ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 1050/99

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

S.G. MALLOURIS BUSSES LTD,

Αιτητών

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

1. Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων,

2. Τμήμα Οδικών Μεταφορών,

Καθ΄ ων η αίτηση

---------------------------

27 Απριλίου 2001

Για τους αιτητές: Γ. Κακογιάννης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄.

---------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Οι αιτητές απέστειλαν στο Διευθυντή του Τμήματος Οδικών Μεταφορών επιστολή, ημερ. 22 Δεκεμβρίου 1998, με το κάτωθι περιεχόμενο:

"Εισαγωγή 5 καινούργιων πλαισίων λεωφορείων από Ελλάδα

Με την επιστολή μας αυτή παρακαλούμε όπως μας πληροφορήσετε κατά πόσο είναι δυνατή η εγγραφή των πιο κάτω καινούργιων αμεταχειρίστων λεωφορειακών πλαισίων στην Κύπρο ούτως ώστε να προχωρήσουμε στην αγορά τους για την κατασκευή αμαξωμάτων.

 

ΜΟΝΤΕΛΟ ΑP. ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑP.ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΕΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

1. RENAULT VF6PNO4Ε1PR102792 MIDRO62030A No.3058ML 1991

2. RENAULT VF6PNO4Ε1PR102720 MIDRO62030A No.02982GK 1989

3. RENAULT VF6PNO4Ε1PR102721 MIDRO62030A No.02983GK 1989

4. RENAULT VF6JN1E2400010424 797 No.002397CG 1989

5. HINO (Με σκελετό) RK176SA No 41971 EH700 No.221682 1993

Αναφορικά με τα πιο πάνω εσωκλείουμε αντίγραφα επιστολών των αντιπροσώπων, καθώς επίσης και πιστοποιητικά των τελωνείων ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΑ."

 

Η απάντηση που τους δόθηκε, με επιστολή ημερ. 20 Απριλίου 1999, ήταν η εξής:

".... το αίτημά σας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό γιατί προσκρούει στις πρόνοιες του Καν. 4(2)(α)(iii) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών του 1984 ο οποίος διαλαμβάνει πως απαγορεύεται να εγγραφεί στην Κύπρο λεωφορείο το οποίο κατά την ημερομηνία εισαγωγής του είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 3 χρόνων, τούτο υπολογιζόμενο από την ημερομηνία κατά την οποία το πρώτο γράφτηκε σε οποιαδήποτε χώρα σαν καινούργιο ή αν αυτό δεν γράφτηκε από την ημερομηνία κατά την οποία αγοράσθηκε σαν καινούργιο."

 

Οι αιτητές υπέβαλαν στο Διευθυντή, με επιστολή του δικηγόρου τους, ότι η άποψή του ήταν νομικά εσφαλμένη διότι ο Καν. 4(2)(α)(iii) αφορούσε σε λεωφορεία ενώ εδώ το θέμα ήταν τα πλαίσια (chasis) για την εισαγωγή των οποίων ενδιαφέρονταν. Αρκεί νομίζω το ακόλουθο απόσπασμα για να δώσει την εικόνα:

"Στην εν λόγω επιστολή σας αναφέρεστε στον κανονισμό 4(2)(α)(iii) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών του 1984 ο οποίος όπως λέγεται απαγορεύει να εγγραφεί στην Κύπρο "Λεωφορείο" το οποίο κατά την ημερομηνία εισαγωγής του είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 3 χρονών.

Ευσεβάστως σας υποβάλλουμε ότι αυτός ο κανονισμός δεν έχει καμία εφαρμογή αναφορικά με τα 5 πλαίσια (chasis) λεωφορείων που αιτούνται οι πελάτες μας να εισάγουν από την Ελλάδα."

 

Ο Διευθυντής, με επιστολή ημερ. 3 Ιουνίου 1999, επέμενε στην ορθότητα της άποψής του και πρόσθεσε επεξηγήσεις, η ουσία των οποίων συμπυκνώνεται στην εξής επισήμανση:

".... τα πέντε πλαίσια τα οποία οι πελάτες σας προτίθενται να εισαγάγουν θα χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή αμαξώματος και ακολούθως θα εγγραφούν, ο υπολογισμός της ηλικίας των λεωφορείων κατά λογική αναγκαιότητα θα γίνει με βάση το έτος κατασκευής των πλαισίων και όχι το έτος προσαρμογής των αμαξωμάτων."

 

Προσθέτω, σχετικά, την παρατήρηση ότι οι Κανονισμοί προνοούν για την εγγραφή μηχανοκινήτων οχημάτων και όχι, ξεχωριστά, των πλαισίων τους. Αλλά δεν θα παραστεί ανάγκη να ασχοληθώ με την ουσία.

Με αυτή την προσφυγή οι αιτητές προσέβαλαν τη δεύτερη απάντηση του Διευθυντή, ημερ. 3 Ιουνίου 1999, ως εκτελεστή απόφαση. Έχω τη γνώμη πως δεν ήταν, όπως δεν ήταν και η πρώτη απάντηση. Αποτελούσαν και οι δύο μόνο πληροφόρηση για το πώς ο Διευθυντής αντίκρυζε το ζήτημα, το οποίο σε εκείνο το στάδιο δεν είχε προκύψει στην πράξη ώστε να επιδέχεται τη λήψη απόφασης. Θα αποκρυσταλλονόταν μόνο εφόσον υπήρχε στην πραγματικότητα μηχανοκίνητο όχημα - λεωφορείο εν προκειμένω - και όχι πρόθεση κατασκευής του με το ένα πλαίσιο ή το άλλο. Και θα έπρεπε τότε να υποβαλλόταν αίτηση, κατά τον τύπο που ορίζεται στον Καν. 5. Θα πρόσθετα, με εκτίμηση, πως ακόμα και αν δεν επρόκειτο για απλή πληροφόρηση, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν θα ήταν εκτελεστή αλλά βεβαιωτική. Είναι νομίζω προφανές ότι η επιστολή του συνηγόρου των αιτητών ημερ. 18 Μαΐου 1999, με την οποία προβάλλονταν απόψεις και νομική επιχειρηματολογία, δεν έθετε οποιοδήποτε νέο πραγματικό ή νομικό στοιχείο από το οποίο χρειαζόταν ή θα μπορούσε να προέκυπτε νέα έρευνα ώστε να επέρχετο νέα εκτελεστή απόφαση: βλ. την Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2590, ημερ. 12 Ιανουαρίου 2001.

Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας.

 

 

 

 

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο