ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 511/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Στέφανου Φαρμακά, από Έγκωμη,
FONT>Αιτητή
- και -
Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου,
Καθ΄ ης η αίτηση
---------------------------
6 Νοεμβρίου 2001
Για τον αιτητή: Δ. Παυλίδης, γι΄ αυτόν Κ. Ελισσαίου.
Για την καθ΄ ης η αίτησης: Γ. Κακογιάννης, γι΄ αυτόν Κ. Στιβαρού.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ό,τι τέθηκε με αυτή την προσφυγή είναι πανομοιότυπο με ό,τι απασχόλησε στην Κώστας Φαρμακάς ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, προσφυγή αρ. 509/00, ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 2001, όπου απόφαση εξέδωσε ο Κωνσταντινίδης, Δ. Πρόκειται για την ίδια Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης και την ίδια απάντηση σε αντίστοιχη ένσταση από συνιδιοκτήτη. Τα όσα ευσύνοπτα λέχθηκαν στην αναφερθείσα απόφαση ισχύουν και εδώ και τα υιοθετώ:
"Στις 22.10.99 δημοσιεύθηκε γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης ακινήτου για την εγκατάσταση νέου υποσταθμού μεταφοράς ηλεκτρισμού στο Τσέρι και ο αιτητής, ως ένας από τους ιδιοκτήτες του, υπέβαλε ένσταση. Αυτή απορρίφθηκε με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, ενημερώθηκε ο αιτητής με επιστολή ημερομηνίας 27.1.00 και ακολούθησε η παρούσα προσφυγή. Με αίτημα την ακύρωση της Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης αλλά και πράξεων που οδήγησαν σ΄ αυτή. Μεταξύ των οποίων και η απόφαση για την απόρριψη της ένστασης, την αποδοχή της οποίας, σε ξεχωριστό αίτημα, ο αιτητής εμφανίζει ως οφειλόμενη ενέργεια.
Η προδικαστική ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση πως δεν προσβάλλεται εκτελεστή πράξη παρέμεινε αναπάντητη. Αυτή δε σαφώς ευσταθεί όπως έκρινε και ο Χατζηχαμπής Δ. στην όμοια περίπτωση της Αντώνης Φαρμακάς ν. ΑΗΚ προσφυγή 511/00 ημερομηνίας 11.6.00. Με αναφορά στην απόφαση Σταυρίδη κ.α. ν. Δημοκρατία (1992) 3 ΑΑΔ 303 υπέδειξε πως ούτε η απόρριψη της ένστασης ούτε η ίδια η Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης συνιστούν εκτελεστή διοικητική πράξη. Αυτά ήταν μέρος της διοικητικής διαδικασίας που οδήγησε στο διάταγμα απαλλοτρίωσης που συνιστά τη μόνη εκτελεστή πράξη. Περαιτέρω πως η δεύτερη θεραπεία, ως προς την τύχη της ένστασής του, ουσιαστικά ήταν ταυτόσημη προς την πρώτη και, ούτως ή άλλως, κακώς εμφανίζει την αποδοχή της, που είναι ζήτημα διακριτικής ευχέρειας, ως οφειλόμενη ενέργεια."
Η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή. Και απορρίπτεται με έξοδα.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ