|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 984/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Γλαύκου Ανδρέου, από τη Λευκωσία
(Μακαρίου 276, Λεωφόρος Λακατάμιας)
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
21 Σεπτεμβρίου, 2
001Για τον αιτητή : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της
Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος 2 : κα Σ. Νικολάου για
κ.κ. Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
O αιτητής αξιώνει ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Δημοσίων ΄Εργων, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερ. 28.5.1999. Η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή") λήφθηκε στη συνεδρία της ημερ. 21.4.1999, στην οποία κλήθηκε και παρευρέθηκε ο Διευθυντής του Τμήματος Δημοσίων ΄Εργων. Η Επιτροπή αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή και προέβη σε σύγκριση και αξιολόγηση των
υποψήφιων, προχώρησε και προήγαγε τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη.Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Ισχυρίζεται περαιτέρω και μεταξύ άλλων, έλλειψη δέουσας έρευνας, ελλειπή αιτιολογία, ενώ προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η Επιτροπή είχε υποχρέωση να αγνοήσει τη σύσταση του Διευθυντή και να επιλέξει τον αιτητή που υπερείχε σε αρχαιότητα και όχι να ενεργήσει ως σφραγίδα επιβεβαιωτική της σύστασης.
Συστήνοντας το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Ιωαννίδη, ο Διευθυντής αναφέρει ότι έχει έφεση για μάθηση που του προσδίδει πολυδιάστατες ικανότητες τις οποίες έμπρακτα εφαρμόζει με εξαιρετικά πάντοτε αποτελέσματα, είναι αφοσιωμένος στην εργασία του, ευέλικτος και επιλύει προβλήματα με αποτελεσματικό τρόπο.
Στη σύστασή του για το ενδιαφερόμενο μέρος ΄Ανθιμο Παπαχαραλάμπους αναφέρει ότι είναι ευέλικτος, αναπτύσσει πρωτοβουλίες, είναι αξιόπιστος, διαθέτει επινοητικότητα και ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και φέρει σε πέρας ο,τιδήποτε αναλάβει, με αποτελεσματικό
πάντοτε τρόπο. Και στις δύο περιπτώσεις η σύσταση περατώνεται με το σχόλιο ότι στις ιδιότητες αυτές τα αντίστοιχα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν των άλλων υποψήφιων που δεν συστήνονται.Ο Διευθυντής σημειώνει την υπεροχή σε αρχαιότητα έντεκα υποψήφιων σε σύγκριση με τον Ιωαννίδη και τριάντα έναντι του Παπαχαραλάμπους. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε δύο υποψήφιους, ένας από τους οποίους είναι ο αιτητής, οι οποίοι έχουν τις ίδιες αξιολογήσεις με τον Ιωαννίδη και σε εφτά υποψήφιους, μεταξύ των οποίων επίσης περιλαμβάνεται ο αιτητής, που έχουν τις ίδιες αξιολογήσεις με τον Παπαχαραλάμπους.
Οι εμπιστευτικές εκθέσεις του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών για τα έτη 1993 - 1997 είναι σχεδόν ταυτόσημες. Τόσο ο αιτητής, όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν αξιολογηθεί κατά τα τελευταία πέντε χρόνια στους διάφορους τομείς ως εξαίρετοι.
΄Οπως έχει επανειλημμένα λεχθεί (Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ.414,
Karpasitis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1617 και Δημοκρατία ν. Στυλιανού, Α.Ε. 1028 κ.α., ημερ. 10.7.1990) οι εμπιστευτικές εκθέσεις αποτελούν τον πρωταρχικό δείκτη της αξίας των υποψήφιων και αντικειμενικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους. Η βαρύτητα της σύστασης εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο συνάδει προς τα στοιχεία των φακέλων (Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 387 και Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε.1524, ημερ. 27.2.1997).΄Ομως αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν σημαίνει ότι, επί ίσων υποψήφιων, η σύσταση δεν συνάδει με τους φακέλους, αν ο Διευθυντής αιτιολογημένα εκδηλώνει την προτίμησή του προς ένα από αυτούς. Η σύσταση του Διευθυντή συνιστά σημαίνον ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης που άπτεται της αξίας των υποψήφιων, τόσο σημαντικό ώστε να απαιτείται σε περίπτωση απόκλισης της Επιτροπής από αυτή, ειδική αιτιολογία (Ιωαννίδη ν. Ε.Δ.Υ., Α.Ε. 1532 ημερ. 2
.7.1997, Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2271, ημερ. 29.1.1999).Στην παρούσα υπόθεση η σύσταση θεωρεί ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν του αιτητή σε συγκεκριμένες ιδιότητες, όπως στην αποτελεσματικότητα, αφοσίωση στην εργασία, αξιοπιστία, πρωτοβουλία και επινοητικότητα. Οι ιδιότητες που, κατά το Διευθυντή, ξεχωρίζουν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την εκπλήρωση των καθηκόντων της νέας θέσης.
΄Οπως έχει λεχθεί στην απόφαση Χρίστου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2733, ημερ. 7.5.2001
«H σύσταση του διευθυντή δεν αποτελεί τυποποιημένο στοιχείο, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται σε άκαμπτες παραμέτρους. Πρόκειται για στοιχείο, το οποίο μεταφέρει την κρίση του προϊσταμένου για τους υποψηφίους και τους λόγους για τους οποίους συστήνεται ο συγκεκριμένος υποψήφιος».Ας μη ξεχνούμε ότι ο προϊστάμενος κάθε τμήματος είναι στην καλύτερη θέση να γνωρίζει τις ανάγκες της υπό πλήρωση θέσης, αλλά και τις ικανότητες των υποψήφιων. Η σύστασή του απαιτείται από το Νόμο, γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο.
Ο αιτητής υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών σε αρχαιότητα. Η αρχαιότητα δεν παύει να είναι ένα από τα ουσιώδη στοιχεία για την κρίση των υποψήφιων για προαγωγή, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ρυθμιστικός παράγων και υπολείπεται σε σπουδαιότητα των άλλων (Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77, 85
).Μάλιστα στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71, 79, αποφασίστηκε ότι όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία, η αρχαιότητα ως ένα από τα τρία κριτήρια, μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του προϊστάμενου. Η Επιτροπή μπορεί, αν το θεωρήσει πρέπον και δεόντως το αιτιολογήσει, να αποκλίνει από τη σύσταση του προϊστάμενου.
΄Ομως, όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι σε αξία και προσόντα, η σύσταση του προϊστάμενου δεν θα πρέπει απαραιτήτως να κλίνει υπέρ του αρχαιότερου. ΄Οταν, όπως στην παρούσα περίπτωση, η αρχαιότητα άλλων υποψήφιων σημειώνεται και ο λόγος που κρίνεται το ενδιαφερόμενο μέρος καταλληλότερο για τη θέση αιτιολογείται, τότε η σύσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί τρωτή. Η σύσταση ελέγχεται ως πλημμελής όταν συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, δηλαδή όταν αιτιολογώντας την προτίμησή του ο προϊστάμενος αναφέρεται σε στοιχεία αντίθετα με τις εμπιστευτικές εκθέσεις, όχι όμως και όταν η σύσταση επαναλαμβάνει σε κάποιο βαθμό το περιεχόμενο των φακέλων.
Εν όψει όλων των πιο πάνω θεωρώ ότι κανένας από τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης δεν ευσταθεί και η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή που υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ