Ο Κωνσταντίνος Μιχαλάκη Σολομωνίδης ήταν ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης των όμορων τεμαχίων 238, 239 και 22, ενορία Αγίου Σάββα στη Λευκωσία. Επί των τεμαχίων, υπάρχουν οικοδομές οι οποίες κηρύχθηκαν Διατηρητέες, δυνάμει Διαταγμάτων Διατήρησης που εκδόθηκαν με βάση το άρθρο 38(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972. (Βλ. Κ.Δ.Π. 282/79, Ε.Ε. αρ. 1567, ημερ. 30.11.1979 και Κ.Δ.Π. 108/96, Ε.Ε. αρ. 3050, ημερ. 5.4.1996).

Οι πιο πάνω οικοδομές, ως ενιαίο κτιριακό συγκρότημα, καταλαμβάνουν τη γωνία των οδών Τρικούπη, Λεύκωνος και Αισχύλου πίσω από το σχολείο Φανερωμένης. Η οικοδομή της οδού Αισχύλου επί του τεμ. 239, αποτελείται από κατάστημα στο ισόγειο, διαμέρισμα στον πρώτο όροφο και διαμέρισμα στο δεύτερο όροφο. Το γωνιακό κτίριο των οδών Αισχύλου και Λεύκωνος επί του τεμ. 238, αποτελείται από υπόγειο, έξι καταστήματα, αποθήκες και αυλή στο ισόγειο καθώς και από μια ανώγεια κατοικία. Το γωνιακό κτίριο των οδών Τρικούππη και Λεύκωνος επί του τεμ. 22, αποτελείται από πέντε ισόγεια καταστήματα και δύο ανώγεια διαμερίσματα.

Τον Ιανουάριο 1996, οι αιτητές των συνεκδικαζόμενων αυτών προσφυγών, αγόρασαν από τον κ. Κωνσταντίνο Μιχαλάκη Σολομωνίδη τα πιο πάνω περιγραφόμενα τεμάχια με τις ιστάμενες σε αυτά οικοδομές. Ο κ. Σολομωνίδης παρεχώρησε προς τους αιτητές Κωνσταντή Α. Καντούνα και Νίκη Μαραγκού πληρεξούσια έγγραφα με γενικές εξουσίες και ευχέρεια να ενεργούν περί παντός ως ιδιοκτήτες των πωληθέντων τεμαχίων.

Οι αιτητές προέβησαν στις νόμιμες ενέργειες και τα κατάλληλα διαβήματα για την υποδιαίρεση των τεμαχίων 239 και 22 με προοπτική την έκδοση χωριστών τίτλων ιδιοκτησίας για το μέρος ή τα μέρη των οικοδομών και επί των τριών τεμαχίων που ο κάθε ένας εξ αυτών επρόκειτο να αποκτήσει ως η μεταξύ τους συμφωνία ή διευθέτηση.

Παράλληλα οι αιτητές προχώρησαν στην υποβολή (4.12.97), μέσω του Ταμείου Δημοσίων Δανείων, επτά αιτήσεων δανειοδότησης στα πλαίσια του Κυβερνητικού Σχεδίου Δανειοδότησης Διατηρητέων Οικοδομών για τη συντήρηση, επιδιόρθωση κλπ των οικοδομών που αγόρασαν ως ανωτέρω αναφέρονται.

Οι αιτήσεις αφορούσαν αντιστοίχως τα πιο κάτω ποσά και τεμάχια:

Οι αιτήσεις εξετάστηκαν σε πρώτο στάδιο από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως το οποίο, αφού έλαβε υπόψη και τις απόψεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής Παροχής Οικονομικών Κινήτρων Διατήρησης, τις παρέπεμψε στους Δανειστικούς Επιτρόπους για έγκριση.

Το Συμβούλιο των Δανειστικών Επιτρόπων σε συνεδρία του που πραγματοποιήθηκε στις 22.12.98, μελέτησε όλα τα ενώπιόν του στοιχεία, περιλαμβανομένων των διευκρινίσεων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, τις γνωματεύσεις της Νομικής Υπηρεσίας καθώς και των σχετικών προνοιών του νόμου και αποφάσισε να παραχωρήσει δάνεια προς κάθε αιτητή, έτσι ώστε να αναλογεί ποσό £20.000 για κάθε μια από τις τρεις διατηρητέες οικοδομές.

Η απόφαση του Συμβουλίου των Δανειστικών Επιτρόπων παρατίθεται:

&# 9; "

Η απόφαση των Δανειστικών Επιτρόπων κοινοποιήθηκε αντιστοίχως στους αιτητές με επιστολές του Γενικού Λογιστή ημερομηνίας 30.12.98.

Οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 25.1.99 προς το Γενικό Λογιστή, ζήτησαν την επανεξέταση των αιτήσεων τους. Η εν λόγω επιστολή παρατίθεται:

Το Συμβούλιο των Δανειστικών Επιτρόπων επανεξέτασε το θέμα σε συνεδρία του που πραγματοποιήθηκε στις 4.3.99. Παραθέτω τα πρακτικά της εν λόγω συνεδρίασης:

Η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 8.3.99 με τη διευκρίνιση ότι τα δάνεια θα παραχωρηθούν νοουμένου ότι, οι διατηρητέες οικοδομές θα μεταβιβαστούν στο όνομά των αιτητών μετά την έκδοση των ξεχωριστών τίτλων ιδιοκτησίας.

Οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν ζήτημα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Η εκτελεστότητα πράξης ή απόφασης της διοίκησης ως θέμα δημόσιας τάξης εξετάζεται και αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο. Πράξη ή απόφαση της διοίκησης η οποία είναι επιβεβαιωτική προηγούμενης δεν είναι εκτελεστή εκτός αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία που έστω και αν προϋπήρχαν, ήταν άγνωστα ή/και δεν λήφθηκαν υπόψη ενωρίτερα.

Στην Ζίττη ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2082, ημερ. 29.5.98 επικροτείται μεταξύ άλλων αυθεντιών και το πιο κάτω απόσπασμα από το σύγγραμμα του Μιχ. Δ. Στασινόπουλου, Δίκαιον των Διοικητικών Διαφορών", έκδοση τέταρτη, σελ. 176.

Εχω τη γνώμη πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική της προηγουμένως ληφθείσας εφόσον δεν υπήρξε κατά την επανεξέταση οποιοδήποτε νέο ουσιώδες στοιχείο. Μελέτησα προσεκτικά το γραπτό υπόμνημα ημερομηνίας 4.3.99 που οι αιτητές υπέβαλαν μέσω του δικηγόρου τους, προς τους δανειστικούς επιτρόπους στις 4.3.99, σε συνάρτηση προς την προηγουμένως ληφθείσα απόφαση ημερομηνίας 22.12.98 αλλά και την επίδικη.

Το γραπτό υπόμνημα προδήλως δεν περιέχει οποιοδήποτε νέο ουσιώδες στοιχείο, παρά μόνο επιχειρηματολογία, βασισμένη σε γνωστά και προϋπάρχοντα στοιχεία τα οποία, καθώς προκύπτει από το υλικό που έχω ενώπιό μου, είχαν απασχολήσει και προηγουμένως τους δανειστικούς επιτρόπους και λήφθηκαν από αυτούς υπόψη προτού καταλήξουν στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Από το λεκτικό της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ξεκάθαρα ότι η διοίκηση αποφάσισε να μην αναθεωρήσει ή μεταβάλει την προηγουμένως ληφθείσα απόφασή της αναφορικά με τα ποσά των δανείων που εγκρίθηκαν.

Ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση κρίνεται ως βεβαιωτική της προηγουμένως ληφθείσας (22.12.98) καθόσον αφορά τον πυρήνα του ζητήματος, που δεν ήταν άλλος από τα ποσά των δανείων. Και εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική προγενέστερης εκτελεστής απόφασης της διοίκησης, αυτή δεν υπόκειται σεαναθεωρητικό έλεγχο με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος. Βλ. THAKIS COSTA BETTINGS LTD v. Δημοκρατίας, ΑΕ 2493, ημερ. 19.9.2000. Ακολουθεί πως όλες οι συνεκδικαζόμενες προσφυγές είναι απαράδεκτες και απορρίπτονται με έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΣΦ.