|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 770/2000.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Κωνσταντίνου Μεσαρίτη,
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, δια του
Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________________
30 Απριλίου, 2001
.Για τον αιτητή: Π. Μεσαρίτης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Λ. Χριστοδουλίδου (κα.), Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α΄ εκ μέρους του Γεν. Εισ.
__________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Κατά τα έτη 1992, 1993 και 1995 ο αιτητής πώλησε τρία οικόπεδα (τα επίδικα οικόπεδα). Στις 11.4.1997 υπέβαλε Δηλώσεις Διάθεσης Ακίνητης Ιδιοκτησίας στο καθορισμένο έντυπο. Για τον υπολογισμό του πληρωτέου φόρου αφαίρεσε από το προϊόν διάθεσης την αγοραία αξία κατά την 1.1.1980 του ακινήτου όπως αυτή εκτιμήθηκε από το Κτηματολόγιο, τα έξοδα του διαχωρισμού και την αναπροσαρμογή της αξίας λόγω πληθωρισμού. Ο πληρωτέος φόρος που προέκυψε πληρώθηκε αυθημερόν - στις 11.4.1997 (Βλ. αποδείξεις πληρωμής, Παραρτήματα Α, Β και Γ στην ένσταση).
Στις 24.1.2000 ο αιτητής υπέβαλε ένσταση κατά των πιο πάνω φορολογιών. Ισχυρίσθηκε ότι ο τρόπος υπολογισμού του πληρωτέου φόρου, όπως έγινε από τον ίδιο είναι λανθασμένος και ζήτησε να αναθεωρηθεί η φορολογία και να αφαιρεθεί από το προϊόν διάθεσης των επιδίκων οικοπέδων η αγοραία αξία τους κατά την 1.1.1980, όπως εκτιμήθηκε από το Κτηματολόγιο. Ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (ο Διευθυντής) πληροφόρησε τον αιτητή ότι η ένσταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή γιατί δεν υποβλήθηκε μέσα στα χρονικά όρια που ορίζει ο Νόμος (Βλ. επιστολή του Διευθυντή ημερ. 25.1.2000).
Η παρούσα προσφυγή ασκήθηκε στις 31.5.2000. Με την προσφυγή επιδιώκεται η πιο κάτω θεραπεία:
"Απόφαση του Δικαστηρίου δηλούσα ότι οι πράξεις και/ή αποφάσεις του Καθ΄ ου η Αίτηση να μη ανακαλέσει, και/ή η παράλειψη του Καθ΄ ου η Αίτηση να ανακαλέση και/ή ακυρώσει και/ή αναθεωρήσει τις κάτωθι παράνομες διοικητικές πράξεις, ήτοι φορολογίες, είναι εξ υπαρχής άκυρες και εστερημένες οιουδήποτε αποτελέσματος και ό,τι παν το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεσθή, ως αντικείμενες προς τις διατάξεις των κανονισμών, των Νόμων, του Συντάγματος και της Νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και προς τις Αρχές του Διοικητικού Δικαίου και διότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση ενήργησε εν πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά, εν πλημμελεί ασκήσει της διακριτικής εξουσίας, κατά κατάχρηση και καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και ανευ της δεούσης ή οιασδήποτε αιτιολογίας.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ/Η ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΥ: 1904154250
ΑΝΑΦΟΡΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ: 920001, 930001 και 950001."
Οι προδικαστικές ενστάσεις.
Με την ένσταση του ο Διευθυντής έχει εγείρει τις πιο κάτω δύο προδικαστικές ενστάσεις:
"1. Ο καθ΄ ου η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση με τον ισχυρισμό ότι ο αιτητής δεν μπορεί να προχωρήσει και/ή επιτύχει με την παρούσα προσφυγή για το λόγο ότι δεν υπέβαλε εμπρόθεσμα την απαιτούμενη εκ του Νόμου ένσταση κατά της φορολογίας, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής.
2. Ο καθ΄ ου η αίτηση εγείρει περαιτέρω προδικαστική ένσταση με τον ισχυρισμό ότι η προσφυγή δεν μπορεί να συνεχίσει και/ή επιτύχει για το λόγο ότι είναι εκπρόθεσμη."
Θα εξεταστεί πρώτα η δεύτερη προδικαστική ένσταση.
Ο κ. Μεσαρίτης, εκ μέρους του αιτητή, υποστήριξε ότι η προσφυγή δεν είναι εκπρόθεσμη γιατί πρόκειται για συνεχή παράλειψη.
Με την πιο πάνω επιστολή ο Διευθυντής αρνήθηκε να εξετάσει την ένσταση του αιτητή. Η άρνηση εκείνη αποτελεί μια ρητή και θετική απόφαση της διοίκησης εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος η οποία μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή εντός της προθεσμίας που καθορίζεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος. Δεν μπορεί επομένως να γίνεται λόγος για συνεχή παράλειψη (Βλ.
Kefalas v. Republic (1972) 3 C.L.R. 225, 232 και Vafeades v. Republic (1964) C.L.R. 454, 460).Η άρνηση του Διευθυντή κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του Διευθυντή ημερ. 25.1.2000 και η παρούσα προσφυγή ασκήθηκε στις 31.5.2000. Είναι, επομένως, εκπρόθεσμη.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται, ως εκπρόθεσμη με έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.