ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Γεωργίας Χρ. Περικλέους

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η Αίτηση

--------------

Για την Αιτήτρια: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κα. Καρακάννα, δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.

-------------------

Με την προσφυγή της η Αιτήτρια κα. Περικλέους προσβάλλει την προαγωγή από την Ε.Δ.Υ. των Ενδιαφερομένων Μερών κ. Μιχαήλ και κ. Νικολάου στη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου.

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε σε συνεδρία της Ε.Δ.Υ. στις 25.2.1999 και αφού ο Αναπληρωτής Διευθυντής είχε συστήσει για προαγωγή τα Ενδιαφερόμενα Μέρη. Η Ε.Δ.Υ. είχε ενώπιον της επιστολή της κας. Περικλέους ημερομηνίας 16.11.1998 με την οποία ζητούσε όπως κατά την εξέταση των προαγωγών ληφθεί υπ΄όψη το ότι, ως ανάπηρος πολέμου από το 1974, είχε προτεραιότητα σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου 53(1)/92, καθώς και άλλη επιστολή της ημερομηνίας 15.1.1999 με την οποία αναφέρετο στο ίδιο θέμα και παρέπεμπε περαιτέρω στο Νόμο 100(1)/98. Επίσης ενώπιον της Ε.Δ.Υ. ήταν και επιστολή του δικηγόρου της κας Περικλέους ημερομηνίας 27.1.1999 με την οποία ζητούσε να ληφθούν υπ΄όψη οι σχετικές πρόνοιες των Νόμων 53(1)/92, 55(1)/97 και 100(1)/98 και η οποία συνοδεύετο από βεβαίωση της αναπηρίας της στο ποσοστό του 50%. Κατά την ως άνω συνεδρία της η Ε.Δ.Υ., εξετάζοντας το θέμα, έλαβε υπ΄όψη της τους εν λόγω νόμους, απεφάσισε όμως ότι "δεδομένης της σειράς της Περικλέους στον κατάλογο αρχαιότητας και του αριθμού των υπό πλήρωση θέσεων, αυτή δεν είναι δυνατό να επιλεγεί για προαγωγή".

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την κα. Περικλέους εγείρει τρία θέματα ως λόγους ακύρωσης στη γραπτή αγόρευση του. Κατά πρώτον, λέγει ότι πάσχει η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή καθ΄ότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, αυτή διαμορφώθηκε και διατυπώθηκε αμέσως μετά που η Ε.Δ.Υ. απεφάσισε κατά την εν λόγω συνεδρία ποίοι ήσαν προάξιμοι, με αποτέλεσμα να μην είχε υπάρξει έγκαιρη και επαρκής προετοιμασία του Αναπληρωτή Διευθυντή στη διαμόρφωση των απόψεων του. Περιορίζομαι να παρατηρήσω ότι δεν διαπιστώνεται οποιοδήποτε έρεισμα στην εισήγηση αυτή. Δεν υπάρχει οτιδήποτε στα ενώπιον μου στοιχεία που να εισηγείται ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων εφ΄όλων των στοιχείων και παραμέτρων που αφορούσαν τις συστάσεις του, όπως απεναντίας και ο ίδιος αναφέρει και τα έγγραφα καταδεικνύουν.

Ο κ. Αγγελίδης βέβαια προχωρεί να εισηγηθεί ότι η σύσταση πάσχει και κατά το ότι δεν αιτιολογείται η προτίμηση των κυρίων Μιχαήλ και Νικολάου έναντι της κας. Περικλέους η οποία δεν υστερεί στις ιδιότητες σε σχέση με τις οποίες εσυστήθησαν οι κύριοι Μιχαήλ και Νικολάου, με αποτέλεσμα η σύσταση να συγκρούεται και προς τα στοιχεία των φακέλων. Επ΄αυτού συμφωνώ. Καθ΄όσον ο Αναπληρωτής Διευθυντής βασίζει τη σύσταση του σε στοιχεία τα οποία έχουν αντιστοιχία στους τομείς στους οποίους οι υπάλληλοι βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, λέγοντας μάλιστα ότι ο κ. Μιχαήλ υπερέχει των μη συστηνομένων στις ιδιότητες που αναφέρει, οι βαθμολογίες εκείνες είναι και το κριτήριο της επάρκειας της σύστασης ως αιτιολογημένης. Ανατρέχοντας δε στις υπηρεσιακές εκθέσεις, διαπιστώνεται ότι η κα. Περικλέους δεν υστερεί στις βαθμολογίες της στους αντίστοιχους τομείς των κυρίων Μιχαήλ και Νικολάου. Έναντι του κ. Μιχαήλ οι βαθμολογίες της ήσαν μάλιστα ελαφρώς καλύτερες εκείνων του κ. Μιχαήλ αφού κατά τα έτη 1993-1997 είχε καθ΄όλα εξαίρετες βαθμολογίες εκτός στο στοιχείο "Διευθυντική Ικανότητα" στο οποίο είχε βαθμολογηθεί "πολύ ικανοποιητικά" και το 1998 είχε εξαίρετη βαθμολογία και στο στοιχείο αυτό, ενώ ο κ. Μιχαήλ είχε για μεν τα έτη 1993-1995 εξαίρετες βαθμολογίες πλην των στοιχείων "Διευθυντική Ικανότητα" και "Υπηρεσιακό Ενδιαφέρον" όπου βαθμολογείτο "πολύ ικανοποιητικά" για δε τα έτη 1996-1998 εξαίρετες βαθμολογίες πλην του στοιχείου "Διευθυντική Ικανότητα" όπου βαθμολογείτο "πολύ ικανοποιητικά". Αλλά και ο κ. Νικολάου είχε για μεν τα έτη 1993-1995 εξαίρετες βαθμολογίες πλην των στοιχείων "Διευθυντική Ικανότητα" και "Πρωτοβουλία" όπου εβαθμολογείτο "πολύ ικανοποιητικά" για δε το 1996 εξαίρετες βαθμολογίες πλην του στοιχείου "Διευθυντική Ικανότητα" όπου βαθμολογήθηκε "πολύ ικανοποιητικά" και μόνο το 1997 και 1998 είχε καθ΄όλα εξαίρετες βαθμολογίες όπως είχε και η κα. Περικλέους για το 1998. Με αυτά τα δεδομένα, και εφ΄όσον οι ιδιότητες στις οποίες αναφέρεται ο Διευθυντής στη σύσταση του έχουν αντιστοιχία άμεση ή άλλως έμμεση προς τα στοιχεία της βαθμολογίας στις υπηρεσιακές εκθέσεις, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι η κα. Περικλέους υστερούσε των κυρίων Μιχαήλ και Νικολάου στις παραμέτρους της σύστασης, με αποτέλεσμα η σύσταση να μην αντανακλά την ορθή εικόνα των στοιχείων των φακέλων και να είναι έτσι ανεπαρκώς αιτιολογημένη (ίδε και Ονουφρίου ν. Ε.Δ.Υ., Α.Ε.2037, 20.11.1998).

Η κατάληξη αυτή δεν καθιστά αναγκαίο να εξετασθούν τα υπόλοιπα δύο θέματα που εγείρει ο κ. Αγγελίδης, δηλαδή η έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας της απόφασης εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. και η συνέπεια των Νόμων 53(1)/92, 55(1)/97 και 100(1)/98 όπως και του άρθρου 44(1) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων. Καθ΄όσον η απόφαση της Ε.Δ.Υ. βασίσθηκε στη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, την οποία και ως αποτέλεσμα ακολούθησε, το τρωτό της σύστασης συμπαρασύρει και την ίδια την απόφαση χωρίς να χρειάζεται να εξετασθούν τα περαιτέρω εγειρόμενα θέματα.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα της κας. Περικλέους.

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

/ΚΧ"Π