|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 866/2000
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
ΠΑΥΛΟΥ ΣΑΒΒΑ από Σωτήρα
Αιτητή
- και -
ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
Κα θ΄ ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 29.6.2001Για τον αιτητή: κ. Δ. Καλλής.
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής είναι κάτοχος άδειας τοποθέτησης κρεβατιών και ομπρελών στην παραλιακή περιοχή Μακρονήσου DOME στην Αγία Νάπα. Η άδεια του χορηγήθηκε με επιστολή του καθ΄ου η αίτηση, ημερομηνίας 12.3.1998, το κείμενο της οποίας, στο βαθμό που ενδιαφέρει για τους σκοπούς της προσφυγής, έχει ως εξής:
«Κύριοι, 12 Μαρτίου 1998
Αναφορικά με την επιστολή σας (προσφορά) που έχετε υποβάλει στο Δήμο Αγίας Νάπας με ημερομηνία 20.1.1998, μετά από ζήτηση προσφορών από το Δήμο, σας πληροφορώ ότι το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρία του ημερομηνίας 3 Μαρτίου 1998 αποφάσισε τα ακόλουθα:
(α) Να σας εγκρίνει την τοποθέτηση 25 κρεββατιών για τα έτη 1998, 1999 και 2000 και των ανάλογων ομπρελλών θαλάσσης, στο χώρο με αύξοντα αριθμό 5 της παραλιακής περιοχής Μακρονήσου DOME.
(β) Τα δικαιώματα που καθορίσθηκαν ανά κρεββατάκι είναι £25.= για το έτος 1998, £27.= για το έτος 1999 και £30.= για το έτος 2000 συν Φ.Π.Α.
..........................
Κυρίους
Φάνο Στυλιανού και
Παύλο Σάββα
Δημοκρατίας 35
Σωτήρα»
Λόγω παράλειψης του αιτητή να καταβάλει τα δικαιώματα που καθορίστηκαν με την πιο πάνω επιστολή, ο καθ΄ου η αίτηση, στις 10.4.2000, του απηύθυνε την ακόλουθη επιστολή:
«Κύριοι, 10 Απριλίου 2000
Αναφέρομαι σε προηγούμενη έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίας Νάπας σχετικά με την χορήγηση άδειας τοποθέτησης 25 κρεβατιών θαλάσσης και των ανάλογων αριθμών ομπρελών στο χώρο με αύξοντα αριθμό 5 της παραλιακής περιοχής Μακρονήσου Dome και παρακαλώ όπως καταβάλετε τα οφειλόμενα δικαιώματα του τρέχοντος έτους, τα οποία ανέρχονται στις £40 συν Φ.Π.Α. ανά κρεβατάκι και £30 συν Φ.Π.Α. για κάθε ομπρέλα το αργότερο μέχρι τις 2 Μαΐου 2000.
..........................
Κυρίους
Φάνο Στυλιανού
Και Παύλο Σάββα
Δημοκρατίας 35
Σωτήρα»
Εις απάντηση, με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 11.5.2000 (επισυνάπτεται στην Αίτηση), ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν όφειλε οποιοδήποτε ποσό και ότι εξόφλησε τον καθ΄ου η αίτηση. Του ζήτησε δε να εξειδικεύσει πώς κατέληξε στο ποσό των £675.
Απαντώντας στο δικηγόρο του αιτητή, ο καθ΄ου η αίτηση, με επιστολή του ημερομηνίας 25.5.2000 (επισυνάπτεται στην Αίτηση), τον πληροφόρησε ότι «Το ποσό των £675, που οφείλει ο πελάτης σας στο Δήμο Αγίας Νάπας, αφορά απλήρωτα δικαιώματα του έτους 1999.».
Το περιεχόμενο των επιστολών του καθ΄ου η αίτηση ημερομηνίας 10.4.2000 και 25.5.2000 είναι το αντικείμενο της προσφυγής με την οποία ο αιτητής ζητά:
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με τις επιστολές των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίες 10/4/2000 και 25/5/2000 και με την οποία επέβαλαν στον αιτητή δικαιώματα κρεβατιών και ομπρελών της τάξεως των £675 για έτη 1998 και 1999 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.»
Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση πρόβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 146.4 του Συντάγματος, επειδή αυτή αφορά χρηματική διαφορά μεταξύ του αιτητή και του καθ΄ου η αίτηση. Η ένσταση ευσταθεί. Η διοικητική πράξη με την οποία επιβλήθηκαν στον αιτητή τα αμφισβητούμενα ποσά είναι εκείνη η οποία περιέχεται στην πιο πάνω επιστολή του καθ΄ου η αίτηση ημερομηνίας 12.3.1998. Με τις επιστολές της 10.4.2000 και 25.5.2000 απλώς αξιώνεται η πληρωμή των ποσών που ήδη επιβλήθηκαν με την επιστολή της 12.3.1998. Οι δύο αυτές επιστολές συνιστούν απλώς πράξεις υλικής εκτέλεσης, δηλαδή πράξεις που αποβλέπουν απλώς στην είσπραξη των ποσών που επιβλήθηκαν με τη διοικητική πράξη της 12.3.1998. Οι αμφισβητήσεις των ποσών αυτών συνιστούν χρηματική διαφορά. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Πορίσματα Νομολογίας του Στ.Ε. 1929-1959, σελ. 235, Α. Τσούτου «Διοίκηση και Δίκαιο», σελ. 266-269, Panorama Publications Ltd κ.ά. ν. Γενικού Εφόρου Προεδρικής Εκλογής κ.ά. (1989) 3 ΑΑΔ 1424, στη σελ. 1432, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 470, στη σελ. 476 και Χρ. Ιωσηφίδη ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 861/97, απόφαση 21.10.1998).
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται στη γραπτή αγόρευσή του ότι ο πελάτης του ουδέποτε έλαβε γνώση οποιασδήποτε απόφασης με την οποία είχαν επιβληθεί τα αμφισβητούμενα ποσά και ότι για πρώτη φορά πληροφορήθηκε για την απαίτηση του καθ΄ου η αίτηση με την πιο πάνω επιστολή της 10.4.2000. Ο ισχυρισμός δεν τεκμηριώθηκε. Παρατηρώ μάλιστα ότι η αναφορά του καθ΄ου η αίτηση «.σε προηγούμενη έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίας Νάπας σχετικά με την χορήγηση άδειας.», στην πιο πάνω επιστολή του προς τον αιτητή ημερομηνίας 10.4.2000, δεν αμφισβητήθηκε με την απαντητική επιστολή των δικηγόρων του αιτητή ημερομηνίας 11.5.2000.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης
Δ.
/ΧΤΘ