|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< FONT FACE="Arial,Arial">ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
ΑΡ. 24/99 ΚΑΙ 100/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 24/99
Μεταξύ:
Ζαχαρία Τριφταρίδη από Πάφο
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ ων η αίτηση
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 100/99
Μεταξύ:
Νικόδημου Μιχαήλ από Πάφο
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ ων η αίτηση
-----
20 Ioυλίου, 2000.
Για τους αιτητές: Α.Σ. Αγγελίδης
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας
εκ μέρους του Γεν.Εισαγγελέα
Για το Ε/Μ Σ. Βαλανίδη: Ι. Νικολάου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 26.10.98 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε την προαγωγή των πιο κάτω Βοηθών Δασικών Λειτουργών (τα Ε.Μ.) στη μόνιμη θέση Δασικού Λειτουργού, Τμήμα Δασών (η επίδικη θέση):
1. Ανδρέας Σοφοκλέους
2. Παναγιώτης Μενελάου
3. Σάββας Βαλανίδης
4. Ανδρέας Ανδρέου
5. Ανδρέας Κ. Χαραλάμπους
6. Ανδρέας Χατζηφιλίππου
Οι δύο αιτητές οι οποίοι ήταν Βοηθοί Δασικοί Λειτουργοί ήταν υποψήφιοι για την επίδικη θέση. Ο αιτητής στην προσφυγή 24/99 επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του Ε.Μ. 6 - Ανδρέα Χατζηφιλίππου και ο αιτητής στην προσφυγή 100/99 την ακύρωση της προαγωγής όλων των Ε.Μ.
Η αρχαιότητα και τα προσόντα των υποψηφίων.
Ο αιτητής στην προσφυγή 24/99 κατέχει τη θέση Βοηθού Δασικού Λειτουργού από τις 15.6.1984, το δε Ε.Μ. 6 από την 1.2.1986. Επεται πως ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα κατά ένα έτος και 8 περίπου μήνες. Είναι και οι δύο απόφοιτοι του Δασικού Κολλεγίου Κύπρου.
Ο αιτητής στην προσφυγή 100/99 κατέχει τη θέση του Βοηθού Δασικού Λειτουργού από τις 15.3.1982, τα Ε.Μ. 1, 2, 3 και 4 από τις 15.6.1984 και τα Ε.Μ. 5 και 6 από την 1.2.1986. Επεται πως ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα των Ε.Μ. 1, 2, 3 και 4 κατά δύο έτη και 3 μήνες και των Ε.Μ. 5 και 6 κατά τρία έτη και 10 περίπου μήνες. Τόσο ο αιτητής όσο και τα Ε.Μ. είναι απόφοιτοι του Δασικού Κολλεγίου Κύπρου.
Η αξία των υποψηφίων - Οι ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.
Στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις οι δημόσιοι υπάλληλοι αξιολογούνται σε σχέση με 8 στοιχεία αξιολόγησης, με τη βαθμολογία "Εξαίρετα», «Πολύ Ικανοποιητικά», «Ικανοποιητικά» και «Μη Ικανοποιητικά».
Η Ε.Δ.Υ. έδωσε έμφαση στις ετήσιες αξιολογήσεις των τελευταίων ετών. Παραθέτω τις λεπτομέρειες των αξιολογήσεων των τελευταίων 6 ετών (1992-1997):
Ο αιτητής στην προσφυγή 24/99 έχει βαθμολογηθεί με 44 «Εξαίρετα» και 4 «Πολύ Ικανοποιητικά». Τα τελευταία είναι τα στοιχεία: "Συνεργασία/Σχέσεις" και "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για το έτος 1995 και "Υπευθυνότητα" για τα έτη 1992 και 19
93.Το Ε.Μ. Χατζηφιλίππου στην προσφυγή 24/99 (και Ε.Μ. 6 στην προσφυγή 100/99) έχει βαθμολογηθεί με 44 «Εξαίρετα» και 4 «Πολύ Ικανοποιητικά». Τα τελευταία είναι τα στοιχεία: "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για τα έτη 1992, 1993 και 1994 και "Υπευθυνότητα" για το έτος 1992.
Ο αιτητής στην προσφυγή 100/99 έχει βαθμολογηθεί με 35 "Εξαίρετα» και 13 «Πολύ Ικανοποιητικά». Τα τελευταία είναι τα στοιχεία: "Απόδοση" για το έτος 1992 "Υπευθυνότητα" για τα έτη 1992 και 1993, "Πρωτοβουλία" για τα έτη 1992, 1993, 1994 και 1995 και "Διευθυντική/διοικητική Ικανότητα" για τα έτη 1992, 1993, 1994, 1995, 1996 και 1997.
Το Ε.Μ.1 (Ανδρέας Σοφοκλέους) έχει βαθμολογηθεί με 46 «Εξαίρετα» και 2 «Πολύ Ικανοποιητικά». Τα τελευταία είναι τα στοιχεία: "Επαγγελματική κατάρτιση" για το έτος 1993 και "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για το έτος 1992.
Το Ε.Μ.2 (Παναγιώτης Μενελάου) έχει βαθμολογηθεί με 44 «Εξαίρετα» και 4 «Πολύ Ικανοποιητικά». Τα τελευταία είναι τα στοιχεία: "Επαγγελματική Κατάρτιση" για τα έτη 1992 και 1993, "Συμπεριφορά προς τους πολίτες" και "Διευθυντική Ικανότητα" για το έτος 1992.
Το Ε.Μ.3 (Σάββας Βαλανίδης) έχει βαθμολογηθεί με 47 «Εξαίρετα» και 1 «Πολύ Ικανοποιητικά». Το τελευταίο αναφέρεται στο στοιχείο της "Επαγγελματικής Κατάρτισης" για το έτος 1992.
Το Ε.Μ.4 (Ανδρέας Ανδρέου) έχει βαθμολογηθεί με 46 «Εξαίρετα» και 2 «Πολύ Ικανοποιητικά». Το τελευταίο είναι το στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για τα έτη 1992 και 1993.
Το Ε.Μ.5 (Ανδρέας Χαραλάμπους) έχει βαθμολογηθεί με 47 «Εξαίρετα» και 1 «Πολύ Ικανοποιητικά». Το τελευταίο είναι το στοιχείο της "Επαγγελματικής Κατάρτισης" για το έτος 1992.
Η σύσταση του Διευθυντή.
Το κύριο μέρος της επιχειρηματολογίας των αιτητών στρέφεται κατά της σύστασης του Διευθυντή. Ο τελευταίος σύστησε για προαγωγή τα έξι Ε.Μ.. Για να γίνουν καλύτερα κατανοητοί οι σχετικοί λόγοι ακύρωσης παρίσταται ανάγκη να παρατεθεί το πλήρες κείμενο της σύστασης.
«Εχω προσωπική γνώση της προσφοράς και των ικανοτήτων όλων των υποψηφίων, προκειμένου όμως να προβώ στις συστάσεις μου, έχω διαβουλευθεί και με τους οικείους προϊσταμένους τους. Επίσης έχω μελετήσει τόσο τους Προσωπικούς Φακέλους όσο και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Λαμβάνοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω για προαγωγή τους Ανδρέου Ανδρέα, Βαλανίδη Σάββα, Μενελάου Παναγιώτη, Σοφοκλέους Ανδρέα, Χαραλάμπους Ανδρέα και Χατζηφιλίππου Ανδρέα
Ο Ανδρέου, μετά την αποφοίτηση του από το Δασικό Κολλέγιο το 1978 τοποθετήθηκε στο Δασικό Σταθμό Σταυρού της Ψώκας, όπου κυρίως ασχολήθηκε με την επίβλεψη υλοτομικών εργασιών, με εργασία γραφείου και με θέματα πυροπροστασίας. Το 1983 μετατέθηκε στον Κλάδο Προγραμματισμού όπου ασχολείται κυρίως με θέματα συλλογής και επεξεργασίας στατιστικών στοιχείων, τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων και την ετοιμασία της ετήσιας έκθεσης του Τμήματος. Διακρίνεται για την ακρίβεια στην εργασία του, την υπευθυνότητα του, την τιμιότητα του χαρακτήρα του και τις οργανωτικές του ικανότητες. Πήρε το δίπλωμα του Δασικού Κολλεγίου με διάκριση και του απονεμήθηκαν πέντε βραβεία. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί σε αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων, υπερτερεί όμως έναντι τους σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ο Βαλανίδης μετά την αποφοίτηση του από το Δασικό Κολλέγιο, τοποθετήθηκε στο Δασικό Σταθμό Σταυρού της Ψώκας, όπου κυρίως ασχολήθηκε με την επίβλεψη υλοτομικών και αναδασωτικών εργασιών, με γραφειακή εργασία και με θέματα πυροπροστασίας. Το 1984 μετατέθηκε στο Δασικό Κολλέγιο και το 1985 στο Δασικό Σταθμό Πλατανιών, όπου επέβλεπε την εκτέλεση διαφόρων δασικών εργασιών και είναι για σειρά ετών υπεύθυνος του σώματος δασοπυροσβεστών στα Πλατάνια. Διακρίνεται για τις οργανωτικές ικανότητες του σε θέματα κατάσβεσης πυρκαγιών και θέματα πυροπροστασίας. Είναι άτομο που αναπτύσσει πρωτοβουλίες. Διακρίνεται επίσης για τις ικανότητες του να προγραμματίζει με ακρίβεια την εργασία του και να αξιοποιεί τόσο το δικό του χρόνο όσο και του προσωπικού που εργάζεται μαζί του. Εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί σε αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων, υπερτερεί όμως έναντι τους σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ο Μενελάου Παναγιώτης, μετά την αποφοίτηση του από το Δασικό Κολλέγιο, τοποθετήθηκε στο Δασικό Σταθμό Λυθροδόντα, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα. Τα κύρια καθήκοντα του είναι δασική προστασία, συγκομιδή ξυλείας, αναδασωτικές και δασοκομικές εργασίες. Διακρίνεται για την εργατικότητα, την υπευθυνότητα και το ενδιαφέρον του στην εργασία. Διακρίθηκε στον τομέα της πυροπροστασίας, όπου η υπηρεσία στο δάσος Μαχαιρά αλλά και στα άλλα δάση της περιοχής έχει μεγάλη ευαισθησία στο θέμα αυτό. Είναι άτομο αφοσιωμένο στο καθήκον του, αναπτύσσει πρωτοβουλίες, διακρίνεται για τη θετικότητα του και έχει ηγετικές και οργανωτικές ικανότητες. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί σε αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων, υπερτερεί όμως έναντι τους σε αξία και προσφορά.
Ο Σοφοκλέους Ανδρέας, μετά την αποφοίτηση του από το Δασικό Κολλέγιο, τοποθετήθηκε στο Δασικό Σταθμό Σταυρού της Ψώκας, με κύρια καθήκοντα την επίβλεψη αναδασωτικών και υλοτομικών εργασιών και την πυροπροστασία. Από το 1981 εργάζεται στον Κλάδο Διαχείρισης στη Λευκωσία, με κύρια καθήκοντα τη λήψη στοιχείων υπαίθρου και την επεξεργασία των στοιχείων για διάφορους διαχειριστικούς σκοπούς. Διακρίνεται για την εργατικότητα του, είναι πράγματι δύσκολη η εργασία του, για την αφοσίωση του στο καθήκον, για την ακρίβεια και την υπευθυνότητα του. Απέδειξε ότι έχει οργανωτικές ικανότητες, διότι πολλές φορές είναι αρχηγός ομάδας για τη λήψη και επεξεργασία στοιχείων, όπου χρειάζεται σωστή και έγκαιρη οργάνωση και προγραμματισμός στην εργασία. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί σε αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων, υπερτερεί όμως έναντι τους σε αξία και προσφορά, καθώς και στις προσωπικές ιδιότητες και ικανότητες στις οποίες έχω κάμει ειδική αναφορά.
Ο Χαραλάμπους Ανδρέας εργάστηκε στο δάσος Τροόδους και τώρα στα Πλατάνια. Ασχολήθηκε με διάφορες εργασίες, δασοκομικές και αναδασωτικές, με γραφειακή εργασία και πυροπροστασία. Είναι υπεύθυνος του αρχείου της δασικής περιφέρειας Τροόδους, όπου η εργασία διεξάγεται με υποδειγματικό τρόπο. Συμμετέχει σε όλες τις περιπτώσεις πυρκαγιών, τόσο αυτόβουλα όσο και κατόπιν οδηγιών. Στην κατάσβεση πυρκαγιών είναι πάντοτε παρών. Διακρίνεται για την αφοσίωση στο καθήκον, για τις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες του και για την υπευθυνότητα
του. Ως υπεύθυνος του αρχείου της περιφέρειας, είναι σε θέση να ανταποκριθεί άμεσα και να δώσει ακριβή στοιχεία. Γενικά είναι υπάλληλος πειθαρχημένος, ευγενής, εργατικός, θετικότατος και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς άλλους λειτουργούς. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί σε αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων, υπερτερεί όμως έναντι τους σε αξία και προσφορά.Ο Χατζηφιλίππου Ανδρέας, μετά την αποφοίτηση του από το Δασικό Κολλέγιο, εργάστηκε στο Δάσος Πάφου και μετά στο Δασικό Σταθμό Σταυρού της Ψώκας, όπου ασχολείται με υλοτομικές, δασοκομικές και αναδασωτικές εργασίες, γραφειακή εργασία και πυροπροστασία. Μπορώ να πω ότι χαρακτηρίζεται από μια εντυπωσιακή διάθεση για προσφορά εργασίας.
Είναι πάντοτε πρόθυμος να εξυπηρετήσει την υπηρεσία και οι συνθήκες εργασίας, όσο δύσκολες και αντίξοες και αν είναι, δεν τον επηρεάζουν. Εχει προσφερθεί από μόνος του να τοποθετηθεί στο Σταυρό της Ψώκας, ένα δύσκολο πόστο, για να διευκολύνει την Υπηρεσία. Ενδιαφέρεται για την ανανέωση και επιμόρφωση του, μελετά, προβληματίζεται και φροντίζει πάντοτε να είναι πλήρως ενημερωμένος. Θεωρεί την υπηρεσία ως σημαντική, προσωπική του υπόθεση. Διαθέτει οργανωτικές και ηγετικές ικανότητες, ευφυία και ψηλό αίσθημα ευθύνης. Η προσφορά του είναι σημαντική τόσο από απόψεως ποσότητας όσο και από απόψεως ποιότητας. Θεωρείται ως ένας από τους ικανότερους υπαλλήλους και από τους πολλά υποσχόμενους για το μέλλον. Ο δυναμισμός και η προθυμία του τον καθιστούν ως έναν από τους πιο άξιους υπαλλήλους του Τμήματος. Οι προϊστάμενοι του ομιλούν πάντοτε με πολύ κολακευτικά λόγια για την όλη προσφορά του. Λόγω αυτών των ιδιοτήτων και αρετών υπερέχει όλων των άλλων που δεν συστήνονται. Είναι πρότυπο Βοηθού Δασικού Λειτουργού και πιστεύω ότι θα είναι πρότυπο και Δασικού Λειτουργού. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εφάρμοσε με επιτυχία τη Δασική Πολιτική και Νομοθεσία. Υστερεί ορισμένων υποψηφίων σε αρχαιότητα, βρίσκεται όμως περίπου στο ίδιο επίπεδο με αυτούς σε αξία, και υπερτερεί σε προσφορά καθώς και στις προσωπικές ιδιότητες που ανέφερα πιο πάνω.Προβαίνοντας στις πιο πάνω συστάσεις έλαβα υπόψη μου ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν συστήνω διαθέτουν το πλεονέκτημα, όμως υστερούν ή/και δεν υπερέχουν σε αξία έναντι των συστηνομένων και υστερούν σε αρχαιότητα. Ελαβα επίσης υπόψη ότι οι υποψήφιοι είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Κύπρο και αξιολογούνται από διαφορετικές ομάδες αξιολόγησης, γεγονός που κατά την άποψη μου δεν εξασφαλίζει απόλυτα το ενιαίο μέτρο κρίσης.»
Η απόφαση της Ε.Δ.Υ.
Καθώς φαίνεται από το σχετικό πρακτικό κατά τη διαδικασία αξιολόγησης και σύγκρισης των υποψηφίων η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Διευθυντή, τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους. Ελαβε, επίσης, υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολο τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια. Οσον αφορά τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις που υποβλήθηκαν για το 1990, η Επιτροπή επαναβεβαίωσε τη σχετική απόφαση που πήρε στη συνεδρία της με ημερομηνία 2.7.97, στο βαθμό που συνάδει με τα στοιχεία της παρούσας διαδικασίας.
Αφού έλαβε υπόψη όλα τα πιο πάνω η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι τα έξι Ε.Μ. υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους. Επιλέγοντας τα Ε.Μ. η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη ότι αυτά υστερούν στην αρχαιότητα έναντι των αιτητών (και ορισμένων άλλων υποψηφίων). Εκρινε όμως ότι η αρχαιότητα από μόνη της δεν μπορεί να υπερνικήσει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων, όπως αυτή πηγάζει από το σύνολο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη για την επιλογή. Συγκεκριμένα - σύμφωνα με την Ε.Δ.Υ. - οι επιλεγέντες υπερέχουν σε αξία έναντι των εν λόγω υποψηφίων, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, δεν υστερούν σε προσόντα και, επιπλέον, διαθέτουν την υπέρ τους αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία ενισχύει ακόμη περισσότερο την αξία τους.
Οι λόγοι ακύρωσης.
(Α) Προσφυγή 24/99.
Ο αιτητής στην πιο πάνω προσφυγή ισχυρίστηκε ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου. Υπέβαλε ότι με τη σύσταση του ο Διευθυντής έχει διαμορφώσει κατάσταση υπεροχής του Ε.Μ. έξω από το θεσμοθετημένο πλαίσιο των ετήσιων αξιολογήσεων. Εκαμε αναφορά στη Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 2374/15.9.99.
Εχει παρατεθεί η σύσταση του Διευθυντή (βλ. σελ.4-7). Προκύπτει σαφώς από το περιεχόμενο της ότι όλες οι ιδιότητες τις οποίες ο Διευθυντής έχει αποδώσει στο Ε.Μ. βαθμολογούνται στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις. Η διάθεση για προσφορά, η προθυμία, το ενδιαφέρον για ανανέωση και επιμόρφωση, οι οργανωτικές και ηγετικές ικανότητες και το αίσθημα ευθύνης βαθμολογούνται στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.
Εχουν, επίσης, παρατεθεί οι λεπτομέρειες των υπηρεσιακών εκθέσεων των δύο υποψηφίων (του αιτητή στην προσφυγή 24/99 και του Ε.Μ. Χατζηφιλίππου). Οι αντίστοιχες εκθέσεις τους παρουσιάζουν ισοδύναμους. Εχουν και οι δύο βαθμολογηθεί με 44 «Εξαίρετα» και 4 «Πολύ Ικανοποιητικά» για την περίοδο 1992-1997. Πρόσθετα, ενώ ο αιτητής υπερέχει του Ε.Μ. σε σχέση με το στοιχείο της "Διευθυντικής/Διοικητικής Ικανότητας" η σύσταση του Διευθυντή δίνει υπεροχή σε αυτό το στοιχείο στο Ε.Μ.
Ποιες είναι τώρα οι συνέπειες της ασυμφωνίας της σύστασης του Διευθυντή με το περιεχόμενο των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων. Τις έχω πραγματευθεί στην Παπαχριστοφόρου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 230/99/20.7.2000 από την οποία μεταφέρω το σχετικό απόσπασμα:
«Στη Δημοκρατία ν. Στυλιανού κ.α., Α.Ε. 1028, 1029, 1034/10.7.90 το θέμα έχει τεθεί ως πιο κάτω:
`Ο Προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απαιτήσεις της θέσης που πρόκειται να πληρωθεί και τις ικανότητες του υποψηφίου για να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης. Οι συστάσεις του, όμως, αν είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους αποδίδεται περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. (Βλ. Lardis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 64, Odysseas Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74, 84 (Απόφαση Ολομέλειας), Niki Ioannou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 431, 432, Ioannou v. Republic (1977) 3 C.L.R. 61, Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 675, 696, και Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950).
Οι εμπιστευτικές εκθέσεις αποτελούν αντικειμενικό στοιχείο κρίσεως της αξίας. Η σημασία των συστάσεων εξασθενίζει ανάλογα με το βαθμό διάστασης τους προς τις εμπιστευτικές εκθέσεις, που καθορίζουν αντικειμενικά την αξία του υπαλλήλου.'
.................................. .................................................. ............
Στην Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2374/15.9.99 λέχθηκε ότι:
`Ούτε ο διευθυντής ούτε οι προϊστάμενοι και οι αξιολογούντες λειτουργοί μπορούν, έξω από το θεσμοθετημένο πλαίσιο αξιολόγησης και με δοσμένες έγκυρες ετήσιες αξιολογήσεις, να διαμορφώνουν εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την αξιολογηθείσα ποιότητα των λειτουργών.'
Τα νομολογηθέντα στην Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) έχουν υιοθετηθεί στην Κουάλη κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2402/11.11.99 στην οποία λέχθηκε:
`΄Οπως προκύπτει από τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων τόσο των αιτητών όσο και των ενδιαφερομένων προσώπων όλοι είναι περίπου ισάξιοι. Κρίνουμε ότι το αποτέλεσμα της σύστασης του Διευθυντή καταλήγει σε ανατροπή των αξιολογήσεων αυτών, αφού για θέματα που έχουν ήδη αξιολογηθεί παρόμοια όλοι, διαχωρίζονται ορισμένοι οι οποίοι συστήνονται με γενικές παρατηρήσεις που στην ουσία ανατρέπουν την αξιολόγηση αυτή.
.................................. .................................................. ........
΄Ετσι όπως και στη Χριστοδουλίδου (ανωτέρω) κρίνουμε ότι η σύσταση πάσχει όχι αναφορικά με την επάρκεια της αιτιολογίας σε συνάρτηση με την αποκάλυψη των πηγών των πληροφοριών για τη διαμόρφωση της κρίσης αλλά γιατί ο Διευθυντής δεν θα μπορούσε έξω από το πλαίσιο των ετήσιων αξιολογήσεων να διαμορφώνει εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την ίδια αξιολογούμενη ποιότητα των υποψηφίων. Καθήκον του Διευθυντή είναι με βάση τις γνώσεις που έχει για το τι απαιτεί η θέση να επισημαίνει τις αρετές εκείνες του συγκεκριμένου υποψηφίου, στις οποίες με βάση τις αξιολογήσεις υπερέχει, και να συστήνει με βάση την υπεροχή αυτών τον καταλληλότερο υποψήφιο.'
Στην Κωνσταντίνου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1047/97 και 5/98/21.3.2000 ο Νικολάου, Δ. παρατήρησε ότι ο Διευθυντής δεν μπορεί με τη σύσταση του 'να διαφοροποιεί την εικόνα που προκύπτει από τη βαθμολογημένη αξία: ανεβάζοντας τον ένα και συνακόλουθα κατεβάζοντας τον άλλο'. Αφού παρέθεσε το πιο πάνω απόσπασμα από την Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) ο Νικολάου, Δ. συνέχισε ως εξής:
`Αν μέσα από τα βαθμολογημένα στοιχεία ο Διευθυντής διακρίνει διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου υποψηφίου σε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο που αποκτά ιδιαίτερη, κατά την εκτίμηση του, σημασία ενόψει των όσων απαιτεί η νέα θέση, πρέπει να το εντοπίζει και να το εξηγεί για να φαίνεται γιατί προτίμησε τον ένα αντί τον άλλο. Χωρίς έτσι να μεταβάλλεται συγκριτικά η υπηρεσιακή αξία των υπαλλήλων από στοιχεία που φέρνει ο ίδιος ο Διευθυντής βάσει των όσων λέει ότι γνωρίζει προσωπικά ή ότι πληροφορήθηκε από άλλους. Με τη σύσταση υποδεικνύεται, όπου τα δεδομένα το επιτρέπουν, ποιος είναι ο καταλληλότερος για τη θέση. Από αυτή την άποψη και σε αυτό το βαθμό είναι που η σύσταση αποτελεί αυτοτελές, ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης.'
Στην Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2434/20.3.2000 λέχθηκαν τα εξής:
`Ολες οι ιδιότητες που αποδόθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος ως χαρίσματα που δικαιολογούν την επιλογή της σε σύγκριση πάντα με τον εφεσείοντα, περιέχονται στις διάφορες κατηγορίες των εμπιστευτικών εκθέσεων. Η επιστημονική κατάρτιση, η απόδοση, το ενδιαφέρον, η υπευθυνότητα, η πρωτοβουλία, οι σχέσεις με τους προϊσταμένους και το κοινό και η διευθυντική ικανότητα βαθμολογούνται στις εκθέσεις. Από τις εκθέσεις δεν προκύπτει ο,τιδήποτε που να δικαιολογεί την προτίμηση του Διευθυντή προς το ενδιαφερόμενο μέρος. Ούτε η σύσταση περιέχει οποιοδήποτε σχόλιο που να αιτιολογεί την προτίμηση προς το ενδιαφερόμενο μέρος.
.................................. .................................................. .......
΄Οπως τονίστηκε και στην υπόθεση Κούλη ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2384, ημερ. 22.12.1999 μέτρο κρίσης της αξίας των υποψήφιων είναι η επάρκεια και αποτελεσματικότητα με την οποία ασκούν τα καθήκοντα τους όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις και όχι η φύση ή το είδος της εργασίας που εκτελούν κατ΄ εντολή των ανωτέρων τους (βλέπε Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414
).Εν όψει των ανωτέρω καταλήγουμε ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι τρωτή, συμπαρασύρει δε την απόφαση της Επιτροπής σε ακυρότητα.'
Καθώς έχει ήδη διαπιστωθεί η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με το περιεχόμενο των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων. Επομένως ο Διευθυντής έχει, με τη σύσταση του, διαμορφώσει νέα κατάσταση υπεροχής του Ε.Μ. έξω από το θεσμοθετημένο πλαίσιο των ετήσιων αξιολογήσεων. ΄Εχει αναφέρει ότι το Ε.Μ. υπερέχει σε σχέση με στοιχεία τα οποία έχουν αξιολογηθεί στις υπηρεσιακές εκθέσεις, οι οποίες, όμως, δεν τον εμφανίζουν ότι υπερέχει.
Τυγχάνουν, επομένως, πλήρους εφαρμογής τα νομολογηθέντα στις υποθέσεις Χριστοδουλίδη
, Κουάλη, Σταυρινίδη και Κωνσταντίνου (πιο πάνω).Για τους λόγους που υποδεικνύονται σε εκείνες τις αποφάσεις η σύσταση πάσχει. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στην επιτυχία της προσφυγής 24/99 και στην ακύρωση της προαγωγής του Ε.Μ. Ανδρέα Χατζηφιλίππου.
Περαιτέρω: 'Eνας από τους λόγους προτίμησης του Ε.Μ. Χατζηφιλίππου έναντι του αιτητή στην προσφυγή 24/99, παρά την αρχαιότητα του τελευταίου, ήταν η υπεροχή του Ε.Μ. σε αξία. Ωστόσο αυτή η διαπίστωση της Ε.Δ.Υ. δεν υποστηρίζεται από το περιεχόμενο των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων. Επεται πως η απόφαση για προαγωγή του Ε.Μ. Χατζηφιλίππου πάσχει και γι΄ αυτό το λόγο.
(Β) Προσφυγή 100/99.
Ο αιτητής στην πιο πάνω προσφυγή υποστήριξε ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί:
(α) Είναι άγνωστο από ποιους προϊσταμένους των υποψηφίων πήρε πληροφορίες ο Διευθυντής και ποιες πληροφορίες πήρε.
(β) Ο Διευθυντής επικαλείται προσωπική γνώση των υποψηφίων που δεν ονομάζει.
(γ) Κάμνει ιδιαίτερη και εκτενή αναφορά στα καθήκοντα που εκτελούσαν τα Ε.Μ. και με τον τρόπο αυτό θυματοποιεί τον αιτητή (βλ. Γεωργιάδης ν.
Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249).
Αναφορικά με την εισήγηση (α) η νομολογία δεν απαιτεί την καταγραφή των πληροφοριών ή απόψεων που ο Διευθυντής άκουσε από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Ούτε απαιτεί να κατονομάζονται οι λειτουργοί αυτοί. Ο τρόπος που ο Διευθυντής αξιολογεί τις απόψεις λειτουργών που συμβουλεύεται, αναφορικά με την κρίση τους για συναδέλφους τους, δεν είναι δυνατό να ελέγχεται δικαστικά (βλ. Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 817/12.7.90). Ακολουθεί πως η σχετική εισήγηση δεν ευσταθεί.
Αναφορικά με την εισήγηση (β) - και πάλιν - η νομολογία δεν απαιτεί να κατονομάζονται οι υποψήφιοι. Το ποιοι είναι οι υποψήφιοι είναι θέμα που διέπεται από τα σχέδια υπηρεσίας. Ο Διευθυντής ως εκ της θέσεως του τεκμαίρεται ότι είναι ενήμερος των προνοιών του σχεδίου υπηρεσίας και των υπηρεσιακών στοιχείων όλων των υπαλλήλων οι οποίοι υπηρετούν στο τμήμα του. Είναι επομένως σε θέση να γνωρίζει ποιοι κατέχουν τα σχετικά προσόντα για μια θέση και είναι υποψήφιοι. Επεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Αναφορικά με την εισήγηση (γ) η υπόθεση Γεωργιάδης (πιο πάνω), την οποία έχει επικαλεσθεί ο αιτητής, διακρίνεται από την παρούσα. Στην υπόθεση εκείνη ο συγκεκριμένος υποψήφιος προτιμήθηκε λόγω ακριβώς της φύσεως των καθηκόντων που εκτελούσε. Στην παρούσα υπόθεση η σύσταση του Διευθυντή δεν έχει σαν έρεισμα το είδος των καθηκόντων που εκτελούσαν τα Ε.Μ. Η αναφορά στα καθήκοντα που εκτελούσαν τα Ε.Μ. έγινε σαν μέρος της εξιστόρησης της σταδιοδρομίας των Ε.Μ. και για να καταδείξει ότι ο Διευθυντής ήταν ενήμερος της όλης σταδιοδρομίας και των καθηκόντων των Ε.Μ. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υπέβαλε, περαιτέρω, ότι τα στοιχεία "διοικητικές/οργανωτικές και ηγετικές ικανότητες, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα, αφοσίωση στο καθήκον αποτελούν μέρος των απαιτήσεων του σχεδίου υπηρεσίας και βαθμολογούνται ετήσια στις εμπιστευτικές εκθέσεις σαν στοιχεία αξιολόγησης και όπου ο αιτητής είχε αξιολόγηση που δεν υστερεί". Συνεπώς η σύσταση του Διευθυντή "εφόσον αναγράφει ότι τα Ε.Μ. υπερτερούν σ΄ αυτές τις ιδιότητες, πάσχει διότι είναι ασύμφωνη προς τα στοιχεία των φακέλων, δεδομένου ότι η σύσταση του υπέρ των Ε.Μ. δεν υποστηρίζεται από αυτά".
Η πιο πάνω εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή δεν βρίσκει έρεισμα στο ενώπιον μου υλικό. Από τις λεπτομέρειες των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων (έχουν παρατεθεί στις σελ.3-4 πιο πάνω) προκύπτει σαφώς ότι η σύσταση του Διευθυντή συνάδει πλήρως με τα στοιχεία του φακέλου. Οι ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις δίνουν σαφή υπεροχή στα Ε.Μ.. Ειδικά και σε σχέση με τις ιδιότητες εκείνες στις οποίες, σύμφωνα με τη σύσταση, υπερέχουν τα Ε.Μ., οι ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις δίνουν τέτοια υπεροχή στα Ε.Μ. Θεωρώ λοιπόν ότι η σύσταση είναι σύμφωνη προς τα στοιχεία των φακέλων και είναι πλήρως αιτιολογημένη. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Εχει επίσης υποστηριχθεί ότι ο αιτητής υπερέχει των Ε.Μ. σε προσόντα και αρχαιότητα. Αναφορικά με τα προσόντα από το ενώπιον μου υλικό δεν προκύπτει οποιαδήποτε υπεροχή. Εναπόκειτο στον αιτητή να υποδείξει πως και γιατί ο αιτητής υπερέχει σε προσόντα και
δεν το έχει πράξει. Αναφορικά με την αρχαιότητα αυτή επικρατεί αν οι άλλοι παράγοντες είναι ίσοι. Από το ενώπιον μου υλικό προκύπτει ότι τα Ε.Μ. υπερέχουν σε αξία, έχουν τα ίδια προσόντα με τον αιτητή και έχουν υπέρ τους την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή. Ακολουθεί πως οι άλλοι παράγοντες δεν είναι ίσοι. Επομένως δεν μπορούσε να επικρατήσει η αρχαιότητα του αιτητή. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.Ο αιτητής ισχυρίστηκε, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας.
Οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν ότι προτού το αποφασίζον όργανο λάβει απόφαση που επηρεάζει τον πολίτη πρέπει να προβαίνει στη διεξαγωγή έρευνας. Η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97, και Nicolaou v. Minister of Interior and Another (1974) 3 C.L.R. 189). Απόφαση που λαμβάνεται στην απουσία δέουσας έρευνας αποτελεί το προϊόν πλημμελούς άσκησης διακριτικής ευχέρειας και ακυρώνεται γιατί ισοδυναμεί με απόφαση αντίθετη προς το νόμο και καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας (
Xapolytos v. Republic (1967) 3 C.L.R. 703).H έρευνα πρέπει να καλύπτει όλους τους ουσιώδεις και σχετικούς παράγοντες (βλ. Tryfon v. Republic (1968) 3 C.L.R. 28 και Carayiannis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 341). Στην περίπτωση των προαγωγών δημοσίων υπαλλήλων οι σχετικοί παράγοντες προσδιορίζονται από τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο 1 του 1990 (1/90). Αυτοί είναι: η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα των υποψηφίων (βλ. άρθρο 35(3)). Επίσης (βλ. άρθρο 35(4)) κατά την προαγωγή η Ε.Δ.Υ. λαμβάνει δεόντως υπόψη:
(1) Το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων.
(2) Τις αιτιολογημένες συστάσεις του προϊσταμένου του τμήματος.
(3) Την εντύπωση την οποία η Ε.Δ.Υ. αποκόμισε για τους υποψηφίους κατά την προφορική εξέταση, αν αυτή έγινε.
Είναι πρόδηλο από το ενώπιον μου υλικό ότι η Ε.Δ.Υ. έχει διερευνήσει δεόντως και επαρκώς όλους τους πιο πάνω παράγοντες. Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί μετά από δέουσα και επαρκή έρευνα όλων των σχετικών παραγόντων. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Τέλος ο αιτητής υπέβαλε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της (βλ. Pissas v. Republic (1974) 3 C.L.R. 476, Φράγκου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2021/27.3.98). Αιτιολογία που δεν παρέχει στο Δικαστήριο τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης ή είναι τόσο αόριστη και ασαφής ώστε να καθιστά ανέφικτο το δικαστικό έλεγχο, δεν είναι νόμιμη και οδηγεί στην ακύρωση της πράξης.
Εκ της φύσεως τους αιτιολογητέες είναι όλες οι πράξεις των οποίων ο έλεγχος είναι αδύνατος ή ατελής χωρίς την αναφορά των λόγων που τις στηρίζουν (βλ. Φράγκου, πιο πάνω, Κυριακίδη ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 298, Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 Α.Α.Δ. 574 και Δαγτόγλου "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", 3η έκδοση 1992, παράγρ. 636, 646 και 647). Τότε "μόνον είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η διοικητική πράξη όταν παρέχεται στον ακυρωτικό Δικαστή η δυνατότης να αντιληφθεί επί τη βάσει ποιων στοιχείων κατέληξε η διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό" (βλ. Ιωάννη Σαρμά, Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ.130
).Στην κρινόμενη περίπτωση η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει πλήρως και επαρκώς αιτιολογημένη. Παρέχει στο Δικαστήριο όλα τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για τη διακρίβωση της νομιμότητας της. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή 24/99 επιτυγχάνει με έξοδα £350. Η προσφυγή 100/99 αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα £350 υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση και έξοδα £200 υπέρ του Ε.Μ. Βαλανίδη. Η προσβαλλόμενη απόφαση στο βαθμό που αφορά την προαγωγή του Ε.Μ. Χατζηφιλίππου ακυρώνεται. Κατά τα άλλα επικυρώνεται.
Η προσφυγή 100/99 στο βαθμό που αφορά την προαγωγή του Ε.Μ. Χατζηφιλίππου έχει καταστεί χωρίς αντικείμενο λόγω της ακυρωτικής απόφασης στην προσφυγή 24/99 (Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. (Γ) 1318 και Δημοκρατία ν. Χαραλάμπους κ.α. (1992) 3 Α.Α.Δ. 251
).
Π. ΚΑΛΛΗΣ
Δ.
/ΦΚ