|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1212/1999
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Χαραλάμπους, από τη Λευκωσία
&# 9;Αιτητή
- και -
Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου
Καθ'ης η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 24 Απριλίου, 2001.Ο αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Για την καθ΄ης η αίτηση: Χ. Ραγουζαίου (κα) για Γ. Κακογιάννη.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση που μου κοινοποιήθηκε με επιστολή ημ. 14.7.99 να αναθεωρήσουν τους όρους χρέωσης για παροχή ρεύματος στην οικία μου στο Γούρρι, ώστε αυτή να μην εμπίπτει στους όρους Αγροτικής Πολιτικής με αποτέλεσμα να απαιτείται η καταβολή Λ.Κ.2.445 συν Λ.Κ.195,60 σεντ ΦΠΑ είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η επιβολή επιπλέον εισφοράς ύψους Λ.Κ.2.445 συν Λ.Κ.195,60 σεντ ΦΠΑ είναι παράνομη, καταχρηστική και θα πρέπει να ακυρωθεί.".
Ο αιτητής υπέβαλε στις 3.12.1996 αίτηση για ηλεκτροδότηση της οικίας του στο χωριό Γούρρι και ζητούσε όπως τύχει χρέωσης με βάση την Αγροτική Πολιτική. Προς ενίσχυση της αίτησής του υπέβαλε αντίγραφο της άδειας οικοδομής καθώς και δήλωση του Κοινοτάρχη Γουρρίου ότι προτίθεται να κατοικήσει μόνιμα στο χωριό.
Στις 16.4.97 η καθ΄ης η αίτηση Αρχή Ηλεκτρισμού με επιστολή της πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αίτηση του εγκρίθηκε και του κοινοποίησε παράλληλα και τους Όρους Παροχής τους οποίους και αποδέκτηκε.
Στις 11.9.97 η Αρχή ζήτησε από τον Έπαρχο Λευκωσίας να την πληροφορήσει αν ο αιτητής είναι μόνιμος κάτοικος Γουρρίου. Ο Έπαρχος, τελικά, με επιστολή του ημερ. 10.6.99 πληροφόρησε την Αρχή ότι ο αιτητής-συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος, κατέχει κατοικία στη Λευκωσία πέραν αυτής στο χωριό Γούρρι στην οποία διαμένει μέρος του χρόνου.
Η Αρχή με επιστολή της προς τον αιτητή ημερομηνίας 14.7.99 τον πληροφόρησε ότι δεν είναι δικαιούχος της Αγροτικής Πολιτικής. Η επιστολή έχει ως εξής:-
"Προκειμένου να καταστεί δυνατή η πιο πάνω παροχή, ο Οργανισμός μας ύστερα από την αποδοχή από μέρους σας των όρων που σας γνωστοποιήθηκαν με την επιστολή μας ημερομηνίας 16/4/97 προέβη σε επέκταση του ηλεκτρικού δικτύου μέσης και χαμηλής τάσης.
Όπως θα γνωρίζετε ο χειρισμός της περίπτωσης σας από μέρους της Α.Η.Κ. έγινε με βάση την "Αγροτική Πολιτική" χρεώσεως, θεωρώντας ότι η οικία σας προοριζόταν για μόνιμη ιδιοκατοίκησή σας. Ωστόσο ο Έπαρχος Λευκωσίας μας πληροφορεί ότι η οικία σας αυτή δεν χρησιμοποιείται για μόνιμη διαμονή σας.
Ενόψει των πιο πάνω μια και δεν είστε δικαιούχος της "Αγροτικής Πολιτικής" είμαστε υποχρεωμένοι να επικαλεστούμε το δικαίωμα αναθεώρησης των όρων της Α.Η.Κ. (βλέπε σχετική πρόνοια στο Παράρτημα "Α" της προαναφερόμενης επιστολής μας), ώστε να ανακτήσουμε το ποσό με το οποίο επιχορήγησε ο Οργανισμός μας την ηλεκτροδότηση της οικίας σας. Το ποσό που προκύπτει και είναι πληρωτέο από εσάς προς την Α.Η.Κ. ανέρχεται σε £2.445 + £195,60 Φ.Π.Α..".
Στην προσφυγή δεν αναφέρονται λόγοι ακύρωσης της διοικητικής πράξης. Επειδή όμως η προσφυγή ασκήθηκε προσωπικά από τον αιτητή, τούτο, σύμφωνα με τους Κανονισμούς δεν αποτελεί εμπόδιο για την εξέταση της από το Δικαστήριο.
Από την ανάγνωση και μελέτη της γραπτής αγόρευσης του αιτητή έχω εντοπίσει ένα και μόνο λόγο ακυρότητας που επικαλείται. Ότι ουδέποτε χρησιμοποίησε δόλο κατά την υποβολή της αίτησης του και κατά συνέπεια η Αρχή δεν εδικαιούτο με βάση τους όρους της Αγροτικής Πολιτικής να ανακαλέσει την απόφασή της.
Η πολιτική της Αρχής γνωστή ως "Αγροτική Πολιτική" αφορούσε κατά κύριο λόγο τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών των οποίων η κατοικία θα χρησιμοποιηθεί για ιδιοκατοίκηση και μόνιμη εγκατάσταση. Στα κριτήρια των δικαιούχων (Παράρτημα Α στη γραπτή αγόρευση της Αρχής) αναφέρεται ότι δικαιούχος αιτητής καθίσταται:-
"(α) Οποιοσδήποτε κάτοικος των αγροτικών περιοχών, όπως καθορίζονται πιο κάτω, και του οποίου η οικία θα χρησιμοποιηθεί για ιδιοκατοίκηση και μόνιμη εγκατάσταση ή και για προικοδότηση του παιδιού του και εφόσον το αιτούμενο φορτίο θα είναι για τις συνηθισμένες οικιακές ανάγκες.".
Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις οι δικαιούχοι θα τύγχαναν ειδικής χρέωσης και/ή επιχορήγησης εκ μέρους της Αρχής μεγάλου μέρους της κεφαλαιουχικής δαπάνης που συνεπαγόταν η ηλεκτροδότηση.
Ο αιτητής όπως παραδέχεται και ο ίδιος στην αγόρευσή του, δεν κατοικά μόνιμα στην ανεγερθείσα οικία στο Γούρρι. Μόνιμη διαμονή του είναι η οικία του στον Άγιο Δομέτιο στη Λευκωσία. Ο αιτητής με την αίτησή του εξέφρασε την πρόθεση να ιδιοκατοικήσει και εγκατασταθεί μόνιμα στην οικία στο Γούρρι. Γι΄ αυτό το λόγο επισύναψε το πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητας Γουρρίου ότι προτίθεται να κατοικήσει μόνιμα στην κατοικία στο Γούρρι.
Η πρόθεση αυτή όμως ήταν απατηλή. Ο αιτητής ουδέποτε εγκαταστάθηκε μόνιμα στην οικία την οποία χρησιμοποιούσε περιοδικά και μόνο και κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Από έρευνα της Αρχής η οποία έγινε στις 14.4.99 (ερυθρό 3 στο διοικητικό φάκελο), προκύπτει ότι ο αιτητής κατανάλωσε ηλεκτρικό ρεύμα στην οικία του στο Γούρρι πολύ χαμηλό (σχεδόν μηδαμινό) σε σχέση με την κατανάλωση ρεύματος στη μόνιμη κατοικία του στον Άγιο Δομέτιο.
Στους όρους Αγροτικής Πολιτικής διατηρείται το δικαίωμα της Αρχής να αναθεωρεί κατά την απόλυτη αυτής κρίση τους όρους παροχής ηλεκτρικού ρεύματος σε οποιαδήποτε περίπτωση που ο αιτητής πέτυχε τη συμπερίληψη του στους δικαιούχους της Αγροτικής Πολιτικής με ψευδείς παραστάσεις.
Όπως ανάφερα προηγουμένως ο αιτητής εξέφρασε ευθέως την πρόθεση του να κατοικήσει μόνιμα στην ανεγειρόμενη οικοδομή πράγμα όμως που ουδέποτε είχε σκοπό να πραγματοποιήσει. Από το 1997 μέχρι το 1999 κατοικούσε μόνιμα στον Άγιο Δομέτιο και μόνο περιοδικά επισκεπτόταν την οικία του στο Γούρρι. Η πράξη αυτή του αιτητή ισοδυναμεί με ψευδή παράσταση με σκοπό να επωφεληθεί από τις πρόνοιες της Αγροτικής Πολιτικής της Αρχής. Η καθ΄ης η αίτηση ορθά ως εκ τούτου ανακάλεσε την απόφασή της.
Δεν θεωρώ σκόπιμο στην παρούσα υπόθεση να παραθέσω τη σχετική νομολογία που αναφέρεται στην ανάκληση διοικητικής πράξης. Είναι βασική αρχή του Διοικητικού Δικαίου ότι επιρέπεται κατ΄ αρχήν η ανάκληση των παράνομων διοικητικών πράξεων στην οποία εμπίπτουν και πράξεις που εκδόθησαν υπό πλάνη ακόμα και αν είναι ευνοϊκές για τον διοικούμενο και εκ των οποίων απέκτησε δικαιώματα, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή γίνεται μέσα σε εύλογο χρόνο. Ακόμα και αν παρέλθει ο εύλογος χρόνος είναι επιτρεπτή η ανάκληση εάν η πράξη αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον ή έχει εκδοθεί με δόλο του διοικούμενου, όπως στην περίπτωση αυτή. (Βλέπε: Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αλμπέρτο Κασέρα, Α.Ε. 1409, ημερ. 31.1.1996, Νικόλας Γιάγκου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1976) 3 ΑΑΔ 101, Σοφούλα Χρ. Γεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. αρ. 246/90, ημερ. 26.6.1992).
Κατά συνέπεια ο λόγος ακυρότητας που επικαλείται ο αιτητής δεν ευσταθεί και ως εκ τούτου δεν οδηγεί σε ακύρωση την επίδικη πράξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/Επσ