|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 238/2001.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Πολυβίου,
Αιτητή
και
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών,
Καθ' ων η αίτηση.
_________________
23 Οκτωβρίου, 2001
.Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ' ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α
εκ μέρους του Γ-Ε.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση η οποία στάληκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 11.1.2001 και με την οποίαν απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας για τροποποίηση της διαδρομής του αγροτικού λεωφορείου 22 θέσεων με αρ. Εγγραφής CAE 400 της κ. Ελένης Παύλου για το έτος 1999-2000 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Τα πραγματικά περιστατικά
.Στις 22.3.1999 η Ελένη Παύλου από τη Λευκωσία (το Ε.Μ.) υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών για τη χορήγηση άδειας για τροποποίηση της διαδρομής του αγροτικού της λεωφορείου με αρ. Εγγραφής CAE 400 (Α.Ο.Χ. 10002-01) - 22 θέσεων - της διαδρομής Κάτω Πύργος-Πάφος ώστε να παραλάμβανε επιβάτες και από τον Πάνω Πύργο και το Μοσφίλι προς την Πάφο.
Με οδηγίες της Αρχής Αδειών η ειδοποίηση για την αίτηση του Ε.Μ. κοινοποιήθηκε στους Κοινοτάρχες Π. Πύργου και Μοσφιλιού με την παράκληση να «περιέλθει σε γνώση όλων των ενδιαφερομένων/επηρεαζομένων».
Ο αιτητής αντέδρασε με επιστολή του προς την Αρχή Αδειών ημερ. 14.4.99. Την πληροφόρησε ότι ενίσταται στη χορήγηση της άδειας γιατί τους «ελάχιστους επιβάτες που υπάρχουν» τους εξυπηρετεί ο ίδιος με τα λεωφορεία του αρ. ΕΕΑ 991, ΕΜΒ 414 και ΡΕ 177. Στην ίδια επιστολή ο αιτητής ανέφερε τα εξής:
«Επίσης με την επιστολή μου ημερ. 5.4.99 συμπληρωματικά προς την αίτηση μου για το Λεωφορείο μου ΕΜΒ 414 να μου δοθεί άδεια επί της διαδρομής προς Λευκωσία με ενδιάμεσο σταθμό την Πάφο, αι ανάγκαι καλύπτονται υπεραρκετά.»
Η αίτηση του Ε.Μ. εξετάστηκε από τον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών Πάφου ο οποίος ετοίμασε σχετική έκθεση. Την παραθέτω:
«Η αιτήτρια ασχολείται με τις μεταφορές. Είναι παντρεμένη και εργάζεται στη Λευκωσία. Είναι ιδιοκτήτρια των αγροτικών λεωφορείων G 006 θ.38 Προσωρινή Κ. Πύργος-Πάφος, ΝΗ 199 θ.18 Πηγένεια, Χαλέπι-Πάφος και το αιτούμενο λεωφορείο CAE 400 θ.22 Κ. Πύργος-Πάφος.
Με το αίτημα της η αιτήτρια ζητά όπως της χορηγηθεί άδεια από Π. Πύργο-Μοσφίλι προς Πάφο με το λεωφορείο CAE 400 θ.22 - διαδρομή.
Το χωριό Κάτω Πύργος απέχει από το Μοσφίλι 8 χιλιόμετρα το οποίο ευρίσκεται στον κύριο δρόμο Κ. Πύργος προς Πάφο. Το χωριό Π. Πύργος απέχει από τον Κ. Πύργο 4 χιλιόμετρα. Στην πιο πάνω διαδρομή που ζητά η αιτήτρια είναι πενιχρή η επιβατική κίνηση. Ελάχιστες οι ανάγκες οι οποίες εξυπηρετούνται με τα αγροτικά λεωφορεία της αιτήτριας και του κ. Ανδρέα Πολυβίου.
Η Αρχή Αδειών εξέτασε την αίτηση του Ε.Μ. στις 16.6.99 στην παρουσία εκπροσώπου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών. Ο τελευταίος αφού αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της πιο πάνω έκθεσης ανέφερε ότι «το Τμήμα εισηγείται έγκριση της αίτησης».
Στην σύνεχεια η Αρχή Αδειών «αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, καθώς επίσης και την εισήγηση του Τμήματος, ενέκρινε την αίτηση».
Ο αιτητής άσκησε Ιεραρχική Προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Αρχής Αδειών ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Κατά την ακρόαση της ιεραρχικής προσφυγής ο συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι και ο ίδιος - ο αιτητής - είχε υποβάλει αίτηση για τροποποίηση της διαδρομής του δικού του αγροτικού λεωφορείου στην ίδια διαδρομή με αυτή του Ε.Μ. και δεν εγκρίθηκε το αίτημα του. Υποστήριξε επίσης ότι η προσφυγή του είναι συνδυασμένη «με την έννοια της ίσης μεταχείρισης των πολιτών διότι σε αυτή που υπέβαλε ο αιτητής να μην υπάρχει έγκριση και σ' αυτή που υποβλήθηκε αργότερα σε λιγότερο από 2 μήνες να υπάρχει».
Από την άλλη ο συνήγορος του Ε.Μ. πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον, ούτε άδεια που να εκτελεί την εν λόγω διαδρομή ενώ το Ε.Μ. είναι το μόνο αδειούχο.
Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, εκδόθηκε στις 29.12.2000. Μεταφέρω το σχετικό μέρος της:
«'Εχουμε μελετήσει με προσοχή τους λόγους που υποστηρίζουν την Ιεραρχική Προσφυγή και από την άλλη τα πρακτικά και την απόφαση της Αρχής Αδειών καθώς και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλλου.
'Εχουμε λάβει σοβαρά υπόψη τις αγορεύσεις των δικηγόρων των μερών. 'Εχουμε διαπιστώσει με βάση τόσο τα γεγονότα όσο και τις αγορεύσεις των μερών μέσω των δικηγόρων τους ότι ο προσφεύγων κανένα έννομο συμφέρον δεν έχει για να προσβάλει την παρούσα απόφαση της Αρχής Αδειών και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Αρχή Αδειών στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος η χορηγηθείσα άδεια είναι σύμφωνη με το πρόγραμμα εργασίας που έχει ετοιμάσει το Τμήμα Οδικών Μεταφορών για καλύτερη εξυπηρέτηση της μαθητιώσας νεολαίας.
Ως εκ των ανωτέρω η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ομόφωνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η παρούσα προσφυγή δεν μπορεί να προχωρήσει και ως εκ τούτου ομόφωνα απορρίπτει την προσφυγή και επικυρώνει την απόφαση της Αρχής Αδειών.»
Οι λόγοι ακύρωσης
.Ο κ. Αγγελίδης, εκ μέρους του αιτητή υπέβαλε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αναιτιολόγητη γιατί δεν υποδεικνύει για ποιό λόγο ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος και για ποιό λόγο απορρίφθηκαν τα αιτήματα του.
Από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει σαφώς ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών διαπίστωσε ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος. Στη συνέχεια και παρά τη διαπίστωση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Αρχή Αδειών χορήγησε την επίδικη άδεια στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος και ότι «η χορηγηθείσα άδεια είναι σύμφωνη με το πρόγραμμα εργασίας που έχει ετοιμάσει το Τμήμα Οδικών Μεταφορών για καλύτερη εξυπηρέτηση της μαθητιώσας νεολαίας».
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών κατά την εξέταση ιεραρχικής προσφυγής στρεφόμενης εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών, έχει εξουσία αντικατάστασης της εκκαλούμενης απόφασης με δική της νέα απόφαση ή να επικυρώσει την προσβληθείσα απόφαση. 'Ομως, σε κάθε περίπτωση
, η εξέταση της υπόθεσης γίνεται εξ υπαρχής. Αυτό σημαίνει πως η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών διεξάγει δική της έρευνα και χωρίς δέσμευση από τα οποιαδήποτε συμπεράσματα ή την απόφαση της Αρχής Αδειών καταλήγει στα δικά της συμπεράσματα (Βλ. Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΛΕΠΑ) Λτδ ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2412/15.12.99 και Λεωφορεία Λευκωσίας Λτδ ν. Δημοκρατία, Α.Ε. 2314/19.2.99).'Εχει νομολογηθεί ότι η αιτιολογία πρέπει να παρέχει στο Δικαστήριο τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης και δεν πρέπει να είναι αόριστη και ασαφής ώστε να καθιστά το δικαστικό έλεγχο ανέφικτο (Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27.3.98). Τότε μόνο είναι «νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η πράξη όταν παρέχεται στον ακυρωτικό δικαστή η δυνατότης να αντιληφθεί επί τη βάσει ποιών στοιχείων κατέληξε η Διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό» (Ιωάννη Σαρμά «Η Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας», σελ. 130
).Αρχίζοντας από τη διαπίστωση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών για την έλλειψη έννομου συμφέροντος παρατηρώ ότι δεν υποδεικνύεται γιατί ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος. Η εξειδίκευση των λόγων της έλλειψης εννόμου συμφέροντος ήταν αναγκαία όχι μόνο εν όψει των επιταγών του διοικητικού δικαίου αλλά και εν όψει των πιο κάτω περιστάσεων που περιβάλλουν την περίπτωση του αιτητή:
(α) Είχε και ο ίδιος με τις πιο πάνω επιστολές του ημερ. 5.4.99 και 14.4.99
διεκδικήσει τη χορήγηση άδειας για την επίδικη διαδρομή.
(β) Σύμφωνα με την έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών η επίδικη διαδρομή εξυπηρετείτο και από τα λεωφορεία του αιτητή.
Καταλήγω ότι η διαπίστωση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών για έλλειψη εννόμου συμφέροντος δεν είναι αιτολογημένη.
Σημειώνω για σκοπούς καθοδήγησης των αρμοδίων οργάνων ότι πρόσωπο που αποτείνεται για χορήγηση άδειας έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τη χορήγηση άδειας σε τρίτο (Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΛΕΠΑ) Λτδ ν. Ψαλτά, Α.Ε. 2700 και 2707/20.9.2001
).'Ερχομαι τώρα στο δεύτερο σκέλος της προσβαλλόμενης απόφασης. Αυτό επικαλείται:
(α) την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, και
(β) το γεγονός ότι «η χορηγηθείσα άδεια είναι σύμφωνη με το πρόγραμμα εργασίας που έχει ετοιμάσει το Τμήμα Οδικών Μεταφορών για καλύτερη εξυπηρέτηση της μαθητιώσας νεολαίας».
'Εχει νομολογηθεί ότι η απλή επίκληση του δημοσίου συμφέροντος δεν είναι αρκετή. Πρέπει να εξειδικεύονται τα γεγονότα που στοιχειοθετούν την προαγωγή του δημοσίου συμφέροντος (Δήμος Λεμεσού ν. Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Λεμεσού Λτδ, Α.Ε. 2415/14.9.99). Ούτε είναι δυνατό να αναπληρωθεί η εξειδίκευση του δημοσίου συμφέροντος από το περιεχόμενο του φακέλου (Αρχή Λιμένων Κύπρου ν. Πάταλλου, Α.Ε. 2362/25.6.99
).Θα εξεταστεί στη συνέχεια κατά πόσο τα αναφερόμενα στην παραγ. (β), πιο πάνω, μπορούν να θεωρηθούν ως εξειδίκευση του δημοσίου συμφέροντος και ως έγκυρη αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης.
Λαμβάνω υπόψη τα εξής:
Το περιεχόμενο των παραγ. (1) - (3), πιο πάνω, καταδεικνύει ότι τα όσα έχει επικαλεσθεί η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν βρίσκουν έρεισμα στο φάκελο. Επομένως δεν μπορούν να αποτελέσουν έγκυρη εξειδίκευση του δημοσίου συμφέροντος ή έγκυρη αιτιολογία. Καταλήγω με τη διαπίστωση ότι η προσβαλλόμενη πράξη τυγχάνει αναιτιολόγητη. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη και για τον πιο κάτω λόγο:
Τα όσα αναφέρονται στις παραγ. (1) - (3), πιο πάνω, όχι μόνο δεν στηρίζονται στα στοιχεία του φακέλου αλλά αντίθετα κλονίζονται από αυτά.
Σε τέτοια περίπτωση η αιτιολογία τυγχάνει πλημμελής (Π.Κ. Ιωάννου και Υιοί Λτδ ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2069/20.10.97 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 188: «Είναι πλημμελής αιτιολογία της πράξεως, ήτις ου μόνον δεν στηρίζεται εις τα στοιχεία του φακέλου, αλλ' αντιθέτως κλονίζεται εξ' αυτών»).
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της, λόγω έλλειψης αιτιολογίας, με έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.