ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 552/98
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Εφροσύνης Συρίμη Ιταλού, από τη Λευκωσία
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως
2. Αρχηγού Αστυνομίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
6 Οκτωβρίου, 2000
Για την αιτήτρια : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Μ. Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της
Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της
Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος : κα Α. Νικολετοπούλου για κ. Ε. Ευσταθίου.
_____________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια αξιώνει ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στην εξειδικευμένη θέση Εγκληματολόγου, από 15.4.1998 που διενεργήθηκε σύμφωνα με τον Καν.10 των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989, Κ.Δ.Π. 51/89.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης ενέκρινε την εισήγηση του Αρχηγού Αστυνομίας για διορισμό Επιτροπής για αξιολόγηση των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί. Η Επιτροπή που αποτελείτο από το Ν. Σερδάρη, Β. Αρχηγό, ως Πρόεδρο, και τους κ.κ. Σ. Χαραλάμπους, Ανώτερο Αστυνόμο και Μ. Νεοκλέους, Αναπληρωτή Ανώτερο Αστυνόμο ως μέλη, υπέβαλε τις εισηγήσεις της στον Αρχηγό Αστυνομίας στις 24.2.1998.
Ο Αρχηγός με βάση τις εξουσίες που του παρέχονται από το άρθρο 13Α (1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, αποφάσισε το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους, διορισμό που ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης με σημείωμά του ενέκρινε.
Η αιτήτρια εγείρει αριθμό λόγων ακύρωσης. Ο δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση με την οποία ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει το κύρος της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας υπό την έννοια ότι δεν νομιμοποιείται να εγείρει θέματα ελαττωμάτων πράξεων που ακολούθησαν τον αποκλεισμό της ίδιας από τη διαδικασία επιλογής.
Ο Αρχηγός, σύμφωνα με το άρθρο 13Α (5) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, είναι αναγκασμένος να επιλέξει αποκλειστικά από τους υποψήφιους που περιλαμβάνονται στον πίνακα που κατάρτισε το Συμβούλιο Κρίσης και συνεπώς η αιτήτρια, η οποία είχε αποκλειστεί από τον πιο πάνω κατάλογο, δεν νομιμοποιείται να αμφισβητήσει την τελική απόφαση του Αρχηγού (σχετικές είναι οι αποφάσεις Χ" Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 2/96, ημερ. 26.8.1997,
Σοφοκλέους κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 117/92 κ.α., ημερ. 29.7.1994 και Διογένους κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 437/97 κ.α., ημερ. 29.4.1999. Βλέπε επίσης Ιταλού ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 933/97, ημερ. 9.9.1999).΄Οπως θα δούμε πιο κάτω, μερικοί από τους λόγους που εγείρει η αιτήτρια αναφέρονται στη σύσταση της Επιτροπής και συνεπώς αυτούς νομιμοποιείται να τους εγείρει.
Η αιτήτρια προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η σύνθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης και κατά συνέπεια η έκθεσή της, πάσχει, με αποτέλεσμα και η τελική απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας που την υιοθέτησε να πάσχει επίσης. Ισχυρίζεται ότι στην Επιτροπή Αξιολόγησης δεν δόθηκαν οι εξουσίες που προβλέπονται από τον Καν.5 (2) των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989, Κ.Δ.Π. 51/89.
Σύμφωνα με τον Καν. 5 καθιδρύεται Συμβούλιο Προσλήψεων που απαρτίζεται από το Διευθυντή Εκπαίδευσης και δύο άλλους ανώτερους αξιωματικούς που διορίζει ο Αρχηγός με την έγκριση του Υπουργού. Αρμοδιότητές του, όπως προβλέπεται από τον Καν. 5(2), είναι η αξιολόγηση και ταξινόμηση των αιτήσεων των υποψήφιων για πρόσληψη, ο ορισμός ημερομηνίας προφορικής ή και γραπτής εξέτασής τους, η διεξαγωγή και βαθμολογία των εξετάσεων και τέλος ο καταρτισμός πίνακα επιτυχόντων κατά σειρά επιτυχίας στις εξετάσεις και υποβολή τους στον Αρχηγό.
Επισημαίνεται από την αιτήτρια τόσο η μη αναφορά του Καν.5 στην επιστολή ημερ. 9.12.1997, όσο και το ότι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου θα έπρεπε να είναι ο Διευθυντής της Εκπαίδευσης όπως ορίζεται και όχι ο Βοηθός Αρχηγός. Τέλος επισημαίνεται ότι αν ο διορισμός της πιο πάνω Επιτροπής γινόταν με βάση τον Καν.5 δεν θα καθορίζονταν στην πιο πάνω επιστολή οι αρμοδιότητές της, μια κι΄ αυτές καθορίζονται ρητά από τον Καν. 5(2).
Το θέμα απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο σε αριθμό υποθέσεων. ΄Οπως επισημαίνεται εύστοχα στην υπόθεση Ιταλού ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 933/97, ημερ. 9.9.1999, οι Κανονισμοί, όταν αναφέρονται σε Συμβούλιο Προσλήψεων που καθιδρύεται, δεν εννοούν ad hoc Συμβούλιο που συνέρχεται για τις ανάγκες συγκεκριμένης διαδικασίας διορισμών και με μέλη που ενδεχομένως αλλάζουν κατά περίπτωση. Αντίθετα προβλέπει σώμα με διαχρονική οντότητα που ασκεί την αρμοδιότητα που προβλέπεται από τον Κανονισμό.
Την ίδια κατάληξη δέκτηκε το Δικαστήριο και στην υπόθεση Πασχάλη ν. Δημοκρατίας, Υποθ.Αρ. 421/98, ημερ. 27.9.1999 και στην Καϊρίνος ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 450/97, ημερ. 16.2.2000 (βλέπε όμως αντίθετα Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 508/97, ημερ. 27.3.1998
).Συμφωνώ με την πιο πάνω προσέγγιση. Στην παρούσα υπόθεση επισημαίνεται η αναφορά στην επιστολή του Αρχηγού σε "Επιτροπή" αντί σε "Συμβούλιο Προσλήψεων" όπως προβλέπει ο Καν.5. Εξ άλλου το θεσμοθετημένο Συμβούλιο Προσλήψεων δεν διορίζεται ειδικά (ad hoc) σε κάθε περίπτωση, αλλά όπως προβλέπει ο Καν.5, καθιδρύεται. Συνεπώς η Επιτροπή που όρισε ο Αρχηγός δεν μπορεί να είναι το θεσμοθετημένο Συμβούλιο Προσλήψεων. Ούτε και λειτούργησε με τον προβλεπόμενο από τον Κανονισμό τρόπο.
Εν όψει των πιο πάνω η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ΄ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ