|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1152/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Ανδρέα Γεωργίου εκ Παραλιμνίου
Αιτητή
και
Δήμου Αραδίππου
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
16 Ιουνίου 2000
Για τον Αιτητή: κα. Αραλιού για κ. Α. Νεοκλέους
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση και Ενδιαφ. Μέρος: Δρ. Α. Παντελίδης.
------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης του Δήμου Αραδίππου η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή κ. Γεωργίου με επιστολή ημερομηνίας 19.7.1999 και με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του για διορισμό στη θέση Δημοτικού Μηχανικού.
Για την εν λόγω θέση είχαν υποβληθεί 26 αιτήσεις, κατηρτίσθη δε κατάλογος των πέντε επικρατεστέρων με βάση τα αποτελέσματα συνεντεύξεων των υποψηφίων ενώπιον ειδικών επαγγελματιών συμβούλων. Υπήρξαν δύο γύροι συνεντεύξεων. Στον πρώτο γύρο μετείχαν όλοι οι υποψήφιοι (πλην τεσσάρων που δεν παρουσιάσθησαν), και ο μεν κ. Γεωργίου κατετάγη τρίτος με συνολική βαθμολογία 13/15 το δε Ενδιαφερόμενο Μέρος κ. Δημητρίου κατετάγη πρώτος με συνολική βαθμολογία 15/15. Ακολούθησε δεύτερος γύρος συνεντεύξεων μεταξύ των πέντε πρώτων υποψηφίων και κατηρτίσθη ο πίνακας τελικής κατάταξης στον οποίο ο κ. Γεωργίου ήταν πρώτος με βαθμολογία 44/50 ενώ ο κ. Δημητρίου ήταν δεύτερος με βαθμολογία 41/50. Το Δημοτικό Συμβούλιο, με ψήφους 5 έναντι 4, αποφάσισε την πρόσληψη του κ. Δημητρίου αντί του κ. Γεωργίου.
Στην ένσταση του ο Δήμος εγείρει κατ΄αρχή προδικαστική ένσταση ότι ο κ. Γεωργίου στερείται εννόμου συμφέροντος καθ΄όσον στην αίτηση την οποία υπέβαλε για την επίδικη θέση ζήτησε όπως αυτή ληφθεί υπ΄όψη αν, με το διορισμό του, επρόκειτο να τοποθετηθεί στην κλίμακα που ήδη κατείχε στο Δήμο Παραλιμνίου, δηλαδή Α11+2 στις συνδυασμένες κλίμακες Α9-Α11-Α12, ενώ οι κλίμακες του σχεδίου υπηρεσίας ήσαν Α9-Α11+2, ο δε κ. Γεωργίου δεν μπορούσε να θέσει όρους ως προς την κλίμακα της ενδεχόμενης πρόσληψης του.
Η εισήγηση αυτή είναι ανεδαφική. Διαφεύγει του ευπαιδεύτου συνηγόρου για το Δήμο η πλήρης αναφορά και το πλαίσιο της στην αίτηση του κ. Γεωργίου. Αυτό που επεδίωξε ο κ. Γεωργίου ήταν να φέρει στη μνήμη του Δήμου την εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών της 13.10.1995 στην οποία παρέπεμψε και η οποία προνοεί για τη μισθοδοτική τοποθέτηση των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα οι οποίοι διορίζονται σε άλλες δημόσιες θέσεις. Η αίτηση του δεν ήταν καθ΄οιονδήποτε τρόπο υπό όρους, ούτε αντίκειτο στο σχέδιο υπηρεσίας, ούτε αποκλείετο περαιτέρω εξέτασης. Εξ άλλου, σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν ηγέρθη το θέμα αυτό. Αντίθετα μάλιστα ο κ. Γεωργίου μετείχε σε όλη τη διαδικασία ως έγκυρος υποψήφιος. Όλα δείχνουν ότι το θέμα αυτό ποτέ δεν ήταν θέμα και ότι εγείρεται εκ των υστέρων. Μάλιστα η ευπαίδευτη συνήγορος για τον κ. Γεωργίου παρατηρεί ότι κατά τη συνέντευξη του ο κ. Γεωργίου ρωτήθηκε σχετικά και απάντησε ότι δεν θα τον ενοχλούσε να προσλαμβάνετο ακόμα και στην κλίμακα 9. Ο κ
. Παντελίδης λέγει ότι δεν υπάρχει μαρτυρία περί τούτου, όμως η παράλειψη παρουσίασης των σχετικών πρακτικών των συνεντεύξεων μόνον εις βάρος του Δήμου θα ήταν αφού δεν θα καθιστούσε δυνατό το δικαστικό έλεγχο. Εν πάση περιπτώσει, τα πιο πριν λεχθέντα εκθεμελιώνουν την εισήγηση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος.Προχωρώντας στην ουσία της προσφυγής, εγείρεται κατ΄ αρχή θέμα παράνομης συγκρότησης του Δημοτικού Συμβουλίου κατά το ότι ο Δημοτικός Γραμματέας μετείχε της συνεδρίας της 2.7.1999 κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση. Το θέμα της νόμιμης συγκρότησης του διοικητικού οργάνου είναι βέβαια βασικό αφού διέπει την όλη νομιμότητα της διαδικασίας που οδηγεί στην απόφαση. Ο κ. Παντελίδης δεν αμφισβητεί ότι ο Δημοτικός Γραμματέας παρίστατο στην συνεδρία, όπως μαρτυρείται και από τα πρακτικά. Λέγει όμως ότι βάσει του άρθρου 51 του περί Δήμων Νόμου του 1985, Ν. 111/85, η παρουσία του είναι νόμιμη εφ΄όσον είναι καθήκον του να τηρεί τα πρακτικά των συνεδριών. Η θέση αυτή είναι ορθή, όπως προκύπτει και από την απόφαση του Λοΐζου, Π., στην υπόθεση Χ"Θεοδούλου κ.α. ν. Δήμου Στροβόλου (1989) 3 ΑΑΔ 2069 στην οποία παραπέμπει και ο κ. Παντελίδης. Αν και ο Δημοτικός Γραμματέας δεν είναι μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, η νομοθετική πρόνοια καλύπτει την παρουσία του, εφ΄όσον μάλιστα δεν προκύπτει ότι έλαβε οποιοδήποτε μέρος στην ίδια τη συνεδρία παρά μόνο τήρησε τα πρακτικά.
Άλλος λόγος ακύρωσης εισηγείται την αντικανονικότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε. Συγκεκριμένα λέγεται ότι ενώ το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του της 27.5.1999 αποφάσισε, ως προς την ακολουθητέα διαδικασία, ότι, μεταξύ άλλων, οι ανώτεροι κρατικοί μηχανικοί θα συμμετείχαν μεν στη διαδικασία των συνεντεύξεων αλλά η συμμετοχή τους αυτή θα ήταν μόνο συμβουλευτική ως προς τις γνώσεις στον τομέα της πολιτικής μηχανικής και δεν θα είχαν άλλη ανάμειξη, εν τούτοις, κατά τον πρώτο γύρο των συνεντεύξεων, οι δύο ανώτεροι κρατικοί μηχανικοί δεν συμμετείχαν απλώς για το σκοπό τούτο αλλά προέβησαν σε βαθμολόγηση των υποψηφίων. Όντως, κατά τον πρώτο γύρο των συνεντεύξεων η βαθμολογία των υποψηφίων δεν έγινε μόνο από τον κ. Νεοφύτου, ο οποίος διορίσθηκε για τη διεξαγωγή των συνεντεύξεων και ο οποίος βαθμολόγησε με 5 και τους δύο, αλλά και από τους δύο ανώτερους μηχανικούς του κράτους, έκαστος των οποίων
βαθμολόγησε με 5 τον κ. Δημητρίου και με 4 τον κ. Γεωργίου, η δε συνολική βαθμολογία των υποψηφίων ήταν το άθροισμα των τριών αυτών βαθμολογιών.Η αντικανονικότητα αυτή στην από το ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο προαποφασισθείσα διαδικασία καθιστούσε τρωτή την απόφαση. Κατά πρώτον, διότι υπήρξε παράβαση αυτή καθ΄αυτή της καθορισθείσας διαδικασίας. Κατά δεύτερον, διότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας της 2.7.1999, τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου τα οποία ψήφισαν υπέρ της επιλογής του κ. Δημητρίου βασίσθησαν στο ότι ο κ. Δημητρίου κατά τον πρώτο γύρο των συνεντεύξεων είχε υψηλότερη βαθμολογία από τον κ. Γεωργίου εκ μέρους των δύο ανώτερων κρατικών μηχανικών και μάλιστα παρεπονέθησαν διότι αυτό δεν προσμέτρησε στην τελική κατάταξη των υποψηφίων μετά από το δεύτερο γύρο των συνεντεύξεων μεταξύ των πέντε επικρατεστέρων του πρώτου γύρου. Αυτό συνιστούσε πλάνη περί την ίδια τη διαδικασία που καθόρισε το Δημοτικό Συμβούλιο, αφού οι ανώτεροι κρατικοί μηχανικοί συμμετείχαν μόνο υπό συμβουλευτική ιδιότητα και μόνο ως προς τις γνώσεις στον τομέα της πολιτικής μηχανικής, προς υποβοήθηση δηλαδή του ειδικού συμβούλου κ. Νεοφύτου, ο οποίος και μόνος ενετάλη να διεξάγει τις συνεντεύξεις και να προβεί σε σχετική έκθεση, και ασφαλώς καμιά αρμοδιότητα ψήφου που να καθόριζε την αξία των υποψηφίων δεν είχαν. Εξ άλλου, ενώ η συμβουλευτική τους ιδιότητα περιορίζετο στις γνώσεις της πολιτικής μηχανικής, ο κ. Νεοφύτου είχε την αρμοδιότητα να εξετάσει τους υποψηφίους και να συμβουλεύσει ως προς τη συνολική εικόνα τους για τη
θέση του Δημοτικού Μηχανικού, τα καθήκοντα και οι ευθύνες της οποίας, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, δεν περιορίζονται στην άσκηση της πολιτικής μηχανικής αλλά καλύπτουν ένα πολύ ευρύτερο φάσμα. Ούτε φαίνεται να είχαν οι συνεντεύξεις του πρώτου γύρου οποιαδήποτε εμβέλεια πέραν της επιλογής των πέντε επικρατεστέρων υποψηφίων οι οποίοι συμμετείχαν στο δεύτερο και ουσιαστικό γύρο των συνεντεύξεων κατά τον οποίο, όπως προκύπτει από τα σχετικά έντυπα στην έκθεση του κ. Νεοφύτου, καθορίσθηκε η συνολική εικόνα των πέντε αυτών υποψηφίων. Η πλάνη του Διοικητικού Συμβουλίου, όντας ουσιαστική και έχοντας ενεργήσει ουσιαστικά στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, πλήττει καίρια την απόφαση. Τοσούτο μάλλον αφού, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 1.7.1999 και της 2.7.1999, τα μόνα στοιχεία τα οποία φαίνονται να ήσαν ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου ήσαν εκείνα που περιείχοντο στην έκθεση του κ. Νεοφύτου.Δεν χρειάζεται να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης. Σημειώνω μόνο ότι το θέμα της διαπιστωθείσας πλάνης υπεισέρχεται και σε άλλους λόγους ακύρωσης, που αφορούν ιδιαίτερα την έλλειψη δέουσας έρευνας και την έλλειψη δέουσας αιτιολογίας. Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Ο Δήμος Αραδίππου θα καταβάλει τα έξοδα του κ. Γεωργίου.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π