ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
FONT>Υπόθεση Αρ. 1472/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.
Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 28 του Συντάγματος.
Γεώργιος Λ. Σάββα,
Αιτητή ς,
και
Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
27.7.01Για τον αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Ε. Μηλιδώνη για κ. Σ. Σαμψών
Για ενδιαφερόμενο μέρος: Ουδεμία εμφάνιση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής στρέφεται κατά του κύρους της απόφασης του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (στο εξής ο ΚΟΑ) ημερομηνίας 22.9.99 με την οποία διορίστηκε ο Λουκάς Λουκά (ενδιαφερόμενο μέρος) στη θέση Εφόρου Αθλημάτων και Αθλητικών Χώρων, αναδρομικά από 1.12.89. Πρόκειται για περίπτωση επανεξέτασης διοικητικής απόφασης. Είχαν προηγηθεί πέντε ακυρωτικές αποφάσεις και πέντε αντίστοιχοι διορισμοί του ιδίου προσώπου στην ίδια θέση. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο ΚΟΑ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει εαν πράγματι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα και συγκεκριμένα κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος είχε "πολύ καλή γνώση" της αγγλικής. Είναι η θέση του αιτητή ότι κατά την τελευταία επανεξέταση του θέματος ο ΚΟΑ περιόρισε την έρευνα του αρκούμενος στην αποδοχή στοιχείων που προσκομίστηκαν εκ μέρους του ενδιαφερομένου προσώπου, χωρίς να προβεί ο ίδιος ο ΚΟΑ, ως όφειλε, σε ενδελεχή έρευνα μέσω των αρμοδίων αρχών για να εξασφαλίσει τις πληροφορίες εκείνες που θα του επέτρεπαν να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το ακριβές επίπεδο γνώσης της αγγλικής όπως αυτό θα μπορούσε να διαφανεί μέσα από τα έγγραφα και πιστοποιητικά που είχε παρουσιάσει το ενδιαφερόμενο μέρος. Η πιο πάνω παράλειψη, αποτελεί, σύμφωνα με την άποψη του αιτητή, παραβίαση του δεδικασμένου το οποίο δημιουργήθηκε με τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις, οι οποίες είχαν επισημάνει ότι δεν υπήρχαν στο φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να αποδείξουν το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας, προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής.
Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για ένα πρόσθετο λόγο. Την έλλειψη αιτιολογίας.
Οι καθ΄ων η αίτηση απορρίπτουν τις πιο πάνω εισηγήσεις και ισχυρίζονται ότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, είχε προηγηθεί δέουσα έρευνα για την εξακρίβωση του επιπέδου γνώσης της αγγλικής του ενδιαφερομένου μέρους, ενώ η επίδικη απόφαση είναι, κατά την άποψη τους, επαρκώς αιτιολογημένη.
Το Δικαστήριο ασχολήθηκε με το αμφισβητούμενο ζήτημα της κατοχής από το ενδιαφερόμενο μέρος του απαιτούμενου από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Aγγλικής, στην Γεώργιος Σάββα ν. Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού, Υπ. αρ. 607/97, ημερ. 7.9.1999, απόφαση με την οποία ακυρώθηκε για πέμπτη φορά ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους. Είχε τότε κριθεί ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα για τη διαπίστωση της κατοχής του. Εξετάζοντας το Δικαστήριο κατά πόσο ο ΚΟΑ με βάση τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του μπορούσε εύλογα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης, προέβηκε στις ακόλουθες επισημάνσεις: (βλ. σελ. 9-11 της πιο πάνω απόφασης)
"Στην προκείμενη περίπτωση το απολυτήριο γυμνασίου του αιτητή, η Βεβαίωση Φροντιστηρίων Ξένων Γλωσσών Καλαντζή-Πλατάρα ημερ. 31.5.75 ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο παρακολούθησε μαθήματα αγγλικής γλώσσας στο εν λόγω φροντιστήριο από 1.10.74 μέχρι 31.5.75, οι επισκέψεις στο εξωτερικό και η συμμετοχή του σε τεχνικές συσκέψεις πριν από τους αγώνες κλπ ήταν στοιχεία που υπήρχαν και στις προηγούμενες διαδικασίες διορισμού πλην όμως, κρίθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο ως ανεπαρκή για να διαπιστωθεί η πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας. Βλ. Σάββα ν. ΚΟΑ, προσφ. 173/95, ημερ. 29.5.96.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ο ΚΟΑ, ενόψει του υψηλού επιπέδου γνώσης της αγγλικής γλώσσας που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας είχε ευθύνη να προβεί στη διεξαγωγή άλλης, πιο ολοκληρωμένης έρευνας πάνω σε ασφαλέστερη βάση για να διαπιστώσει κατά πόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε γνώση της αγγλικής γλώσσας (γραπτό και προφορικό λόγο) στο βαθμό που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας."
Καταλήγοντας στην ακυρωτική απόφασή του το Δικαστήριο τόνισε (σελ.11-12) ότι:
"Τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του ο ΚΟΑ κατά την επανεξέταση και έλαβε υπόψη κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης δεν επιμαρτυρούν την επάρκεια γνώσης της αγγλικής γλώσσας στο βαθμό που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Η Βεβαίωση ημερομηνίας 31.5.97 του ελληνικού φροντιστηρίου δεν ρίχνει πρόσθετο φως για τη διαπίστωση του επιπέδου γνώσης της αγγλικής γλώσσας που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας.
Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγω στο συμπέρασμα πως η επίκληση των στοιχείων που καταγράφονται στις σελίδες 3-5 των πρακτικών ημερομηνίας 9.10.96 ως απόδειξη πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, καταδείχνει πως ο Οργανισμός τελούσε υπό νομική και πραγματική πλάνη. Ο Οργανισμός όφειλε να προβεί στη διεξαγωγή ενδελεχούς έρευνας για να διαπιστωθεί κατά πόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο. Η αιτιολογία του ευρήματος ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε αυτό το προσόν δεν συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου."
Είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι τυχόν ανάκληση ή ακύρωση διοικητικής απόφασης δεν εμποδίζει την έκδοση ταυτόσημης απόφασης εφόσον η έκδοση της απόφασης γίνεται μετά από νέα έρευνα της υπόθεσης και εκτίμηση των ιδίων στοιχείων ή στοιχείων που υπήρχαν και δεν είχαν ληφθεί υπόψη κατά την έκδοση της απόφασης που ακυρώθηκε. Στην προκείμενη όμως περίπτωση φαίνεται να υπήρξε πράγματι παράβαση του δεδικασμένου. Είναι γνωστές οι αρχές που διέπουν το δεδικασμένο. Τις έχει κατ΄επανάληψη αναλύσει η Ολομέλεια. Στην Μ. Παπαδόπουλου ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, Α.Ε. 1913, ημερ. 14.9.1998 (σελ. 8-9) ειπώθηκαν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
"Ας σημειωθεί ότι οι αρχές που διέπουν το δεδικασμένο στο αστικό δίκαιο δεν αφίστανται εκείνων που ισχύουν για τη διοικητική δικαιοσύνη: Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 και Κλεάνθης Ηλία Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 349. Όπως όμως επισημαίνεται στην Pieris, ανωτέρω, στη σελ. 1065:
"As it can be gathered from a study of a number of English and Cyprus case, the doctrine of res judicata, as applied in civil cases, has many features in common with the doctrine of res judicata as applied in administrative law. In both fields there must be an adjudication on the merits; similarly the estoppel arising therefrom extends to all matters in issue, directly or by necessary implication.".
Πρόσφατα ο Πικής Π., εκδίδοντας την ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου στην
Pieris συνόψισε στην πρόσφατη απόφαση του στην προσφ. αρ. 515/93 Μιχαλάκης Ραφτόπουλος ν. Δημοκρατίας ημερ. 19.1.98 ως εξής τη βασική αρχή που διέπει το δεδικασμένο:"Προϋπόθεση για τη γένεση δέσμευσης αποτελεί η κρίση επί της ουσίας της διαφοράς, αναγκαία για την επίλυση του επιδίκου θέματος . . .
Δέσμευση προκύπτει από τα ευρήματα του Δικαστηρίου ως προς τα ουσιώδη γεγονότα εκείνα στα οποία θεμελιώνεται η απόφασή του. Τα ευρήματα αυτά, τα οποία χαρακτηρίζονται ως τα λειτουργικά ευρήματα (οperative findigs), είναι εκείνα τα οποία επενεργούν στη γένεση της δέσμευσης και στοιχειοθετούν και δεσμεύουν το διοικητικό όργανο να τα λάβει ως δεδομένα κατά την
επανεξέταση. Ευρήματα, παρεμφερή προς τα λειτουργικά ευρήματα, δεν δημιουργούν δέσμευση υπέχει όμως υποχρέωση και σ΄εκείνη την περίπτωση η Διοίκηση να τα ακολουθήσει εκτός αν συντρέχουν βάσιμοι λόγοι περί του αντιθέτου οι οποίοι καταγράφονται στην απόφαση."Έτσι και στην παρούσα υπόθεση, υπήρχε, με βάση την απόφαση στην Υποθ. Αρ. 607/97 Γεώργιος Σάββα ν. Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού (πιο πάνω) σαφές δεδικασμένο. Το δεδικασμένο αφορούσε τη διαπίστωση του ακυρωτικού δικαστηρίου σχετικά με την επάρκεια της έρευνας στην οποία είχε προβεί ο ΚΟΑ για να αξιολογήσει το επίπεδο γνώσης της αγγλικής σε ότι αφορούσε το ενδιαφερόμενο μέρος. Η έρευνα κρίθηκε ανεπαρκής τα δε στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη από τον ΚΟΑ για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης κρίθηκε ότι δεν επιμαρτυρούσαν επάρκεια γνώσης της αγγλικής στο απαιτούμενο επίπεδο. Υπήρξε η διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι ο ΚΟΑ όφειλε να προβεί σε άλλη πιο ολοκληρωμένη έρευνα για να διαπιστώσει το ζητούμενο. Αποτελούσαν οι πιο πάνω διαπιστώσεις λειτουργικά ευρήματα
τα οποία δέσμευαν το διορίζον όργανο να τα λάβει ως δεδομένα κατά την επανεξέταση. Το πρακτικό της συνεδρίασης κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση αποδεικνύει ωστόσο το αντίθετο. Δεν φαίνεται να προχώρησε σε περαιτέρω έρευνα ο ΚΟΑ. Έλαβε απλά υπόψη του τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκαν οι προγενέστερες αποφάσεις του που ακυρώθηκαν και τα οποία είχαν χαρακτηρισθεί από το Δικαστήριο ως ανεπαρκή. Αυτά περιλάμβαναν απολυτήριο γυμνασίου, βεβαίωση από φροντιστήριο ξένων γλωσσών ότι είχε το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων αγγλικής κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα κατά τα έτη 1974-1975, βεβαίωση του Διευθυντή του πιο πάνω φροντιστηρίου ότι το ενδιαφερόμενο μέρος τελείωσε την τάξη LOWER και Πιστοποιητικά του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας της Ελλάδας της Νομαρχίας Αττικής στα οποία απλά δίνονται πληροφορίες για το συγκεκριμένο φροντιστήριο και βεβαιώνεται η λειτουργία του κατά την περίοδο εκείνη. Όλα τα πιο πάνω προϋπήρχαν. Δεν φαίνεται να έγινε νέα σε βάθος έρευνα προς οποιοδήποτε αρμόδιο φορέα για να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα ως προς το επίπεδο γνώσης της αγγλικής του ενδιαφερομένου μέρους. Νέα στοιχεία και νέα έρευνα φαίνεται να θεώρησε ο ΚΟΑ κάποια έντυπα ενημερωτικού περιεχομένου, τα οποία παρέδωσε το ενδιαφερόμενο μέρος και στα οποία αναγράφονταν γενικές πληροφορίες για Αμερικανικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Αυτό που θεώρησε ενδιαφέρον για την υπόθεση τόσο ο ΚΟΑ όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν προφανώς η αναφορά στο ότι αλλοδαποί φοιτητές μπορούσαν να υποβάλουν αίτηση για φοίτηση σε αυτά εφόσον είχαν επιτύχει βαθμό τουλάχιστον 500 στην εξέταση TOEFL. Λήφθηκε επίσης υπόψη το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης στο οποίο επιβάλλεται ως απαραίτητη προϋπόθεση για συμμετοχή στο πρόγραμμα η γνώση μιας ξένης γλώσσας επιπέδου LOWER ή TOEFL 500.Από τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτει, ότι ικανοποιήθηκε ο ΚΟΑ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την αγγλική στο απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας επίπεδο. Θεώρησε ίσως ότι με αυτόν τον τρόπο ενεργούσε σύμφωνα με τις επιταγές του Δικαστηρίου στην προηγούμενη ακυρωτική απόφαση. Εσφαλμένα επαναπαύθηκε ο ΚΟΑ στα πιο πάνω έντυπα και τα ενώπιον του στοιχεία πιστεύοντας ίσως ότι διενεργήθηκε η οφειλόμενη έρευνα. Δεν συνέβη όμως αυτό. Λαμβάνοντας απλά υπόψη τα όσα προσκόμισε το ενδιαφερόμενο μέρος και τα υπόλοιπα στοιχεία που είχε ήδη ενώπιόν του το διορίζον όργανο ενήργησε με τρόπο αντίθετο προς την κρίση του ακυρωτικού δικαστή.
Δεν συνιστούσε ενδελεχή έρευνα η παρουσίαση προϋποθέσεων εγγραφής σε Αμερικανικά πανεπιστήμια. Πώς μπορούσε αυτό να συσχετισθεί με την περίπτωση του ενδιαφερομένου μέρους; Αυτό εξάλλου δεν είχε αποκτήσει πτυχίο επιπέδου LOWER. Δεν είχε παρακαθήσει σε εξετάσεις. Είχε απλά παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων εκείνου του επιπέδου. Αυτό το γεγονός όμως
δεν τον καθιστούσε αυτομάτως γνώστη της αγγλικής, έστω επιπέδου LOWER.Απ΄όλα τα πιο πάνω διαπιστώνω παράβαση του δεδικασμένου. Ο ΚΟΑ δεν φαίνεται να διεξήγαγε ολοκληρωμένη έρευνα ή να προβληματίστηκε ιδιαίτερα σχετικά με την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής. Η έρευνα των πιστοποιητικών και στοιχείων που παρουσιάστηκαν από το ενδιαφερόμενο μέρος κρίνεται πλημμελής. Στηρίχθηκε ο ΚΟΑ σε μια απλή βεβαίωση παρακολούθησης μαθημάτων αγγλικής σε κάποιο ιδιωτικό φροντιστήριο και στα έγγραφα που προσκομίστηκαν από το ενδιαφερόμενο μέρος και αφορούσαν προϋποθέσεις εγγραφής σε ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Η υποχρέωση του διορίζοντος οργάνου να προβεί στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα για την εξακρίβωση γνώσης κάποιας ξένης γλώσσας όπου αυτή προβλέπεται στο Σχ. Υπηρεσίας τονίστηκε από την Ολομέλεια στην Χρ. Παναγιωτίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1920, ημερ. 20.5.1998, (σελ. 5-6):
"Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας καθιστά τη διοικητική απόφαση τρωτή ως αποτέλεσμα πλημμελούς άσκησης διακριτικής εξουσίας, και κατ΄επέκταση, ακυρωτέα ως ληφθείσα καθ΄υπέρβαση εξουσίας. Η γενική αυτή αρχή ισχύει και στην περίπτωση που η έρευνα διεξάγεται με σκοπό τη διαπίστωση της γνώσης κάποιας ξένης γλώσσας εκ μέρους των υποψηφίων (βλ. μεταξύ άλλων, Χρυστάλλα Συμεωνίδου ν. Δημοκρατίας και Χριστοδουλίδου ν. Της Δημοκρατίας, Προσφυγές Αρ. 911/93 και 951/93, απόφαση Ολομέλειας 18.4.1997). Πέραν τούτου, σύμφωνα πάντοτε με την ίδια νομολογία, η συμπλήρωση της αιτιολογίας των ευρημάτων της διοίκησης από το διοικητικό φάκελο επιτρέπεται μόνον εφ΄όσον τα απαιτούμενα στοιχεία προκύπτουν, από το φάκελο, κατά τρόπο βέβαιο και αναντίλεκτο. Διαφορετικά τα δικαστήρια θα έπρεπε να υποκαθιστούν τη διοίκηση στην αναζήτηση
Στην προκείμενη περίπτωση το εύρημα του ΚΟΑ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το απαιτούμενο προσόν δεν μπορεί να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του φακέλου τα οποία όπως διαπιστώθηκε πιο πάνω ήταν ελλιπή και αμφίβολα. Ως εκ τούτου και για τους λόγους που προαναφέρθηκαν η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.