ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ.: 574/99, 592/99, 600/99 και 603/99

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Υπόθεση αρ. 574/99

ΜΕΤΑΞΥ:

Γεώργιου Χατζησέργη

Αιτητή

- και -

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

__________

Αρ. Υπόθεσης: 592/99

ΜΕΤΑΞΥ:

Σωφρόνη Πατσαλίδη, από τη Λεμεσό

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, από τη Λευκωσία

Καθ΄ων η αίτηση

__________

Αρ. Υπόθεσης: 600/99

ΜΕΤΑΞΥ:

Λάμπρου Οικονομίδη

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

__________

Αρ. Υπόθεσης: 603/99

ΜΕΤΑΞΥ:

Κυριάκου Ιωάννου

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

 

 

25 Μαΐου, 2001

Για τον αιτητή στην 574/99 : κ. Γ. Παπαντωνίου.

Για τον αιτητή στην 592/99 : κα Βουρκίδου για κ. Χρ. Πατσαλίδη.

Για τον αιτητή στην 600/99 : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τον αιτητή στην 603/99 : κα Παπαφώτη για κ. Δ. Παπαδόπουλο.

Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της

Δημοκρατίας.

Για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη : κα Α. Νικολετοπούλου για κ. Ε. Ευσταθίου.

_________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με τις παρούσες προσφυγές, που συνενώθηκαν και συνεκδικάστηκαν, αξιώνεται η ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Εξεταστή Τελωνείων, 1ης Τάξης, Τελωνεία, που πραγματοποιήθηκε στις 16.12.1998. Στη συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), κατά την οποία έγινε η επιλογή, παρέστη και έδωσε συστάσεις ο Διευθυντής Τελωνείων. Μετά την αποδοχή της προσφοράς, στη συνεδρία της ημερ. 7.1.1999 η Επιτροπή καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής την 15.1.1999.

Στην προσφυγή υπ΄αρ. 574/99 ο δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση, ήγειρε στη γραπτή του αγόρευση προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι ο αιτητής δεν μπορεί να προχωρήσει παρά μόνο εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους Ιωάννη Χατζηχαραλάμπους, γιατί δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της συνάφειας για τους υπόλοιπους. Το Δικαστήριο ύστερα από σχετική αίτηση του δικηγόρου του αιτητή προχώρησε και εξέδωσε διάταγμα για χωρισμό των αιτουμένων θεραπειών ως προς τα Ε.Μ.7 Ροδούλλα Σολομωνίδου, Ε.Μ.10 Ιωάννη Χατζηχαραλάμπους και Ε.Μ.11 ΄Αδωνι Χριστοφή. Την ίδια ημερομηνία και ύστερα από παρόμοια αίτηση εκδόθηκε και στην προσφυγή υπ΄αρ. 600/99 ανάλογο διάταγμα αναφορικά με το Ε.Μ.10 ΄Αδωνι Χριστοφή. ΄Ετσι με την προσφυγή υπ΄αρ. 574/99 προσβάλλεται η προαγωγή οκτώ ενδιαφερομένων μερών, με την υπ΄αρ. 592/99 έντεκα, με την προσφυγή υπ΄αρ. 600/99 εννιά, ενώ τέλος με την προσφυγή υπ΄αρ. 603/99 προσβάλλεται η προαγωγή και των δώδεκα ενδιαφερομένων μερών.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί είτε συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων είτε τα αναπαράγει, είναι αναιτιολόγητη και περιέχει γενικότητες και αοριστίες. Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός ότι υπερτονίζονται τα καθήκοντα που ανατέθηκαν σε ορισμένους από τους υποψήφιους, ενώ στην προσφυγή υπ΄αρ. 592/99 προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι παραγνωρίστηκε τελείως η σημαντική αρχαιότητα του αιτητή.

Ο αιτητής στην προσφυγή υπ΄αρ. 574/99 ισχυρίζεται ότι υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών σε προσόντα διότι κατέχει πτυχίο αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και μεταπτυχιακό δίπλωμα. ΄Ανκαι επισημαίνεται ότι τα προσόντα αυτά δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι θα έπρεπε να συνεκτιμηθούν με τα υπόλοιπα στοιχεία και να τους αποδοθεί η δέουσα βαρύτητα, ιδιαίτερα γιατί η γνώση της αγγλικής γλώσσας έχει ιδιαίτερη σημασία στο Τμήμα Τελωνείων. Ισχυρίζεται ακόμα ότι η υπεροχή σε αρχαιότητα των περισσότερων ενδιαφερομένων μερών που κατέχουν πανεπιστημιακό τίτλο κατά ένα χρόνο και η αρχαιότητα των πέντε ετών όσων δεν κατέχουν τέτοιο τίτλο, δεν συνιστά ισχυρό στοιχείο που να κλίνει την πλάστιγγα προς όφελος τους, γιατί ο αιτητής έχει το πλεονέκτημα του μεταπτυχιακού τίτλου και της άριστης γνώσης της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας. Γενικά προβάλλει τον ισχυρισμό ότι υπερτερεί των άλλων υποψήφιων σε αξία και προσόντα και επισημαίνει ότι η αρχαιότητα σύμφωνα με τη νομολογία δεν είναι αποφασιστικό κριτήριο για προαγωγή (Ηλιάδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 606/97, ημερ. 27.2.1998).

Ο αιτητής στην προσφυγή υπ΄αρ. 592/99, επισημαίνει ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις των ενδιαφερομένων μερών και του αιτητή των τελευταίων πέντε χρόνων πριν τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις ως προς την αξία. Παρ΄ όλα αυτά, η σύσταση του Διευθυντή φέρει τα ενδιαφερόμενα μέρη να υπερέχουν κατά τα χρόνια αυτά του αιτητή, σε συγκεκριμένες ιδιότητες που περιλαμβάνονται στους τομείς αξιολόγησης των υπηρεσιακών εκθέσεων.

Είναι η θέση του αιτητή ότι τα όσα αναφέρει ο Διευθυντής στη σύστασή του περί υπεροχής των ενδιαφερομένων μερών συγκρούονται με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων, γεγονός που καθιστά τη σύστασή του τρωτή. Ο αιτητής επιπλέον ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, γιατί κατά τη λήψη της η Επιτροπή παραγνώρισε πλήρως τη σημαντική του αρχαιότητα. Προσλήφθηκε ως Τελωνειακός Λειτουργός 3ης τάξης το 1977 και προήχθη σε Τελωνειακό Λειτουργό 2ης τάξης την 1.10.1986, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη προσλήφθηκαν ως Τελωνειακοί Λειτουργοί στις 8.11.1985 και προήχθηκαν σε Τελωνειακό Λειτουργό 2ης τάξης, ο μεν Πέτρος Πάτσαλος την 1.3.1990, τα δε υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη την 1.12.1990.

Η αρχαιότητα είναι ένα από τα τρία κριτήρια για προαγωγή και η σημασία της δεν πρέπει να παραγνωρίζεται. ΄Οπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71, η Επιτροπή, στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας πρέπει να ενεργεί με βάση τα νομοθετημένα κριτήρια. Η αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του Προϊστάμενου, όταν οι υποψήφιοι είναι ισότιμοι σε αξία.

Εξέταση των στοιχείων που συνθέτουν την καταλληλότητα των υποψηφίων στην προσφυγή υπ΄αρ. 592/99 δείχνει ότι ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν περίπου ίσοι σε αξία, με τον αιτητή να υπερτερεί σε αρχαιότητα. ΄Ετσι η σύσταση του Διευθυντή όσον αφορά τα έντεκα ενδιαφερόμενα μέρη συγκρούεται με το περιεχόμενο των φακέλων, αφού δεν δικαιολογείται η προτίμησή του προς τους προτεινόμενους.

Τα οποιαδήποτε πρόσθετα προσόντα που διέθεταν κάποια από τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα, αφού ακόμα και ο Διευθυντής απέδωσε σ΄ αυτά οριακή μόνο σημασία, μια και δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, ούτε και συνιστούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν.

Τα πρόσθετα προσόντα λαμβάνονται γενικά υπ΄ όψιν μόνο αν είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης, άλλως έχουν περιθωριακή σημασία (Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.α. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, 609).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ασυμφωνίας της σύστασης με το περιεχόμενο των φακέλων συνιστά η περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους Νεόφυτου Δημητρίου, τον οποίο ο Διευθυντής συστήνει γιατί διακρίνεται, μεταξύ άλλων, για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την απόκτηση σε ψηλό βαθμό των γνώσεων που απαιτούνται για την εκτέλεση των τελωνειακών καθηκόντων, ενώ υπερέχει, σύμφωνα πάντα με το Διευθυντή, των υποψηφίων που δεν συστήνονται, σε δυναμισμό και ενδιαφέρον για επιμόρφωση και ανανέωση.

Εκτός του ότι στα χαρακτηριστικά του δυναμισμού και του ενδιαφέροντος για επιμόρφωση, τόσο ο αιτητής, όσο και ο Δημητρίου, αξιολογήθηκαν στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών ως "εξαίρετοι", δεν εντοπίζεται ο,τιδήποτε στο φάκελό του που να αιτιολογεί τη σύστασή του και ειδικότερα τη γνώμη του Διευθυντή ότι υπερέχει των άλλων υποψηφίων σε ενδιαφέρον για επιμόρφωση και ανανέωση. Μάλιστα φαίνεται ότι έχει παρακολουθήσει ένα μόνο σεμινάριο, σε αντίθεση με τον αιτητή στην προσφυγή υπ΄αρ. 592/99, αλλά και των αιτητών στις άλλες προσφυγές, που όπως φαίνεται παρακολούθησαν αριθμό επιμορφωτικών σεμιναρίων και προγραμμάτων σχετικών με τα καθήκοντά τους. Συνεπώς η κρίση του Διευθυντή ότι ο Δημητρίου διακρίνεται για τη φιλομάθεια και το ιδιαίτερό του ενδιαφέρον για απόκτηση γνώσεων, κάθε άλλο παρά υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.

Αφού η Επιτροπή βασίστηκε στη σύσταση που πάσχει, η απόφασή της θα πρέπει να απορριφθεί. Επισημαίνεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί, τουλάχιστον σε σχέση με ορισμένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, και για το λόγο ότι ο Διευθυντής υπερτόνισε τα καθήκοντα που ανατέθηκαν σε ορισμένους από τους υποψήφιους (βλέπε Παπαγεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1014/97, ημερ. 5.4.1999).

Τα πιο πάνω αφορούν τα έντεκα ενδιαφερόμενα μέρη της προσφυγής υπ΄αρ. 592/99. Στις προσφυγές υπ΄αρ. 574/99 και υπ΄αρ. 600/99 τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι λιγότερα. Στην προσφυγή υπ΄αρ. 603/99, ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι και ο Χαράλαμπος Μεταξάς. Εδώ τα πράγματα διαφέρουν. Στην περίπτωση του Μεταξά, η σύσταση του Διευθυντή δεν συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, αφού ο Μεταξάς υπερτερεί σε αρχαιότητα όλων των αιτητών, πλην του αιτητή στην υπ΄αρ. 592/99, ο οποίος όμως δεν προσβάλλει την προαγωγή του και ο οποίος έχει την ίδια αρχαιότητα μαζί του.

Πριν τελειώσω θα ήθελα να παρατηρήσω ότι άνκαι στη γραπτή αγόρευση του συνήγορου των καθ΄ ων η αίτηση στην προσφυγή υπ΄αρ. 600/99 αναφέρεται ότι η προσφυγή εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους Μηνά Μιχαήλ έχει αποσυρθεί, στο φάκελο δεν αναφέρεται ο,τιδήποτε που να δικαιολογεί αυτή τη δήλωση.

Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω οι παρούσες προσφυγές επιτυγχάνουν και η προαγωγή των έντεκα ενδιαφερομένων μερών, πλην της προαγωγής του Χαράλαμπου Μεταξά, ακυρώνονται με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο