Με τις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές, οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στο εξής ("η Επιτροπή") ημερ. 11.12.97, με την οποία η Επιτροπή, επέλεξε τον κ. Αναστάσιο Κούμα αντί των αιτητών για προαγωγή στην κενή μόνιμη θέση του Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού από 1.1.98. Η προαγωγή του κ. Κούμα δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 23.1.98 με αριθμό γνωστοποίησης 293.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, ζήτησε την πλήρωση της θέσης. Επειδή ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού κωλυόταν να παραστεί στη συνεδρία της Επιτροπής που θα γινόταν στις 26.11.97, λόγω συγγένειας του με ένα από τους υποψήφιους, προσήλθε η κα Κουτουρούση, Διευθύντρια Διοίκησης Γενικό Διοικητικό Προσωπικό. Η εμπλοκή της κας Κουτουρούση στη διαδικασία έγινε ύστερα από σχετική εξουσιοδότηση του Υπουργού Οικονομικών. Η Επιτροπή έκρινε ότι η ανάθεση στην κα Κουτουρούση της εξουσίας να υποβάλει συστάσεις δεν προβλεπόταν ούτε και συνήδε με τη σχετική νομοθεσία και δεδομένου του κωλύματος του Διευθυντή, ενδεικνυόταν να προσέλθει ενώπιόν της ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών.

Κατόπιν των ανωτέρω, προσήλθε στη συνεδρία της Επτροπής που πραγματοποιήθηκε στις 11.12.97, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών ο οποίος αφού σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Αναστάσιο Κούμα, αποχώρησε. Στη συνέχεια η Επιτροπή προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Εξέτασε προς τούτο τα ουσιώδη στοιχεία του φακέλου πλήρωσης της θέσης καθώς και των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων. Η Επιτροπή, αφού έλαβε επίσης υπόψη τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια αξία - προσόντα - αρχαιότητα τον κ. Αναστάσιο Κούμα ως τον πιο κατάλληλο για προαγωγή.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η σύσταση που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 35 του Νόμου και που κατά τη νομολογία αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως, δεν έγινε από τον αρμόδιο λειτουργό, ο οποίος, σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη, είναι ο Προϊστάμενος του Τμήματος, αλλά από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών.

Λέγουν επίσης ότι το κώλυμα του Προϊσταμένου του Τμήματος ήτοι η συγγένεια με ένα από τους υποψηφίους, δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις του κανόνα περί εκχώρησης της εκ του νόμου εξουσίας που τέθηκαν στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Στυλιανίδη κα (1996) 3 ΑΑΔ 274 και ως εκ τούτου, έπρεπε ο ίδιος ο Προϊστάμενος να προβεί στις συστάσεις. Υποστηρίζουν τέλος ότι σε περίπτωση που το κώλυμα εμπίπτει στις εξαιρέσεις, τότε ο ίδιος ο Προϊστάμενος έπρεπε να διορίσει αντιπρόσωπό του στον οποίο να εκχωρήσει τις εξουσίες του.

Οι αιτητές ουσιαστικά αμφισβητούν την αρμοδιότητα του οργάνου που έδωσε τη σύσταση επί της οποίας έδρασε η Επιτροπή για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Ωστόσο, η συγκεκριμένη αμφισβήτηση, αποτελεί λόγο ο οποίος μπορεί να εξεταστεί και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο . Βλ. Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 ΑΑΔ 598.

Επικεντρώνεται μετά η επιχειρηματολογία των αιτητών στη σύσταση του Γενικού Διευθυντή με την εισήγηση ότι συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και είναι αναιτιολόγητη.

Δεν θα προχωρήσω στην εξέταση του ισχυρισμού αυτού. Αποδέχομαι την προδικαστική ένσταση του ενδιαφερόμενου προσώπου ότι στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές αρ. 242/98 και 244/98 δεν έχει εγερθεί στα νομικά σημεία το θέμα ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή πάσχει γιατί συγκρούεται με τις ετήσιες εκθέσεις και τους φακέλους ενώ στην προσφυγή αρ. 141/98 δεν γίνεται καμιά αναφορά σε σύσταση του Προϊσταμένου.

Στο στάδιο των διευκρινίσεων, οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι ζήτημα προπαρασκευαστικό της επίδικης πράξης και ότι ο ισχυρισμός τους περί ακυρότητας αυτού του προπαρασκευαστικού ζητήματος καλύπτεται από τα νομικά σημεία 4 και 15 που παρατίθενται στις προσφυγές 242/98 και 244/98.

Α. Κραμβής,