ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
ODYSSEAS GEORGHIOU ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1976) 3 CLR 74
REPUBLIC ν. KOUFETTAS (1985) 3 CLR 1950
Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 ΑΑΔ 387
Kυπριακή Δημοκρατία, μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας ν. Mιχαλάκη Ψωμά (1997) 3 ΑΑΔ 422
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1456/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Σάββα Βαλανίδη από τη Λεμεσό
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
8 Ιανουαρίου 2001
Για τον Αιτητή: κ. Ι. Νικολάου.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής κ. Βαλανίδης ζητά ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία τα πέντε Ενδιαφερόμενα Μέρη προήχθησαν στη θέση Διοικητικού Λειτουργού του Τμήματος Δασών, που είναι θέση προαγωγής.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη μετά από επανεξέταση που ακολούθησε ακυρωτική απόφαση στην προηγούμενη προσφυγή του κ. Βαλανίδη, Βαλανίδης ν. Δημοκρατίας, 873/97, 8.2.1999, εναντίον της προαγωγής των ίδιων Ενδιαφερομένων Μερών. Η ακυρωτική απόφαση εβασίσθη στο αναιτιολόγητο της σύστασης του Αναπληρωτή Διευθυντή. Ως εκ τούτου, κατά την επανεξέταση ο Διευθυντής προέβη σε νέα σύσταση με την οποία συστήθησαν και πάλι τα Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα ως ακολούθως:
"Κατ΄αρχήν θέλω να αναφέρω ότι σχετικά με την υπό επανεξέταση θέση ο,τιδήποτε δηλώσω ενώπιόν σας αφορά τον ουσιώδη χρόνο.
Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους για πάρα πολλά χρόνια, προκειμένου όμως να προβώ στις συστάσεις μου, είχα επαφή και διαβουλεύσεις και με τους άμεσα προϊσταμένους τους, τις απόψεις των οποίων έλαβα σοβαρά υπόψη. Η προσπάθειά μου συνειδητά στόχευε στο να μπορέσω, διά της συλλογής πληροφοριών για την προσφορά ενός εκάστου και για τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, να έχω μια εικόνα των υποψηφίων σε όλο το φάσμα της Υπηρεσίας.
Έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα σ΄ό,τι αφορά την εργασία των υποψηφίων, τις ικανότητές τους και γενικά την προσφορά τους στην υπηρεσία και αφού έλαβα υπόψη μου και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, την καταλληλότητα των υποψηφίων γι΄αυτήν καθώς και την κατοχή του πλεονεκτήματος που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, συστήνω για προαγωγή τους Χριστοφίδη Ντίνο, Ξενοφώντος Νίκο, Τρύφωνος Χρίστο, Κυπριανού Σάββα και Χρυσάνθου Μιχαήλ, τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους.
Οι συστηθέντες υστερούν σε αρχαιότητα των υποψηφίων Ανδρέου Ιωάννη και Παρμακλή Πολυβίου, υπερτερούν όμως καταφανώς σε αξία.
Σ΄ ό,τι αφορά τα προσόντα, οι συστηθέντες δεν υστερούν άλλων υποψηφίων εκτός από τον Παπαχριστοφόρου Τάκη, ο οποίος παρακολούθησε σειρά μαθημάτων Δασολογίας στη Γερμανία για την περίοδο 1.11.90 - 12.11.91 και ο οποίος όμως υστερεί έναντι αυτών ουσιαστικά σε αρχαιότητα.
Έλαβα επίσης υπόψη μου ότι ορισμένοι υποψήφιοι, που έπονται των συστηθέντων σε αρχαιότητα, υπερτερούν έναντι αυτών σε αξία, με βάση τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις τους. Σε μια όμως συνεκτίμηση όλων των δεδομένων και λαμβανομένου υπόψη ότι μικρές αποκλίσεις στις ετήσιες αξιολογήσεις μπορεί να υπάρχουν, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι είναι διεσπαρμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο (υπάρχουν 48 ομάδες αξιολόγησης για τους Βοηθούς Δασικούς Λειτουργούς), θεωρώ ότι οι συστηθέντες είναι οι πιο κατάλληλοι για προαγωγή.
Οι συστηθέντες είναι αξιόλογοι λειτουργοί και πληρούν όλες τις ιδιότητες που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Ο Ντίνος Χριστοφίδης, μετά την αποφοίτησή του από το Δασικό Κολλέγιο το 1975, εργάστηκε στο Σταυρό της Ψώκας για ένα περίπου χρόνο, στο δασικό Σταθμό Γιαλιάς για 8 περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό Λυσού για 3 χρόνια περίπου, στο Δασικό Σταθμό του Σταυρού της Ψώκας για 3 περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό Λυσού για 5 περίπου χρόνια και στο Δασικό σταθμό Γιαλιάς για περίπου 2 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εργάστηκε αθόρυβα σε ποικιλία εργασιών, όπως επίβλεψη υλοτομικών και δασοκομικών εργασιών, την είσπραξη δασικών προσόδων, περιπόλων και διαφώτιση του κοινού με διαλέξεις. Συμμετείχε ενεργά στην πρόληψη και κατάσβεση πυρκαγιών.
Είναι σε θέση να αξιοποιεί τα μέσα και τον εξοπλισμό του Τμήματος κατάλληλα για αυξημένη αποδοτικότητα λόγω της ευρείας πείρας που απέκτησε από την πολύχρονη υπηρεσία του. Παρατηρείται συνεχής πρόοδος και βελτίωση στην εργασία του, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια. Διακρίνεται για την ψυχραιμία του στη λήψη αποφάσεων και ουδέποτε πανικοβάλλεται.
Ο Χριστοφίδης, λόγω των ιδιοτήτων που ανάφερα, κρίνω ότι είναι καταλληλότερος από αυτούς που δεν συστήνονται.
Ο Νίκος Ξενοφώντος, μετά την αποφοίτησή του από το Δασικό Κολλέγιο το 1975, εργάστηκε στο Δασικό Σταθμό του Σταυρού της Ψώκας για περίπου τρία χρόνια, στον Πωμό για περίπου τρία χρόνια, στην Ορμήδεια για περίπου 8 χρόνια και στη Λάρνακα για άλλα 8 περίπου χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του ασχολήθηκε ευσυνείδητα με διάφορα θέματα, όπως επίβλεψη υλοτομικών, δασοκομικών και αναδασωτικών εργασιών. Συμμετείχε επίσης ενεργά στην προστασία των δασών και ιδιαίτερα στην πυροπροστασία όπως και στη δημιουργία και συντήρηση δενδροστοιχειών. Λόγω της πολύχρονης υπηρεσίας του απέκτησε ευρεία πείρα και είναι σε θέση να αξιοποιεί τα μέσα και τον εξοπλισμό για αύξηση της αποδοτικότητάς τους. Έχει σημειώσει και εξακολουθεί να σημειώνει πρόοδο και βελτίωση στην εργασία του, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια. Προωθεί σχέσεις καλής συνεργασίας με τους συναδέλφους του και τους υφισταμένους του, στοιχεία απαραίτητα για την εκτέλεση των καθηκόντων του. Εφαρμόζει με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Κρίνεται, λόγω των ιδιοτήτων του αυτών, καταλληλότερος από τους υποψηφίους που δεν συστήνονται.
Ο Χρίστος Τρύφωνος, μετά την αποφοίτησή του από το Δασικό Κολλέγιο το 1976, εργάστηκε για πέντε περίπου χρόνια στο Δασικό Σταθμό Κάμπου, στο δασικό σταθμό του Σταυρού της Ψώκας για δύο περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό Κάμπου (Κλάδος Δασικής Μηχανικής) για δύο περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό του Σταυρού της Ψώκας για δύο περίπου χρόνια και στο Δασικό Σταθμό Κάμπου για δέκα περίπου χρόνια. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του ασχολήθηκε με επάρκεια με διάφορα θέματα, όπως επίβλεψη υλοτομικών, αναδασωτικών και δασοκομικών εργασιών, είσπραξη δασικών προσόδων, διεξαγωγή περιπολιών και επιδιόρθωση τηλεφώνων και ραδιοτηλεφώνων. Συμμετείχε ενεργά την πρόληψη και κατάσβεση δασικών πυρκαγιών και ήταν επί σειρά ετών υπεύθυνος του σώματος δασοπυροσβεστών στο Δασικό Σταθμό Κάμπου. Από την πολύχρονη υπηρεσία του απέκτησε ευρεία πείρα και είναι σε θέση να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο τρόπο τα μέσα και τον εξοπλισμό της Υπηρεσίας. Έχει σημειώσει και εξακολουθεί να σημειώνει βελτίωση και άριστες σχέσεις με τους συναδέλφους του και τους υφισταμένους του και είναι πάντοτε πρόθυμος να βοηθήσει. Εφαρμόζει με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Με βάση τα όσα ανέφερα πιο πάνω, τον κρίνω ως καταλληλότερο από τους υποψηφίους που δεν συστήνονται.
Ο Σάββας Κυπριανού, μετά την αποφοίτησή του από το Δασικό Κολλέγιο το 1976, εργάστηκε στο Δασικό Σταθμό Αθαλάσσας (Κλάδος Δασικής Μηχανικής) για εννιά περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό Πλατανιών (Κλάδος Δασικής Μηχανικής) για επτά περίπου χρόνια και στο Δασικό Σταθμό Αθαλάσσας (Κλάδος Δασικής Μηχανικής) για πέντε περίπου χρόνια. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του ασχολήθηκε με την εγκατάσταση και συντήρηση τηλεφωνικών γραμμών, τηλεφωνικών συσκευών και ραδιοτηλεφώνων, με μεγάλη πάντοτε επάρκεια. Με δική του πρωτοβουλία παρακολούθησε μαθήματα τηλεπικοινωνιών για τρία έτη και απέκτησε γνώσεις που τον καθιστούν ικανό και αποτελεσματικό στην εργασία του. Διαθέτει την ικανότητα να εργάζεται σε ομάδα και χωρίς οποιαδήποτε προβλήματα στην εκτέλεση της εργασίας της υπηρεσίας. Συμμετέχει ενεργά και με επιτυχία στην κατάσβεση πυρκαγιών. Λόγω της μακράς υπηρεσίας του απέκτησε ευρεία πείρα, ιδιαίτερα στον τομέα των δασικών τηλεπικοινωνιών, και ως εκ τούτου είναι σε θέση να αξιοποιεί τα μέσα και τον εξοπλισμό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με την πιο πάνω αναφορά μου τον κρίνω ως καταλληλότερο από αυτούς που δεν συστήνω.
Ο Μιχαήλ Χρυσάνθου, μετά την αποφοίτησή του από το Δασικό Κολλέγιο το 1976, εργάστηκε στο Δασικό Σταθμό Κάμπου για πέντε περίπου χρόνια, στο Δασικό Σταθμό Μηλικουρίου για τρία περίπου χρόνια και στο Δασικό Σταθμό Αγίου Θεοδώρου Σολέας για 13 χρόνια περίπου. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του ασχολήθηκε με διάφορα θέματα, όπως επίβλεψη υλοτομικών αναδασωτικών και δασοκομικών εργασιών, είσπραξη δασικών προσόδων και εκτέλεση περιπολιών. Συμμετείχε ενεργά στην πρόληψη και κατάσβεση δασικών πυρκαγιών. Από την πολύχρονη υπηρεσία του απέκτησε ευρεία πείρα και είναι σε θέση να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο τρόπο τα μέσα και τον εξοπλισμό ης Υπηρεσίας. Έχει σημειώσει και εξακολουθεί να σημειώνει βελτίωση και πρόοδο στην εργασία του, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια. Εφαρμόζει με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Με την πιο πάνω αναφορά μου τον κρίνω ως καταλληλότερο από αυτούς που δεν συστήνω."
Κατά το πέρας της σύστασης του ο Διευθυντής ρωτήθηκε από την ΕΔΥ γιατί δεν σύστηνε ορισμένους υποψηφίους, περιλαμβανομένου του κ. Βαλανίδη, που ακολουθούσαν μεν σε αρχαιότητα αλλά είχαν καλύτερες υπηρεσιακές εκθέσεις από τους συστηνόμενους. Απάντησε δε ως ακολούθως:
"Επιδίωξή μου ήταν να βρω τους καταλληλότερους. Γνωρίζω όλους τους υποψηφίους. Διαβουλεύθηκα με όλο το ανώτερο προσωπικό του Τμήματος που τους γνωρίζει με στόχο να επιλέξω τους καλύτερους. Από τις πληροφορίες που μάζεψα, από την προσωπική γνώση που έχω και έχοντας υπόψη ότι λειτουργούν 48 κλιμάκια για σκοπούς αξιολόγησης πιστεύω ότι οι συστηθέντες, παρά την κάποια διαφορά τους στις ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, κρίνονται ως οι καταλληλότεροι για προαγωγή."
Η ΕΔΥ, βασιζόμενη και στη σύσταση του Διευθυντή, επέλεξε τα Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα ως τους καταλληλότερους, αναφέροντας και τα ακόλουθα:
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, επιλέγοντας τους πιο πάνω, παρατήρησε ότι σ΄ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, οι επιλεγέντες υπερτερούν των ανθυποψηφίων τους οι οποίοι προηγούνται αυτών σε αρχαιότητα, η οποία είτε οφείλεται στην ημερομηνία
Είναι πρόδηλη η σημασία και η διάσταση της σύστασης του Διευθυντή στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Η βασική εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον κ. Βαλανίδη είναι δε ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει καθ΄όσον δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων, βασίζεται σε στοιχεία που ήδη βαθμολογούνται και είναι αναιτιολόγητη.
Ασφαλής αφετηρία θεωρώ ότι είναι η απόφαση του αδελφού μου Νικολάου, Δ., στην 873/97, στην οποία αναφέρθηκε στην προηγούμενη απόφαση που έδωσε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.α., Α.Ε. 2207 και 2208, 15.5.1998, και παρέθεσε το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση εκείνη στο οποίο είχε διατυπώσει εμπεριστατωμένα τις ακριβείς παραμέτρους που διέπουν την αντίκριση της σύστασης του Διευθυντή (σ. 5):
"Η αιτιολογημένη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση, προορίζεται, ενόψει του νόμου, ως ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης. Το οποίο συχνά περιγράφεται και ως ουσιώδες: βλ. π.χ. την πρόσφατη απόφαση στη Δημοκρατία ν. Ψωμά, Α.Ε. 1979 ημερ. 17 Οκτωβρίου 1997. Δυνητικά είναι βέβαια. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο όπου η σύσταση εισάγει δικά της δεδομένα τα οποία ως αποτέλεσμα της γνώμης του Προϊσταμένου προσθέτουν στην αξία του συστηνομένου. Όπως υποδείχθηκε από την Ολομέλεια στη Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 387 (στη σελ. 399):
«Ο προϊστάμενος του οικείου τμήματος έχει τη δυνατότητα να εκτιμήσει τις ανάγκες της θέσης και η σημασία της σύστασής του έγκειται στο γεγονός ότι εμπεριέχει τη γνώμη του ως προς το ποιός από τους υποψηφίους είναι ο αξιότερος από την άποψη της συγκέντρωσης των ικανοτήτων και των ιδιοτήτων που απαιτούν τα καθήκοντα της θέσης.»
Τα όσα προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ως απαιτούμενα προσόντα σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης, αποτελούν βέβαια την αμετάβλητη βάση. Ο Προϊστάμενος δύναται όμως, υπό το φως της πείρας, να προβεί σε εξειδικεύσεις. Προσθέτοντας έτσι στα ήδη γνωστά. Με αυτή την έννοια είναι που ο Προϊστάμενος αναφέρεται σε ιδιότητες και ικανότητες που προσιδιάζουν στη θέση. Τις οποίες εν συνεχεία μπορεί να συνδέσει με ό,τι συγκεντρώνει κάποιος υποψήφιος. Κι αυτό με δύο τρόπους. Είτε επισημαίνοντας με αναφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις την υπέρτερη βαθμολογία του συστηνομένου στον επί μέρους σχετικό τομέα παρότι στη γενική εικόνα αξίας εμφανίζεται ισοδύναμος με τους υπολοίπους ή ακόμα και να υστερεί. Είτε, αν πρόκειται για μη βαθμολογηθείσες ιδιότητες και ικανότητες οι οποίες έχουν καταστεί γνωστές ως εκ της υπηρεσιακής σχέσης, με την πρωτογενή αναφορά σε αυτές. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί και το εξής. Στο βαθμό που τέτοιου είδους αναφορά βρίσκεται σε αντίθεση με τη βαθμολογημένη αξία, δεν προσμετρά. Στην Παπαϊωάννου κ.α. (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) λέχθηκαν σχετικά τα εξής (στη σελ. 721):
«Είναι βέβαια θεμελιωμένο πως όταν οι συστάσεις συγκρούονται με την καθόλου εικόνα που εμφανίζουν οι υπηρεσιακές εκθέσεις θα πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους δίνεται περιορισμένη σημασία ανάλογα με την έκταση της σύγκρουσης. (Βλ.
Όπου η σύσταση δεν περιέχει οποιαδήποτε νέα πληροφόρηση μπορεί και πάλι να είναι αιτιολογημένη εφόσον γίνεται αναφορά στην ουσία των στοιχείων που βρίσκονται στους φακέλους, συνάμα και στάθμιση των στοιχείων ώστε να εξηγείται η κατάληξη. Όμως σε τέτοια περίπτωση η αξία της σύστασης δεν μπορεί να είναι παρά μηδενική. Το ακόλουθο απόσπασμα είναι και πάλι από τη Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (ανωτέρω) στις σελ. 398-9:
«Από την άλλη η σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν αποτελεί παράλληλη προς εκείνη της ΕΔΥ κρίση ως προς το ποιος υπερέχει κατά αξία με βάση το περιεχόμενο των φακέλλων και με αυτή την έννοια δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας τους. Σύσταση που απλώς αναπαράγει τα μετρήσιμα στοιχεία του φακέλλου δεν μπορεί να λειτουργεί ως ανεξάρτητος δείκτης αξίας.»"
Η ουσία της σύστασης του Διευθυντή, όπως διατυπώνεται στο μέρος της σύστασης που προηγείται αμέσως της ονομαστικής αναφοράς στα Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα και επαναλαμβάνεται στην απάντηση του προς την ερώτηση της ΕΔΥ, είναι ότι, αν και ορισμένοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και ο κ. Βαλανίδης, υπερτερούν των συστηνομένων σε αξία στις υπηρεσιακές εκθέσεις, οι συστηνόμενοι κρίνονται καταλληλότεροι με βάση την προσωπική του γνώση, τις πληροφορίες που πήρε και τις ενδεχόμενες αποκλίσεις στις αξιολογήσεις ως εκ της ύπαρξης διαφορετικών ομάδων αξιολόγησης. Ούτε όμως η προσωπική του γνώση ούτε οι πληροφορίες του εξειδικεύονται, ώστε να αιτιολογείται η άποψη που διατυπώνεται. Αλλά ούτε και η οποιαδήποτε σημασία που θα μπορούσε να αποδοθεί στο ενδεχόμενο μικρών αποκλίσεων ως εκ της λειτουργίας διαφορετικών ομάδων αξιολόγησης (ίδε
Georghiou v. Republic (1976) 3 CLR 74) θα ήταν επαρκής για να ανατρέψει τις διαφορές στη βαθμολογημένη αξία των μερών, όπως παρατήρησε και ο αδελφός μου Νικολάου, Δ., στην 873/97, και ασφαλώς δεν θα καθιστούσε τα Ενδιαφερόμενα Μέρη υπέρτερα του κ. Βαλανίδη όπως θεώρησε ο Διευθυντής. Το να δίδεται κάποια σημασία στην ύπαρξη διαφορετικών ομάδων αξιολόγησης πόρρω απέχει από του να λέγεται, όπως ουσιαστικά λέγει ο Διευθυντής, ότι το ενδεχόμενο αυτό ανέτρεπε τη βαθμολογημένη αξία και καθιστούσε τα Ενδιαφερόμενα Μέρη υπέρτερα του κ. Βαλανίδη.Πέραν των πιο πάνω γενικών όσο και ανεπαρκών αναφορών του Διευθυντή, υπάρχουν και τα επί μέρους σχόλια του για τον κάθε συστηνόμενο, στα οποία απομένει να αποταθεί κανείς εις αναζήτηση της αιτιολογίας της σύστασης του. Εκτός όμως από την παράθεση του ιστορικού της υπηρεσίας εκάστου, που ασφαλώς δεν παίρνει το πράγμα πιο πέρα, τα σχόλια του Διευθυντή δεν ανάγονται σε οτιδήποτε περισσότερο από κοινότυπες διατυπώσεις γενικοτήτων όπως (και αυτό το λέγει για όλους τους συστηνόμενους) ότι λόγω της πολύχρονης υπηρεσίας του απέκτησε ευρεία πείρα και είναι σε θέση να αξιοποιεί τα μέσα και τον εξοπλισμό της υπηρεσίας, ότι (για τέσσερις από τους πέντε συστηνόμενους) έχει σημειώσει και εξακολουθεί να σημειώνει πρόοδο στην εργασία του ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ότι (για τρεις από τους συστηνόμενους) εφαρμόζει με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία, ότι ο κ. Χριστοφίδης διακρίνεται για τη ψυχραιμία του, ότι ο κ. Ξενοφώντος προωθεί σχέσεις καλής συνεργασίας, ότι ο κ. Τρύφωνος διατηρεί άριστες σχέσεις με τους συναδέλφους του, και ότι ο κ. Κυπριανού διαθέτει την ικανότητα να εργάζεται σε ομάδα. Αυτά είναι όλα όσα απαρτίζουν τη σύσταση. Και ασφαλώς δεν την αιτιολογούν. Όχι μόνο, όπως ανάφερα, διότι συνιστούν κοινοτυπίες, αλλά και διότι θα μπορούσαν κάλλιστα να λεχθούν και για τους άλλους υποψηφίους και μάλιστα για τον κ. Βαλανίδη, και διότι αναφέρονται εν πολλοίς αν όχι καθ΄όλα σε στοιχεία που ήδη βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Στις οποίες μάλιστα, όπως και ο ίδιος ο Διευθυντής λέγει, ο κ. Βαλανίδης υπερτερεί ως προς ορισμένα στοιχεία. Στην πραγματικότητα, σε καμιά από τις ιδιότητες προς τις οποίες συσχετίζονται τα σχόλια του Διευθυντή δεν υπερτερούσε του κ. Βαλανίδη οποιοσδήποτε συστηνόμενος αλλά μάλλον ήταν ο κ. Βαλανίδης που, βαθμολογηθείς καθ΄όλα "Εξαίρετα" τα τελευταία χρόνια (μόνο στοιχείο στο οποίο βαθμολογήθηκε "Πολύ Ικανοποιητικά" και μόνο το 1992 ήταν "Επαγγελματική Κατάρτιση"), υπερτερούσε εκάστου σε συγκεκριμένα στοιχεία - του κ. Ξενοφώντος στα στοιχεία 1-"Επαγγελματική Κατάρτιση", 4-"Υπευθυνότητα", 5-"Πρωτοβουλία" και 8-"Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα", του κ. Χριστοφίδη στα στοιχεία 4, 6-"Συνεργασία/Σχέσεις" και 8, του κ. Χρυσάνθου στα στοιχεία 1, 3-"Υπηρεσιακό Ενδιαφέρον", 5 και 8, του κ. Τρύφωνος στα στοιχεία 1, 4, 5 και 8 και του κ. Κυπριανού στα στοιχεία 5 και 8. Το στοιχείο 8 μάλιστα αφορά ιδιαίτερα τη δυνατότητα των υποψηφίων να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της θέσης. Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία λέγει ότι ο Διευθυντής βάσισε τη σύσταση του σε στοιχεία πέραν των βαθμολογουμένων στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Αποτυγχάνω εντελώς να διαπιστώσω κάτι τέτοιο, ούτε και εξειδικεύεται η εισήγηση. Λέγει ακόμα ο κ. Μαππουρίδης ότι η σύσταση είναι εμπεριστατωμένη. Εκτενής μπορεί να είναι, όχι όμως εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη στα πλαίσια της νομολογίας. Η σύσταση είναι τόσο αναιτιολόγητη όσο είναι και σε διάσταση με τα στοιχεία των φακέλων, απολήγουσα σε ανάπλαση και διαφοροποίηση τους.
Η πτώση της σύστασης συμπαρασύρει και την ίδια την απόφαση της ΕΔΥ που βασίσθηκε σε αυτή, χωρίς να χρειάζεται να εξετασθούν άλλοι λογοι ακύρωσης.
Η προσφυγή λοιπόν επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα του κ. Βαλανίδη.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π