Οι παρούσες προσφυγές οι οποίες συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται κατά της ίδιας διοικητικής πράξης και παρουσιάζουν κοινά σημεία γεγονότων και νόμου, αξιώνουν την ακύρωση της απόφασης της καθ΄ης η αίτηση Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 23.4.99 και με την οποίαν προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιωάννης Μουσκουντής και Γεώργιος Δικωμίτης αντί των αιτητών στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού Επιθεωρητή (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων από τις 15.3.99.

Προσβάλλοντας το κύρος της επίδικης απόφασης οι αιτητές προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι αυτή λήφθηκε υπό το καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα. Εσφαλμένα έκρινε, κατά την άποψη τους, η ΕΔΥ ότι η ευνοϊκή γι΄αυτούς σύσταση του Διευθυντή βρισκόταν σε αντίθεση με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων. Είναι η θέση των αιτητών ότι η απόφαση πάσχει και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, αφού, κατά την άποψή τους, δεν υστερούν σε αξία έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Εισηγούνται περαιτέρω ότι παραγνωρίστηκε ή δεν δόθηκε η αρμόζουσα βαρύτητα στα προσόντα τους τα οποία ήταν, όπως ισχυρίζονται, συναφή με τα καθήκοντα της θέσης και υπέρτερα των προσόντων των ενδιαφερομένων μερών, ενώ αδικαιολόγητα παραμερίστηκε το προβάδισμα του αιτητή Μιχαηλίδη σε αρχαιότητα. Επικαλούνται, τέλος, ως λόγο ακυρότητας την έλλειψη, όπως εισηγούνται, αιτιολογίας και μάλιστα της καθιερωμένης νομολογιακά ειδικής αιτιολογίας που απαιτείται σε περιπτώσεις όπου η ΕΔΥ επιλέγει να αποκλίνει από τη σύσταση του Διευθυντή. Στερείται η επίδικη απόφαση κατά την άποψη τους της ειδικής αιτιολογίας με την οποία θα μπορούσε να ελεγχθεί δικαστικά το γιατί επέλεξε η ΕΔΥ για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των αιτητών οι οποίοι είχαν τη σύσταση του Διευθυντή.

Η δικηγόρος της καθ΄ης απορρίπτοντας τους πιο πάνω ισχυρισμούς υποστηρίζει ότι ορθά δεν έλαβε η ΕΔΥ υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή εφόσον ερχόταν αυτή σε αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων, και η τελική απόφαση λήφθηκε μετά από τη διεξαγωγή επαρκούς και δέουσας έρευνας σχετικής με τα προσωπικά στοιχεία, το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων και τα προσόντα των υποψηφίων. Εισηγείται περαιτέρω ότι το προβάδισμα σε αρχαιότητα το οποίο επικαλέσθηκε ο αιτητής Μιχαηλίδης δεν αποτελεί, σύμφωνα με τη νομολογία, παράγοντα αποφασιστικής σημασίας σε περιπτώσεις όπως η παρούσα. Ως προς το θέμα της αιτιολογίας, η δικηγόρος της καθ΄ης η αίτηση αποκρούει τους ισχυρισμούς των αιτητών και τονίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση υποστηρίζεται από αιτιολογία και μάλιστα ειδική, στην οποία εξηγείται με σαφήνεια το γιατί επέλεξε η ΕΔΥ να παραγνωρίσει τη σύσταση του Διευθυντή. Η επάρκεια των λόγων που έδωσε η ΕΔΥ δικαιολογώντας την επιλογή της να μην ακολουθήσει τη σύσταση, αποτελεί αμφισβητούμενο θέμα με κεντρική θέση το οποίο μπορεί να σφραγίσει την τύχη της παρούσας προσφυγής. Οι λόγοι απόκλισης καταγράφτηκαν στο σχετικό πρακτικό, από το οποίο κρίνω αναγκαίο να μεταφερθούν αυτούσια τα πιο κάτω αποσπάσματα:

Είναι λοιπόν φανερό ότι η ΕΔΥ παρέκαμψε τη σύσταση θεωρώντας ότι υπήρξε διάσταση μεταξύ της γνώμης που ο Διευθυντής διατύπωσε για τους συστηθέντες και του περιεχομένου των υπηρεσιακών εκθέσεων. Έχοντας εξετάσει λεπτομερώς το περιεχόμενο των ετήσιων αξιολογήσεων με έμφαση στα όσα αφορούν την τελευταία πενταετία 1993-1998 κρίνω βάσιμη την πιο πάνω επισήμανση. Δεν προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων η υπεροχή των συστηθέντων την οποία υπερτονίζει ο Διευθυντής στη σύστασή του. Συνέστησε αυτός ως καταλληλότερους τους αιτητές τονίζοντας εμφαντικά ιδιότητες και προτερήματα που επέδειξαν σε συνάρτηση με τη φύση των συγκεκριμένων καθηκόντων και εργασιών με τα οποία ήταν επιφορτισμένοι. Για τον αιτητή Μουρουζίδη αναφέρει η σύσταση ότι κατά την εκτέλεση συγκεκριμένης φύσης καθηκόντων απέδειξε "... υπευθυνότητα, αφοσίωση στο καθήκον, οργάνωση, συστηματικότητα" και "ευελιξία" στις σχέσεις με το κοινό και το προσωπικό. Προσθέτει δε ο Διευθυντής τον ισχυρισμό ότι υπερέχει ο Μουρουζίδης των υπολοίπων σε ακαδημαϊκά προσόντα.

Για τον άλλο συστηθέντα, τον αιτητή Μιχαηλίδη, λέχθηκε από το Διευθυντή ότι αντεπεξέρχεται αυτός "εξαίρετα" σε συγκεκριμένα καθήκοντα, "χαρακτηρίζεται από υπευθυνότητα, τεράστιο υπηρεσιακό ενδιαφέρο και επαγγελματική συνείδηση" ενώ τονίστηκε ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του η "ευγενική αντιμετώπιση συναδέλφων και κοινού."

Αναφερόμενος στα ενδιαφερόμενα μέρη ο Διευθυντής ήταν φειδωλός στην κρίση του. Εν αντιθέσει με τα όσα ανέφερε σε σχέση με τους αιτητές, χάριν των οποίων διόγκωσε τη σημασία των συγκεκριμένων καθηκόντων που αυτοί επιτελούσαν προσπαθώντας έτσι να σχηματίσει εικόνα υπεροχής τους, ανέφερε απλά ότι ο μεν Μουσκουντής παράγει καλής ποιότητας εργασία, ο δε Δικωμίτης, διαθέτει υπευθυνότητα και υπηρεσιακό ενδιαφέρον. Προχωρώντας σε σύγκριση των συστηθέντων αιτητών με τα ενδιαφερόμενα μέρη ο Διευθυντής υπέδειξε ότι οι πρώτοι υπερείχαν σε προσπάθεια λόγω των απαιτήσεων της εργασίας τους.

Σε ότι αφορά τα προσόντα, ο αιτητής Μιχαηλίδης και το ενδιαφερόμενο μέρος Δικωμίτης κατείχαν πτυχίο Τεχνικών Βοηθών Δομικών Έργων της Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας ο δε αιτητής Μουρουζίδης για τον οποίον στη σύσταση τονίστηκε ότι υπερτερούσε όλων των υπολοίπων, φαίνεται να κατείχε κάτι ανάλογο, δηλαδή Πιστοποιητικό Απόλυσης Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου (Σχολή Εργοδηγών, Τεχνικών Βοηθών Οικοδομών και Δημοσίων Έργων). Η σχετική βεβαίωση ότι μετά από σειρά μαθημάτων στα πλαίσια του πιο πάνω ομίλου κρίθηκε ικανός ο Μουρουζίδης για τη διδασκαλία τεχνικών μαθημάτων μικρή σημασία θα είχε λαμβανομένου υπόψη ότι τόσο αυτός όσο και ο αιτητής Μιχαηλίδης αφυπηρετούσαν κατά το ίδιο έτος στο οποίο διεκδικούσαν προαγωγή. Από τα όσα επισημάνθηκαν προκύπτει το συμπέρασμα ότι ορθά παραμέρισε τη σύσταση η ΕΔΥ. Οι υπηρεσιακές εκθέσεις των αιτητών δεν αντανακλούσαν την ευνοϊκή εικόνα που διέγραψε γι΄αυτούς ο Διευθυντής. Η σύσταση αντιμαχόταν τα στοιχεία των φακέλων. Η αιτιολογία που δόθηκε από την ΕΔΥ για την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή υπέρ των αιτητών φαίνεται απόλυτα δικαιολογημένη για τους λόγους που αναφέρθηκαν στα πρακτικά. Επαρκώς αιτιολογημένη κρίνεται και η απόφαση της ΕΔΥ να επιλέξει τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των συστηθέντων αιτητών.

Το θέμα της παρέκκλισης από τη σύσταση του Διευθυντή και οι αρχές που το διέπουν έχει διαμορφωθεί νομολογιακά. Είναι επιτρεπτή η παρέκκλιση όταν η σύσταση δεν ευρίσκεται σε αρμονία με τα στοιχεία των φακέλων.

Στη Γεώργιος Σιαμμάς ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Α.Ε. 2161 ημερ. 16.7.98 λέχθηκαν στις σελ. 4-5 τα ακόλουθα:

Στην παρούσα υπόθεση η απόφαση της ΕΔΥ είναι απόλυτα αιτιολογημένη και ικανοποιεί πλήρως τη νομολογιακή αρχή για την ανάγκη ειδικής αιτιολογίας για παραγνώριση της σύστασης. Η σύσταση όπως ήδη έχει λεχθεί, παραγνωρίστηκε ως μη συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων. Η δε αρχαιότητα και τα υπέρτερα προσόντα τα οποία όπως ισχυρίζονται οι αιτητές παραγνωρίστηκαν δεν θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν την διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου καθόσον είχαν μάλιστα οριακή σημασία και δεν απαιτούνταν στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Σε παρόμοιο ζήτημα όπου προβλήθηκε ο ισχυρισμός της παραγνώρισης προσόντων και αρχαιότητας εκ μέρους της ΕΔΥ, Ηρακλής Θρασυβούλου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2570, ημερ. 30.11.2000, στη σελ.9, το Δικαστήριο αποφάνθηκε τα ακόλουθα:

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.