|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1300/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Κασινίδη, από την Π. Λακατάμια,
Αιτητή,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Υπουργείου Εσωτερικών,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
29 Ιουνίου, 2001
.Για τον αιτητή: κ. Αρ. Γεωργίου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Τζ. Καρακάννα.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής υπέβαλε (26.5.95) αίτηση για ανόρυξη φρέατος εντός του τεμαχίου 585 Φ/Σχ. ΧΧΧVII/19 στο χωριό Μουτουλλάς.
Η αίτηση εξετάστηκε από αρμόδιο λειτουργό της Επαρχιακής Διοίκησης και απορρίφθηκε. Το γεγονός κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή σταλείσα εκ μέρους του Επάρχου ημερ. 2.11.95 στην οποία, αναφέρεται ότι ο λόγος για τη μη έγκριση της αίτησης είναι ότι "κοντά υπάρχουν πηγές καθώς και κοινοτική διάτρηση".
Ο αιτητής με νεότερες επιστολές του προς τον Επαρχο με ημερομηνίες 11.1.96 και 28.8.96 αντίστοιχα, ζήτησε επανεξέταση του αιτήματός του για ανόρυξη γεώτρησης σε οποιοδήποτε σημείο που θα ήθελε υποδείξει η διοίκηση εντός των ιδιόκτητων τεμαχίων του με αριθμούς 585, 587 και
683 του Φ/Σχ. ΧΧΧVII/19. Προς υποστήριξη του αιτήματος ισχυρίστηκε ότι το νερό της πηγής που υπήρχε στο τεμάχιο 585 που χρησιμοποιούσε για την άρδευση των κτημάτων του είχε στερέψει λόγω της ανόρυξης άλλων γεωτρήσεων στην περιοχή.Το αίτημα εξετάστηκε αρμοδίως από λειτουργούς της Επαρχιακής Διοίκησης Λευκωσίας και από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Στον αιτητή δόθηκε απάντηση απορριπτική του αιτήματος με επιστολή ημερ. 21.10.97 αρ. φακ. WK47/95 η οποία παρατίθεται:
"Κύριε,
Επιθυμώ να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερ. 26.8.96, σχετικά με την αίτησή σας για ανόρυξη διάτρησης στο τεμάχιο 585, Φ/Σχ. 37/19 στο Μουτουλλά, για άρδευση μονίμων φυτειών που υπάρχουν στο κτήμα σας και να σας πληροφορήσω τα πιο κάτω:
α) Η αίτηση σας για ανόρυξη διάτρησης απορρίπτεται για τους πιο κάτω λόγους:
ι) Λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας
ιι) Υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού των γεωτρήσεων του
Αρδευτικού Τμήματος.
β) Ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων μας έχει πληροφορήσει ότι η πηγή σας δεν επηρεάστηκε από τη γεώτρηση του Αρδευτικού Τμήματος. Ο επηρεασμός της πηγής σας καθώς και όλων των πηγών της περιοχής οφείλεται στην ανομβρία.
γ) Οπως γνωρίζετε έχει διευθετηθεί, τουλάχιστο για τη φετεινή περίοδο, η άρδευση του κτήματός σας από τη διάτρηση του Αρδευτικού Τμήματος Μουτουλλά. Το θέμα της ένταξης του κτήματός σας στο πιο πάνω Αρδευτικό Τμήμα θα μελετηθεί μαζί με άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.
(Α. Παπαναστασίου)
Για Επαρχο."
Στις 20.8.98 ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση για άδεια ανορύξεως φρέατος στο αυτό τεμάχιο 585. Η αίτηση εξέταστηκε αρμοδίως από τη διοίκηση και απορρίφθηκε λόγω της "παρατεταμένης ανομβρίας" και επειδή "υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού των γεωτρήσεων του Αρδευτικού Τμήματος Μουτουλλά". Οι λόγοι απόρριψης της αίτησης κοινοποιήθηκαν στον αιτητή με επιστολή εκ μέρους του Επάρχου ημερ. 2.8.99.
Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της πιο πάνω απόφασης ημερ. 2.8.99. Η αίτηση στηρίζεται στους πιο κάτω λόγους:
"1. Η αρχή δεν προέβει στη δέουσαν έρευνα για εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων.
2. Η Αρχή εστηρίχθει σε γενικές αρχές χωρίς έρευνα και τεκμηρίωση.
3. Η Αρχή δεν αιτιολόγησε την απόφαση της επαρκώς ή/και καθόλου ή/και η αιτιολογία που δόθηκε δεν είναι επαρκής.
4. Η Αρχή απέτυχε να εφαρμόσει ορθά την Νομοθεσία και τους Κανονισμούς και η απόφαση της λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση νόμου και εξουσιών.
5. Η απόφαση της Αρχής είναι ζημιογόνα για τον αιτητή."
Οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση. Εισηγούνται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι βεβαιωτική προηγούμενων αποφάσεων της διοίκησης επί του ιδίου αιτήματος και ως εκ της φύσεως της στερείται εκτελεστότητας και συνεπώς δεν είναι δεκτική προσβολής με αίτηση ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Στην Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2413, ημερ. 30.9.1999 έχουν ειπωθεί τα εξής:
"Ως προς τα χαρακτηριστικά βεβαιωτικής, σε αντιδιαστολή προς εκείνα εκτελεστής απόφασης, το Δικαστήριο παρέπεμψε στην Pieris v. Republic (1983) 3 CLR 1054 και στη Δήμος Λευκωσίας ν. Γρηγορίου (1996) 3 ΑΑΔ 191. Οπως εξηγείται στην Pieris βεβαιωτική είναι η απόφαση με όμοιο περιεχόμενο και νομικό αποτέλεσμα με προηγούμενη απόφαση της ίδιας αρχής ή οργάνου απευθυνόμενης στο ίδιο άτομο. Απόφαση ταυτόσημη με προηγούμενη απόφαση διοικητικής αρχής ή οργάνου μπορεί να προσλάβει εκτελεστό χαρακτήρα μόνο εφόσον είναι το απαύγασμα νέας έρευνας. Νέα έρευνα δικαιολογείται από νέα ουσιώδη νομικά ή πραγματικά στοιχεία."
Πότε υπάρχει νέα έρευνα είναι ζήτημα πραγματικό. Ο Μ.Δ. Στασινόπουλος στο "Δίκαιο των Διοικητικών Διαφορών", 4η έκδ. (1964) σελ. 176, πραγματεύεται το θέμα ως εξής:
"Πότε υπάρχει νέα έρευνα, είναι ζήτημα πραγματικόν. Θεωρείται όμως γενικώς νέα έρευνα η λήψις υπ΄ όψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων, κρίνεται δε αυστηρώς το χρησιμοποιηθέν νέον υλικόν, διότι δεν πρέπει ο απολέσας την προθεσμίαν διά την προσβολήν μιας εκτελεστής πράξεως, να δύναται να καταστρατηγή την προθεσμίαν ταύτην διά της δημιουργίας νέας πράξεως, η οποία εξεδόθη κατ΄ επίφασιν μεν κατόπιν νέας ερεύνης, κατ΄ ουσίαν όμως επί τη βάσει των αυτών στοιχείων."
Στην προκείμενη περίπτωση η απόφαση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με την επιστολή ημερ. 2.8.99 (προσβαλλόμενη απόφαση) δεν έχει τα χαρακτηριστικά εκτελεστής διοικητικής απόφασης. Η διοίκηση δεν είχε ενώπιον της οποιοδήποτε νέο στοιχείο προς εξέταση πέραν εκείνων που υπήρχαν και προηγουμένως και συνεπώς δεν προέκυψε η ανάγκη διεξαγωγής νέας έρευνας ούτε φαίνεται ότι έγινε νέα έρευνα στη βάση νέων στοιχείων ή στη βάση προϋπαρχόντων στοιχείων τέως αγνώστων. Η σύμπτωση της ταυτοσημίας η οποία υπάρχει μεταξύ της προγενέστερης απόφασης της διοίκησης και της προσβαλλόμενης επί του ιδίου θέματος δεν σχετίζεται με τη διεξαγωγή νέας έρευνας. Η προσβαλλόμενη απόφαση σαφώς υποδηλώνει την εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη επί του ιδίου θέματος απόφαση της σχετικά με το αίτημα του αιτητή για ανόρυξη γεωτρήσεως εντός συγκεκριμένου τεμαχίου.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή αλλά βεβαιωτική και ως τέτοια δεν υπόκειται στον αναθεωρητικό έλεγχο που προβλέπει το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Η προσφυγή είναι απαράδεκτη και απορρίπτεται με έξοδα.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.