|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 4 ΑΑΔ 696
31 Ιουλίου, 2000
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 229/1999)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Παράβαση δεδικασμένου ― Περιστάσεις στοιχειοθέτησής της στην κριθείσα περίπτωση.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου ― Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Προαγωγές ― Απόφαση επιλογής του καταλληλότερου κατ' επανεξέταση μετά από ακυρωτική απόφαση ― Κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ― Παραβίαση του δεδικασμένου ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Ο αιτητής προσέβαλε την μετά από επανεξέταση προαγωγή του ενδιαφερομένου στη θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εμπορία). Η ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (απόφαση Ολομέλειας) στην οποία όφειλε να βασιστεί η επανεξέταση είχε προβεί σε συγκεκριμένες διαπιστώσεις αναφορικά με τους διαδίκους οι οποίες συνιστούσαν δεδικασμένο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η Αρχή όφειλε, κατά την επανεξέταση, να μην παρεκκλίνει από το δεδικασμένο, ό,ποια και αν ήταν η δική της άποψη. Το έργο της περιοριζόταν σε μόνο τη συνολική στάθμιση υπό το φως των όσων η Ολομέλεια καθόρισε ως το ισοζύγιο στα επιμέρους.
Δεν ήταν όμως έτσι που προσήγγισε το ζήτημα η Αρχή. Προέβη, σε σχέση με το καθετί, σε μια εξ υπαρχής θεώρηση των διαφόρων στοιχείων, για να μορφώσει νέα δική της άποψη αναφορικά και με τα ήδη καθορισθέντα.
Το τί σήμαινε η γενική δήλωση στην απόφαση της Αρχής ότι "η αιτιολογία της σύστασης δεν συνάδει με το σύνολο των στοιχείων αξιολόγησης" δεν εξειδικεύτηκε και παραμένει άγνωστο.
Ως προς τα προσόντα, η δήλωση ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερούσε δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε ένδειξη περί αναγνώρισης του ότι, σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας, μόνο "οριακή σημασία" είχε το πρόσθετο προσόν. Η δήλωση ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερούσε σε πείρα βρίσκεται σε αντίθεση με ό,τι η Ολομέλεια είχε καθορίσει ως το ίδιο μεταξύ τους επίπεδο. Δεν υπήρξε λοιπόν συμμόρφωση με το δεδικασμένο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γρηγορίου v. Α.Η.Κ. (1998) 3 Α.Α.Δ. 728,
Δημοκρατία v. Ανδρέου κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 153.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τον αιτητή κατά της προαγωγής, κατόπιν επανεξέτασης, του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εμπορία) στο Περιφερειακό Γραφείο Αμμοχώστου-Λάρνακας.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Κ. Στιβαρού για Γ. Κακογιάννη, για την Καθ' ης η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
NIKOΛΑΟΥ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ημερ. 15 Δεκεμβρίου 1998 με την οποία, ως αποτέλεσμα επανεξέτασης κατόπιν ακυρωτικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, προήχθη ξανά το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, Παναγιώτης Ολύμπιος, στη θέση του Περιφερειακού Μηχανικού (Εμπορία) στο Περιφερειακό Γραφείο Αμμοχώστου-Λάρνακας.
Στην προηγούμενη διαδικασία, όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό, η Αρχή:
" ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ
παρά την αντίθετη άποψη του Διευθυντή, την προαγωγή του 8622 Ολύμπιου Παναγιώτη, στη θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εμπορία), Γραφείο Περιφέρειας Α-Λ, από 1.1.1994, λόγω του ότι ο Ολύμπιος Παναγιώτης είναι αρχαιότερος του Γρηγορίου Αναστασίου ενώ η διαφορά τους στη βαθμολογία είναι οριακή. Επίσης κατά την άποψη των Μελών ο Ολύμπιος Παναγιώτης διαθέτει περισσότερη πείρα που απέκτησε μετά την απόκτηση του διπλώματος του (BSc) σε θέματα Electrical Power και ειδικώς για θέματα "εμπορίας" που έχουν σημασία ιδιαίτερη για τη θέση αυτή, για 1 1/2 χρόνο εκτός Αρχής Ηλεκτρισμού (μέρος στην Ιταλία) όσο και εντός της Αρχής, και λόγω των πιο πάνω ο Ολύμπιος Παναγιώτης υπερτερεί καταφανώς για τη θέση αυτή σε ικανότητα και πείρα από τον Γρηγορίου Αναστάσιο. Τα Μέλη εβασίστηκαν σε όλα τα στοιχεία των σχετικών φακέλλων και τις προσωπικές τους γνώσεις."
Η προσφυγή του ίδιου αιτητή κατά της απόφασης εκείνης απορρίφθηκε πρωτόδικα αλλά, σε έφεση, η Ολομέλεια δέκτηκε την προσφυγή και ακύρωσε την απόφαση - βλ. Αναστάσιος Γρηγορίου ν. Α.Η.Κ. (1998) 3 A.A.Δ. 728 - για δύο λόγους:
α) διότι δεν καταγράφηκαν τα στοιχεία των προσωπικών γνώσεων· και
β) διότι τα υπόλοιπα στοιχεία, τα οποία ήταν ενώπιον του Συμβουλίου της Αρχής, δεν ήταν "ικανά να θεμελιώσουν τη διαπίστωση για 'καταφανή υπεροχή'" του ενδιαφερομένου προσώπου και, επομένως, έπασχε η αιτιολογία.
Ενδιαφέρει εν προκειμένω ο δεύτερος λόγος της ακύρωσης για τον οποίο η Ολομέλεια ανέφερε τα εξής:
"Όπως έχει τεθεί στην Ρ.Ι.Κ. ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 A.A.Δ. 338, η υπεροχή για να είναι έκδηλη πρέπει να προσλαμβάνει αντικειμενική υπόσταση. Εξέταση των στοιχείων που είχε ενώπιον του το Συμβούλιο της Α.Η.Κ. αποκαλύπτει ότι ο εφεσείων υπερτερούσε οριακά στο στοιχείο της αξίας. Είχαν και οι δύο τα προσόντα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας αλλά το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε πρόσθετο προσόν το οποίο δεν αποτελούσε πλεονέκτημα και στο οποίο πρέπει να δίνεται οριακή σημασία. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερούσε του εφεσείοντα κατά δύο μήνες στην αρχαιότητα. Η πείρα των δύο υποψηφίων τόσο εκτός όσο και εντός της Α.Η.Κ. βρισκόταν περίπου στο ίδιο επίπεδο.
Έχουμε την άποψη ότι τα πιο πάνω στοιχεία δεν είναι ικανά για να θεμελιώσουν τη διαπίστωση για "καταφανή υπεροχή". Ακολουθεί πως η σχετική διαπίστωση δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου αλλά, αντίθετα, κλονίζεται από αυτά. Για το λόγο αυτό η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης είναι πλημμελής ......."
Βέβαια, δεν χρειαζόταν "καταφανής υπεροχή" του ενδιαφερομένου προσώπου για να προτιμηθεί εκείνος αντί ο αιτητής. Η ουσία της απόφασης της Ολομέλειας έγκειτο στο ότι η Αρχή απέτυχε να αναγνωρίσει τα επιμέρους στοιχεία στην ορθή τους διάσταση και ότι η Αρχή σχημάτισε την άποψη της πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο "υπερτερούσε καταφανώς", ένεκα αυτής της αποτυχίας.
Η κατάληξη της Ολομέλειας στο εν λόγω ζήτημα είχε ως έρεισμα τα στοιχεία της περίπτωσης τα οποία εξειδίκευσε, με δεδομένη ασφαλώς την υπέρ του αιτητή σύσταση του Γενικού Διευθυντή την οποία ως εκ τούτου δεν μνημόνευσε στο απόσπασμα που παρέθεσα. Η εξειδίκευση στοιχείων στην οποία προέβη η Ολομέλεια περιλάμβανε, καθώς είναι σαφές, και καθορισμό του ισοζυγίου συγκριτικά μεταξύ αιτητή και ενδιαφερομένου προσώπου στον κάθε επιμέρους τομέα. Χωρίς ωστόσο στάθμιση από την Ολομέλεια των στοιχείων στο σύνολο τους αφού αυτό το τελευταίο θα αποτελούσε έργο της Αρχής κατά την επανεξέταση. Επρόκειτο για τις ακόλουθες εξειδικεύσεις, με δεδομένη πάντοτε την υπέρ του αιτητή σύσταση:
α) Ο αιτητής "υπερτερούσε οριακά στο στοιχείο της αξίας"·
β) το ενδιαφερόμενο πρόσωπο "κατείχε πρόσθετο προσόν το οποίο δεν αποτελούσε πλεονέκτημα και στο οποίο πρέπει να δίνεται οριακή σημασία"·
γ) το ενδιαφερόμενο πρόσωπο "υπερτερούσε ..... κατά δύο μήνες στην αρχαιότητα"· και
δ) "η πείρα των δύο υποψηφίων τόσο εκτός όσο και εντός της Α.Η.Κ. βρισκόταν περίπου στο ίδιο επίπεδο."
Έτσι έκρινε η Ολομέλεια. Τα εν λόγω στοιχεία συνιστούν μέρος του δεδικασμένου της υπόθεσης αφού με αυτά δομήθηκε το σκεπτικό της Ολομέλειας για έλλειψη αιτιολογίας. Δεν υπήρχε πλέον δυνατότητα αμφισβήτησης τους. Η Αρχή όφειλε, κατά την επανεξέταση, να μην παρεκκλίνει από αυτά, όποια και αν ήταν η δική της άποψη. Το έργο της περιοριζόταν σε μόνο τη συνολική στάθμιση υπό το φως των όσων η Ολομέλεια καθόρισε ως το ισοζύγιο στα επιμέρους.
Δεν ήταν όμως έτσι που προσήγγισε το ζήτημα η Αρχή. Προέβη, σε σχέση με το καθετί, σε μια εξ υπαρχής θεώρηση των διαφόρων στοιχείων για να μορφώσει νέα δική της άποψη αναφορικά και με τα ήδη καθορισθέντα. Παραθέτω εδώ το κρίσιμο μέρος του πρακτικού:
"Στο σημείο αυτό, τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής, αφού μελέτησαν τη σύσταση του τότε Αρχιμηχανικού & Γενικού Διευθυντή για προαγωγή στην επίμαχη θέση του 7501 Αναστάσιου Γρηγορίου και αφού, προηγουμένως διεξήγαγαν τη δική τους έρευνα, με βάση όλα τα ενώπιον τους στοιχεία, τα οποία ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, επεσήμαναν ότι, η αιτιολογία, της σύστασης δεν συνάδει με το σύνολο των στοιχείων αξιολόγησης, όπως αυτά καθορίζονται στους Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986 και προκύπτουν από το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και φύλλων αξιολόγησης των υποψηφίων και ως εκ τούτου δεν μπορούν να την υιοθετήσουν.
Τα Μέλη επεσήμαναν ότι, με βάση το σύνολο των στοιχείων αξιολόγησης, ο 8622 Παναγιώτης Ολύμπιος κατά τον ουσιώδη χρόνο, υπερτερούσε έναντι του 7501 Αναστάσιου Γρηγορίου σε προσόντα, αρχαιότητα, πείρα και ικανότητα. Ειδικότερα, τα Μέλη έλαβαν δεόντως υπόψη τους ότι, ο 8622 Παναγιώτης Ολύμπιος κατέχει το επιπρόσθετο προσόν Msc in Electrical Power Transmission and Distribution, πέραν από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο είναι απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης, έχει σημαντική πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης και υπερέχει επίσης ελαφρώς σε αρχαιότητα δύο μηνών, έναντι του 7501 Αναστάσιου Γρηγορίου.
Τα Μέλη έλαβαν επίσης υπόψη τους τις ισάξιες υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων 7501 Αναστάσιου Γρηγορίου και 8622 Παναγιώτη Ολύμπιου χωρίς να παραγνωρίσουν την οριακή υπεροχή του 7501 Αναστάσιου Γρηγορίου στην κατά μέρους αξιολόγηση των υπηρεσιακών εκθέσεων, γεγονός το οποίο, όπως έκριναν τα Μέλη, δεν είναι αρκετό για να αντισταθμίσει την προαναφερθείσα υπεροχή του 8622 Παναγιώτη Ολύμπιου."
Ας σημειωθεί ότι ο Διεθυντής σύστησε τον αιτητή επειδή, κατά την άποψη του, υπερτερούσε του ενδιαφερομένου προσώπου "σε αξία, ικανότητα και επίδοση στην υπηρεσία". Και το έχουμε ως δεδομένο ότι ο αιτητής σε αξία υπερτερούσε οριακά. Το τί σήμαινε η γενική δήλωση στην απόφαση της Αρχής ότι "η αιτιολογία της σύστασης δεν συνάδει με το σύνολο των στοιχείων αξιολόγησης" δεν εξειδικεύτηκε και παραμένει άγνωστο.
Ως προς τα προσόντα, η δήλωση ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερούσε δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε ένδειξη περί αναγνώρισης του ότι, σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας, μόνο "οριακή σημασία" είχε το πρόσθετο προσόν. Τουναντίον ο συσχετισμός, αυτή τη φορά, του επιπρόσθετου προσόντος με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης, που αυξάνει τη σημασία του - βλ. Δημοκρατία ν. Ανδρέου κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 153 - καθιστά σαφή την παρέκκλιση. Το ίδιο και με την πείρα. Η δήλωση ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπερτερούσε σε πείρα βρίσκεται σε αντίθεση με ό,τι η Ολομέλεια είχε καθορίσει ως το ίδιο μεταξύ τους επίπεδο. Δεν υπήρξε λοιπόν συμμόρφωση με το δεδικασμένο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.