|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 150/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ιωάννη Ιωνά, από τη Λευκωσία,
Αιτητή,
- και -
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
22 Ιανουαρίου, 2001
Για τον αιτητή: κα Θ. Βάρδα για κ. Λ. Κληρίδη.
Για την καθ΄ης η αίτηση: κ. Α. Παπασάββας.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση να προάξει κατά προτίμηση και αντί του αιτητή στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Ερευνητή στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών την Αννα Λοϊζίδου από 1.12.98 η οποία εδημοσιεύθη στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 18.12.98 κηρυχθεί άκυρη και στερημένη οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος."
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίθηκαν από την ΕΔΥ ως κατ΄ αρχήν προάξιμοι. Στη συνεδρία της ΕΔΥ που πραγματοποιήθηκε στις 15.10.98 παρέστη και έδωσε συστάσεις ο Διευθυντής του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών κ. Κ. Γιαγκουλλής στη διάθεση του οποίου είχαν τεθεί οι προσωπικοί φάκελοι και
οι φάκελοι των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των δύο υποψηφίων.Προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας ότι:
"Ο γραμματέας κατέθεσε ενώπιον της Επιτροπής επιστολή του δικηγορικού γραφείου Μαυρονικόλας και Σία ημερομηνίας 27.5.98 με την οποία κοινοποιούσε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επιστολή του υποψήφιου Ιωνά Ιωάννου προς το Διευθυντή του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών ημερομηνίας 26.5.98, με την οποία αυτός ισχυρίζεται ότι σε πολλές από τις σημειώσεις που υπάρχουν στο βιβλίο με τίτλο Consulat de Fran
ce a Larnaca της ανθυποψήφίας του Λοϊζίδου Αννας, αρκετά αποσπάσματα προέρχονται από τα πορίσματα γνωστής γαλλικής επτάτομης σειράς. Οι ισχυρισμοί αυτοί τέθηκαν ενώπιον του Διευθυντή του Κέντρου κ. Γιαγκουλλή ο οποίος, σχολιάζοντας τους, ανέφερε τα εξής:"Μόλις πήρα την επιστολή του Ιωνά Ιωάννου ημερομηνίας 26.5.98, άρχισα διερεύνηση του θέματος ζητώντας και τις απόψεις της Λοϊζίδου Αννας. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός του είναι επιστημονικά αστήριχτος, δεδομένου ότι τα αποσπάσματα τα οποία ο Ιωνάς ισχυρίζεται ότι αποτελούν αντιγραφές δεν είναι τίποτε άλλο παρά τεκμηριωμένες επιστημονικά παραπομπές στο βιβλίο Histoire de Commerce de Marseille πράγμα που επιβάλλει η επιστημονική δεοντολογία και δεν αποτελεί σφετερισμό ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας, καθότι παραπέμπει σαφώς στο σύγγραμμα από το οποίο αντλεί τις πληροφορίες της."
Η Επιτροπή με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της περιλαμβανομένων και των απόψεων του Διευθυντή επί του θέματος, έκρινε ότι οι πιο πάνω ισχυρισμοί του Ιωνά Ιωάννη δεν ευσταθούν.
Κατόπιν τούτου ο Διευθυντής επανήλθε στη συνεδρία και αφού ενημερώθηκε για την πιο πάνω απόφαση της Επιτροπής έδωσε συστάσεις. Ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η σύσταση του Διευθυντή παρατίθεται:
"Γνωρίζω πολύ καλά τους δύο υποψήφιους, Ιωνά Ιωάννη και Λοϊζίδου Αννα, από την 1 Φεβρουαρίου του 1996 οπότε διορίστηκα στη θέση του Διευθυντή του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών.
Για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης διεξήγαγα εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτησα διεξοδικά τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των δυο υποψηφίων και άντλησα πληροφορίες και στοιχεία από κατάλληλες πηγές, κυρίως από φακέλους του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών. Σχημάτισα έτσι όπως όφειλα σαφή αντίληψη για τον καθένα ξεχωριστά τόσο από τις πιο πάνω πηγές όσο και από την προσωπική μελέτη και γνώση της συνολικής εργασίας και της προσφοράς τους στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών. Δεν παρέλειψα επίσης να σχηματίσω σαφή άποψη για τις διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες και άλλες προσωπικές ιδιότητες των δύο υποψηφίων.
Αφού έλαβα υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θεσης, καθώς και την καταλληλότητα των δύο υποψηφίων γι΄ αυτή, συστήνω ως καταλληλότερη για προαγωγή την Λοϊζίδου Αννα, για τους εξής λόγους: Κατά την προσωπική μου κρίση, που απορρέει από τα πιο πάνω, η Λοϊζίδου είναι πιο επαρκής και αποτελεσματική κατά την άσκηση των καθηκόντων της τόσο στο ερευνητικό όσο και στο διοικητικό και οργανωτικό πεδίο.
Η υπεροχή της Λοϊζίδου έναντι του Ιωνά Ιωάννη δεν αναδύεται μόνο μέσα από τη συνδυασμένη θεώρηση της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας αλλά και μέσα από την καθημερινή πράξη. Υπερτερεί έναντι του Ιωνά ως υπόδειγμα ευσυνείδητου, πειθαρχημένου, εργατικού και συνεργάσιμου υπαλλήλου, που διατηρεί και αναπτύσσει ανθρώπινες σχέσεις, έχει όραμα για τις τρέχουσες και μελλοντικές κατευθύνσεις του ερευνητικού και άλλου έργου που επιτελείται στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών και χειρίζεται με ιδιαίτερη μεθοδικότητα, υπευθυνότητα και συνέπεια τα θέματα που της ανατίθενται. Η συνεργασία της Λοϊζίδου με τον Διευθυντή είναι άψογη.
Από τον συγκριτικό πίνακα εργασιών των δύο υποψηφίων των οποίων καταθέτω ενώπιον της Επιτροπής, τόσο σε ό,τι αφορά μακροπρόθεσμα όσο και σε ό,τι αφορά βραχυπρόθεσμα ερευνητικά προγράμματα, προκύπτει ότι η Λοϊζίδου υπερτερεί έναντι του Ιωνά. Η Λοϊζίδου έχει να παρουσιάσει τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα ένα αξιόλογο έργο το οποίο έχει τύχει ευνοϊκής κριτικής και από διαπρεπείς ξένους
ειδικους όπως ο Ivan Cloulas στην Revue Historique και ο διεθνους φήμης γάλλος ιστορικός και ακαδημαϊκός Jean Richard.Ο Ιωνάς προηγείται της Λοϊζίδου σε αρχαιότητα κατά τεσσεράμισυ περίπου χρόνια αλλά η αρχαιότητα αυτή από μόνη της δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη γενικότερη υπεροχή της Λοϊζίδου, όπως προκύπτει από την αξία, το συγγραφικό έργο της και τις ιδιότητες και ικανότητές της που αναλυτικά ανέφερα πιο πάνω."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η ΕΔΥ προχώρησε σε σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων. Αφού εξέτασε και έλαβε υπόψη τα στοιχεία του φακέλου πλήρωσης της θέσης, τα στοιχεία των προσωπικών και υπηρεσιακών φακέλων των υποψηφίων, τη σύσταση του Διευθυντή και το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), επέλεξε ως πιο κατάλληλη τη Λοϊζίδου Αννα.
Η ΕΔΥ έκρινε ότι η αρχαιότητα του αιτητή κατά τεσσεράμισυ χρόνια έναντι της Λοϊζίδου δεν μπορούσε να υπερνικήσει την υπεροχή της Λοϊζίδου σε αξία, όπως αυτή τεκμηριώνεται από το σύνολο των υπηρεσιακών εκθέσεων. Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή στην οποία έγινε ιδιαίτερη αναφορά στις ιδιότητες, την προσφορά και το εκδοτικό έργο της Λοϊζίδου.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η παραγνώριση της αρχαιότητας του έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου συνιστά παρανομία εφόσον τα προσόντα του ήταν ισοδύναμα με τα προσόντα του ενδιαφερόμενου προσώπου και διατείνεται ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου δεν συνιστά αποχρώντα λόγο παραγνώρισης της αρχαιότητάς του κατά τεσσεράμισυ χρόνια.
Αναφέρει ακόμα ότι κατά την πλήρωση της θέσης Ερευνητή Α' που έγινε το 1992 και υποψήφιοι ήταν αυτός και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, είχε επιλεγεί από την ΕΔΥ για την πλήρωση της θέσης, αντί του ενδιαφερόμενου προσώπου και ότι εναντίον εκείνης της απόφασης, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο άσκησε ανεπιτυχώς προσφυγή (βλ. Αννα Pouradier Duteil Λοϊζίδου ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 38/92, ημερ. 6.9.93) στην οποία είχε κριθεί από το Δικαστήριο ότι η απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του αιτητή στη θέση Ερευνητή Α', ήταν εύλογα επιτρεπτή. Διερωτάται λοιπόν ο αιτητής πως είχε επιλεγεί για προαγωγή το 1992, κατόπιν σύγκρισης με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ενώ κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης η ΕΔΥ επέλεξε αντί αυτού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακυρότητας και την ύπαρξη εμπάθειας / προκατάληψης του Διευθυντή κατά του προσώπου του η οποία, καθώς ισχυρίζεται αποδεικνύεται τόσο από "το ύφος όσο και τον τόνο της σύστασης του Διευθυντή" καθώς και από την μεταξύ τους αλληλογραφία. Ισχυρίζεται επίσης ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις για τα έτη 1996 και 1997 συντάχθηκαν μόνο από το Διευθυντή του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών αντί από τριμελή ομάδα αξιολόγησης όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί.
Οι συστάσεις του Διευθυντή αποτελούν ξεχωριστό πρωτογενές ουσιώδες και αυτοτελές στοιχείο κρίσης για το διορίζον όργανο. Βλ. Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 ΑΑΔ 485, Λεωνίδου κα ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 1579, ημερ. 29.5.98. Οι συστάσεις του Διευθυντή αποτελούν συστατικό στοιχείο της πράξης προαγωγής και έρεισμα στην τελική απόφαση της Επιτροπής. Σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 η σύσταση του Προϊσταμένου πρέπει να είναι αιτιολογημένη. Η απαίτηση του νόμου ικανοποιείται όταν η σύσταση περιέχει την άποψη του Διευθυντή για τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων μιας θέσης και τα δεδομένα στη βάση των οποίων έχει διαμορφωθεί η άποψη ότι ο συστηνόμενος είναι αξιότερος από άποψης ικανοτήτων και ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης. Βλ. Λεωνίδου κα ν. Δημοκρατία
(ανωτέρω). Στην προκείμενη περίπτωση ο Διευθυντής εξήγησε με επάρκεια το λόγο για τον οποίο ο αιτητής, που είναι αρχαιότερος του ενδιαφερόμενου προσώπου, δεν συστήθηκε. Η εξήγηση αναδύεται από την περιγραφή των ιδιοτήτων και αρετών της Λοϊζίδου και τη σύγκριση καθόσον αφορά την ποσότητα και ποιότητα του συγγραφικού της έργου από την οποία προκύπτει ότι η Λοϊζίδου υπερέχει έναντι του αιτητή, το έργο της οποίας έτυχε ευνοϊκής κριτικής και από διαπρεπείς ξένους ειδικούς. Η αναφορά του Διευθυντή σε συγκεκριμένες ιδιότητες και ικανότητες της Λοϊζίδου καθώς και στην άψογη συνεργασία της με το Διευθυντή αποκαλύπτει την ειδοποιό διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων. Η σύσταση του Διευθυντή εξεταζόμενη στο σύνολό της είναι απόλυτα αιτιολογημένη και βρίσκεται στα σωστά πλαίσια του νόμου ώστε να αποτελεί ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης.Τα καθήκοντα και οι ευθύνες της θέσης καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως εξής:
"(α) Διεξάγει, οργανώνει και επιβλέπει προγράμματα επιστημονικής ερεύνης της ειδικότητός του, και διατυπώνει τα πορίσματα αυτής εις αρτίας μελέτας προς δημοσίευσιν.
(β) Υπεύθυνος διά την εκτέλεσιν ειδικού μακροπροθέσμου προγράμματος ερεύνης, ως ειδική έκδοσις ιστορικών πηγών μεγάλης εκτάσεως, σύνταξις μακροσκελούς λεξικο- γραφικής, λαογραφικής, κοινωνιολογικής, εθνολογικής εργασίας κλπ., συμφώνως προς τα διεθνή μεθοδολογικά πρότυπα δι΄ ανάλογα προγράμματα.
(γ) Εκτελεί οιαδήποτε άλλα καθήκοντα τα οποία ήθελον ανατεθή εις αυτόν."
Προκύπτει ότι το συγγραφικό έργο των υποψηφίων τόσο από απόψεως ποιότητας όσο και ποσότητας αποτελούσε σημαντικό μέτρο σύγκρισης και αξιολόγησης των υποψηφίων. Επομένως η αναφορά του Διευθυντή στο συγκεκριμένο αυτό θέμα ήταν υπό τις περιστάσεις χρήσιμη και διαφωτιστική.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η Επιτροπή στηρίχθηκε στη σύσταση του Διευθυντή η οποία ήταν το αποτέλεσμα προφανούς εμπάθειας του Διευθυντή προς το πρόσωπό του δεν ευσταθεί. Ενώπιον της ΕΔΥ δεν τέθηκε είτε πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης είτε κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την ισχυριζόμενη εμπάθεια ή μεροληψία του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου. Οι ισχυρισμοί για ύπαρξη προκατάληψης πρέπει να αποδεικνύονται με βεβαιότητα και απτά στοιχεία που προσάγονται από τον αιτητή ή περιέχονται στους φακέλους της υπόθεσης. Βλ.
Christou v. Republic (1980) 3 CLR 437 και Contemeniotis v. CBC (1982) 3 CLR 1027.Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι συγκεκριμένα αποσπάσματα από το βιβλίο της κας Λοϊζίδου αποτελούσαν αντιγραφές από άλλα βιβλία, η ΕΔΥ διαπίστωσε ότι τα συγκεκριμένα αποσπάσματα αποτελούσαν τεκμηριωμένες επιστημονικές παραπομπές θεμιτές κατά τη συγγραφή επιστημονικού έργου.
O ισχυρισμός ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις για τα έτη 1996-1997 συντάχθηκαν μόνο από το Διευθυντή του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών αντί από τριμελή ομάδα αξιολόγησης προβάλλεται για πρώτη φορά στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή χωρίς να στοιχειοθετείται ως λόγος ακύρωσης στην αίτηση . Λόγω της δικονομικής αυτής πλημμέλειας δεν παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του συγκεκριμένου ισχυρισμού.
Το γεγονός ότι η ΕΔΥ κατά την πλήρωση θέσης προαγωγής σε Ερευνητή Α' που έγινε το 1992 προήγαγε τον αιτητή αντί το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αυτό δεν επηρεάζει το κύρος και τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης. Η σύσταση του Διευθυντή αποτέλεσε εν προκειμένω σοβαρό στοιχείο κρίσης που συνεκτιμήθηκε με τα υπόλοιπα νεώτερα στοιχεία που η ΕΔΥ είχε ενώπιόν της για να καταλήξει στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ παράνομα παραγνώρισε την αρχαιότητά του αιτητή δεν ευσταθεί. Η ΕΔΥ στην απόφασή της αναφέρθηκε στο στοιχείο της αρχαιότητας το οποίο στάθμισε με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης. Σύμφωνα με τη νομολογία η αρχαιότητα δεν είναι ο αποφασιστικός παράγων για την προαγωγή ενός υποψηφίου. Τότε μόνο η αρχαιότητα αποβαίνει αποφασιστικός παράγων υπέρ ενός
υποψηφίου όταν όλοι οι υποψήφιοι είναι ίσοι στα υπόλοιπα κριτήρια. Βλ. Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 ΑΑΔ 56. Ο παράγων της αρχαιότητας αποδυναμώνεται ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται να πληρωθούν θέσεις προαγωγής ψηλά στην ιεραρχία. Βλ. Δημοκρατία ν. Πανταζής (1991) 3 ΑΑΔ 47. Στην προκείμενη περίπτωση το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων χρόνων 1993-1997 παρουσιάζει ελαφρά υπεροχή έναντι του αιτητή εφόσον αυτή συγκεντρώνει 27 Εξαίρετα, 23 Πολύ Ικανοποιητικά έναντι 22 Εξαίρετα, 17 Πολύ Ικανοποιητικά και 1 Ικανοποιητικά του αιτητή. Η Λοϊζίδου υπερέχει ελαφρά στα στοιχεία της διοικητικής ικανότητας και υπευθυνότητας στα οποία αναφέρθηκε και ο Διευθυντής στη σύστασή του. Το 1997 βαθμολογήθηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο σ΄ όλα τα κριτήρια αξιολόγησης με Εξαίρετα. Για το ίδιο έτος, ο αιτητής βαθμολογήθηκε με Εξαίρετα εκτός από τα στοιχεία της διευθυντικής και διοικητικής ικανότητας και υπευθυνότητας που βαθμολογήθηκε με πολύ Ικανοποιητικά, και στο στοιχείο συνεργασία-σχέσεις με Ικανοποιητικά.Προκύπτει από τα πρακτικά και το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης ότι η ΕΔΥ απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στις ελαφρά έστω καλύτερες εμπιστευτικές εκθέσεις και στην αξία του ενδιαφερομένου προσώπου καθώς και στη σύσταση του Διευθυντή. Η αρχαιότητα του αιτητή δεν παραγνωρίστηκε αλλά τουναντίον συνεκτιμήθηκε με όλα τα άλλα στοιχεία κρίσης.
Με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε μεμπτότητα στη διαδικασία της προαγωγής ή το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης. Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή εναντίον του ενδιαφερομένου προσώπου. Η επίδικη απόφαση ήταν υπό τις περιστάσεις εύλογα επιτρεπτή.
Η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Α. Κραμβής,
&# 9;Δ.
ΣΦ.
ΣΦ.