|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 358/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Christos Papachristoforou Ltd, από τη Λευκωσία,
Αιτητών,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
11 Σεπτεμβρίου, 2000
Για τον αιτητή: κ. Γ. Αμπίζας.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Κ. Σταυρινός.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (στο εξής "η εταιρεία"). Η εταιρεία από το 1978 ασχολείται κυρίως με την εκτύπωση ετικεττών διαφόρων τύπων.
Η εταιρεία, στα πλαίσια κυβερνητικού σχεδίου επιδότησης επιτοκίου των δανείων για τεχνολογική αναβάθμιση της μεταποιητικής βιομηχανίας, υπέβαλε αίτηση για επιδότηση του επιτοκίου δανείων που συνήψαν μέτοχοι της για την αγορά μηχανημάτων για τις ανάγκες των εργασιών της εταιρείας.
Το ένα από τα δάνεια συνολικού ύψους £145000, παραχωρήθηκε μεταξύ 6.3.98 και 22.4.98 από τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Παλλουριώτισσας προς τους μετόχους της εταιρείας Ελένη Παπαχριστοφόρου, Αννίτα Παπαχριστοφόρου και Μαρία Παπαχριστοφόρου. Το άλλο, ύψους £90000, παραχωρήθηκε στις 22.4.98 από τη Νέα Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αγλαντζιάς προς τα ίδια ως ανωτέρω πρόσωπα.
Το έντυπο της αίτησης για επιδότηση των δανείων συμπληρώθηκε στις 10.10.98 και σ΄ αυτό αναφέρονται τα ποσοστά συμμετοχής των μετόχων στην εταιρεία. Η Ελένη Παπαχριστοφόρου συμμετέχει με ποσοστό 50%, η Αννίτα Παπαχριστοφόρου με ποσοστό 25% και η Μαρία Παπαχριστοφόρου με ποσοστό 25%.
Οι καθ΄ ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 18 Ιανουαρίου 1998 πληροφόρησαν τους αιτητές τα ακόλουθα:
"Κύριοι,
Σχέδιο Επιδότησης Επιτοκίου των Δανείων για
Τεχνολογική Αναβάθμιση της Μεταποιητικής Βιομηχανίας
Εχω οδηγίες από τον Εντιμο Υπουργό Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού να αναφερθώ στο φωτοτηλεμήνυμα σας με ημερομηνία 12.1.99 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορήσω ότι δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση από τα κριτήρια του Σχεδίου Επιδότησης Επιτοκίου όπως αυτά έχουν εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Ως εκ τούτου η αίτησή σας δεν μπορεί να τύχει εξέτασης αφού τα δάνεια έχουν εκδοθεί σε άτομα και όχι επ΄ ονόματι της εταιρείας.
Με τιμή
(Σ. Σωτηρίου)
για Γενικό Διευθυντή."
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση που κοινοποιήθηκε στην εταιρεία με την πιο πάνω επιστολή.
Οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν τις ακόλουθες προδικαστικές ενστάσεις:
"(α) Η αιτήτρια εταιρεία στερείται εννόμου συμφέροντος για το λόγο ότι η αίτηση της δεν εμπίπτει εντός των προνοιών του Σχεδίου Επιδότησης Επιτοκίων των Δανείων και/ή συνήψε η ίδια δάνειο από τράπεζα ή άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εσωτερικού ή εξωτερικού και/ή δεν παρουσίασε δάνειο και/ή αποδέκτηκε να δοθούν δάνεια σε φυσικά πρόσωπα χωρίς καμίαν επιφύλαξη των δικαιωμάτων της και/ή δεν υπέβαλε η ίδια αίτηση για δάνειο και/ή δεν εξασφάλισε η ίδια δάνειο.
(β) Η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Η αιτήτρια εταιρεία γνώριζε τόσο ότι η αίτησή της για επιδότηση επιτοκίου δανείων για Τεχνολογική Αναβάθμιση της μεταποιητικής Βιομηχανίας είχε απορριφθεί όσο και το λόγο απόρριψης από την 1.12.98 και/ή προηγουμένως.
(γ) Διά της προσφυγής δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη.
(δ) Διά της προσφυγής προσβάλλεται επιβεβαιωτική πράξη."
Στην προκείμενη περίπτωση το θέμα του εννόμου συμφέροντος διαπλέκεται με το θέμα της βασιμότητας των λόγων ακύρωσης. Το τελικό συμπέρασμα βάσει του οποίου θα αναγνωρισθεί ή θα απορριφθεί το έννομο συμφέρον της εταιρείας θα είναι το αποτέλεσμα κρίσης που συνδέεται με την αξιολόγηση της ουσίας της υπόθεσης. Η κρίση αυτή, όμως, πρέπει να γίνει στο μεταγενέστερο στάδιο της εξέτασης του κατ΄ ουσία βασίμου της παρούσας προσφυγής. Ακολουθεί πως η πρώτη προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Η δεύτερη προδικαστική ένσταση αναφέρεται στο εκπρόθεσμο της προσφυγής. Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής καθόσον αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση κανονικά πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι η επόμενη της κοινοποιήσεως (18.1.99) της προσβαλλόμενης απόφασης στην εταιρεία εκτός αν η εταιρεία έλαβε πριν την κοινοποίηση πλήρη γνώση της απόφασης οπότε η προθεσμία αρχίζει την επόμενη της ημέρας της γνώσης αυτής. Στην προκείμενη περίπτωση η θέση των καθ΄ων η αίτηση είναι ότι η εταιρεία έλαβε πλήρη γνώση της επίδικης απόφασης την 1.12.1998 ή και προηγουμένως και επικαλούνται προς τούτο παραδοχή του γεγονότος η οποία περιέχεται σε επιστολή της εταιρείας προς τους καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 12.1.1999 στην οποία μεταξύ άλλων γράφουν: "Η αίτηση δόθηκε στις 23.11.1998 στον υπάλληλο του Υπουργείου Εμπορίου κ. Φίλιππο Χριστοφή με όλες τις εξηγήσεις .................... την 1.12.1998 είχε τηλεφωνήσει ο ίδιος υπάλληλος λέγοντας ότι η αίτηση δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή γιατί τα δάνεια έχουν εκδοθεί σε άτομα και όχι σε εταιρεία".
Ο χρόνος για την άσκηση της προσφυγής αρχίζει από τη στιγμή που ο επηρεαζόμενος αποκτά πλήρη γνώση της διοικητικής απόφασης. Βλ.
Anastasis Cariolou v. The Municipality of Kyrenia and Others (1971) 3 CLR 455 και Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας, ΑΕ 1989, ημερ. 27.2.1998. Στην παρούσα υπόθεση η πιο πάνω επιστολή της εταιρείας ημερομηνίας 12.1.1999 προς τους καθ΄ ων η αίτηση, αποκαλύπτει και συνάμα τεκμηριώνει ότι η εταιρεία είχε πλήρη γνώση της απόφασης της Διοίκησης από την 1.12.1998 ή και ενωρίτερα. Το περιεχόμενο της επιστολής αποκαλύπτει ακόμα ότι η εταιρεία γνώριζε από 1.12.1998 ή και ενωρίτερα όχι μόνο την απόφαση της Διοίκησης αλλά και το αιτιολογικό της. Και όπως έχει νομολογηθεί, το αντικείμενο της γνώσης, προκειμένου να ενεργοποιηθεί προθεσμία άσκησης της προσφυγής είναι η απόφαση της Διοίκησης και όχι το αιτιολογικό της απόφασης ή μαρτυρία αναγκαία για τη στοιχειοθέτηση των λόγων ακύρωσης. Βλ. John Moran v. The Republic (Attorney-General and Minister of Ιnterior) 1 R.S.C.C. 10.Ο τρόπος με τον οποίο περιέρχεται η απόφαση της Διοίκησης σε γνώση του επηρεαζόμενου δεν συναρτάται με την ενεργοποίηση της προθεσμίας άσκησης της προσφυγής. Το κριτήριο είναι αν ο επηρεαζόμενος έλαβε επαρκή γνώση της απόφασης. Στην υπό εξέταση υπόθεση η εταιρεία έλαβε επαρκή γνώση της απόφασης της Διοίκησης από 1.12.1998 ή και ενωρίτερα και από τότε αρχίζει ο υπολογισμός της προθεσμίας των 75 ημερών. Η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 30.3.1999 δηλαδή μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 75 ημερών, γεγονός το οποίο υποδηλώνει το εκπρόθεσμο της προσφυγής. Η επί του θέματος προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη με έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.