ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Δρ. Στέλιου Στυλιανού, από Λευκωσία

- και -

της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και

Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, Υπουργείο Υγείας

_____________

Για τον αιτητή : κ. Δ. Βάκης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση : κα Μ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα

της Δημοκρατίας.

_____________

O αιτητής μέχρι της αφυπηρέτησής του την 1.9.1992 κατείχε τη θέση Ανώτερου Ειδικού Ιατρού στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Σε συνεδρία του ημερ. 2.10.1992 το Υπουργικό Συμβούλιο, ύστερα από σχετική πρόταση του Υπουργείου Υγείας, ενέκρινε την πρόσληψή του ως επιστημονικού συνεργάτη/συντονιστή και προϊστάμενου της εκπαίδευσης των ασκουμένων γιατρών, για περίοδο δύο χρόνων από 16.9.1992.

Μετά την αρχική περίοδο των δύο ετών, ο αιτητής συνέχισε να απασχολείται στην ίδια θέση, η δε αντιμισθία του καταβαλλόταν με σχετική ονομαστική πρόνοια του Προϋπολογισμού.

Παρά τις επανειλημμένες επιστολές και σημειώματα διαφόρων λειτουργών του Υπουργείου Υγείας που αρχίζουν από τις 21.7.1994 για ρύθμιση της παρατυπίας στη συνέχιση εργοδότησης του αιτητή, φαίνεται ότι καμιά απόφαση δεν ελήφθη για ανανέωση της σύμβασής του.

Από τις αρχές του 1996 (βλέπε σημείωμα στο διοικητικό φάκελο ημερ. 23.1.1996) φαίνεται ότι είχε αποφασιστεί όπως στον Προϋπολογισμό του 1997 μη γίνει ονομαστική αναφορά στον αιτητή. Στο ίδιο σημείωμα αναφέρεται ότι ο Υπουργός Υγείας δεν συμφώνησε με την ονομαστική αναφορά του αιτητή στον Προϋπολογισμό, έδωσε δε οδηγίες όπως μη γίνει οποιαδήποτε ενέργεια για το 1996.

Σε σημείωμα ημερ. 18.6.1996 φαίνεται ότι οι οδηγίες του Υπουργού ήταν ότι, αφού στο μνημόνιο του 1996 αναφέρεται ονομαστικά ο αιτητής, δεν χρειαζόταν ανανέωση του συμβολαίου του, ενώ για το 1997 το θέμα θα έπρεπε να συζητηθεί με τον Υπουργό το Δεκέμβρη του 1996. Στη σημείωση υπ΄ αρ. 43, ημερ. 29.7.1997 σημειώνεται ότι ο αιτητής συνεχίζει να εργάζεται και πληρώνεται χωρίς να έχει ανανεωθεί το συμβόλαιό του, ενώ με υστερόγραφο στην ίδια σημείωση αναγράφεται ότι για το θέμα έχει κατατεθεί πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Στην πρόταση του Υπουργείου Υγείας προς το Υπουργικό Συμβούλιο ημερ. 10.6.1997 για συνέχιση του θεσμού του επιστημονικού συνεργάτη και συντονιστή για την εκπαίδευση των ασκουμένων γιατρών γίνεται αναφορά στη λήξη της περιόδου απασχόλησης του αιτητή βάσει της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 2.10.1992, αλλά και στη συνέχιση της απασχόλησής του και την καταβολή της αντιμισθίας του μέχρι τότε.

Σε απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 21.7.1997, εξουσιοδοτούνται οι Υπουργοί Υγείας και Οικονομικών να μελετήσουν περαιτέρω το θέμα απασχόλησης επιστημονικού συνεργάτη/συντονιστή για την εκπαίδευση των ασκουμένων γιατρών γενικά, χωρίς όμως αναφορά στον αιτητή.

Οι καθ΄ ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση και ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί δεν εμπίπτει στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου αλλά του ιδιωτικού και συνεπώς δεν ανάγεται στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Η προσβαλλόμενη πράξη συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη και συνεπώς η προδικαστική ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.

΄Αλλη προδικαστική ένσταση που ήγειραν οι καθ΄ ων η αίτηση επικεντρώνεται στον ισχυρισμό ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την απόφαση για μίσθωση των υπηρεσιών του Δρα Παλληκαρίδη. Και η ένσταση αυτή θα πρέπει να απορριφθεί. Ο αιτητής δεν προσβάλλει το διορισμό του Δρα Παλληκαρίδη, αλλά μόνο την απόφαση για τερματισμό των δικών του υπηρεσιών και αναμφίβολα έχει γι΄ αυτό έννομο συμφέρον. Και αυτή η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο λόγος που του δόθηκε, δηλαδή η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του, δεν συνιστά λόγο τερματισμού υπηρεσιών κατά το ιδιωτικό δίκαιο στα πλαίσια των οποιωνδήποτε σχέσεων μεταξύ της διοίκησης και του αιτητή, ούτε δε η επίκλησή του μπορεί να συνιστά ικανοποιητικό λόγο σύμφωνα με την αρχή της χρηστής διοίκησης ή του δημοσίου δικαίου. Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός ότι η απόφαση της εξ Υπουργών επιτροπής είναι νομικά ατελής, γιατί έχει ληφθεί χωρίς τη δέουσα έρευνα, αυθαίρετη και αναιτιολόγητη. Κυρίως όμως ισχυρίζεται ότι για τερματισμό της απασχόλησης του αιτητή απαιτείται έγκυρη διοικητική απόφαση.

Στην επιστολή της κας Αγρότου, με την οποία του γνωστοποιήθηκε ο τερματισμός της απασχόλησής του από 1.1.1998 γίνεται αναφορά στη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του. ΄Ομως πουθενά στο διοικητικό φάκελο δεν φαίνεται ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ελήφθη η απόφαση.

Για την ακρίβεια δεν υπάρχει απόφαση για τερματισμό της απασχόλησής του. Ούτε το Υπουργικό Συμβούλιο, ούτε η εξ Υπουργών Επιτροπή, ούτε και το Υπουργείο Υγείας φαίνεται να πήραν κάποια απόφαση σχετικά. Βέβαια η επιστολή της κας Αγρότου αναφέρεται σε οδηγίες που η ίδια πήρε, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Εξ άλλου δεν αναφέρεται η πηγή των εντολών, ούτε βέβαια και ποιό όργανο έλαβε την απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών του αιτητή. Η ανανέωση της απασχόλησής του για τόσα χρόνια μετά τη λήξη της σύμβασής του δημιούργησε μια κατάσταση πραγμάτων η οποία μπορούσε να μεταβληθεί μόνο με νόμιμη διοικητική απόφαση αρμόδιου οργάνου. Και ασφαλώς, χωρίς απόφαση, δεν υπάρχει ούτε και αιτιολογία.

Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

/ΜΔ