ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 670/99.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Θεόδωρου Ζαΐμη,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

1. Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων,

2. Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων,

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________________

30 Μαΐου, 2000.

Για τον αιτητή: Ε. Σατράκη (κα.).

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄

εκ μέρους του Γεν. Εισ.

___________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:

"Α. Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται

άκυρη εξ ολοκλήρου και στερημένη οιουδήποτε αποτε-

λέσματος η απόφαση και/ή πράξη των Καθ΄ ων η

Αίτηση, η οποία περιήλθε σε γνώση του Αιτητή με επι-

στολή των καθ΄ ων η αίτηση προς αυτόν, ημερομηνίας

8/3/99, με την οποία τον πληροφόρησαν ότι αναφορικά

με την αίτηση του για επανεξέταση της σύνταξης ανα-

πηρίας που λαμβάνει σχετικά με το εργατικό ατύχημα

ημερ. 9/10/78, θα συνεχίσει με το ίδιο ποσοστό αναπη-

ρίας (Παράρτημα 1).

ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΑ:

 

Β. Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται

εξ ολοκλήρου άκυρη και στερημένη οιουδήποτε αποτε-

λέσματος η παράλειψη των Καθ΄ ων η Αίτηση να εξετά-

σουν και/ή αναθεωρήσουν απόφαση και/ή πράξη τους

ημερ. 29/4/92 σχετικά με το εργατικό ατύχημα ημερ.

9/10/78 και/ή αυξήσουν τον βαθμό αναπηρίας του

Αιτητή και ότι παν παρελειφθέν έδει να είχεν εκτελε-

σθεί, και/ή

Γ. Οποιαδήποτε άλλη και/ή περαιτέρω θεραπεία το

Σεβαστό Δικαστήριο κρίνει εύλογη και/ή δίκαιη υπό

τις περιστάσεις."

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή.

Ο αιτητής ήταν μισθωτός. Απασχολείτο ως οδοντοτεχνίτης στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Στις 13.12.91 υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων για παροχή λόγω αναπηρίας. Ισχυρίστηκε ότι λόγω επαγγελματικού ατυχήματος, που έλαβε χώραν την 9.10.1978, τραυματίσθηκε στα πόδια και στο κεφάλι με αποτέλεσμα να υποφέρει και από μετατραυματική μελαγχολία. Θέτω μια παρένθεση για να αναφερθώ στις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες.

Σύμφωνα με το άρθρο 46 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980 (41/80) (ο Νόμος) παροχή λόγω αναπηρίας καταβάλλεται σε μισθωτό ο οποίος υφίσταται σωματική βλάβη συνεπεία επαγγελματικού ατυχήματος. Η έννοια του επαγγελματικού ατυχήματος καθορίζεται στο άρθρο 44 του Νόμου. Επίσης παροχή λόγω αναπηρίας καταβάλλεται και στις περιπτώσεις που η αναπηρία προκαλείται από καθορισμένη νόσο ή βλάβη όπως καθορίζεται στο άρθρο 53 του Νόμου.

Συνεχίζω με την παράθεση των πραγματικών περιστατικών:

Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω αίτησης του η υπόθεση του αιτητή παραπέμφθηκε για εξέταση σε Ψυχιατρικό Ιατρικό Συμβούλιο. Το τελευταίο γνωμάτευσε οριστικό βαθμό αναπηρίας λόγω του ατυχήματος 18%. Επίσης η υπόθεση του αιτητή παραπέμφθηκε και σε Ορθοπεδικό Ιατρικό Συμβούλιο. Το Συμβούλιο γνωμάτευσε ότι λόγω του ατυχήματος της 9.10.1978 δεν υπήρξε κάταγμα αριστερής ποδοκνημικής αλλά κάκωση αριστερής ποδοκνημικής από την οποία υποφέρει από επώδυνη κινητικότητα αριστερής ποδοκνημικής. Καθόρισε οριστικό βαθμό αναπηρίας 5%.

 Σαν αποτέλεσμα των πιο πάνω γνωματεύσεων των δύο Ιατρικών Συμβουλίων ο Εξεταστής Απαιτήσεων πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αίτηση του για παροχή λόγω αναπηρίας εγκρίθηκε για ποσοστό αναπηρίας 23% και ότι δικαιούται σύνταξη αναπηρίας από 13.9.1991.

Στις 21.5.1993 ο αιτητής υπέβαλε "αίτηση για σύνταξη αναπηρίας λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας". Στο Μέρος IV της αίτησης - Λεπτομέρειες Επαγγελματικής Ασθένειας - ο αιτητής ανέφερε:

"ΜΕΡΟΣ IV - ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ. (Αν η αναπηρία προκλήθηκε από τέτοια νόσο)

1. Επαγγελματική ασθένεια από την οποία έχετε προσβληθεί: α) Σκληρυντικές αλλοιώσεις μηνοειδούς

και μικροκύστη σκαφοειδούς, (β) Σοβαράς μορφής

τενοντοθυλακίτιδα του δεξιού καρπού.

2. Πότε έχετε προσβληθεί από την ασθένεια αυτή;

Η κατάσταση της υγείας του δεξιού χεριού μου άρχισε

να παρουσιάζη πόνους ελαφρειάς μορφής από το 1990

σιγά-σιγά όμως η κατάσταση έχει εξελιχθεί σε σοβαρούς

και ανυπόφορους πόνους."

Το πιο πάνω αίτημα απορρίφθηκε από τον Εξεταστή Απαιτήσεων γιατί ο αιτητής ήδη πληρωνόταν σύνταξη αναπηρίας και αν ήταν ανίκανος για εργασία έπρεπε να υποβάλει αίτηση για σύνταξη ανικανότητας (βλ. επιστολή του Εξεταστή Απαιτήσεων ημερ. 21.6.93, Παράρτημα 6 στην ένσταση). Σημειώνεται ότι σε σχέση με την πιο πάνω ασθένεια ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση στο Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και προηγουμένως. Το αίτημα του απορρίφθηκε και άσκησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η προσφυγή του απορρίφθηκε στις 29.9.95. Κρίθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση η οποία στηρίχθηκε στην γνωμοδότηση του Ιατρικού Συμβουλίου ήταν καθ΄ όλα θεμιτή (Βλ. Ζαΐμης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1044/94/29.9.95 - απόφαση Νικολαΐδη, Δ.).

Με επιστολή του ημερ. 16.3.98 προς το Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων ο αιτητής ζήτησε όπως γίνει επανεξέταση της κατάστασης της υγείας του από το αρμόδιο Ιατροσυμβούλιο, λόγω του ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση της υγείας του "έχει επιδεινωθεί εξαιτίας του εργατικού ατυχήματος" της 8.10.1978. Αφού - στη συνέχεια - παρέθεσε το ιστορικό και τις συνθήκες του ατυχήματος, κατέληξε ως εξής: "Επειδή υπάρχει μεταξύ των ιατρών ασαφής γνωμάτευση ως προς τα αίτια που προκάλεσαν την πάθηση στο δεξιό καρπό του χεριού μου και επειδή πιστεύω ότι είναι προϊόν του εργατικού ατυχήματος ζητώ όπως επανεξεταστεί η υπόθεση μου από το αρμόδιο Ιατροσυμβούλιο".

Με επιστολή του ημερ. 3.4.1998 ο Διευθυντής του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων πληροφόρησε τον αιτητή ότι για να επανεξεταστεί η υπόθεση σχετικά με το εργατικό ατύχημα ημερ. 9.10.78 είναι απαραίτητο να αποστείλει ιατρικές βεβαιώσεις στις οποίες να αναφέρεται ότι η κατάσταση της υγείας του έχει επιδεινωθεί λόγω του σχετικού ατυχήματος. Με επιστολή της ημερ. 26.10.98 η δικηγόρος του αιτητή απέστειλε τα πιο κάτω πιστοποιητικά:

(1) Ιατρικό Πιστοποιητικό του γιατρού Λ. Λοΐζου του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, ημερ. 4.6.92, σύμφωνα με το οποίο ο αιτητής πάσχει από

σοβαράς μορφής τενοντοθυλακίτιδα του δεξιού καρπού και του συνεστήθη

"ελαφρά εργασία για 2 μήνες και επανεξέταση".

(2) Ιατρικό Πιστοποιητικό του Ειδικού Ορδοπεδικού Π. Σεργίου, ημερ. 13.10.93,

σύμφωνα με το οποίο: Ο αιτητής "παραπονείται για πόνο στο δεξιό καρπό

από το 1990, που χειροτερεύει όσο περνά ο καιρός". Ο πόνος είναι πιο

έντονος κατόπιν χρήσεως εργαλείων στην δουλειά του τα οποία προκα-

λούν δονήσεις στο χέρι και στον καρπό. Ο αιτητής πάσχει "από οστεοαρθρίτιδα του δεξιού καρπού με σχηματισμό κύστεων στα οστάρια του καρπού. Η κατάσταση του είναι αποτέλεσμα της χρήσεως εργαλείων που προκαλούν δονήσεις και η συνέχιση αυτής της εργασίας είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε ακόμα χειροτέρευση της κατάστασις του."

(3) Ιατρικό Πιστοποιητικό του Ειδικού Πυρηνικού Ιατρού Σοφοκλή Σοφοκλέους

ημερ. 30.9.96, σύμφωνα με το οποίο: Μετά από δυναμικό σπινθηρογρά-

φημα των οστών (κατά γόνυ άρθρωση) την 9.9.96 διαπίστωσε ελαφρά αύξηση της καθήλωση του ραδιοφαρμάκου στην αριστερή κατά γόνυ άρθρωση (επιγονατίδα) και λιγότερο στην αριστερή ποδοκνημική άρθρωση και στο δεξιό καρπό. Οι αλλοιώσεις στο δεξιό καρπό και στην αριστερή ποδοκνημική άρθρωση οφείλονται σε πρώτο λόγο σε ορθοπάθεια οφειλόμενη σε παλιά κάκωση (ιστορικό σοβαρός τραυματισμός 1978).

(4) Ιατρικό Πιστοποιητικό του Νευροχειρούργου του Γενικού Νοσοκομείου

Λευκωσίας, ημερ. 13.5.1998, σύμφωνα με το οποίο σαν αποτέλεσμα του

ατυχήματος ημερ. 9.10.78 ο αιτητής υπέστη κρανιοεγκεφαλική κάκωση

και έκτοτε παρακολουθείται κατά διαστήματα στα εξωτερικά ιατρεία

του Νευροχειρουργικού Τμήματος με πονοκεφάλους, ζαλάδες, δυσκολία

στη συγκέντρωση και διαταραχές μνήμης.

(5) Ιατρικό Πιστοποιητικό του Ειδικού Πυρηνικού Ιατρού Σοφοκλή Σοφοκλέους, ημερ. 22.5.97, σύμφωνα με το οποίο: Μετά από δυναμικό

σπινθηρογράφημα των οστών του αιτητή την 9.9.96 διαπίστωσε

"αλλοιώσεις στο δεξιό καρπό και στην αριστερή ποδοκνημική άρθρωση

οι οποίες οφείλονται σε πρώτο λόγο σε αρθροπάθεια και δυνατόν να

προέρχονται από παλιά κάκωση στην περιοχή (στο ιστορικό είναι

γνωστός σοβαρός τραυματισμός 09.10.1978). ΄Οσον αφορά τις αλλοιώσεις στο δεξιό καρπό, και εφόσον δεν μπορούν να αποδοθούν στη φύση της εργασίας του ασθενούς (χρήση εργαλείων που προκαλούν δονήσεις) η ύπαρξη στο ιστορικό του συγκεκριμένου τραυματισμού, είναι η αιτία της χρόνιας πάθησης".

(6) Ιατρικό Πιστοποιητικό του Ψυχίατρου Γιάγκου Μικελλίδη, ημερ. 22.5.98,

σύμφωνα με το οποίο σαν αποτέλεσμα του ατυχήματος του 1978 ο αιτητής

έπαθε κατάθλιψη η οποία κατά καιρούς επανέρχεται με καταθλιπτική

συμπτωματολογία, όπως άγχος, έλλειψη συγκέντρωσης, διαταραχές ύπνου, ζαλάδες, πονοκεφάλους και γενικά ψυχοσωματική επιβράδυνση.

(7) Πιστοποιητικό Ιατροσυμβουλίου, ημερ. 9.6.1998, σύμφωνα με το οποίο

κατά την εξέταση του αιτητή από το Ιατροσυμβούλιο την 6.5.1998

διαπιστώθηκε ότι πάσχει από νέκρωση του μηνοειδούς οστού και

οστεοαρθρίτιδα του δεξιού καρπού. Το Ιατροσυμβούλιο συστήνει όπως

ο αιτητής αποφύγει εργασία που να προκαλεί ισχυρές δονήσεις στο δεξιό

καρπό.

Η επιστολή της δικηγόρου του αιτητή κατέληγε με την εισήγηση ότι η πάθηση του δεξιού καρπού είναι συνέπεια του εργατικού ατυχήματος ημερ. 9.10.78 και ότι έπρεπε να επανεξεταστεί ο βαθμός αναπηρίας του αιτητή.

Ακολούθησε εξέταση του αιτητή από Ορθοπεδικό Ιατρικό Συμβούλιο την 2.2.1999. Το πόρισμα της εξέτασης του Ιατρικού Συμβουλίου βρίσκεται στο Μέρος V της έκθεσης του. Το παραθέτω:

 

 

 

 

"Μέρος V - Πόρισμα Εξέτασης Ιατρικού Συμβουλίου.

 

1. Περιγραφή γενικής κατάστασης της υγείας του

αιτητή με αναφορά στην ακριβή φύση και έκταση

οποιασδήποτε φυσικής ή πνευματικής αναπηρίας.

Γενική κατάσταση καλή. Αναφέρει τώρα ότι έχει

άλγος δεξιάς πηχυοκαρπικής από μερικά χρόνια.

Επίσης αναφέρει άλγος (ήπιο) αρ. ποδοκνημικής.

2. .................................................. .............................

3. Λεπτομερή κλινικά ευρήματα: Ελαφρά επιδείνωση

κινητικότητας αρ. ποδοκνημικής χωρίς οίδημα."

Το Μέρος VIII της έκθεσης του Ιατροσυμβουλίου - Υπολογισμός αναπηρίας - έχει ως εξής:

"Μέρος VIII - Υπολογισμός αναπηρίας.

Λαμβάνονται υπόψη μόνο οι καταστάσεις που σχετίζονται εν όλω ή εν μέρει με το ατύχημα/ασθένεια:

Αναπηρίες Διαφορά

Ελαφρά επώδυνος κινητικότητα

αρ. ποδοκνημικής 5%".

Με επιστολή του ημερ. 8.3.1999 ο Διευθυντής του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων πληροφόρησε τον αιτητή ότι το Ιατρικό Συμβούλιο που τον εξέτασε την 2.2.1999 επανεκτίμησε την αναπηρία του σε οριστικό βαθμό 5% με βάση τον έκτο Πίνακα του πιο πάνω Νόμου 41/80, και ότι "εν όψει των πιο πάνω η καταβολή της σύνταξης αναπηρίας από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα συνεχίσει με το ίδιο ποσοστό αναπηρίας".

Με την παρούσα προσφυγή στην ουσία επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με την πιο πάνω επιστολή.

Οι λόγοι ακύρωσης.

Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα ανεπαρκούς έρευνας και μη ορθής στάθμισης των ουσιωδών γεγονότων. ΄Ηταν, επίσης, "το αποτέλεσμα αντιφατικής, αναιτιολόγητης, ανεπαρκούς, αμφιλεγόμενης και λανθασμένης συμπεριφοράς του Ιατροσυμβουλίου" επί της οποίας βασίσθηκαν οι καθ΄ ων η αίτηση για να την εκδόσουν - την προσβαλλόμενη απόφαση.

Πραγματικό βάθρο του πιο πάνω λόγου ακύρωσης ήταν:

(α) Το πιο πάνω πιστοποιητικό του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 9.6.98

(βλ. σελ. 3, παράγραφος (7), πιο πάνω).

(β) Το πόρισμα της εξέτασης του Ιατροσυμβουλίου η οποία έλαβε χώραν

την 2.2.99 (παρατίθεται στη σελ. 6, πιο πάνω), και

(γ) Το πόρισμα της εξέτασης του Ιατροσυμβουλίου η οποία έλαβε χώραν

την 4.3.1999 σύμφωνα με το οποίο "κατά την σημερινή εξέταση

διεπιστώθη νέκρωση μηνοειδούς καρπού καθώς επίσης και οστεο-

αρθρίτιδα δεξιού καρπού" και ότι λόγω των "πιο πάνω ο ασθενής είναι

ανίκανος για εργασία από σήμερα 4.3.99".

Η ευπαίδευτη συνήγορος υπέβαλε ότι ενώ το αίτημα του αιτητή για επανεξέταση της απόφασης ημερ. 29.4.92 "στηριζόταν κυρίως στην επιδείνωση της υγείας του λόγω των προβλημάτων στον δεξιό καρπό συνεπεία του εργατικού ατυχήματος ημερ. 9.10.78, το Ιατροσυμβούλιο εξέτασε μόνο τα κάτω άκρα αγνοώντας τελείως την αίτηση του αιτητή για συμπερίληψη του προβλήματος στο δεξιό καρπό στο εργατικό ατύχημα".

Με την πιο πάνω επιστολή του ημερ. 16.3.98 ο αιτητής ισχυρίσθηκε ότι η πάθηση του στο δεξιό καρπό ήταν "προϊόν του εργατικού ατυχήματος" και ζήτησε όπως "επανεξεταστεί η υπόθεση του από το αρμόδιο Ιατροσυμβούλιο". Μετά που ο αιτητής συμμορφώθηκε με την υπόδειξη του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων για αποστολή σχετικών ιατρικών βεβαιώσεων η υπόθεση του παραπέμφθηκε στο αρμόδιο Ιατροσυμβούλιο.

΄Εχει ήδη γίνει αναφορά στο Πόρισμα της εξέτασης του Ιατροσυμβουλίου και στα κλινικά ευρήματα του. ΄Εχει επίσης γίνει αναφορά στον υπολογισμό της αναπηρίας του αιτητή ο οποίος λαμβάνει υπόψη "μόνο καταστάσεις που σχετίζονται εν όλω ή εν μέρει με το ατύχημα" (βλ. σελ. 6, πιο πάνω).

Από το μέρος του πορίσματος του Ιατροσυμβουλίου, που σχετίζεται με τον υπολογισμό της αναπηρίας, συνάγεται ότι το Ιατροσυμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κάκωση στο δεξιό καρπό δεν σχετίζεται με το ατύχημα. Ωστόσο, έχω την άποψη ότι ένα τέτοιο συμπέρασμα έπρεπε να ήταν το προϊόν δέουσας ιατρικής εξέτασης του δεξιού καρπού του αιτητή.

Προκύπτει λοιπόν για εξέταση το κατά πόσο ο αιτητής έτυχε τέτοιας εξέτασης. Το πόρισμα εξέτασης του Ιατροσυμβουλίου αναφέρεται στα παράπονα του αιτητή και στη συνέχεια στη στήλη κλινικών ευρημάτων αναφέρει "ελαφρά επώδυνος κινητικότητα αρ. ποδοκνημικής, χωρίς οίδημα". Σύμφωνα με το τεκμήριο της "ορθότητας των πραγματικών διαπιστώσεων" από αυτά τα ευρήματα και από τον υπολογισμό της αναπηρίας μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το Ιατροσυμβούλιο εξέτασε το δεξιό καρπό του αιτητή και δεν διαπίστωσε οποιαδήποτε πάθηση. Ωστόσο αυτό το τεκμήριο κάμπτεται από τη στιγμή που ο αιτητής "κατορθώση να καταστήση πιθανήν την πλάνην, ήτοι να δημιουργήση παρά το δικαστή απλώς αμφιβολίας περί της ορθότητος της διαπιστώσεως του πραγματικού εκ μέρους της Διοικήσεως". Σε τέτοια περίπτωση - αμφιβολίας - το δικαστήριο δεν κλίνει προς στο τεκμήριο αλλά "τρέπεται προς μιαν των δύο οδών: ή δηλαδή (α) διατάσσει αποδείξεις ή (β) ακυροί την πράξιν, ίνα η Διοίκησις διαπιστώσει τα πραγματικά περιστατικά κατά τρόπον μη καταλείποντα αμφιβολίας" (Βλ. HjiMichael v. Republic (1972) 3 C.L.R. 246, Michanicos v. Republic (1976) 3 C.L.R. 237, Kontos v. Republic (1974) 3 C.L.R. 112, Platritis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 366, Mallouros & Another v. Electricity Authority of Cyprus (1974) 3 C.L.R. 220 και Μιχ. Δ. Στασινόπουλου "Δίκαιο των Διοικητικών Πράξεων" 1951, Ανατύπωση 1982, σελ. 305).

Ενώ από το πόρισμα του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 2.2.99 συνάγεται ότι ο αιτητής δεν έχει οποιαδήποτε πάθηση στο δεξιό καρπό από το πόρισμα της εξέτασης άλλου Ιατροσυμβουλίου, η οποία έλαβε χώραν ένα μήνα αργότερα - την 4.3.99 - προκύπτει ότι ο αιτητής υποφέρει "από νέκρωση μηνοειδούς οστού δεξιού καρπού καθώς επίσης και οστεοαρθρίτιδα δεξιού καρπού". Στο ίδιο πόρισμα κατέληξε και εξέταση άλλου Ιατροσυμβουλίου που έλαβε χώραν την 6.5.98 (βλ. το πιο πάνω πιστοποιητικό ημερ. 9.6.98).

Το περιεχόμενο των πιο πάνω δύο πιστοποιητικών - ημερ. 9.6.98 και 4.3.99 - είναι τέτοιο που έχει δημιουργήσει στο δικαστήριο αμφιβολίες ως προς την ορθότητα διαπίστωσης του πραγματικού από τη διοίκηση, δηλαδή ως προς την ορθότητα της διαπίστωσης του Ιατροσυμβουλίου ότι ο αιτητής δεν έχει οποιαδήποτε πάθηση στο δεξιό καρπό και ότι μόνο η πάθηση στην ποδοκνημική σχετίζεται με το ατύχημα. Εν όψει αυτής της αμφιβολίας και εφόσο πραγματικό βάθρο της προσβαλλόμενης πράξης ήταν τα ευρήματα του Ιατροσυμβουλίου η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται για να δοθεί η ευκαιρία στη διοίκηση να προβεί στη δέουσα έρευνα και να διαπιστώσει τα πραγματικά περιστατικά με τρόπο που να μην αφήνει αμφιβολίες. Εν όψει του ισχυρισμού του αιτητή ότι η ισχυριζόμενη πάθηση του στο δεξιό καρπό οφείλεται στο ατύχημα του 1978 η διοίκηση θα πρέπει να διερευνήσει κατά πόσο ο αιτητής έχει τέτοια πάθηση και αν η απάντηση είναι καταφατική κατά πόσο αυτή η πάθηση σχετίζεται ή όχι με το ατύχημα του 1978.

Τονίζεται συναφώς ότι οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν ότι προτού το αποφασίζον όργανο λάβει απόφαση που επηρεάζει τον πολίτη πρέπει να προβαίνει στη διεξαγωγή της λογικά αναγκαίας έρευνας για την ορθή διακρίβωση των σχετικών πραγματικών περιστατικών (Βλ. Paphitis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 300). Η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97 και Nicolaou v. Minister of Interior and Another (1974) 3 C.L.R. 189). Απόφαση που λαμβάνεται στην απουσία δέουσας έρευνας και χωρίς να διακριβωθούν ορθά τα πραγματικά περιστατικά αποτελεί το προϊόν πλημμελούς άσκησης διακριτικής ευχέρειας και ακυρώνεται γιατί ισοδυναμεί με απόφαση αντίθετη προς το νόμο και καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας (Βλ. Paphitis (πιο πάνω) και Xapolytos v. Republic (1967) 3 C.L.R. 703).

Για τους λόγους που έχουν υποδειχθεί πιο πάνω η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα £350.

 

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

 

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο