή που ασκήθηκε από τον αιτητή απορρίφθηκε με απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής ημερ. 2.10.97.
Στις 24.10.97 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση (η αίτηση 1408/97) για πολεοδομική άδεια για τροποποίηση υφιστάμενης κατοικίας σε εστιατόριο-ταβέρνα, καφετηρία, μουσικοχορευτικό κέντρο. Για την κατοικία είχε εξασφαλίσει πολεοδομική άδεια με ημερ. 3.7.92.
Η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση 1408/97 με απόφαση της ημερ. 3.3.98 επειδή:
«Το προτεινόμενο εστιατόριο/ ταβέρνα/ καφετηρία/ μουσικοχορευτικό κέντρο χωροθετείται εκτός των καθορισμένων περιοχών όπου θα μπορούσαν να επιτραπούν αναπτύξεις για προσφορά διευκολύνσεων αναψυχής/ψυχαγωγίας σύμφωνα με τις πρόνοιες των παραγράφων 1(α), (β) και (γ) της Πολιτικής 9(Ξ) της Αναθεωρημένης Δήλωσης Πολιτικής του 1996. Συγκεκριμένα αυτό χωροθετείται εκτός 'Ορίου Ανάπτυξης Χωριού' και εκτός Τουριστικής Ζώνης, ενώ παράλληλα δεν πληρεί τα βασικά κριτήρια και προϋποθέσεις που τίθενται από τις παραγράφους 1(α), (β) και (γ) της Πολιτικής 9(Λ) ώστε να μπορεί να θεωρηθεί και να μελετηθεί ως παρόδια διευκόλυνση. Σε σχέση με το τελευταίο αναφέρεται ότι η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν κρίνεται αναγκαία για την εξυπηρέτηση του κοινού που ταξιδεύει κατά μήκος του κυρίου οδικού άξονα Λεμεσού-'Αλασσας-Πλατρών ή επισκέπτεται την περιοχή, αφού η ευρύτερη περιοχή του υπό ανάπτυξη τεμαχίου εξυπηρετείται από άλλα οργανωμένα κέντρα παροχής υπηρεσιών.»
Σημειώνεται ότι κατά την εξέταση της αίτησης 1408/97 η Πολεοδομική Αρχή δεν ζήτησε εκ νέου τις απόψεις των Αρμοδίων Τμημάτων και Υπηρεσιών. 'Ελαβε υπόψη τις απόψεις τους όπως εκφράστηκαν κατά τη μελέτη της αίτησης 1258/95. Ο 'Επαρχος Λεμεσού, η Γενική Διευθύντρια του ΚΟΤ και ο Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας δεν είχαν ένσταση στην έγκριση της αίτησης 1258/95. Ο Επαρχιακός Μηχανικός Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων Λεμεσού δε σύστησε την υδροδότηση της ανάπτυξης από την κοινοτική υδατοπρομήθεια.
Ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής ημερ. 3.3.98. Ισχυρίσθηκε τα εξής:
«(α) Από τη Λεμεσό μέχρι την Τριμίκλινη δεν υπάρχει άλλο εστιατόριο
ώστε να επηρεαστεί η βιωσιμότητα του. Η ανέγερση του εστιατορίου
θα εξυπηρετήσει απόλυτα το κοινό που ταξιδεύει.
(β) Ο Κοινοτάρχης Παραμύθας τον εφοδίασε με πιστοποιητικό ότι
είναι διατεθειμένος να του παραχωρήσει νερό από την υδατοπρο-
μήθεια του χωριού για τις ανάγκες του εστιατορίου.»
Για σκοπούς εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής το Υπουργείο Εσωτερικών ζήτησε τις απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (βλ. επιστολή του ημερ. 21.5.1998, Ερ. 49 στο Φακ. Τεκ. 1). Ο τελευταίος απάντησε με επιστολή του ημερ. 29.10.98. Εισηγήθηκε απόρριψη της προσφυγής. Με την άποψη του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως συμφώνησε και ο 'Επαρχος Λεμεσού (βλ. επιστολή του ημερ. 20.11.98, Ερ. 66 στο Φακ. Τεκ. 1).
Μετά τη λήψη των πιο πάνω απόψεων το Υπουργείο Εσωτερικών ετοίμασε σημείωμα για την Υπουργική Επιτροπή.
Το σημείωμα περιλάμβανε τους λόγους απόρριψης της αίτησης 1258/95 από την Πολεοδομική Αρχή, τους λόγους για τους οποίους ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας είχε εισηγηθεί την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής και τους λόγους επί των οποίων στηριζόταν η ιεραρχική προσφυγή.
Περαιτέρω στο σημείωμα αναφερόταν ότι ο αιτητής μετά την απόρριψη της πρώτης ιεραρχικής προσφυγής του εξασφάλισε, με αναπροσαρμογή συνόρων, προσπέλαση σε δημόσιο δρόμο. Το σημείωμα κατέληγε ως εξής:
«8. Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπόψη τις απόψεις του προσφεύγοντα και τις εισηγήσεις των ενδιαφερομένων Τμημάτων εισηγείται όπως η Υπουργική Επιτροπή απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, θεωρώντας ότι η Πολεοδομική Αρχή, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής.»
Η Υπουργική Επιτροπή με απόφαση της ημερ. 29.6.2000 απέρριψε την προσφυγή. Μεταφέρω το κείμενο της απόφασης της:
«Η Επιτροπή μελέτησε το Σημείωμα με αρ. 40/29 του Υπουργείου Εσωτερικών, σχετικά με το πιο πάνω θέμα και αποφάσισε, σύμφωνα με τις πρόνοιες του 'Αρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, θεωρώντας ότι, η Πολεοδομική Αρχή εφάρμοσε ορθά και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής.»
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Υπουργικής Επιτροπής.
Οι λόγοι ακύρωσης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υπέβαλε ότι η Υπουργική Επιτροπή βασίστηκε αποκλειστικά στις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής όπως εκφράστηκαν κατά την μελέτη της αίτησης με αρ. 1258/95. Ουσιαστικά η Υπουργική Επιτροπή άκουσε μόνο την μια πλευρά και υιοθέτησε τις απόψεις των αρμοδίων τμημάτων όπως αυτές εκφράστηκαν το 1995 χωρίς να προβεί σε οποιανδήποτε εξέταση των νέων γεγονότων ή έστω να επιβεβαιώσει ότι οι απόψεις των αρμοδίων τμημάτων που είχαν τεθεί ενώπιον της ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Από την άλλη ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση παρέπεμψε στην πιο πάνω επιστολή του Επάρχου Λεμεσού, ημερ. 26.11.98. Υπέβαλε ότι ο 'Επαρχος ο οποίος είχε σφαιρική και πλήρη εικόνα της υπόθεσης, λόγω αρμοδιότητας, εισηγήθηκε την απόρριψη της προσφυγής. Υπέβαλε επίσης ότι ο αιτητής δε διευκρινίζει την έκταση του τεμαχίου 485, το οποίο κατ' ισχυρισμό έχει προστεθεί στο τεμάχιο του κατά τρόπο που να εμπίπτει ο εισηγούμενος συντελεστής κάλυψης στις πρόνοιες του επιτρεπόμενου συντελεστή.
Από το υλικό που έχει τεθεί ενώπιον μου διαπιστώνω τα εξής:
Λαμβάνω υπόψη τους λόγους για τους οποίους είχε απορριφθεί η αίτηση 1258/95 (βλ. σελ. 2, πιο πάνω). Σε σχέση με δύο από αυτούς - την προσπέλαση και την υδατοπρομήθεια - ο αιτητής υπέβαλε νέα στοιχεία (βλ. παραγ. (3), πιο πάνω). Η υποβολή των νέων στοιχείων επισημαίνεται και στο πιο πάνω σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών (βλ. παραγ. 4 και 5(β) του σημειώματος).
Ωστόσο η επίδικη αίτηση 1408/97 και τα νέα στοιχεία δεν τέθηκαν υπόψη των πιο πάνω φορέων για να ληφθούν οι απόψεις στους. 'Οπως ρητά αναγνωρίζεται από το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (βλ. την πιο πάνω επιστολή του ημερ. 29.10.98) «λήφθηκαν υπόψη οι απόψεις όπως εκφράστηκαν κατά τη μελέτη της αίτησης με αρ. 1258/95». Περαιτέρω στο φάκελο της υπόθεσης δεν υπάρχει οτιδήποτε που να υποδεικνύει ότι τα νέα στοιχεία και οι επιπτώσεις τους είχαν διερευνηθεί από την Πολεοδομική Αρχή. Τονίζεται ότι οι απόψεις της τελευταίας αποτέλεσαν το κύριο βάθρο της προσβαλλόμενης απόφασης.
Λαμβάνω υπόψη το περιεχόμενο της επίδικης αίτησης 1408/97 το οποίο ήταν διαφορετικό από εκείνο της αίτησης 1258/95. Πρόσθετα λαμβάνω υπόψη ότι ο αιτητής είχε υποβάλει νέα στοιχεία. Εν όψει αυτών των δύο παραγόντων κρίνω ότι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι απόψεις που είχαν εκφράσει οι πιο πάνω φορείς κατά την μελέτη της αίτησης με αρ. 1258/95.
Εν όψει όλων των ανωτέρω κρίνω ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ήταν το αποτέλεσμα ανεπαρκούς έρευνας. Οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν τη διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των ουσιωδών γεγονότων (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96 και Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97). Εφόσον τα νέα στοιχεία τα οποία υπέβαλε ο αιτητής είχαν άμεση σχέση με δύο από τους λόγους για τους οποίους είχε απορριφθεί η αίτηση 1258/95 αυτά αποτελούσαν ουσιώδη στοιχεία και έπρεπε να είχαν διερευνηθεί δεόντως με το να ζητηθούν εκ νέου οι απόψεις όλων των πιο πάνω φορέων. Η παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αποτελεί από μόνη της λόγω ακύρωσης γιατί ισοδυναμεί με πλημμελή άσκηση διακριτικής ευχέρειας. Απόφαση που λαμβάνεται στην απουσία δέουσας
έρευνας ακυρώνεται ως απόφαση αντίθετη προς το νόμο και ως ληφθείσα καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας (Xapolytos v. Republic (1967) 3 C.L.R. 703, Frangides and Another v. Republic (1968) 3 C.L.R. 90 και HadjiPaschali v. Republic (1980) 3 C.L.R. 101).Στην παρούσα υπόθεση η Υπουργική Επιτροπή απλώς υιοθέτησε την απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής. Επομένως η πιο πάνω διαπίστωση μου περί ανεπαρκούς έρευνας πλήττει καίρια και το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης επαρκούς έρευνας.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.