ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 1069/99

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Δημήτρη Ερωτοκρίτου από την Πάφο

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως

2. Αρχηγού Αστυνομίας

Καθ΄ων η Αίτηση

--------------

19 Ιουλίου 2000

Για τον Αιτητή: κ. Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.

--------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή του (προερχόμενη από διαχωρισμό δικογράφου ώστε να μην είναι εκπρόθεσμη) ο Αιτητής κ. Ερωτοκρίτου ζητά την ακύρωση της προαγωγής των Ενδιαφερομένων Μερών κυρίων Τσιόλη, Μακαρίου και Χατζηχριστοφή στη θέση του Αναπληρωτή Ανώτερου Υπαστυνόμου.

Οι εν λόγω προαγωγές έγιναν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της 22.12.1997 από τον Αρχηγό της Αστυνομίας δυνάμει του Κανονισμού 14 των περί Αστυνομίας (Γενικοί) Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89). Υπηρξαν σχετικές συστάσεις προερχόμενες από τους διοικητικά ανώτερους των Ενδιαφερομένων Μερών.

Δύο είναι οι συζητούμενοι από τον ευπαίδευτο συνήγορο για τον κ. Ερωτοκρίτου στη γραπτή αγόρευση του λόγοι ακύρωσης. Ο πρώτος, ο οποίος και προσετέθη με τροποποίηση μετά το πέρας των αγορεύσεων αφού δεν περιλαμβάνετο αρχικά στην προσφυγή, είναι ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα απόφαση του Αρχηγού για τις εν λόγω προαγωγές παρά μόνο η ανακοίνωση τους. Ο κ. Αγγελίδης, σε στήριξη της εισήγησης του, παραπέμπει στη νομολογία που αφορά την ανάγκη τήρησης πρακτικών ως όρο της δυνατότητας δικαστικού ελέγχου των διοικητικών πράξεων συλλογικών οργάνων (Medcon Construction v. The Republic (1968) 3 CLR 535, Petri v. The Police (1968) 2 CLR 40, Georghiades v. The Republic (1966) 3 CLR 252, Dome Investments Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1989) 3Β ΑΑΔ 741, Προκοπίου ν. Δημοκρατίας, 92/92, 17.2.1995, Πίλλος ν. Δημοκρατίας, 541/97, 30.3.1999).

Δεν μπορώ να συμφωνήσω με την εισήγηση αυτή. Η ίδια η προσφυγή είναι την απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας που προσβάλλει "όπως δημοσιεύθηκε στις εβδομαδιαίες διαταγές στις 22.12.1997". Και αυτή είναι η απόφαση, όπως δημοσιεύθηκε επίσημα και όπως καταδεικνύεται περαιτέρω και από το παράρτημα Β στην ένσταση με το οποίο η απόφαση του Αρχηγού κοινοποιήθηκε ενδοϋπηρεσιακά. Η νομολογία στην οποία αναφέρεται ο κ. Αγγελίδης δεν έχει να κάνει με το εγειρόμενο θέμα.

Ο δεύτερος λόγος ακύρωσης που εισηγείται ο κ. Αγγελίδης είναι ότι ο κ. Ερωτοκρίτου υπερέχει έκδηλα των Ενδιαφερομένων Μερών. O κ. Αγγελίδης στηρίζει την εισήγηση του στο ότι ο κ. Ερωτοκρίτου δεν υστερεί αυτών σε προσόντα και αξία, ενώ έχει αρχαιότητα και πείρα η οποία παραγνωρίσθηκε.

Ο κ. Ερωτοκρίτου όμως δεν αποσείει το βάρος που έχει να αποδείξει την ισχυριζόμενη έκδηλη υπεροχή του σύμφωνα με τις καλά καθιερωμένες αρχές που διέπουν το θέμα. Αντίθετα, αναφορά στα στοιχεία των φακέλλων αποκαλύπτει ότι οι κύριοι Τσιόλης και Χατζηχριστοφής υπερέχουν έναντι του σε αξία, όπως προκύπτει από τις βαθμολογήσεις στις υπηρεσιακές εκθέσεις, πολύ αισθητά μάλιστα το τελευταίο έτος 1996, ο δε κ. Mακαρίου είναι ουσιαστικά ισοδύναμος του. Και οι τρεις είχαν δε συσταθεί από τους ανωτέρους τους για τους εν λόγω αναπληρωματικούς διορισμούς, ενώ δεν υπήρχε τέτοια σύσταση για τον κ. Ερωτοκρίτου. Σημειωτέον ότι ούτε οι βαθμολογήσεις στις υπηρεσιακές εκθέσεις ούτε και οι εν λόγω συστάσεις προσβάλλονται στην προσφυγή, με αποτέλεσμα να εκλαμβάνονται ως δεδομένες. Δοθέντος ότι δεν διαπιστώνεται ούτε οποιαδήποτε υπεροχή του κ. Ερωτοκρίτου σε προσόντα, το μόνο στοιχείο στο οποίο υπερέχει έναντι των άλλων είναι η αρχαιότητα. Η αρχαιότητα του είναι όντως πολύ μεγάλη, αφού προήχθη σε Υπαστυνόμο το 1977, ενώ οι κύριοι Μακαρίου, Τσιόλης και Χατζηχριστοφής το 1992, 1993 και 1992 αντίστοιχα.

Αν όλα τα άλλα ήσαν ίσα, η αρχαιότητα αυτή του κ. Ερωτοκρίτου ενδεχόμενα να δημιουργούσε θέμα έκδηλης υπεροχής του. Όμως τα άλλα στοιχεία δεν είναι ίσα, εφ΄όσον, οι μεν κύριοι Τσιόλης και Χατζηχριστοφής υπερείχαν σε αξία και συστήθησαν για προαγωγή, ο δε κύριος Μακαρίου αν και ισοδύναμος του κ. Ερωτοκρίτου σε αξία επίσης συστήθηκε για προαγωγή. Υπό αυτές τις συνθήκες, η αρχαιότητα του κ. Ερωτοκρίτου δεν θα μπορούσε από μόνη της να του προσδώσει έκδηλη υπεροχή και να καταστήσει την προσβαλλόμενη απόφαση μη εύλογα επιτρεπτή.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.

Εφ΄όσον η υπόθεση προέρχεται από διαχωρισμό δικογράφου, δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.

 

 

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

 

/ΚΧ"Π


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο