|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 695/99.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
1. Ιάκωβου Αντωνίου,
2. Ανθούλας Θεοφίλου,
3. Νικόλα Ξυδά,
4. Χρυστάλλας Χαρτσιώτη,
5. Θεόδωρου Μιχαηλίδη,
6. Χριστάκη Χριστοφή,
7. Νίκης Χ" Γιάννη,
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________________
25 Απριλίου, 2000
.Για τους αιτητές: Ε. Νικολαΐδου (κα.).
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Τ. Πολυχρονίδου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος
της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γεν. Εισ.
__________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:
"Α. Δήλωση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή 1, με επιστολή ημερομηνίας 19 Απριλίου 1999 (Παράρτημα Ι της παρούσης) να τερματίσει τις διαδικασίες πλήρωσης των υφισταμένων κενών θέσεων προαγωγής στη θέση του Τελωνειακού Λειτουργού Α στο Τμήμα Τελωνείων είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συνεχιζόμενη παράλειψη και/ή άρνηση της Καθ΄ ης η αίτηση να προχωρήσει στην πλήρωση των κενών θέσεων προαγωγής στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού Α στο Τμήμα Τελωνείων παρά τις επανειλημμένες παραστάσεις των Αιτητών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος και οτιδήποτε παραλείφθηκε θα έπρεπε να είχε διενεργηθεί."
Προτού αναφερθώ στα πραγματικά περιστατικά που περιβάλλουν την προσφυγή θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω το ιστορικό της δημιουργίας της επίδικης θέσης.
Η επίδικη θέση δημιουργήθηκε με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 6) του 1996 (Ν 57(ΙΙ)/96). Με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 19) του 1997 (Ν 57(ΙΙ)/97) δημιουργήθηκε η νέα θέση "Τελώνη".
Της θέσπισης των πιο πάνω Νόμων είχε προηγηθεί η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 39.253 και ημερ. 5.5.93 με την οποία είχε υιοθετηθεί η βαθμολογική αναδιάρθρωση των θέσεων του Τμήματος Τελωνείων όπως αυτή παρουσιάζεται στην πιο κάτω παραγ. 5 της πρότασης του Υπουργού Οικονομικών με ημερ. 3.5.1993:
"5. Η μελέτη αποτέλεσε αντικείμενο διαβουλεύσεων μεταξύ της Επίσημης και της Δημοσιοϋπαλληλικής Πλευράς. Η Δημοσιοϋπαλληλική Πλευρά συμφώνησε με την ανάγκη ύπαρξης των τριών κατηγοριών θέσεων αλλά υποστήριξε ότι η αριθμητική κατανομή των θέσεων στις τρεις κατηγορίες πρέπει να είναι ελαφρά διαφοροποιημένη για πιο εύρυθμη, κατά την άποψη της, λειτουργία του Τμήματος Τελωνείων. Μετά από περαιτέρω διαβουλεύσεις αποφασίστηκε όπως η κατανομή θέσεων στις τρεις παραπάνω κατηγορίες διαμορφωθεί
(α) Επιστημονική
Διευθυντής (Κλ. Α16) 1
Πρώτοι Τελωνειακοί Λειτουργοί (Κλ. Α14) 2
Ανώτεροι Τελωνειακοί Λειτουργοί (Κλ.Α13) 7
Τελωνειακοί Λειτουργοί Α΄ (Κλ.Α11) 18
Τελωνειακοί Λειτουργοί (Κλ.Α8-Α10) 89
___
117
(β) Τεχνική
Τελώνες (Κ. Α11) 8
Βοηθοί Τελώνες (Κ. Α10) 20
Τελωνειακοί Λ/γοί 1ης Τάξης (Κλ. Α8-Α9) 51
Τελωνειακοί Λ/γοί 2ης Τάξης &
3ης Τάξης (Κλ. Α4) 119
___
198
(γ) Βοηθητική
Τελωνοφύλακες (Κλ. Α1-Α2-Α5) 62
____
377"
Με την ίδια απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου είχε εξουσιοδοτηθεί ο Υπουργός Οικονομικών να προβεί στη λήψη όλων των αναγκαίων ενεργειών για την υλοποίηση της πιο πάνω απόφασης περιλαμβανομένης και της κατάθεσης στη Βουλή των Αντιπροσώπων Νομοσχεδίου περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού.
Η πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου υλοποιήθηκε σε δύο φάσεις. Με τον πιο πάνω Νόμο 57(ΙΙ)/96 δημιουργήθηκαν 12 θέσεις - Τελωνειακού Λειτουργού Α (Κλ. Α11) - με την πιο κάτω επεξήγηση:
"Προηγουμένως καλούμενες - 'Τελώνες' (Κλ. Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις). Οι κάτοχοι των θέσεων κατά την ημερομηνία ψήφισης του παρόντος Νόμου να διατηρήσουν ως προσωπική την κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις."
Στη συνέχεια με το Νόμο 57(ΙΙ)/97 δημιουργήθηκαν ακόμη έξι θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α (Κλ. Α11) με την εξής επεξήγηση: "Οι κάτοχοι των θέσεων κατά την ημερομηνία ψήφισης του περί Προϋπολογισμού Νόμου του 1997 (Ν 9(ΙΙ) του 1997) διατηρούν ως προσωπική την Κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις". Με
τον ίδιο Νόμο δημιουργήθηκε και η θέση "Τελώνες" (Κλ. Α11) - 6 θέσεις - με την επεξήγηση "Νέες Θέσεις".΄Ερχομαι τώρα στα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:
Στις 17.11.98 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση έξι μόνιμων θέσεων Τελωνειακού Λειτουργού Α, στο Τμήμα Τελωνείων (η επίδικη θέση) που δημιουργήθηκαν από 7.11.97 με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο του 1997 (Ν 57(ΙΙ)/97) και για τις οποίες δεν υποβλήθηκε πρόταση για πλήρωση
τους από την αρμόδια αρχή, όπως προβλέπεται από το αρ. 29 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, 1990 (Ν 1/90). Επίσης στις 17.11.98 η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση μιας μόνιμης θέσης Τελωνειακού Λειτουργού Α, που παρέμεινε κενή από 1.2.98 λόγω αφυπηρέτησης του κατόχου της και για την οποία δεν υποβλήθηκε πρόταση για πλήρωση της από την αρμόδια Αρχή.Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ζήτησε γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία κατά πόσο μπορεί να προχωρήσει στην πλήρωση των θέσεων Τελωνειακού Λειτουργού Α (η επίδικη θέση) και Τελώνη (αμφοτέρων ή της μιας - και ποίας συγκεκριμένα - εξ αυτών) με βάση το υφιστάμενο σχέδιο υπηρεσίας Τελώνη (Κλ. Α11) επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις) ή κατά πόσο πρέπει να αναμένει την έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας (βλ. επιστολή της
Ε.Δ.Υ. ημερ. 15.1.99, Παράρτημα 3 στην ένσταση). Ο Γενικός Εισαγγελέας γνωμάτευσε ότι πρέπει να αναμένεται η έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας. Το σκεπτικό της γνωμάτευσης του έχει ως εξής (βλ. επιστολή του ημερ. 9.3.99, Παράρτημα 4 στην ένσταση):"1. Με το άρθρο 4 του περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμου (Αρ. 6) του 1996 (Ν 57(ΙΙ)/96) ιδρύθηκαν 12 θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ (Κλίμακα Α11), με την επεξήγηση 'προηγουμένως καλούμενες Τελώνες (Κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις).
2. ΄Οπως προκύπτει από την προηγούμενη σε σχέση με το θέμα επιστολή σας, με ημερομηνία 22 Σεπτεμβρίου 1998 και Αρ. Φακ. 181/75/ΙΙΙ, και τα επισυνημμένα σ΄ αυτήν έγγραφα, ως αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης, αντί μιας ιεραρχικής πυραμίδας θέσεων που ίσχυε προηγουμένως στα Τελωνεία, ισχύουν τώρα δύο ιεραρχικές πυραμίδες μια επιστημονική και μια τεχνική. Με την αναδιάρθρωση έχουν μετονομαστεί οι θέσεις Τελώνη (Κλ. Α11, επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις) σε Τελωνειακούς Λειτουργούς Α΄ (Κλ. Α11) και εντάχθηκαν στην επιστημονική κατηγορία, ενώ έχουν δημιουργηθεί με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 19) του 1997 (Ν 57(ΙΙ)/97), οκτώ νέες θέσεις Τελώνη (Κλ. Α11), οι οποίες εντάχθηκαν στην τεχνική κατηγορία. Τούτο δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό κατά πόσο η θέση Τελωνειακού Λειτουγού Α΄, η οποία εντάχθηκε τώρα στην επιστημονική κατηγορία, θα απαιτεί οπωσδήποτε νέα σχέδια υπηρεσίας για να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας δομής, ενόψει και του γεγονότος ότι η θέση Τελώνη εντάχθηκε τώρα στην τεχνική κατηγορία θέσεων.
3. Για επίλυση των θεμάτων που εγείρονται χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στην απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Κουπεπίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (Υποθέσεις Αρ. 279/79 κ.α., απόφαση ημερομηνίας 22.12.98, σελ. 15) στην οποία το Δικαστήριο είπε τα ακόλουθα:
'Εφόσο ο τίτλος της θέσης που προβλέπεται από το εδάφιο 290 δεν είναι ο ίδιος με εκείνο της επίδικης θέσης είναι εύλογο να υποτεθεί ότι τα καθήκοντα και ευθύνες των δύο θέσεων και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή τους θα είναι διαφορετικά (βλ. και άρθρο 27 του Νόμου 1/90 σύμφωνα με το οποίο τα γενικά καθήκοντα και ευθύνες κάποιας θέσης και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή τους καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο - Βλ. και το πιο πάνω υπόμνημα του Υπουργείου Οικονομικών - παρατίθεται στη σελ. 10 - από το οποίο εξάγεται το συμπέρασμα ότι για τις θέσεις που δημιουργούνται δυνάμει του εδαφίου 330 θα καταρτίζονται νέα σχέδια υπηρεσίας.'
4. Με βάση τα πιο πάνω αναφερόμενα και το γεγονός ότι το θέμα δε στερείται αμφιβολιών αποκλίνω υπέρ της άποψης, προς αποφυγή διαδικασιών οι οποίες δυνατό να δημιουργήσουν στο μέλλον περιπλοκές αντί να επιλύσουνν προβλήματα, να αναμένεται η έγκριση νέων Σχεδίων Υπηρεσίας, τόσο για τις θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α΄, όσο και για τις θέσεις Τελώνη.
5. Οι πιεστικές υπηρεσιακές ανάγκες στις οποίες γίνεται αναφορά στην επιστολή σας με ημερομηνία 24 Φεβρουαρίου 1999 και Αρ. Φακ. 181/75/ΙΙΙ θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αντιμετωπιστούν πρώτιστα από το Τμήμα Τελωνείων με την επίσπευση της διαδικασίας έγκρισης των νέων Σχεδίων Υπηρεσίας για θέσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν από το 1996 ή από το 1997."
Αφού έλαβε υπόψη και την πιο πάνω γνωμάτευση η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε - στις 18.3.99 - να τερματίσει τις διαδικασίες πλήρωσης των πιο πανω θέσεων.
Σύμφωνα με την ένσταση από το Τμήμα Τελωνείων προωθείται μέσω της νενομισμένης διαδικασίας η έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της νέας κατανομής των θέσεων σε επιστημονική και τεχνική πυραμίδα.
Οι λόγοι ακύρωσης
.΄Ηταν η θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των αιτητών κας Νικολαΐδου ότι η προώθηση έγκρισης νέων σχεδίων υπηρεσίας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αναδιάρθρωσης των Τελωνείων ουδόλως απαλλάσσει την Ε.Δ.Υ. από την υποχρέωση της να συμμορφωθεί προς τις πρόνοιες του Νόμου με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας της θέσης, τα οποία εξακολουθούν να ευρίσκονται σε ισχύ μέχρις ότου αντικατασταθούν.
Προκύπτει για εξέταση το πιο κάτω ζήτημα:
Κατά πόσο η Ε.Δ.Υ. είχε νομική υποχρέωση να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας για τη θέση Τελώνη.
Το θέμα διέπεται από το αρ. 27 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1990 (Ν 1/90) το οποίο προβλέπει ότι τα γενικά καθήκοντα και ευθύνες κάποιας θέσης και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και Κανονισμούς που εγκρίνει η Βουλή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο εδάφιο (3) του αρ. 87.
Σχετικός είναι και ο Καν. 6 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1991 (Κ.Δ.Π. 98/91) ο οποίος προβλέπει:
"6. Σε περίπτωση δημιουργίας θέσης για την οποία δεν υπάρχει εγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας ή σε περίπτωση κατά την οποία παρίσταται ανάγκη τροποποίησης υφιστάμενου σχεδίου υπηρεσίας, ακολουθείται η πιο κάτω διαδικασία για να εγκριθεί το απαιτούμενο για τη θέση σχέδιο υπηρεσίας:
(α) Η οικεία αρμόδια αρχή προβαίνει, το ταχύτερο δυνατό, στον καταρτισμό προσχεδίου σχεδίου
υπηρεσίας και το υποβάλλει στην Υπηρεσία
Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικου για εξέ-
ταση σύμφωνα με τον καθιερωμένο τρόπο.
(β) Μετά τη λήψη της απάντησης της Υπηρεσίας
Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, η οικεία
αρμόδια αρχή προβαίνει στα αναγκαία διαβήματα
για έγκριση του σχεδίου υπηρεσίας, σύμφωνα με
τις διατάξεις του Νόμου."
Με βάση το ενώπιον μου υλικό διαπιστώνω:
(1) Τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας της θέσης τα οποία υπονοεί η ευπαίδευτη συνήγορος είναι εκείνα της θέσης Τελώνη. Σύμφωνα με αυτά τα σχέδια υπηρεσίας η θέση αυτή είναι θέση προαγωγής. Βρίσκεται στην Κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις.
(2) Η επίδικη θέση βρίσκεται σε διαφορετική κλίμακα - στην κλίμακα Α11. Είναι νέα θέση
.(3) Η θέση Τελώνη είναι νέα θέση (βλ. Νόμο 57(ΙΙ)/97). Βρίσκεται στην Κλίμακα Α11. Προηγουμένως η θέση Τελώνη βρισκόταν στην κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις.
Από το ενώπιον μου υλικό μπορώ να συμπεράνω ότι σκοπός των πιο πάνω δυο Νόμων ήταν η υλοποίηση της πιο πάνω απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία η υπό δημιουργία επίδικη θέση - νέα θέση - Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ - είχε αποφασιστεί να ενταχθεί στην επιστημονική πυραμίδα και η νεά θέση Τελώνη είχε αποφασιστεί να ενταχθεί στην τεχνική πυραμίδα.
Λαμβάνω υπόψη τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες σε συνάρτηση με τις πιο πάνω διαπιστώσεις και συμπεράσματα. Ιδιαίτερα λαμβάνω υπόψη:
(1) ΄Οτι η επίδικη θέση είναι νέα θέση.
(2) Τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας αφορούν τη θέση Τελώνη η οποία
βρίσκεται σε κλίμακα διαφορετική από την κλίμακα της επίδικης θέσης.
(3) Η επίδικη θέση ανήκει στην επιστημονική πυραμίδα και η νέα θέση
Τελώνη ανήκει στην τεχνική πυραμίδα διάρθρωσης του Τμήματος
Τελωνείων.
Εν όψει των όσων αναφέρονται στις παραγ. (1), (2) και (3) πιο πάνω εύλογα μπορώ να συμπεράνω ότι τα γενικά καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης δεν μπορεί να είναι τα ίδια με εκείνα των υφιστάμενων σχεδίων υπηρεσίας τα οποία αφορούν την προηγούμενη θέση "Τελώνη". Επομένως τυχόν απόφαση της Ε.Δ.Υ. να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας - της καταργηθείσας θέσης Τελώνη - θα παραβίαζε το πιο πάνω άρ. 27 του Νόμου 1/90. Ακολουθεί πως η Ε.Δ.Υ. δεν μπορούσε νόμιμα να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας. Επομένως δεν είχε νομική υποχρέωση να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας.
Στην παρούσα υπόθεση πρόκειται για δημιουργία θέσης "για την οποία δεν υπάρχει εγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας" εντός της έννοιας του πιο πάνω Καν. 6. Εναπόκειται λοιπόν στην αρμόδια Αρχή να προβεί το ταχύτερο δυνατό στον καταρτισμό προσχεδίου σχεδίου υπηρεσίας και να το προωθήσει για έγκριση (βλ. Καν. 6(α) και (β), πιο πάνω).
Η κα. Νικολαϊδου υποστήριξε, επίσης, ότι εφόσο ο Νόμος θεσμοθέτησε συγκεκριμένο δημόσιο δικαίωμα με άμεση εφαρμογή υπέρ των αιτητών η μη εφαρμογή του Νόμου από την Ε.Δ.Υ. σ΄ ότι αφορά την πλήρωση των κενών θέσεων προαγωγής είναι άκυρη.
΄Εχω ήδη αποφανθεί ότι η Ε.Δ.Υ. δεν είχε νομική υποχρέωση να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα υφιστάμενα σχέδια υπηρεσίας. Αναφορικά τώρα με τον ισχυρισμό για θεσμοθέτηση δημόσιου δικαιώματος αποτελεί πάγια θέση της νομολογίας ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν δικαίωμα προαγωγής αλλά μόνο προσδοκία (Βλ.
Economides v. Republic (1972) 3 C.L.R. 506, Michael v. Republic (1988) 3 C.L.R. 910, 914, Costa and Others v. Republic (1988) 3 C. L.R. 2000, 2005, Δημοκρατία ν. Ματθαίου, Α.Ε. 832/12.7.90 και Σύνδεσμος Αστυνομίας Κύπρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 146, 154). Εν όψει αυτής της θέσης της νομολογίας κρίνω ότι ο Νόμος δεν έχει θεσμοθετήσει δημόσιο δικαίωμα για προαγωγή αλλά μόνο προσδοκία. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να πετύχει.΄Ηταν, επίσης, η θέση της κας Νικολαΐδου ότι κατά το 1999 η Ε.Δ.Υ. διενήργησε κατ΄ επανάληψη προαγωγές στις κενές θέσεις Ανώτερου Τελωνειακού Λειτουργού (Κλ. Α13), και Εξεταστή Τελωνείων (Κλ. Α8-Α9) από τις αμέσως κατώτερες θέσεις χωρίς να εγκριθούν σχέδια υπηρεσίας, κατά παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης.
Στην υπόθεση Republic v. Arakian (1972) 2 C.L.R. 294 αποφασίσθηκε πως η συνταγματική αρχή της ισότητας συνεπάγεται την ίση ή ομοιόμορφη μεταχείριση "πάντων των υπό τας αυτάς συνθήκας τελούντων". Αυτό που αποκλείει η αρχή της ισότητας είναι διακρίσεις οι οποίες δεν ανάγονται σε "εγγενείς διαφορές μεταξύ των υποκειμένων ή αντικειμένων του δικαίου. Εάν τα υποκείμενα ή αντικείμενα της ρύθμισης είναι ομοιογενή δεν χωρεί διάκριση, εάν είναι ανομοιογενή χωρεί και παρέχεται ευχέρεια για την θεσμοθέτηση διάφορου κανόνα ή την υιοθέτηση διάφορης ρύθμισης" (Βλ. Θεοχαρίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1956/23.1.98, Αντωνίου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1449/23.10.97, Χαρ. Ι. Φιλιππίδης και Υιοί Λτδ ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1935/30.9.97, Γιασεμίδου ν. Δήμου Λευκωσίας, Α.Ε. 1611/31.10.96, Παπαδοπούλου κ.α. ν. Ράπτη, Υπομνήματα 314-315/15.12.96 και Σεργίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 1 Α.Α.Δ. 119).
Το βάρος απόδειξης δυσμενούς και άνισης μεταχείρισης το φέρουν οι αιτητές. Για να ευσταθήσει ισχυρισμός για άνιση μεταχείριση οι αιτητές έπρεπε να αποδείξουν ότι η περίπτωση τους ήταν όμοια με εκείνη των περιπτώσεων στις οποίες η Ε.Δ.Υ. είχε προβεί στην πλήρωση των κενών θέσεων. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου που να καταδείχνει ότι στην περίπτωση των δύο θέσεων που έχουν πληρωθεί συντρέχουν οι προϋποθέσεις που απαρριθμούνται πιο πάνω στις παραγ. (1), (2) και (3) (βλ. σελ. 6-7). Στην απουσία τέτοιου υλικού δεν μπορεί να λεχθεί ότι πρόκειται για όμοιες περιπτώσεις. Δεν έχει επομένως σημειωθεί παραβίαση της αρχής της ισότητας. Ακόμη και αν επρόκειτο για όμοιες περιπτώσεις για τους λόγους που έχουν ήδη εκτεθεί
η πλήρωση των θέσεων θα παραβίαζε το άρ. 27 του Νόμου 1/90. Καθώς έχει νομολογηθεί η αρχή της ισότητας τυγχάνει εφαρμογής στις περιπτώσεις νομιμότητας. Παράνομη πράξη της διοίκησης δεν δημιουργεί υποχρέωση της διοίκησης να την επαναλάβει σε άλλη περίπτωση (Βλ. Shamassian and Others v. Republic (1973) 3 C.L.R. 341 και Ioannides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 117). Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να πετύχει και απορρίπτεται.Τέλος η κα. Νικολαΐδου υπέβαλε ότι η υπό του Νόμου (αρ. 29 του Νόμου 1/90) παρεχόμενη εξουσία στην Ε.Δ.Υ. για πλήρωση των κενών θέσεων προαγωγής, είναι δέσμια και δεν αφήνει περιθώρια άσκησης διακριτικής εξουσίας ή ευχέρειας στο θέμα της πλήρωσης ή μη των θέσεων αυτών. Κατά συνέπεια - καταλήγει η εισήγηση - οι επίδικες ενέργειες της Ε.Δ.Υ. κρίνονται ως νομικά πλημμελείς για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Λόγω σημαντικής και εν πάση περιπτώσει αδικαιολόγητης καθυστέρησης
στην έναρξη της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων που δημιουργήθηκαν
στις 7.1.97 κατά παράβαση του χρονικού πλαισίου που θέτει ο ίδιος ο
Νόμος αλλά και της αρχής της χρηστής διοίκησης που απαιτεί όπως η
διοίκηση ενεργεί μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, και
(β) Παράλειψη εκπλήρωσης "συγκεκριμένης θετικής υποχρέωσης προβλεπό-
μενης υπό σαφούς νομοθετικής υποχρέωσης (αρ. 29 του Ν 1/90) η οποία
συνίσταται στην πλήρωση των δημιουργούμενων κενών θέσεων προαγωγής.
Παράλειψη υπόκειται σε αναθεώρηση μόνο όπου με σαφή νομοθετική διάταξη η διοίκηση υποχρεούται "εις συγκεκριμένην ενέργειαν προς ρύθμισιν ωρισμένης σχέσεως". ΄Οπου η ενέργεια δεν επιβάλλεται ρητώς από το Νόμο και συνεπώς δεν είναι υποχρεωτική για τη διοίκηση, η παράλειψη της διοίκησης να ενεργήσει και η τεκμαιρόμενη άρνηση από την παράλειψη δεν συνιστούν εκτελεστές πράξεις (Βλ. Δήμος Λάρνακας ν.
Mobil Oil (1995) 3 A.Α.Δ. 400 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας 1929-59, σελ. 243).΄Εχω ήδη αποφανθεί ότι η Ε.Δ.Υ. δεν μπορούσε νόμιμα να προχωρήσει στην πλήρωση της επίδικης θέσης λόγω της απουσίας σχεδίων υπηρεσίας. Με βάση δε τον πιο πάνω Καν. 6 (παρατίθεται στη σελ. 6) η πρωτοβουλία για τον καταρτισμό του σχεδίου υπηρεσίας δεν ανήκει στην Ε.Δ.Υ. αλλά στην Αρμόδια Αρχή.
Εν όψει της απουσίας σχεδίου υπηρεσίας δεν μπορεί να λεχθεί ότι η Ε.Δ.Υ. έχει παραλείψει να ενεργήσει σύμφωνα με την υποχρέωση της που επιβάλλεται από το αρ. 29 του Νόμου 1/90. Ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Ούτε και μπορεί να γίνεται λόγος για καθυστέρηση. Η Ε.Δ.Υ. μετά την παράλειψη της αρμόδιας αρχής να υποβάλει πρόταση για την πλήρωση της θέσης έθεσε σε κίνηση τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα £350. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.