|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 4 ΑΑΔ 1187
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Αναφορικά με τα Άρθρα 146, 24, 35 και 28 του Συντάγματος.
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου,
Αιτήτρ ια,
και
Κοινοτικό Συμβούλιο Λιοπετρίου,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
14.12.01Για την αιτήτρια: κα Ραγουζαίου για κ. Γ. Κακογιάννη
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Μ. Μουαϊμης
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το Κοινοτικό Συμβούλιο Λιοπετρίου επέβαλε στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ), για το έτος 2000, ποσό £200 ως ετήσιο δικαίωμα για επαγγελματική άδεια και ποσό £180 ως ετήσια εισφορά για κοινοτικές υπηρεσίες. Πληροφόρησε σχετικά την ΑΗΚ με ειδοποίηση ημερομηνίας 1.6.2000.
Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν μετά από διαταγή του Δικαστηρίου. Με την προσφυγή 1318/00 προσβάλλεται η επιβολή του ποσού £200 για την επαγγελματική άδεια ενώ με την προσφυγή 1319/00 η επιβολή του ποσού £180 για τις κοινοτικές υπηρεσίες.
Κρίνω σκόπιμη την παράθεση των πιο κάτω για την κατανόηση της επιβολής των εν λόγω ποσών από το Συμβούλιο.
Η ΑΗΚ διατηρεί εντός των ορίων του Κοινοτικού Συμβουλίου Λιοπετρίου τρεις υποσταθμούς διανομής ηλεκτρικού ρεύματος. Εξήγησαν οι δικηγόροι της ότι οι υποσταθμοί, οι οποίοι βρίσκονται σε μικρά τεμάχια γης που αγοράστηκαν ειδικά για το σκοπό αυτό, περιέχουν μόνο μηχανήματα όπως μετασχηματιστές και διακόπτες, δεν διαθέτουν επίπλωση, δεν υδροδοτούνται, δεν έχουν αποχετεύσεις και το δάπεδο τους είναι επιστρωμένο με χαλίκι. Καθώς και ότι στους υποσταθμούς δεν γίνεται παραγωγή ενέργειας, δεν είναι επανδρωμένοι, είναι κλειδωμένοι και πρόσβαση έχουν μόνο εξουσιοδοτημένα άτομα τα οποία τους επισκέπτονται για εγκατάσταση μηχανημάτων, έλεγχο, συντήρηση, συνδέσεις καλωδίων και διόρθωση βλαβών στο δίκτυο.
Ανέφεραν επίσης ότι οι επισκέψεις, ανάλογα με το σκοπό, μπορεί να είναι ολιγόλεπτες ή να διαρκέσουν για μερικές ώρες, όχι για ημέρες.
Ο κύριος λόγος ακύρωσης που πρόβαλαν οι δικηγόροι της ΑΗΚ αφορούσε ότι η τελευταία δεν υπόκειται σε πληρωμή φόρων ή τελών.
Παρέπεμψαν στο άρθρο 25(γ) του Περί Ανάπτυξης Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφάλαιο 171, το οποίο καθορίζει:
"25. Η Αρχή εξαιρείται από -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(γ) την πληρωμή οποιουδήποτε Κυβερνητικού φόρου, ή τέλους οποιασδήποτε τοπικής αρχής σε σχέση με οποιαδήποτε γραμμή παροχής ρεύματος."
Παρέπεμψε επίσης στον ορισμό του όρου "γραμμή προμήθειας" όπως ερμηνεύεται στο άρθρο 2:
""γραμμή προμήθειας" σημαίνει αγωγό ή αγωγούς ή άλλα μέσα μεταφοράς, διαβίβασης ή διανομής ηλεκτρισμού, μαζί με περίβλημα, επένδυση, κάλυμμα, αγωγό, σωλήνα, μονωτήρα ή τελικό περικάλυμμα που υποστηρίζει αυτούς ή οποιοδήποτε κτίριο ή συσκευή που συνδέεται με αυτούς με σκοπό το μετασχηματισμό, μεταφορά, διαβίβαση ή διανομή ηλεκτρισμού."
Οι όροι "γραμμή παροχής" και "γραμμή προμήθειας" είναι ταυτόσημοι. Αυτό προκύπτει από την έννοια των όρων "παροχή" και "προμήθεια" αλλά και από το αγγλικό κείμενο στο οποίο γίνεται ενιαία αναφορά στα άρθρα 2 και 25(γ) στον όρο "supply line". Συνεπώς η μετάφραση σε "γραμμή προμήθειας" στο άρθρο 2 και "γραμμή παροχής" στο άρθρο 25(γ) δεν παρέχει καμμιά διαφοροποίηση. Το ίδιο θέμα απασχόλησε το Δικαστή Χατζηχαμπή στην υπόθεση ΑΗΚ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Αυγόρου, Προσφυγή 1330/2000, ημερομηνίας 5.12.01.
Σχετικοί είναι και οι περί Χωρίου (Διοίκηση και Βελτίωση) (Γενικοί Κανονισμοί) του Συμβουλίου Βελτιώσεως Λιοπετρίου του 1996 (ΚΔΠ 274/96) οι οποίοι με βάση το άρθρο 117(2) του περί Κοινοτήτων Νόμου του 1999 (Ν. 86(1)/99) διατήρησαν την ισχύ τους.
"201. Κάθε ιδιοκτήτης ή κάτοχος περιουσίας που βρίσκεται μέσα στην περιοχή βελτιώσεως, θα πληρώνει κάθε χρόνο εισφορά για τις κοινοτικές υπηρεσίες που του παρέχονται."
"206. (1) Κάθε πρόσωπο το οποίο διεξάγει, εξασκεί ή ενασκεί μέσα στην περιοχή βελτιώσεως οποιοδήποτε επιστημονικό επάγγελμα, εμπορική εργασία, τέχνη ή άλλο επάγγελμα, οφείλει κάθε χρόνο να πληρώνει δικαιώματα σύμφωνα με την πιο κάτω κλίμακα, όπως θα αποφασίζει το Συμβούλιο σε κάθε περίπτωση."
Οι δικηγόροι της ΑΗΚ πρόβαλαν ότι στους αναφερθέντες υποσταθμούς δεν διεξάγεται ή ασκείται επάγγελμα ή εργασία όπως πιο πάνω αναπτύχθηκε. Καθώς και ότι λόγω της φύσης των υποσταθμών δεν παρέχονται κοινοτικές υπηρεσίες. Ενώ αντίθετα οι δικηγόροι του Συμβουλίου υποστήριξαν τη θέση ότι η ΑΗΚ ασκεί στους υποσταθμούς αυτούς εμπορική δραστηριότητα όπως αυτή περιγράφεται στον Κανονισμό 206(1). Περαιτέρω ότι για την επιβολή εισφοράς για κοινοτικές υπηρεσίες σύμφωνα με τον Καν.201 είναι αρκετή η ιδιοκτησία ή η κατοχή ακίνητης περιουσίας, ανεξάρτητα από την έκταση της ή τη χρονική διάρκεια χρήσης της.
Δεν υπάρχει πρακτικό λήψης της απόφασης του Συμβουλίου για την επιβολή των αναφερθέντων. Ούτε αυτή η ειδοποίηση ημερομηνίας 1.6.2000 με την οποία κοινοποιήθηκε στην ΑΗΚ η επίδικη απόφαση. Ενώπιον του Δικαστηρίου υπάρχει ο "κατάλογος φορολογιών του χρόνου 2000" ο οποίος περιέχει καταχωρήσεις φορολογουμένων με την επιβληθείσα φορολογία. Η ΑΗΚ εμφανίζει οφειλή για "Κοινοτικές
Υπηρεσίες" ύψους £180 και για "Φόρο Επαγγέλματος" ύψους £200.Ο διοικητικός φάκελος κατατέθηκε στο δικαστήριο. Από τη μελέτη του δεν διαπίστωσα οτιδήποτε που να έχει σχέση με την επίδικη απόφαση. Προβάλλεται εκτός από τον αναφερθέντα λόγο ακύρωσης πως δεν διεξήχθηκε δέουσα έρευνα και η επίδικη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Η παράλειψη της Διοίκησης να παρουσιάσει στο Δικαστήριο τα στοιχεία που συνθέτουν την απόφαση καθιστά αναπόφευκτη την ακύρωση της πράξης. Το ίδιο θέμα απασχόλησε το Δικαστή Νικολάου στην υπόθεση ΑΗΚ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Λιοπετρίου, Προσφυγή 1077/99 ημερ. 14.3.01, η απόφαση του οποίου με βρίσκει σύμφωνο και την υιοθετώ.
Η τήρηση πρακτικών και η καταγραφή των ουσιωδών στοιχείων που συνέβαλαν στη λήψη της διοικητικής απόφασης αποτελούν υποχρέωση της Διοίκησης που επιβάλλουν οι κανόνες της χρηστής διοίκησης. Χωρίς αυτά η άσκηση δικαστικού ελέγχου είναι αδύνατη. (Βλ. Dome Investments Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας κ.α. (1989) 3 Α.Α.Δ. 741).
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.