|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 1334
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 806/99.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
1. Ζωής Αντωνίου,
2. Παμπίτσας Γαβριήλ,
3. Αντιγόνης Πιτσιλλίδου,
4. Σύνθιας Δημοσθένους,
Αιτητριών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
10 Δεκεμβρίου, 1999
.ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 19.10.99
.Για τις αιτήτριες: Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας
εκ μέρους του Γεν. Εισ.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 17.6.99 οι πιο πάνω αιτήτριες καταχώρισαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούσαν την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 30.4.99 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία διόρισε τις 1. Αγάθη Λακαταμίτου, 2. Δώρα Χατζηγεωργίου, 3. Κυριακή Θ. Ευσταθίου, 4. Ανθούλα Χρίστου και 5. Μαρία Παπαστυλιανού στη μόνιμη θέση Επισκέπτριας Υγείας (Τακτικός Προϋπολογισμός), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από τις 15.3.99 αντι και/ή στη θέση των Αιτητριών είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Την 7.10.99 η αιτήτρια αρ. 3 - Αντιγόνη Πιτσιλλίδου - απέσυρε την προσφυγή της.
Στις 19.10.99 οι πιο πάνω αιτήτριες καταχώρισαν αίτηση με την οποία ζητούσαν "άδεια και/ή διαταγή του δικαστηρίου όπως επιτραπεί η τροποποίηση του τίτλου της με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγής με την προσθήκη μετά την αιτήτρια 4 Σύνθια Δημοσθένους του αιτητή 5 Χαράλαμπου Χαριλάου".
Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση της Μύρας Ασπρή, η οποία είναι δικηγόρος-συνεργάτης στο δικηγορικό γραφείο του δικηγόρου των αιτητών, "από αβλεψία και/ή λάθος του γραφείου (δακτυλογράφιση και έλεγχος) δεν καταγράφηκε στον τίτλο της με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγής μεταξύ των αιτητών ο Χαράλαμπος Χαριλάου ενώ όπως φαίνεται από τον 'τύπο διορισμού δικηγόρου υπό του ενάγοντος' που συνοδεύει την προσφυγή και είναι καταχωρημένος στο φάκελο του δικαστηρίου έχει υπογραφεί το σχετικό έντυπο αφού αυτή ήταν και είναι η εντολή και επιθυμία του". Πράγματι ο πιο πάνω Χαράλαμπος Χαριλάου έχει υπογράψει το πιο πάνω έντυπο.
Εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση ο κ. Ξ. Ευσταθίου δήλωσε:
"Δεν θα ενστούμε στην αίτηση. Βρίσκουμε το αίτημα εύλογο διότι στο διοριστήριο έγγραφο καταχώρισης της προσφυγής το όνομα το οποίο ζητείται να μπεί στον τίτλο της προσφυγής είναι αναγραμμένο. Θεωρούμε ότι το πρόσωπο αυτό εμπρόθεσμα εκδήλωσε την πρόθεση του να προσβάλει την προσβαλλόμενη πράξη και δεν θα θέλαμε ως Νομική Υπηρεσία να εκμεταλλευτούμε μια καθαρή αβλεψία του συναδέλφου."
Παρά την πιο πάνω θέση των καθ΄ ων η αίτηση το δικαστήριο ζήτησε από τους συνηγόρους των μερών να αγορεύσουν επί του θέματος. Προκύπτει - όπως το έθεσε το Δικαστήριο - το ερώτημα κατά πόσο το Δικαστήριο έχει εξουσία να χορηγήσει το αιτούμενο διάταγμα ενόψει των προνοιών του άρθρου
146.3 του Συντάγματος, το οποίο διέπει την προθεσμία άσκησης προσφυγής.Αγορεύοντας υπέρ της έγκρισης της αίτησης ο κ. Αγγελίδης υποστήριξε ότι πρόκειται περί παρατυπίας. Τόνισε ότι δεν είναι επιτρεπτό οι παρατυπίες να αποτελούν εμπόδιο στην άσκηση της δυνάμει του άρθρου 146.1 του Συντάγματος δικαιοδοσίας.
Το άρθρο 146.3 του Συντάγματος ορίζει ότι η προσφυγή "ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ...". ΄Εχει νομολογηθεί ότι η πιο πάνω προθεσμία είναι απόλυτη και πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις υποθέσεις προς το δημόσιο συμφέρον (Βλ. Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 10, 13 και Megalemou v. Republic (1968) 3 C.L.R. 581. Βλ. και Θ.Δ. Τσάτσου "Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας", ΄Εκδοση τρίτη, σελ. 66-67: "Η προθεσμία αύτη είναι ανατρεπτική, δηλαδή το εκ της παρόδου της προθεσμίας απαράδεκτον της αιτήσεως ακυρώσεως είναι απόλυτον. Η τήρησις δε ή μη της προθεσμίας εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, δοθέντος ότι επεβλήθη εκ λόγων δημοσίας τάξεως").
Στην
Paralimni Bus Co. Ltd v. Republic (1967) 3 C.L.R. 559 είχε επιδιωχθεί τροποποίηση του αιτητικού της προσφυγής με τρόπο που να επιτρέπει την αμφισβήτηση της εγκυρότητας άδειας δημόσιας χρήσης που χορηγήθηκε από τον καθ΄ ου η αίτηση σε 10 πρόσωπα τα οποία θα εμπλέκοντο εις την διαδικασία της προσφυγής για πρώτη φορά. Το δικαστήριο δεν έκαμε δεκτό το αίτημα. ΄Εγκριση του αιτήματος - ανέφερε το δικαστήριο - στην ουσία θα ισοδυναμούσε με νέα προσφυγή, η οποία θα καταχωρείτο σήμερα εκπρόσθεσμα, κατά παράβαση του άρθρου 146.3 του Συντάγματος. Αν - συνέχισε το δικαστήριο - οι αιτητές καταχωρούσαν σήμερα ξεχωριστή προσφυγή εναντίον των πιο πάνω πράξεων, τις οποίες με την τροποποίηση έχουν επιδιώξει να καταστήσουν αντικείμενο της παρούσης διαδικασίας, αυτή η προσφυγή θα ήταν σαφώς εκπρόθεσμη ενόψει του άρθρου 146.3 του Συντάγματος.Διαφωνώ με τη θέση των αιτητών ότι πρόκειται περί παρατυπίας. Στην ουσία αυτό που επιδιώκεται με την κρινόμενη αίτηση είναι να επιτραπεί στον πιο πάνω Χαράλαμπο Χαριλάου να καταχωρήσει προσφυγή. Αναμφίβολα η καταχώριση μιας τέτοιας προσφυγής σήμερα θα ήταν εκπρόσθεσμη ενόψει του πιο πάνω άρθρου 146.3 του Συντάγματος. Ανεξάρτητα από την απουσία ένστασης από την άλλη πλευρά και έστω και αν η παράλειψη οφείλεται σε παραδρομή, λόγοι δημόσιας τάξεως υπαγορεύουν την επιτακτική εφαρμογή του άρθρου 146.3 του Συντάγματος. Ακολουθεί πως η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί.
Διατηρώ, επίσης, σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο οι πιο πάνω αιτήτριες έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα για συμπερίληψη άλλου αιτητή.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.