Αναφορικά με τα Άρθρα 28 και 146 του Συντάγματος

Μεταξύ -

Ανδρέα Ρουσιά, τώρα στη Ρώμη

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

--------------------------

Για τον αιτητή: Αντ. Κωνσταντίνου

Για την καθής η αίτηση: Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

-----------------------------------

Καθοριστικός παράγων για την επιλογή του Ε.Μ. υπήρξε η σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας υπέρ του. Γιαυτό και αμφισβητήθηκε έντονα η νομιμότητα της, που βάλλεται από παντού. Προτιμώ, αντί να συνοψίσω το περιεχόμενο της, να παραθέσω αυτούσιο το ουσιαστικό τμήμα του κειμένου της σύστασης, σημειώνοντας πως είναι ο μόνος λόγος που έχει επικαλεσθεί ο αιτητής για να πετύχει την ακύρωση της πράξης:

Το πόσο βάρυνε στη σκέψη της Ε.Δ.Υ. η σύσταση αυτή προκύπτει από το παρακάτω απόσπασμα της απόφασης της, που μεταφέρω εδώ, γιατί περιέχει και την αξιολόγηση των λοιπών στοιχείων κρίσης που, πράγματι, ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο των φακέλων:

Μια λεπτομέρεια, που αφορά την αξία, όπως καταγράφεται στα θεσμοθετημένα έντυπα για περίοδο 7 ετών, υποστηρίζει το σχετικό εύρημα της Ε.Δ.Υ. (παρόλο που εμφανίζεται καλύτερος, πολύ όμως οριακά, το Ε.Μ.). Ο αιτητής εξασφάλισε για την παραπάνω περίοδο συνολικά 50Ε και 6 Π.Ι. έναντι 53Ε και 3 Π.Ι. του Ε.Μ. Ισοβαθμία παρατηρείται και στα προσόντα, ενώ και οι δύο έχουν το πρόσθετο προσόν, που απαιτεί το οικείο σχέδιο υπηρεσίας.

Οι συστάσεις Προϊσταμένου είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα του υπαλληλικού δικαίου. Ένας λόγος μπορεί να είναι η ποικιλομορφία που κάποτε εμφανίζουν. Όμως το ουσιώδες, που κάποτε δεν γίνεται κατανοητό, παρόλο που εξηγήθηκε επανειλημμένα, είναι ότι η απαιτούμενη από το άρθρ. 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου αρ. 1/90 αιτιολόγηση των συστάσεων είναι κάτι περισσότερο από το τρίπτυχο των κριτηρίων που θεσπίζει ο νόμος. Βλέπε, μεταξύ άλλων, την απόφαση στην Α.Ε. 1579 Θεόδωρος Λεωνίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 29/5/99. Τί ακριβώς συνιστά νόμιμη αιτιολογία δεν είναι δυνατό να προκαθορισθεί. Η κάθε περίπτωση εξετάζεται υπό το φάσμα των δικών της δεδομένων με επιμύθιο ότι η επανάληψη των υφιστάμενων στοιχείων δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του νομοθέτη.

Εξετάζοντας υπ' αυτό το πρίσμα τη σύσταση βλέπω ότι μέρος της συμπλέκεται με τα ήδη βαθμολογημένα στοιχεία. Για παράδειγμα, τα σχόλια για "ακούραστη εργατικότητα", "αφοσίωση στο καθήκον", "απόδοση" και άλλα, που δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο. Όμως η διαπλοκή αυτή δεν είναι μοιραία για το κύρος της σύστασης αν δεν αποτελεί "μηχανική αναπαραγωγή του αυτού περιεχομένου των εκθέσεων". Βλέπε προσφ. αρ. 131/96 Γιώργος Μαυρομμάτης ν. Δημοκρατίας ημερ. 15/1/97.

Θα σταθώ ιδιαίτερα στο εξής σημείο, που σχολιάστηκε επίσης επικριτικά από τον κ. Κωνσταντίνου, όπως και κάθε άλλη επί μέρους κρίση του Διευθυντή. Η σύσταση αναφέρει:

Στον προσωπικό φάκελο του Ε.Μ. υπάρχει μακρύς κατάλογος, που ετοίμασε ο ίδιος, δημοσιεύσεων του σε διεθνή επιστημονικά έντυπα και δικές του εκδόσεις του Υπουργείου Γεωργίας, που βοηθούν τους αγρότες στα θέματα που τους απασχολούν. Δε φαίνεται όμως να αμφισβητούνται. Εκείνο που αντιτάσσει ο αιτητής περιορίζεται στον ισχυρισμό ότι το στοιχείο αυτό ανάγεται στην "επαγγελματική κατάρτιση" στην οποία και οι δύο είχαν την ίδια βαθμολογία από το 1990 μέχρι το 1998.

Το στοιχείο "επαγγελματική κατάρτιση" σημαίνει, σύμφωνα με το καθορισμένο έντυπο υπηρεσιακής έκθεσης "παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας του και εμπλουτίζει τις γνώσεις του για αυτή". Γιαυτό και δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι είναι δυνατή η αναγωγή των παραπάνω δραστηριοτήτων του Ε.Μ. στο χαρακτηρισμό "επαγγελματική κατάρτιση". Είναι απτή πρόσθετη προσφορά του Ε.Μ., πέρα από τα θεσμοθετημένα κριτήρια που, αν κοιταχθεί μέσα από όλο το φάσμα των κρίσεων του Διευθυντή, αποτελεί νόμιμη αιτιολόγηση.

/Κασ