ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2000) 4 ΑΑΔ 63
7 Φεβρουαρίου, 2000
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
K. K. NEW EXTRA LTD,
Αιτητής,
v.
ΑΝΤΕΝΝΑ Τ.V. LTD,
Kαθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 554/1996)
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28.1.97:
Κ.Κ. ΝΕW EXTRA LTD,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 554/1996)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία καταχώρισης ― Η πλήρης γνώση της προσβαλλόμενης πράξης από τον αιτητή, η οποία δίδει εκκίνηση στη διαδρομή της προθεσμίας ― Δεν απαιτείται γνώση αποδεικτικών θεμάτων αναγκαίων για τη στοιχειοθέτηση λόγων ακυρώσεως ― Περιστάσεις του εκπροθέσμου της προσφυγής στην κριθείσα περίπτωση.
Τηλεοπτικοί Σταθμοί ― Χορήγηση συχνότητας σε αδειούχο τηλεοπτικό σταθμό σύμφωνα με τον περί Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμο του 1992 (Ν.29(Ι)/92) ― Το ζήτημα της λήψης γνώσης της χορήγησης της συχνότητας, για σκοπούς προσφυγής βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση με την οποία παραχωρήθηκε άδεια χρήσης του καναλιού 67 στα ενδιαφερόμενα μέρη αντί στους ιδίους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Κρίνεται πως δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως η γνώση που απέκτησαν οι αιτητές με την επιστολή ημερομηνίας 10.4.96 ήταν πλήρης και πως άρχισε από τότε να τρέχει η προθεσμία. Προκύπτει από αυτή με σαφήνεια πως το κανάλι 67 αφαιρέθηκε από τους αιτητές, οι οποίοι κλήθηκαν "να προχωρήσουν αμέσως στην αλλαγή", και χορηγήθηκε στην ενδιαφερόμενη εταιρεία. Είχαν, επομένως οι αιτητές γνώση του περιεχομένου της απόφασης που λήφθηκε, όπως άλλωστε τελικά την προσβάλλουν. Επιπλέον, αντίθετα προς την εισήγησή τους, είχαν γνώση και της αιτιολογίας της. Με προοπτική τη χρήση της βουνοκορφής Μαδαρής, μελετήθηκαν λύσεις για τελικό αποτέλεσμα που θα ήταν εφαρμόσιμο και λειτουργήσιμο χωρίς παρεμβολές μεταξύ των διαφόρων σταθμών και η κατανομή που έγινε, όπως τη δείχνει ο πίνακας που επισυνάφθηκε, κατά την εξήγηση που δίδεται στην επιστολή, ήταν η καλύτερη δυνατή και η ορθολογιστικότερη, για λόγους που επίσης εξηγούνται. Πέρα από αυτά, καταφαίνεται πως τη μελέτη και την κατανομή την έκαμε το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων μετά από διαβουλεύσεις που κατονομάζονται και, πάντως, το Δικαστήριο διαφωνεί πως για να ήταν πλήρης η γνώση των αιτητών θα έπρεπε απαραίτητα να είχαν υπόψη και λεπτομέρειες προς τέτοια κατεύθυνση. Όσα αποφασίστηκαν από την Ολομέλεια στη Σάββα ν. Πανεπιστημίου Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 154, θα ήταν σχετικά. Κρίθηκε πως έστω αναρμοδίως ληφθείσα απόφαση ήταν εκτελεστή και προσβλητή από την έκδοσή της, αφού απέκτησε οντότητα στο διοικητικό χώρο και εν προκειμένω το έχουμε πως η προσβαλλομένη απόφαση είχε ήδη εφαρμοστεί. Δεν απαιτείται γνώση αποδεικτικών θεμάτων αναγκαίων για τη στοιχειοθέτηση ενώπιον του Δικαστηρίου ισχυρισμών για αντισυνταγματικότητα, παρανομία, υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, που είναι οι λόγοι για τους οποίους, σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος, διοικητική πράξη υπόκειται σε ακύρωση. Η προσφυγή είναι απαράδεκτη ως εκπρόθεσμη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103,
Ploussiou v. Central Bank (1982) 3 C.L.R. 230,
Irrigation Division "Katzilos" v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1068,
Iacovou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1508,
Kritiotis v. Municipality of Paphos a.ο. (1986) 3 C.L.R. 322,
Rainbow Bleaching and Dyeing Co Ltd v. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1990) 3(A) Α.Α.Δ. 93,
Νεοφύτου v. Δημοκρατίας κ.ά. (1991) 4(Δ) Α.Α.Δ. 3487,
Κουππαρής v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 500,
Ιωαννίδου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 1458,
Γεωργίου v. Δήμου Λάρνακας (1998) 3 Α.Α.Δ. 197,
Σάββα v. Πανεπιστημίου Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 154,
Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 13.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τους αιτητές κατά της παραχώρησης άδειας χρήσης του καναλιού 67 στους Αntenna TV Ltd και κατά της ανάκλησης ή κατάργησης προηγούμενης απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 19/4/95 με την οποία παραχώρησαν άδεια χρήσης του καναλιού αυτού στους αιτητές.
Π. Παύλου, για τους Αιτητές.
Π. Κληρίδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Χριστοφίδης, για την Ενδιαφερόμενη εταιρεία.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Αιτήσεις για τροποποίηση και ο χρόνος που χρειάστηκαν τα μέρη για να ετοιμάσουν τις αγορεύσεις τους προκάλεσαν την καθυστέρηση στην εκδίκαση της προσφυγής. Η τελευταία αγόρευση καταχωρήθηκε στις 18.11.99 και η διαδικασία συμπληρώθηκε στις 9.12.99.
Η προσφυγή αφορά στο κύρος απόφασης "με την οποία οι Καθ'ων η Αίτηση παραχώρησαν άδεια χρήσης του καναλιού 67 στους ANTENNA TV LTD και/ή με την οποία ανακάλεσαν και/ή κατάργησαν προηγούμενη διοικητική τους πράξη ημερομηνίας 19.4.95 με την οποία είχαν παραχωρήσει άδεια χρήσης του πιο πάνω καναλιού στους Αιτητές". Εν τούτοις στρεφόταν κατά των ΑΝΤΕΝΝΑ ΤV LTD ως καθ' ων η αίτηση, προς τους οποίους και μόνο επιδόθηκε. Αυτοί έθεσαν το θέμα με την ένστασή τους, υποβλήθηκε αίτηση για τροποποίηση και με ενδιάμεση απόφαση επέτρεψα να φαίνεται η Κυπριακή Δημοκρατία ως καθ' ων η αίτηση.
Η ένσταση στην τροποποιημένη προσφυγή την έφερε εκπρόθεσμη. Το ουσιαστικό μέρος της θεραπείας το έχω παραθέσει. Πριν από αυτό αναφέρονται λεπτομέρειες σε σχέση με τη γνωστοποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης. Αυτή εμφανιζόταν να έγινε με την επιστολή ημερομηνίας 10.4.96 στην οποία, όπως είναι αναντίλεκτο, οι αιτητές απάντησαν με επιστολή των δικηγόρων τους, ημερομηνίας 11.4.96. Η προσφυγή όμως ασκήθηκε στις 27.6.96, δηλαδή μετά την εκπνοή της προθεσμίας των 75 ημερών.
Υποβλήθηκε δεύτερη αίτηση για τροποποίηση την οποία, παρά τις αρχικές ενστάσεις τους, δέχθηκαν οι καθ' ων η αίτηση και η ενδιαφερόμενη εταιρεία. Ορθά όπως υπέδειξα από τότε, εγκρίνοντας την τροποποίηση. Δεν προέκυπτε ζήτημα διαφοροποίησης του αντικειμένου της προσφυγής και στόχος της τροποποίησης ήταν η απάλειψη από τη θεραπεία αχρείαστων λεπτομερειών που ενδεχομένως θα παρεμβάλλονταν κατά τη συζήτηση της άποψης των αιτητών πως, τελικά, η επιστολή ημερομηνίας 10.4.96 δεν τους έδινε την πλήρη γνώση που απαιτείται για ενεργοποίηση της προθεσμίας. Αυτό είναι και το ζήτημα που πρέπει τώρα να μας απασχολήσει ως πρώτο.
Στις 26.1.95 το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε αίτηση των αιτητών για προσωρινή άδεια ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού (του NEW EXTRA T.V.) τοπικής κάλυψης (πόλη Λεμεσού και περίχωρα) για δοκιμαστική περίοδο 6 μηνών στη συχνότητα - κανάλι 39. Για λόγους που καταγράφονται, με νέα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 31.3.95, μειώθηκε η δοκιμαστική περίοδος ισχύος της άδειας σε τρεις μήνες και αποφασίστηκε αντικατάσταση του καναλιού 39 με το κανάλι 61. Με τηλεομοιότυπο των τεχνικών συμβούλων των αιτητών προς το Υπουργικό Συμβούλιο επισημάνθηκε πρόβλημα από παρεμβολές, ζητήθηκε άδεια για χρήση του καναλιού 67 και με επιστολή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ημερομηνίας 19.4.95, βεβαιώθηκε διευθέτηση προς εκείνη την κατεύθυνση. Σημειώνεται στην επιστολή πως η χρήση του καναλιού 67 από τους αιτητές, όπως είχαν δεχθεί και οι ίδιοι, θα ήταν εντελώς προσωρινή ώστε να δοθεί χρόνος για διαλεύκανση του θέματος. Επιπλέον, τονίστηκε πως σύμφωνα με τις διατάξεις του περι Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1992 (Ν. 29(Ι)/92) άδεια τηλεοπτικού σταθμού μπορεί να χορηγηθεί μόνο από το Υπουργικό Συμβούλιο, "όπως έγινε και στην περίπτωση του καναλιού 61".
Θα δούμε τώρα το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 10.4.96 που στάληκε στους δικηγόρους των αιτητών από το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων. Στο πρώτο της σκέλος συνοψίζονται τα προηγηθέντα. Η συζήτηση σε σχέση με την προθεσμία περιστρέφεται γύρω από την πληρότητα της γνώσης που κτήθηκε από το δεύτερο σκέλος της, το οποίο και παραθέτω.
"Στις 18.9.95 δόθηκαν οδηγίες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για χρήση της βουνοκορφής Μαδαρής ως κοινού σημείου εκπομπής / αναμετάδοσης τηλεοπτικών προγραμμάτων ιδιωτικών αδειούχων τηλεοπτικών σταθμών παγκύπριας κάλυψης. Έχοντας υπόψη την πιο πάνω οδηγία το Υπουργείο τούτο μαζί με εκπροσώπους των αδειούχων τηλεοπτικών σταθμών παγκύπριας κάλυψης μελέτησε εναλλακτικές λύσεις σ'ότι αφορά τα κανάλια που θα χρησιμοποιηθούν για την εκπομπή / αναμετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων από τη Μαδαρή όπως επίσης και τις άλλες αλλά αναγκαίες τροποποιήσεις / μετακινήσεις καναλιών από άλλες τοποθεσίες ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ένα σωστό, εφαρμόσιμο και λειτουργήσιμο Σχέδιο Κατανομής Τηλεοπτικών Καναλιών χωρίς παρεμβολές μεταξύ των διαφόρων σταθμών των οποίων τα τεχνικά χαρακτηριστικά ελέγχονται από το Υπουργείο τούτο. Το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων είναι ο συνημμένος Πίνακας με τίτλο "Σχέδιο Κατανομής Συχνοτήτων Τηλεόρασης (UHF) Kanalia Eκπομπής Τηλεόρασης (Ορθό μέχρι 6.2.96)" το οποίο πιστεύεται ότι αποτελεί την καλύτερη δυνατή και ορθολογιστικότερη κατανομή των καναλιών έχοντας υπόψη τους περιορισμούς που μας επιβάλλουν οι παρεμβολές από τους τουρκικούς σταθμούς που εκπέμπουν είτε από την Τουρκία ή τις κατεχόμενες περιοχές και τους άλλους ξένους σταθμούς που εκπέμπουν από τη Συρία, Λίβανο, Ισραήλ και Αίγυπτο.
Με βάση τα πιο πάνω αποτελέσματα είναι αναγκαίο όπως το κανάλι εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού "ΝΕW EXTRA" μετακινηθεί πίσω στο κανάλι που χορηγήθηκε με την άδεια από το Υπουργικό Συμβούλιο, ή στην περίπτωση που για άλλους λόγους περιλαμβανομένου και εκείνου σχετικά με την πιθανή παρεμβολή από αραβόφωνο σταθμό, σε κάποιο άλλο διαθέσιμο κανάλι όπως το 49.
Το πιο πάνω θέμα συζητήθηκε σε έκταση σε αριθμό συναντήσεων μεταξύ των κ.κ. Κωνσταντίνου/Σαββίδη αλλά χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου τα παράπονα του κ. Κωνσταντίνου για παρεμβολές στο κανάλι 67 από τον αδειούχο τηλεοπτικό σταθμό "ΑΝΤΕΝΝΑ", στον οποίο χορηγήθηκε το κανάλι 67 σύμφωνα με το υπό αναφορά στην παράγραφο (iii) Σχέδιο Κατανομής Συχνοτήτων Τηλεόρασης, συνεχίζονται. Σημειώστε ότι ο κ. Κωνσταντίνου αποδέχεται ότι το κανάλι 67 χρησιμοποιείται προσωρινά, εντούτοις φαίνεται ότι δεν είναι διαθετιμένος να μετακινηθεί από αυτό.
Ενόψει των πιο πάνω παρακαλώ όπως δώσετε οδηγίες στους πελάτες σας εταιρεία "Κ & Κ Νew Extra Ltd", να προχωρήσουν αμέσως στην αλλαγή του καναλιού εκπομπής από το 67 στο 61 ή στην περίπτωση που κατά τη γνώμη τους οι παρεμβολές από ξένο αραβόφωνο συνεχίζονται σε βαθμό που επηρεάζεται η λήψη του σήματος του σε ψηλό βαθμό, στο κανάλι 49.
Eίμαστε στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε συμπληρωματικές πληροφορίες ή/και διευκρινίσεις".
Το άλλο που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι η αντίδραση των αιτητών όπως την περικλείει η επιστολή των δικηγόρων τους ημερομηνίας 11.4.96:
"Λάβαμε την επιστολή σας ημερομηνίας 10.4.96 το περιεχόμενο της οποίας μεταφέραμε στους πελάτες μας και θα σας παρακαλούσαμε όπως μας διευκρινήσετε αν είναι δυνατό τα πιο κάτω σημεία μια και οι πελάτες μας έχουν έννομο συμφέρον να μάθουν όλα τα γεγονότα αναφορικά με το θέμα της παραχώρησης της χρήσης του καναλιού 67 στους ΑΝΤΕΝΝΑ Τ.V. LTD μετά που είχε παραχωρηθεί στους ίδιους.
(α) Πότε ακριβώς παραχωρήθηκε η χρήση του πιο πάνω καναλιού στους ΑΝΤΕΝΝΑ Τ.V. LTD και δόθηκε η άδεια αυτή γραπτά ή προφορικά;
(β) Υπό ποίους όρους παραχωρήθηκε η πιο πάνω άδεια και ποιο ήταν το ακριβές περιεχόμενό της;
(γ) Η συγκεκριμένη άδεια παραχωρήθηκε από το υπουργείο σας και ήταν προσωρινή (όπως υποδηλώνει η φράση "ορθό μέχρι 6/2/96" επί του σχετικού σχεδίου κατανομής που επισυνάψατε ως παράρτημα) ή χορηγήθηκε νομότυπα από το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση τις πρόνοιες του σχετικού Νόμου 29(Ι)/92;
(δ) Αν η σχετική άδεια χορηγήθηκε γραπτά παρακαλούμε όπως μας σταλεί αντίγραφο της ενώ αν οποιοιδήποτε τυχόν όροι που επιβλήθηκαν κατά την χρήση του καναλιού 67 στους ΑΝΤΕΝΝΑ Τ.V. όπως η επιτρεπόμενη ένταση του σήματος δεν φαίνονται στο σχετικό έγγραφο γνωστοποιήστε μας το ακριβές περιεχόμενό τους.
Όλες οι πιο πάνω πληροφορίες ειναι απαραίτητες προκειμένου να εξετάσουν οι πελάτες μας τη νομική τους θέση μια και ούτε το κανάλι 61 αλλά ούτε και το κανάλι 49 δεν προσφέρονται αντικειμενικά για χρήση λόγω των έντονων παρεμβολών σ' αυτά από ξενόφωνους σταθμούς.
Ελπίζουμε στην ανταπόκριση σας και στην παροχή των σχετικών διευκρινήσεων το συντομότερο δυνατό."
Η αγόρευση των μερών επί του σημείου ήταν μακροσκελής αλλά νομίζω πως τα πιο κάτω αποδίδουν την ουσία τους. Σημειώνω πως οι διαφορετικές απόψεις που ανέπτυξαν ολοκληρώνονται με εκτεταμένη αναφορά στη νομολογία και στη βιβλιογραφία με παράθεση πολλών αποσπασμάτων. Δεν υπάρχει διαφωνία ως προς τις αρχές όπως αυτές θεμελιώθηκαν και σημειώνω τις παραπομπές που έγιναν, κατά μεγάλο μέρος κοινές. (Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103, Ploussiou v. Central Bank (1982) 3 C.L.R. 230, Irr. Division "Katzilos" v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1068, Iacovou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1508, Kritiotis v. M'ty of Paphos and Others (1986) 3 C.L.R. 322, Rainbow Bleaching and Dyeing Co Ltd v. Aναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1990) 3(Α) Α.Α.Δ. 93, Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1991) 4(Δ) Α.Α.Δ. 3487, Δημήτρης Κουππαρής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 500, Ελίζα Μαρκίδου Ιωαννίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 1458, "Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο", Ηλία Γ. Κυριακόπουλου - Γ. Ειδικό Μέρος, 4η έκδοση, σελ. 130, "Αι Προϋποθέσεις του Παραδεκτού της Αιτήσεως Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας", Στεφ. Δελικωστόπουλου σελ. 404 και 409, "Η Αίτησις Ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας", Θ. Τσάτσου, 3η έκδοση σελ. 74, Ν. Χρ. Χαραλάμπους "Η Δράση και ο Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης", σελ. 186.) Βλέπε και την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (1998) 3 Α.Α.Δ. 197.
Οι αιτητές προτείνουν πως από την επιστολή ημερομηνίας 10.4.96 έλειπαν σημαντικά στοιχεία που δημιουργούσαν εύλογα ερωτήματα. Αν πράγματι είχε χορηγηθεί οποιαδήποτε άδεια στην ενδιαφερόμενη εταιρεία δεν προέκυπτε η ημερομηνία της και αν υπέκειτο σε όρους ή χρονικούς περιορισμούς ή, ακόμα, αν είχε λήξει. Δεν αναφερόταν το διοικητικό όργανο που εξέδωσε την απόφαση ούτε η αιτιολογία της ούτε αν είχε προηγηθεί η υποχρεωτική κατά το νόμο λήψη γνώμης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Τα κενά υπαγόρευαν την ανάγκη για αναζήτηση περαιτέρω πληροφόρησης ώστε η προσφυγή τους να μήν ήταν το αποτέλεσμα υποθέσεων ή υποψιών αναφορικά με το κατά πόσο η απόφαση ήταν παράνομη.
Οι καθ' ων η αίτηση και η ενδιαφερόμενη εταιρεία υποστήριξαν πως δεν παρέμεινε άγνωστο τίποτε το ουσιαστικό. Αναφέρονται στα σημεία της επιστολής ημερομηνίας 10.4.96 από τα οποία, όπως εισηγούνται, σαφώς προέκυπτε γνώση για τη φύση και το περιεχόμενο της απόφασης και εισηγούνται πως όσα ζητήθηκαν και δόθηκαν στη συνέχεια δεν άγγιζαν την ουσία της. Όπως τονίζουν, στην επιστολή δεν περιέχεται απλώς η απόφαση αλλά και το τί προηγήθηκε, πως αυτή λήφθηκε και με ποιά αιτιολογία.
Κρίνω πως δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως η γνώση που απέκτησαν οι αιτητές με την επιστολή ημερομηνίας 10.4.96 ήταν πλήρης και πως άρχισε από τότε να τρέχει η προθεσμία. Προκύπτει από αυτή με σαφήνεια πως το κανάλι 67 αφαιρέθηκε από τους αιτητές, οι οποίοι κλήθηκαν "να προχωρήσουν αμέσως στην αλλαγή", και χορηγήθηκε στην ενδιαφερόμενη εταιρεία. Είχαν, επομένως οι αιτητές γνώση του περιεχομένου της απόφασης που λήφθηκε, όπως άλλωστε τελικά την προσβάλλουν. Επιπλέον, αντίθετα προς την εισήγησή τους, είχαν γνώση και της αιτιολογίας της. Με προοπτική τη χρήση της βουνοκορφής Μαδαρής, μελετήθηκαν λύσεις για τελικό αποτέλεσμα που θα ήταν εφαρμόσιμο και λειτουργήσιμο χωρίς παρεμβολές μεταξύ των διαφόρων σταθμών και η κατανομή που έγινε, όπως τη δείχνει ο πίνακας που επισυνάφθηκε, κατά την εξήγηση που δίδεται στην επιστολή, ήταν η καλύτερη δυνατή και η ορθολογιστικότερη, για λόγους που επίσης εξηγούνται. Πέρα από αυτά, καταφαίνεται πως τη μελέτη και την κατανομή την έκαμε το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων μετά από διαβουλεύσεις που κατονομάζονται και, πάντως, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω πως για να ήταν πλήρης η γνώση των αιτητών θα έπρεπε απαραίτητα να είχαν υπόψη και λεπτομέρειες προς τέτοια κατεύθυνση. Όσα αποφασίστηκαν από την Ολομέλεια στην Βασίλης Σάββα ν. Πανεπιστημίου Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 154, θα ήταν σχετικά. Κρίθηκε πως έστω αναρμοδίως ληφθείσα απόφαση ήταν εκτελεστή και προσβλητή από την έκδοσή της αφού απέκτησε οντότητα στο διοικητικό χώρο και εν προκειμένω το έχουμε πως η προσβαλλομένη απόφαση είχε ήδη εφαρμοστεί. Θα σημείωνα τελικά την John Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 13, που αναφέρεται στη νομολογία που επικαλέστηκαν τα μέρη, σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται γνώση αποδεικτικών θεμάτων αναγκαίων για τη στοιχειοθέτηση ενώπιον του Δικαστηρίου ισχυρισμών για αντισυνταγματικότητα, παρανομία, υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, που είναι οι λόγοι για τους οποίους, σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος, διοικητική πράξη υπόκειται σε ακύρωση. Καταλήγω πως η προσφυγή είναι απαράδεκτη ως εκπρόθεσμη και την απορρίπτω, με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.