ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Μάριου Χ" Πέτρου

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

_____________

Για τον αιτητή : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Τ. Πολυχρονίδου Ανώτερος Δικηγόρος της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα

της Δημοκρατίας.

_____________

Ο αιτητής διορίστηκε στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Τεχνικού (Ηλεκτρονικής-Τηλεπικοινωνιών), Υπουργείο ΄Αμυνας, από 16.8.1993. Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε δίπλωμα του Ανώτερου Tεχνολογικού Ινστιτούτου ή ισότιμο προσόν (παράγραφος 1(α)), είτε απολυτήριο αναγνωρισμένης Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης του συνδυασμού 2, μαζί με τριετή τουλάχιστον πείρα στην οικεία ειδικότητα (παράγραφος 1(β)).

Στην προσφορά διορισμού ημερ. 8.6.1993 αναφέρεται ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), αποφάσισε να του προσφέρει διορισμό επί δοκιμασία στη θέση, σύμφωνα με τους όρους υπηρεσίας.

Ο όρος 3 των όρων υπηρεσίας που επισυνάφθηκαν στην προσφορά διορισμού αναφέρει:

Ο αιτητής που αποδέκτηκε την προσφορά και στις 22.5.1996 υπέβαλε αίτημα για αναπροσαρμογή της μισθοδοτικής του κλίμακας με βάση τις πρόνοιες της Σημείωσης 2 του σχεδίου υπηρεσίας, ζητώντας να τοποθετηθεί στη δεύτερη βαθμίδα της κλίμακας Α5, ισχυριζόμενος ότι το προσόν που κατείχε ήταν ισότιμο προσόν του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου ΄Αμυνας στον οποίο διαβιβάστηκε η επιστολή στις 27.11.1996 πληροφόρησε την Επιτροπή ότι το θέμα αξιολόγησης των προσόντων του αιτητή είχε τεθεί παλαιότερα στην Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, η οποία τον είχε πληροφορήσει με επιστολή της ημερ. 5.11.1990 ότι το προσόν του ήταν επαγγελματικό και όχι ακαδημαϊκό και συνεπώς μη ισότιμο του διπλώματος του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου.

Στις 29.5.1997 το Γραφείο της Επιτροπής με βάση την πιο πάνω έρευνα και χωρίς το θέμα να τεθεί ενώπιον της Επιτροπής για λήψη απόφασης, πληροφόρησε το δικηγόρο του αιτητή ότι τα προσόντα του δεν θεωρούνταν ισότιμα του διπλώματος του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου.

Ο αιτητής καταχώρησε προσφυγή που σε κάποιο στάδιο αποσύρθηκε, όταν η δικηγόρος που εκπροσωπούσε τη Δημοκρατία δήλωσε ότι το θέμα θα ετίθετο ενώπιον της Επιτροπής για λήψη απόφασης.

Πράγματι η Επιτροπή μελέτησε το θέμα αλλά έκρινε ότι το προσόν του αιτητή δεν αναγνωρίζεται ως ισότιμο προς το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου, γιατί δεν υπάρχει κρατική αναγνώριση της σχολής από την οποία αποφοίτησε ο αιτητής. Η Επιτροπή σημείωσε ότι οποιαδήποτε αναγνώριση από επαγγελματικό σώμα του Ηνωμένου Βασιλείου ή εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού, για σκοπούς εξαίρεσης του αιτητή από συγκεκριμένες εξετάσεις, δεν ήταν αρκετή για να καταστεί το δίπλωμα που κατείχε ισοδύναμο με το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου. ΄Ετσι η Επιτροπή αποφάσισε να απορρίψει το αίτημά του για τοποθέτησή του στη δεύτερη βαθμίδα της κλίμακας Α5. Η Επιτροπή πληροφόρησε σχετικά το δικηγόρο του αιτητή με επιστολή ημερ. 6.7.1998. Εναντίον της απόφασης ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή.

Η δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επίδικη απόφαση γιατί (α) κατά το διορισμό του στη θέση αποδέκτηκε ανεπιφύλακτα τους όρους του διορισμού του, μεταξύ των οποίων και τις μισθοδοτικές κλίμακες στις οποίες είχε τοποθετηθεί, (β) αποδέκτηκε ανεπιφύλακτα την τοποθέτησή του στην κλίμακα Α5 από 29.9.1994 επειδή είχε πετύχει στις απαιτούμενες από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης εξετάσεις, και (γ) γνώριζε από το 1990 ότι τα προσόντα του αξιολογήθηκαν από την Τεχνική Επιτροπή ως επαγγελματικά και μη ισότιμα του διπλώματος ΑΤΙ και ότι, ως εκ τούτου, το αίτημά του για παραχώρηση τριών πρόσθετων προσαυξήσεων στην κλίμακα Α5, δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί.

Σύμφωνα με την παράγραφο 5 του σχεδίου υπηρεσίας οι διοριζόμενοι με βάση τα προσόντα της παραγράφου 1(β), δηλαδή με προσόν το απολυτήριο Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης, μετά την εξάντληση της κλίμακας Α2 για να προχωρήσουν στην κλίμακα Α5 πρέπει πετύχουν σε εξετάσεις, τόσο πάνω στο Νόμο και τους Κανονισμούς για τη Δημόσια Υπηρεσία, όσο και σε εξετάσεις που καθορίζονται για τον τεχνικό κλάδο στον οποίο τοποθετούνται. Η επιτυχία στις εξετάσεις θα πρέπει να επιτευχθεί μέσα σε τέσσερα χρόνια ή οκτώ εξεταστικές περιόδους από το διορισμό.

Ο αιτητής τοποθετήθηκε στις 29.9.1994 στην κλίμακα Α5, ύστερα από επιτυχία στις πιο πάνω εξετάσεις. Η συμμετοχή του όμως στις εξετάσεις συνιστά αποδοχή του διορισμού του με βάση τα προσόντα της παραγράφου 1(β) και όχι τα της παραγράφου 1(α). ΄Ετσι είναι φανερό ότι ο λόγος (β) της προδικαστικής ένστασης θα πρέπει να επιτύχει.

Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από την υπόθεση Μπατίστα ν. Κ.Ο.Τ., Υποθ. Αρ. 61/95, ημερ. 29.11.1995, στην οποία κρίθηκε ότι η αιτήτρια κέκτηται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την απόφαση που αμφισβητούσε τα προσόντα της. Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται επίσης και από την υπόθεση Παπαγιώργης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1996) 3 Α.Α.Δ. 563, γιατί στην παρούσα υπόθεση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουμε παραίτηση από αναπαλλοτρίωτα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Θα μπορούσε να απασχολήσει το ερώτημα κατά πόσο η επέμβαση της Νομικής Υπηρεσίας που είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση της πρώτης προσφυγής του αιτητή δημιούργησε σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ της διοίκησης και του αιτητή, μια και δεν ηγέρθη τότε από τους καθ΄ ων η αίτηση θέμα γνώσης του και συνεπώς έλλειψης εννόμου συμφέροντος, όμως σε θέματα δημόσιας τάξης, όπως είναι η νομιμοποίηση του προσφεύγοντος, δεν χωρεί μια τέτοια εξέταση. Εν πάση περιπτώσει δεν θεωρώ ότι η στάση της συνηγόρου των καθ΄ ων η αίτηση δημιουργούσε μια τέτοια σχέση που ενεργοποιεί τις αρχές της καλής πίστης.

Εν όψει των πιο πάνω η ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος θα πρέπει να επιτύχει και συνεπώς η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί με έξοδα εναντίον του αιτητή, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £350.

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

/ΜΔ